Ποια συμφέροντα εξυπηρετούν οι αξιολογήσεις ESG

Η καταστροφή της εξέδρας άντλησης πετρελαίου Deepwater Horizon το 2010, η οποία σκότωσε 11 εργάτες και απελευθέρωσε σχεδόν 5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στον Κόλπο του Μεξικού, δεν ήταν απλώς ένας περιβαλλοντικός όλεθρος. Άλλαξε επίσης τον χρηματοπιστωτικό κλάδο.

Μέχρι τότε, οι αξιολογήσεις βιωσιμότητας ήταν μια εξειδικευμένη επιχείρηση. Για τις εταιρείες που έβγαζαν χρήματα παρέχοντας δεδομένα και δημιουργώντας δείκτες για τις χρηματοπιστωτικές αγορές, η αξιολόγηση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και διοικητικών επιδόσεων των εταιρειών φαινόταν, στην καλύτερη περίπτωση, ως ένα ενδιαφέρον πάρεργο.

Η πετρελαϊκή μόλυνση στον Κόλπο του Μεξικού έφερε στους κινδύνους ESG στο φως της δημοσιότητας και έκανε τους επενδυτές πιο επιφυλακτικούς έναντι των εταιρειών που τους εκθέτουν σε περαιτέρω πτώση.

Λιμάνια: Βραβεύτηκε ελληνική μελέτη που εισάγει κανόνες ESG

Έκτοτε ο τομέας έχει μεταμορφωθεί. Οι αξιολογήσεις ESG τώρα επηρεάζουν, και σε ορισμένες περιπτώσεις υπαγορεύουν, ποιες μετοχές και ομόλογα περνούν στα 2,8 τρισεκατομμύρια δολάρια των επενδυτικών κεφαλαίων που, σύμφωνα με τη Morningstar, διατίθενται επενδυτικά ως «βιώσιμα». Τα προϊόντα της προσδίδουν νομιμότητα στις εταιρείες και τους επενδυτές που ισχυρίζονται ότι συμβάλλουν στην επίτευξη του στόχου της Συμφωνίας του Παρισιού για περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε πολύ κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα.

Ωστόσο, αυτή η εξουσία βρίσκεται τώρα υπό τον έντονο έλεγχο των αρχών. Για πρώτη φορά, ρυθμιστικές αρχές και πολιτικοί στην Ευρώπη, την Ασία και τις ΗΠΑ είναι αποφασισμένοι να επιφέρουν μεγαλύτερη διαφάνεια στον τρόπο με τον οποίο προέρχονται οι αξιολογήσεις και να θέτουν ερωτήσεις σχετικά με το ποιανού τα συμφέροντα πραγματικά εξυπηρετούν.

Οι ευρωπαίοι νομοθέτες θα συζητήσουν αργότερα αυτό το έτος έναν προτεινόμενο νόμο που θα αναγκάσει τους οίκους αξιολόγησης ESG να αποσπαστούν από τους συμβουλευτικούς τους βραχίονες, να αποκαλύψουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τις μεθοδολογίες τους και να εγγραφούν επίσημα στις αρχές. Στην Ινδία, η ρυθμιστική αρχή κινητών αξιών έχει επιμείνει οι οργανισμοί να δημοσιεύουν τις μεθοδολογίες τους.

Στις ΗΠΑ, όπου υπήρξε πολιτική αντίδραση ενάντια σε ορισμένες πτυχές του ESG, Ρεπουμπλικάνοι πολιτικοί κατηγόρησαν τους παρόχους δεδομένων ότι εξοπλίζουν τους επενδυτές με αναλύσεις που θα μπορούσαν να τους ωθήσουν να εγκαταλείψουν τις εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου σε πολιτείες όπου κυβερνά το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ένα Ρεπουμπλικανό μέλος της τραπεζικής επιτροπής της Γερουσίας των ΗΠΑ ζήτησε πέρυσι από δώδεκα εταιρείες να μοιραστούν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο καταλήγουν σε αξιολογήσεις.

