Οι τουρίστες που μιμούνται influencer αφήνουν πικρή γεύση στο Άμστερνταμ

Περίπου 23 εκατομμύρια τουρίστες αναμένεται να διανυκτερεύσουν φέτος στο Άμστερνταμ και θέλει να τσιμπήσουν κάτι στη διάσημη περιοχή De 9 Straatjes (εννέα μικροί δρόμοι) της πόλης, προκαλώντας μεγάλες ουρές.

Αυτά είναι συμπτώματα ενός συγκεκριμένου είδους τουρισμού, εμπνευσμένα περισσότερο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρά από κλασικά αξιοθέατα ή τουριστικούς οδηγούς, που παρατηρούνται επίσης σε Ιταλία και Ισπανία, αλλά πλέον είναι πολύ εμφανή σε αυτή τη μικρή χώρα με τόσο τουρισμό.

Ενώ ο αριθμός των τουριστών φαίνεται να έχει επιστρέψει στα κορυφαία επίπεδα του 2019, οι κάτοικοι του Άμστερνταμ παραπονιούνται ότι πολλοί εμφανίζονται περισσότερο να έλκονται από το φαγητό που ποστάρεται στο Instagram, τις νωχελικές βόλτες με ποδήλατο και χάζεμα βιτρινών στην περιοχή με τα κόκκινα φανάρια παρά από τα κορυφαία ξενοδοχεία, τα μουσεία και τις γκαλερί της πόλης.

Άμστερνταμ: Τέλος η κάνναβη στα κόκκινα φανάρια

Κάποιοι ανησυχούν ιδιαίτερα για τα flash mob (ξαφνική συρροή) που επηρεάζονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Έξω από το εστιατόριο Fabel Friet, μια ταμπέλα ζητά από τους πελάτες: «να σεβαστείτε ευγενικά τους γείτονές μας, και να μην τρώτε τις πατάτες σας μπροστά στα σπίτια τους», ενώ ο υπεύθυνος security ζητά από τους τουρίστες να μετακινηθούν στο κανάλι για να φάνε το φαγητό τους.

Παρόλο που η Fabel Friet άρχισε να προωθεί τον εαυτό της κατά τη διάρκεια της πανδημίας με viral κλιπ στο TikTok, η συνιδρυτής Φλόρις Φάιλτζερ θα προτιμούσε ένα αστέρι Michelin από τη φήμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Σε παραπλήσιο κατάστημα, οι ιδιοκτήτες βλέπουν τα πράγματα ελαφρώς διαφορετικά καθώς αισθάνονται ότι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (χρησιμοποιούν το Instagram) δίνουν στις μικρές επιχειρήσεις ένα δημοκρατικό και χωρίς αποκλεισμούς κανάλι προώθησης, όπως είπαν στον Guardian.

Όμως, παρά τις προσπάθειες και των δύο επιχειρήσεων να είναι καλοί γείτονες, στη γωνία του Keizersgracht – τον πιο ακριβό δρόμο στην Ολλανδία – κάποιοι είναι δυσαρεστημένες. Πολλές πινακίδες στα παράθυρα και στις σκάλες έγραφαν: «Όχι πικνίκ: παρακαλώ μην κάθεστε εδώ».

Ένας ιδιοκτήτης τοπικής επιχείρησης, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί, πιστεύει ότι τα takeaway ανήκουν στην περιοχή με τα κόκκινα φανάρια. «Εδώ είναι ένα όμορφο μέρος και τώρα είναι γεμάτο από ανθρώπους που τρώνε», λέει. «Δεν είναι ότι δεν θέλω να έχουν επιτυχία, αλλά δείτε το από τη δική μας πλευρά: οι πελάτες μου μας αποφεύγουν».

H Λόνι Σάρενμποργκ, διευθύντρια της εμπορικής περιοχής De 9 Straatjes, ελπίζει ότι η τάση για τον λεγόμενο παραστατικό τουρισμό, δηλαδή ο μιμητισμός των influencer, είναι προσωρινή. «Το ευρύ κοινό είναι αυτό που αποφασίζει για τα πράγματα στο TikTok», είπε στον Guardian. «Όλα αφορούσαν το φαγητό στο χέρι που δεν περιμένεις στο Canal Ring ή δίπλα σε κομψά ξενοδοχεία. Πολλοί νέοι έρχονται για τηγανητές πατάτες ή μπισκότο, κάτι που είναι καλό για τη διαφορετικότητα και την ένταξη, αλλά αν γίνει κυρίαρχο, άλλα μαγαζιά θα φύγουν».

Στην πυκνοκατοικημένη, τουριστική Ολλανδία, οι τάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι εμφανείς. Αφού άντεξε τους χαρούμενους από το Instagram επισκέπτες που ποδοπατούσαν την καλλιέργεια των βολβών, η ολλανδική τουριστική επιτροπή φαντάστηκε φέτος μια «ανθεκτική σε ανθρώπους» τουλίπα για την πρωταπριλιάτικη καμπάνια της.

Το δημοτικό συμβούλιο του Άμστερνταμ επισημαίνει ότι «είναι μια παγκόσμια τάση ότι λόγω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ορισμένα μέρη και προϊόντα επισκέπτονται περισσότερο οι επισκέπτες για να κινηματογραφήσουν ή να φωτογραφίσουν τον εαυτό τους και να μοιραστούν» και λέει ότι οι δημοτικές αρχές διασφαλίζουν ότι οι επιχειρήσεις μειώνουν την ενόχληση και «παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις».

Ένας εθνικός νόμος μπορεί να δώσει στις δημοτικές αρχές περισσότερη εξουσία να ελέγχουν τον αυξανόμενο αριθμό καταστημάτων γρήγορου φαγητού.

Σύμφωνα με τον Δρ Τζόρις Ντέμμερς, αναπληρωτή καθηγητή και επικεφαλής του τμήματος μάρκετινγκ στη σχολή επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ, η απότομη συρροή πλήθους δεν είναι καλό πράγμα για τις επιχειρήσεις. Περιγράφει το φαινόμενο σαν μάστιγα ακρίδων, που όταν παρέλθει αφήνει επιχειρήσεις χωρίς πελάτες.