Τι το θες το κουταλάκι;

Οι 1220 μονάδες ήταν το επίπεδο που οριοθετούσε τη μεσοπρόθεσμη ανοδική τάση.

Έχει αναφερθεί πολλάκις η σημασία του, κυρίως μετά την πολύ αξιόλογη αγοραστική προσπάθεια της περασμένης εβδομάδας, όπου και η αγορά αντέδρασε από εκεί.

Για λόγους που ακόμα δεν εξηγούνται επαρκώς, χάθηκε η ανοδικότητα, τουλάχιστον στο μέτρο μιας εξεύρεσης λογικού επιπέδου τοποθετήσεων.

Τουναντίον, από εδώ και κάτω ξεκινάνε “τα ζόρια” , και θα χρειαστεί χρόνος και κατοχύρωση επιπέδων (το 1260 προς το παρόν) για να δικαιολογηθεί επανατοποθέτηση.

Περιέργως, δεν έχει μεταβληθεί κάτι στους παράγοντες που οδήγησαν έως εδώ τα πράγματα, και κυρίως η ειδική θέση της χώρας στον επενδυτικό κόσμο.

Κι όμως, η μοίρα επεφύλαξε αναπάντεχο sell off λίγες ημέρες μετά από τις δύο ετυμηγορίες των DBRS και Moody’s, που σε άλλη περίπτωση θα μας έβαζαν να τραγουδάμε παιάνες.

Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, θα επέλθει ισορροπία και θα επιστρέψουμε σε δόξες. Έως τότε, δεν χρειάζονται ηρωισμοί, δεν χρειάζονται άτσαλες κινήσεις και φυσικά, δεν χρειάζονται ηττοπάθειες.

Οι 1175 μονάδες είναι ένας στόχος στην πτώση, ενώ να τονιστεί ότι σε επιμέρους ανάλυση κάθε ενός διαγράμματος μετοχής, τουλάχιστον από τα “καλά”, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά, με τις περισσότερες να συντηρούνται έντονα ανοδικές.

Με λίγα λόγια, για να μείνει κάποιος αγορασμένος, ειδικά από πιο ψηλά, θέλει ..κότσια και μικρή δόση τρέλας.

Ειδική μνεία για τον ΚΑΡΕΛ, που σε κίνηση εντυπωσιασμού, έγραψε κέρδη εν μέσω κατάρρευσης των υπολοίπων μετοχών. Το ανέκδοτο της ημέρας: ο ΚΑΡΕΛ είναι 22ος σε μέγεθος (1 δισεκατ. ευρώ κεφ/ση), προσπερνώντας 7 μετοχές της μεγάλης κεφ/σης και φυσικά όλες της μεσαίας. Βλέπετε, το free float είναι πολύ μικρό.