Κλιματική κρίση: Θρησκευτική πίστη ή επιστημονική αλήθεια;

H ενασχόληση σχεδόν των πάντων με την κλιματική κρίση προϋποθέτει κάποια στέρεα επιστημονικά δεδομένα πάνω στα οποία οι πεποιθήσεις αυτές και τα σχετικά πιστεύω να στηρίζονται. Κάθε φυσική καταστροφή που άξαφνα ξεσπάει εύκολα χρεώνεται στην υποτιθέμενη αλλαγή του κλίματος, που ο άνθρωπος δεν μπορεί να ελέγξει. Είναι όμως τα πράγματα έτσι ή ζούμε μια τεράστια ψευδαίσθηση πάνω στην οποία όμως στηρίζουμε καταστρεπτικές για τις μελλοντικές μας προοπτικές οικονομικές πολιτικές και σημαντικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Το κλίμα αλλάζει αλλά δεν φταίει ο άνθρωπος. Μήπως πρόκειται για μια καινούργια θρησκεία στην οποία πρέπει να πιστεύουμε ανεξάρτητα από τις επιταγές της λογικής μας; Οπως έλεγε ο διάσημος συγγραφέας Καρλ Σαγκάν, «μην περιμένεις να μεταβάλεις τα πιστεύω κάποιων μέσω αποδεικτικών στοιχείων. Διότι δεν είναι τα στοιχεία που τους οδηγούν στην πίστη τους. Είναι η ανάγκη τους να πιστεύουν»!

Στους πολιτικούς κύκλους της ΕΕ φαίνεται εδώ και καιρό να έχει επικρατήσει η λογική πως μας απειλεί άμεσα η ανθρωπογενής «κλιματική κρίση». Μια έννοια μάλλον απροσδιόριστη που αλλάζει περιεχόμενο και διστάσεις ανάλογα κάθε φορά με τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων.

Εν τω μεταξύ έχουν ξεσπάσει λογής σκάνδαλα σχετικά με την επιστημονική αυθεντία όσων επιμένουν στις σχετικές κινδυνολογικές προειδοποιήσεις (τα email επιστημόνων του σχετικού panel των Ηνωμένων Εθνών, το λεγόμενο hockeystick illusion, αλλά και το επικείμενο συμπόσιο του Woodrow Wilson Center της Ουάσιγκτον αλλά του ΟΗΕ στην Georgia των ΗΠΑ, με θέμα την «Πράσινη Διαφθορά»). Παρ’ όλα αυτά η ΕΕ παραμένει άκαμπτη στην εμμονή της για την Κλιματική Κρίση που είναι δήθεν προϊόν ανθρώπινης δραστηριότητας.

Η κινδυνολογική υστερία για το κλίμα και την υπερθέρμανση έχει αφετηρία τη Μάργκαρετ Θάτσερ και τον πόλεμό της κατά των ανθρακωρύχων. Είχε τότε ζητήσει από τα κέντρα περιβαλλοντικών μελετών των πανεπιστημίων και ορισμένων think tanks να προχωρήσουν σε μελέτες που να δείχνουν την καταστρεπτική επιρροή του άνθρακα. Οταν μάλιστα πληροφορήθηκε πως η χρηματοδότηση των ερευνητικών αυτών κέντρων ήταν ελάχιστη, τα ενίσχυσε με κάποια εκατομμύρια. Εκτοτε ξεκίνησε το κίνημα για την προστασία του πλανήτη και την υπερθέρμανση! Η ίδια, μου είχε ομολογήσει πολύ αργότερα πως είχε τότε κάνει εγκληματικό λάθος…

Θρησκευτικό πάθος δηλαδή, που κάποιοι επιτήδειοι της λεγόμενης «πράσινης» ανάπτυξης εκμεταλλεύονται δεόντως. Mε πολύ χρήμα. Απειρα λεφτά για μελέτες για το κλίμα. Ποιος πληρώνει και γιατί; Εχοντας επιστρατεύσει και κυβερνήσεις, που δεν διστάζουν να καταστρέψουν τις οικονομίες τους και να ρίξουν στην ανέχεια και τη δυστυχία τους λαούς τους, οι ευαίσθητοι για το κλίμα οδηγούν, για όφελος ολίγων, τις οικονομίες στο χάος. Ο βρετανός πρωθυπουργός άλλαξε με σαφήνεια πορεία. Για να σώσει την οικονομία της χώρας του…