Οι αξιολογήσεις ESG μοιάζουν με τις γνωστές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας που παράγονται από τους S&P, Fitch ή Moody’s. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν δύο κρίσιμες διαφορές: οι αναλυτές δεν υπόκεινται ακόμη σε ρυθμιστικό έλεγχο για τις συγκρούσεις συμφερόντων και χρησιμοποιούν εν μέρει με μη ελεγμένα περιβαλλοντικά, κοινωνικά δεδομένα και δεδομένα διακυβέρνησης, παρά με ελεγμένες οικονομικές καταστάσεις.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δήλωσε τον Ιούνιο ότι πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων μαστίζουν τους γίγαντες δεδομένων ESG σε τρεις τομείς: την πώληση αξιολογήσεων, δεδομένων και δεικτών στους ίδιους πελάτες επενδυτές, την πώληση συμβουλευτικών υπηρεσιών για να βοηθήσουν τις εταιρείες να βελτιώσουν τις αξιολογήσεις τους· και την πρακτική χρέωσης των εταιρειών να εμφανίζουν τη δική τους αξιολόγηση σε χρηματοοικονομικά προϊόντα.

Ο Ντάνιελ Κας, ειδικός αξιολογήσεων πιστοληπτικής ικανότητας μεηγετική θέση στις αξιολογήσεις ESG στη δικηγορική εταιρεία του Χονγκ Κονγκ Ben McQuhae, συγκρίνει αυτή την κατάσταση με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν οι οργανισμοί αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας πριν από την οικονομική κρίση του 2008, γεγονός που επέστησε την προσοχή των ρυθμιστικών αρχών στο ενδεχόμενο στρέβλωσης των αξιολογήσεων πελατών που πληρώνουν.

«Χρησιμοποιούσαν συμβουλευτικές υπηρεσίες ως λεφτόδεντρα και ουσιαστικά οι οίκοι αξιολόγησης κάνουν το ίδιο πράγμα», λέει.

Οι οίκοι αξιολόγησης επιμένουν ότι έχουν λάβει μια σειρά από μέτρα για να καταστούν πιο επαγγελματικές οι υπηρεσίες τους την τελευταία δεκαετία, συμπεριλαμβανομένης της ανέγερσης άτυπων «σινικών τειχών» για να διαχωριστούν οι αναλυτές από τις ομάδες που προσφέρουν υπηρεσίες σε πελάτες και να αντιμετωπιστούν οι ανησυχίες ότι οι βαθμολογίες μπορεί να επηρεαστούν πλαγίως. Επισημαίνουν επίσης ότι οι επενδυτές συνήθως πληρώνουν για τις αξιολογήσεις ESG, παρακάμπτοντας ένα από τα ζητήματα που έχει αποτελέσει πηγή κριτικής για τις αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας, τις οποίες πληρώνουν συχνά οι ίδιες οι εταιρείες.

Fit4FutureFinance: Η ενσωμάτωση των κριτηρίων ESG σε τράπεζες και επιχειρήσεις

Υπάρχει ένα περαιτέρω πιθανό πρόβλημα για τον κλάδο – το χάσμα μεταξύ της αντίληψης για το τι βαθμολογούν οι αξιολογήσεις ESG και τι αποδεικνύουν πραγματικά. Οι βαθμολογίες δεν έχουν σχεδιαστεί για τη μέτρηση της εταιρικής απόδοσης όσον αφορά τις εκπομπές άνθρακα ή τη ρύπανση. Αντίθετα, οι αξιολογητές μετρούν πόσο καλά μια εταιρεία διαχειρίζεται τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς κινδύνους και τους κινδύνους διακυβέρνησης για τα δικά της τελικά συμφέροντα, για παράδειγμα πως προστατεύεται από τυφώνες ή φόρους άνθρακα.

«Υπάρχει απογοήτευση και σύγχυση όταν οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι οι ετικέτες σημαίνουν πολύ λίγα ή δεν μετρούν αυτό που θέλουν να μετρήσουν», λέει η Φαμπιόλα Σνάιντερ, επίκουρη καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου και συνεπικεφαλής του έργου GreenWatch που εντοπίζει υπερβολικούς ισχυρισμούς. στη βιώσιμη χρηματοδότηση. «Και έχετε επενδυτές που προσπαθούν να εκμεταλλευτούν αυτή τη σύγχυση και να προσελκύσουν κεφάλαια εμφανιζόμενοι πιο πράσινοι από όλους τους άλλους».

Οι προσπάθειες των ρυθμιστικών αρχών τα τελευταία χρόνια να δημιουργήσουν επίσημους ορισμούς για επενδύσεις «βιώσιμες», «μεταβατικές», «πράσινες» ή «χαμηλών εκπομπών άνθρακα» αμφισβήτησαν τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν αυτές οι αξιολογήσεις από τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα την τελευταία δεκαετία. Αυτό τροφοδότησε τη ζήτηση για δεδομένα που μπορούν να δικαιολογήσουν τη χρήση αυτών των όρων και επισήμανε τις ελλείψεις στο σύστημα αξιολόγησης ESG.

