Η χαμένη αίγλη των προϋπολογισμών

Κάθε χρόνο, τούτες τις ημέρες, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών οφείλει εκ του νόμου να καταθέσει στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Μόνο που τα τελευταία χρόνια η όλη διαδικασία έχει περάσει στα ψηλά χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον ούτε από τα κόμματα ούτε από τους πολίτες γιατί τα περισσότερα που περιλαμβάνει είτε έχουν ήδη ανακοινωθεί από το βήμα της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης από τον πρωθυπουργό ή προβλέπονται στο ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης που έχει υποβληθεί από τα τέλη Απριλίου 2023 στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα έτη 2023-2026.

Με βάση τις βασικές μακροοικονομικές προβλέψεις που περιλαμβάνονται στο Ελληνικό Πρόγραμμα Σταθερότητας, προβλέπεται ανάπτυξη 2,3% για το έτος 2023, 3% για τo έτος 2024, 3% για το έτος 2025 και 2,1% για το έτος 2026. Ανάπτυξη 3% για το 2024 προβλέπει και το προσχέδιο του προϋπολογισμού.

Τι δεν περιλαμβάνει ο προϋπολογισμός; Τους λεονταρισμούς του παρελθόντος, γιατί πολύ απλά εξακολουθούν να ελέγχονται οι αριθμοί και η εκτέλεσή των προβλέψεων από το «κυβερνείο» των Βρυξελλών.

Όντως οι προϋπολογισμοί έχουν χάσει την αίγλη του παρελθόντος. Πάνε οι εποχές που δημοσιογράφοι διαγκωνίζονταν ποιος θα πάρει πρώτος τον πίνακα με τα έσοδα (φόρους) και τις δαπάνες του προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Που δίνονταν συνεντεύξεις τύπου πανηγυρικού χαρακτήρα και τα κανάλια είχαν τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων και οι εφημερίδες την επομένη των ανακοινώσεων έβγαιναν με πηχυαίους τίτλους «προϋπολογισμός ελπίδας ή προϋπολογισμός λιτότητας – τόσο μειώνονται ή τόσο αυξάνονται οι φόροι».

Τώρα αυτό που ενδιαφέρει όλους μας, πόσω μάλλον τον Έλληνα υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, είναι να επιτυγχάνονται οι στόχοι που έχουν τεθεί για να μην διαταραχθεί η σχέση της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις διεθνείς αγορές, να μην επιστρέψουμε σε συνθήκες μνημονίων, να συνεχίσει να κινείται η χώρα μας σε ρυθμούς επενδυτικής βαθμίδας και εξασφαλίσουμε προσέλκυση επενδύσεων.

Όσο για μέτρα κατά της ακρίβειας, η κυβέρνηση ευελπιστεί ότι οι αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μπορεί να δώσουν μία ανάσα στα νοικοκυριά για να αντιμετωπίσουν το ράλι που συνεχίζεται ιδιαίτερα στις τιμές των τροφίμων. Για μείωση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στα καύσιμα ή το ΦΠΑ στα προϊόντα ούτε λόγος.