
Η παρουσία του προέδρου της Ουκρανίας Β. Ζελένσκι στο δείπνο των ηγετών των χωρών των Δ. Βαλκανίων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Αθήνα αναδεικνύει τον ηγετικό ρόλο της Ελλάδας στο ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο. Καλώς επομένως προσκλήθηκε.
Μαζί δε με τη συμμετοχή της προέδρου της Μολδαβίας Μ. Σάντου σημαίνει ότι στο δείπνο συμμετείχαν τελικά όλες οι υποψήφιες για ένταξη χώρες πλην Αλβανίας (που προσκλήθηκε διά της πλαγίας οδού αλλά αρνήθηκε τη συμμετοχή) και της Τουρκίας, η οποία ως φαίνεται δεν προσκλήθηκε.
Και το ερώτημα είναι: με ποια λογική προσκλήθηκε η Ουκρανία ως υποψήφια χώρα (και Μολδαβία) αλλά δεν προσκλήθηκε η Τουρκία, η οποία είναι επίσης υποψήφια για ένταξη από το 1999 (έχει υποβάλει αίτηση από το 1987) και η οποία επιδιώκει τώρα αναζωογόνηση της ενταξιακής διαδικασίας;
Για πολλούς λόγους θα έπρεπε να είχε προσκληθεί όπως: πρώτον, ως φιλική χειρονομία εμπιστοσύνης σε μια στιγμή που επιδιώκεται βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δεύτερον διότι προφανώς πολύ περισσότερο και άμεσα μας ενδιαφέρει η ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας από αυτή της Ουκρανίας, όσο σημαντική κι αν είναι για γενικότερους λόγους η τελευταία.
Ετσι στο δείπνο-συζήτηση για τη διεύρυνση και το μέλλον της περιοχής απουσίαζαν από το τραπέζι οι δύο όμορές μας χώρες που μας ενδιαφέρουν άμεσα και καθοριστικά, Αλβανία και Τουρκία, και στις οποίες θα μπορούσε να ασκηθεί συλλογική πίεση για ορισμένα πράγματα (και βέβαια εκτός από την Τουρκία θα έπρεπε να συμμετάσχει και η Κύπρος ως γειτονική χώρα ΕΕ μαζί με Ρουμανία και Κροατία).
Και εδώ ανακύπτει ένα ζήτημα ευθύνης και για την ηγεσία της Ενωσης (προέδρων Επιτροπής και Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) για την (ελλιπή) σύνθεση της συνάντησης των Αθηνών.
Ας σημειωθεί τέλος ότι η Δήλωση/Ατζέντα που είναι έργο της κυβέρνησης Κ. Σημίτη με τότε ΥΠΕΞ τον Γ.Α. Παπανδρέου (συμμετείχα στη σύνταξή της) έχει καταστεί πλέον εθνικό κεκτημένο πάνω στο οποίο πατά η χώρα για να ασκήσει ηγετικό ρόλο στην περιοχή σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες.
Λάθη και παραλείψεις….
*Ο καθηγητής Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι πρώην πρεσβευτής – σύμβουλος ΥΠΕΞ, μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής του ΕΛΙΑΜΕ


Latest News

Το ψυχολογικό πρόβλημα
Γενικώς συμβαίνουν περίεργα πράγματα σε περιβάλλον αβεβαιότητας. Ολοι ζυγίζουν την κατάσταση και ψάχνουν τις επιπτώσεις των επιλογών τους

Ριψοκίνδυνο χρέος
Τέτοιου είδους προσπάθειες να «κλέψουμε» στον καπιταλισμό τις έχουμε επιχειρήσει πρώτα εδώ εμείς στην Ελλάδα

Adam Posen: Η Ρωσία είναι υποτελής στην Κίνα
Ο επικεφαλής του διεθνούς κύρους Ινστιτούτου Πήτερσον για τη Διεθνή Οικονομία, αναλύει γιατί η Ρωσία του Πούτιν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει την Κίνα για την Αμερική.

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυξάνεται το κόστος των επιχειρήσεων
Οι λίγες μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις θα δοκιμαστούν, θα αναθεωρήσουν επιχειρηματικά σχέδια αλλά θα προσαρμοστούν και θα τα καταφέρουν

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας

Το… θαύμα του πρόχειρου φαγητού
Στην πρόσφατη έκθεση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος για την ελληνική οικονομία, υπάρχει ειδική αναφορά στο πρόχειρο φαγητό

Όταν το Μαξίμου και οι φίλοι του συντηρούν μηχανισμούς τρολ και παραπληροφόρησης
Οι αποκαλύψεις για το πώς χρηματοδοτείται η διαβόητη -αναβαθμισμένη επί Μητσοτάκη- «Ομάδα Αλήθειας» από την εταιρεία Blue Skies των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου της V+O, είναι διαφωτιστικές για το πώς στήνονται μηχανισμοί παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που βάλλουν τελικά κατά της ίδιας της Δημοκρατίας

Είναι το «ελεύθερο εμπόριο» αυταξία;
Μπορούμε να θεωρήσουμε ότι πάντα και σε κάθε περίπτωση το «ελεύθερο εμπόριο» είναι προς το συμφέρον των κοινωνιών;

Οποιος εξέχει, την πληρώνει
Βρισκόμαστε εν μέσω πολέμου και όποιος «εξέχει» θα την πληρώνει ακόμα και αν αισθάνεται ασφαλής