Σε αρνητικό έδαφος παραμένει το Χρηματιστήριο, καθώς η εβδομάδα που έληξε επιβεβαίωσε τους φόβους της αγοράς.
Φόβοι που διαγραμματικά αποτυπώθηκαν με την απώλεια και μετέπειτα τεχνική επιβεβαίωση των 1220 μονάδων.
Και κάτω από τις 1240, όπου και αναχαιτίστηκε η τότε ανοδική κίνηση, ο Γενικός Δείκτης δείχνει κουρασμένος, με τους αγοραστές να έχουν χάσει μέρος της διάθεσης να υποστηρίξουν ή/και να επανατοποθετηθούν.
Κι έτσι, η πλαγιολίσθηση συνεχίζετια, με τον Δείκτη να βρίσκεται κυριολεκτικά στη μέση του (βραχυπρόθεσμου) πουθενά.
Και τούτο είναι αληθές υπό το πρίσμα της έναρξης πτωτικής τάσης κάτω από 1180, και την (επαν)έναρξη ανοδικής πάνω από τις 1240.
Μπροστά μας έχουμε την προβληματική των πληθωριστικών πιέσεων κυρίως στις ΗΠΑ και στην Ευρωζώνη, με προεκτάσεις στην επιτοκιακή πολιτική υπέρ αυξημένων επιτοκίων.
Κάτι που από μόνο του αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για περαιτέρω ανάληψη ρίσκου σε μετοχικούς τίτλους, δεδομένης αφενός της απαίτησης για μεγαλύτερα ασφάλιστρα (ελέω υψηλών σταθερών αποδόσεων σε ομόλογα) αφετέρου της υφεσιακής λάιλαπας που απειλεί το οικονομικό σύστημα.
Και τα μακροοικονομικά αυτής και της επόμενης εβδομάδας ενδέχεται να δώσουν μια πρώτη εικόνα για το τί αναμένουν οι επενδυτές το ερχόμενο διάστημα, ειδικότερα στις επικείμενες συνεδριάσεις της Fed.
Mε βαρύ πυροβολικό τον ΔΤΚ και την αγορά εργασίας.
Και ελλείψει βασικής κατεύθυνσης όπως περιεγράφη παραπάνω, η Ελλάς αναμένει “οδηγίες” εκ των έξω.
Παρόλα αυτά, οφείλουμε να σεβαστούμε την “επενδυτική ιεραρχία” και να τονίσουμε συγκεκριμένους τίτλυος που αποδίδουν καλύτερα και συμπεριφέροντα ανθεκτικά στα δύσκολα σκέλη, όπως το υφιστάμενο.
Μεταξύ αυτών, ΜΥΤΙΛ, ΟΠΑΠ, ΜΟΗ, ΟΤΟΕΛ, CENER, ΚΑΡΕΛ, ΚΡΙ, ΙΝΤΕΚ, ΙΝΚΑΤ, TITC κ.α.
Εξάλλου, και η χρηματοοικονομική θέση των εταιριών αυτών μετά και τις ανακοινώσεις α’ εξαμήνου δικαιολογούν την εικόνα στο ταμπλό, ώστε να είναι και οι πρώτες επιλογές για όποιον θέλει να δοκιμάσει να τοποθετηθεί, έστω και σταδιακά.
Υπενθυμίζουμε, τέλος, ότι η αγορά κερδίζεται με τίτλους που παραμένουν “ακριβοί” έναντι άλλων που “έμειναν πίσω”, διότι αυταπόδεικτα “έμειναν πίσω” για κάποιον λόγο, που είτε γνωρίζουμε, είτε όχι.
Με άλλα λόγια, οι ευκαιρίες στο ταμπλό δεν είναι στο ξεπούλημα, αλλά στην αναγνώριση των “νικητών”, τουλάχιστον της περιόδου που διανύουμε.
Ειδική μνεία στη ΝΤΟΤΣΟΦΤ που ..έκανε πράξη.