Η κυβέρνηση στην πραγματικότητα δεν μεριμνά για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας για τα εργασιακά, αλλά για την υιοθέτηση όλων εκείνων των άρθρων που επιβαρύνουν τους εργαζόμενους και το εργασιακό περιβάλλον.
Αυτό είπε ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Χάρης Κυπριανίδης, μιλώντας στο OT Forum που πραγματοποιείται στο πλαίσιο της 87ης ΔΕΘ, σχολιάζοντας τις επίμαχες διατάξεις του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, σε σχέση με της μηδενικές συμβάσεις. Ο κ. Κυπριανίδης επεσήμανε ότι η ευρωπαϊκή οδηγία συστήνει να αποφευχθούν τέτοιες διατάξεις και από χώρες που υπήρχαν και να κινηθούν προς πιο ασφαλείς συμβάσεις με γνώμονα την πλήρη απασχόληση. «Εμείς εδώ πάμε ένα βήμα πίσω. Από εκεί που λέμε να εξαφανιστούν τέτοια φαινόμενα, πάμε να τα δημιουργήσουμε», είπε χαρακτηριστικά.
Για τις 13 ώρες ημερήσιας εργασίας
Σε ό,τι αφορά την απασχόληση σε περισσότερους από έναν εργοδότες, ο πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρο Θεσσαλονίκης άσκησε κριτική στην κυβέρνηση λέγοντας: «αρχικά μιλούσαν για 2 οχτάωρα, κάτι το οποίο είναι πέρα από τη νομοθεσία και βέβαια είναι αδύνατον να μπορέσει ένας εργαζόμενος να δουλέψει 16 ώρες την ημέρα. Αυτό δείχνει την προχειρότητα με την οποία συντάχθηκε το νομοσχέδιο. Στη συνέχεια αντικαταστάθηκε με ένα σύνολο 13 ωρών ημερήσιας απασχόλησης, όμως και πάλι αφενός αφαιρείται ο χρόνος να πάει και να γυρίζει ο εργαζόμενους, αφετέρου δεν λαμβάνονται υπόψη οι όμιλοι που μπορούν να απασχολούν έναν εργαζόμενο σε διαφορετικές εταιρείες τους αντί να τους πληρώνουν υπερωρίες, άρα να τους έρχεται πιο φθηνά».
Η ακρίβεια δεν αντιμετωπίστηκε
Σε σχέση με την αύξηση του κατώτατου μισθού ο κ. Κυπριανίδης τόνισε ότι αφορά μόνο το 10% των εργαζομένων, την ώρα που το 40% των εισοδημάτων εξανεμίστηκε από τις ανατιμήσεις, όπως αποδεικνύει και η αύξηση του ιδιωτικού χρέους. Πρόσθεσε, δε, με έμφαση ότι η ακρίβεια δεν αντιμετωπίστηκε ούτε με τα market pass, ούτε με οποιοδήποτε άλλο μέτρο.
Αλλαγή στρατηγικής
Ερωτηθείς σχετικά με το κατά πόσο το συνδικαλιστικό κίνημα ανέφερε ότι φαίνεται να ανακτά την εμπιστοσύνη των εργαζομένων που είχε κλονιστεί τα προηγούμενα χρόνια, και πως ο κόσμος αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι το μεγαλύτερο διεκδικητικό όπλο του. Πρόσθεσε ακόμη ότι αλλάζει και το προφίλ του συνδικαλιστή, η εικόνα που, ως έναν βαθμό, όπως είπε, μεθοδεύτηκε, αλλά και η στρατηγική των συνδικαλιστικών οργανώσεων προς μια κατεύθυνση όχι μεγάλου αριθμού κινητοποιήσεων αλλά στοχευμένων κινητοποιήσεων. «Δεν είναι σωστό το “κάτι δεν μας αρέσει βγαίνουμε στους δρόμους”. Χρειάζονται στοχευμένες αντιδράσεις, όχι να βγαίνουμε για κάθε τι στον δρόμο», είπε χαρακτηριστικά.
Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά του κ. Κυπριανίδη στα εργατικά ατυχήματα, όταν, αναφερόμενος στα προβλήματα των εργαζομένων της Θεσσαλονίκης τόνισε ότι ως επί το πλείστον είναι ίδια με εκείνα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα: συλλογικές συμβάσεις, στήριξη εισοδημάτων, εργασιακές σχέσεις, υγεία και ασφάλεια, τονίζοντας ότι κάθε σημειώνονται περισσότερα από 120 εργατικά δυστυχήματα.