«Ο χρηματοοικονομικός κλάδος είδε την ευκαιρία [από την άνοδο του κλάδου δεδομένων ESG] για να πουλήσει σε πολλούς ανθρώπους πολλά νέα προϊόντα», λέει η Λίντσεϊ Στούαρτ, επικεφαλής έρευνας επενδυτικής διαχείρισης στην εταιρεία ανάλυσης Morningstar, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους παρόχους δεδομένων ESG μέσω της θυγατρικής της Sustainalytics. «Τώρα οι άνθρωποι περιμένουν από όλα αυτά τα βιώσιμα προϊόντα να κάνουν κάτι και δεν είναι προφανές σε όλους ότι το κάνουν».

Μια συγκεντρωμένη αγορά

Ο έλεγχος από τις ρυθμιστικές αρχές πλήττει τους παρόχους αξιολόγησης μετά από μια δεκαετία συγχωνεύσεων και εξαγορών που έχουν δημιουργήσει μια χούφτα κυρίαρχων παικτών — και που μερικές φορές έχουν θολώσει τη διάκριση μεταξύ εταιρειών που προσφέρουν αξιολογήσεις ESG και εκείνων που παρέχουν δείκτες αγοράς ή παραδοσιακές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας.

Η μεγαλύτερη εταιρεία στον κλάδο είναι η πάροχος δεικτών παγκόσμιας αγοράς MSCI. Διατήρησε τη θέση της στις αξιολογήσεις ESG διαφοροποιώντας νωρίτερα και γρηγορότερα από τους αντιπάλους της, μεταξύ άλλων ξοδεύοντας 913 εκατομμύρια δολάρια για την Burgiss, μια ειδικευμένη σε δεδομένα για ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία με έδρα στο Νιου Τζέρσεϊ, σε μια εξαγορά που ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο.

Οι άλλοι μεγάλοι παίκτες περιλαμβάνουν το London Stock Exchange Group, τον πληρεξούσιο σύμβουλο ISS, τη Morningstar και τους οίκους αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας S&P Global και Moody’s.

Εκτός από την αυξανόμενη συγκέντρωση της αγοράς, οι λίγες εταιρείες που κυριαρχούν στα δεδομένα και τις αξιολογήσεις ESG πωλούν επίσης τους περισσότερους κερδοφόρους δείκτες στους οποίους χτίζονται πολλά βιώσιμα funds.

Σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε από τον Γιαμ Φίχτνερ, οικονομολόγο στη γερμανική Bundesbank, και συν-συγγραφείς στο Δανικό Ινστιτούτο Διεθνών Σπουδών τον Μάιο, η MSCI είχε περίπου πέντε φορές το μερίδιο αγοράς του δεύτερου μεγαλύτερου παρόχου δεικτών για βιώσιμα κεφάλαια — την S&P Dow Jones Indices.

Οι δείκτες που δημιουργήθηκαν από την MSCI χρησιμοποιήθηκαν στο 56% των μεγάλων βιώσιμων funds, και φτάνουν στο 68% για τα παθητικά κεφάλαια που παρακολουθούν έναν δείκτη. Η MSCI περιγράφει τη λειτουργία των δεικτών της ως «λειτουργικά ξεχωριστή» από την επιχείρηση αξιολογήσεων της, η οποία είναι υπό ξεχωριστή διαχείριση «με συντακτική ανεξαρτησία».

Αυτό το επίπεδο επιρροής στις διασυνδεδεμένες αγορές έχει δώσει σε μια χούφτα οίκους αξιολόγησης τη δυνατότητα να καθορίσουν πώς μοιάζει μια ιδανική «πράσινη» μετοχή, ομόλογο, αμοιβαίο κεφάλαιο ή επενδυτική στρατηγική, λέει ο Φίχτνερ.

«Μόνο δύο ή τρεις πάροχοι αξιολογήσεων ESG έχουν τελικά σημασία», λέει. «Θα καθορίσουν de facto τι είναι το ESG και όλοι οι επενδυτές θα ακολουθήσουν».

Οι πιθανές συγκρούσεις συμφερόντων προέρχονται από την εξάρτηση των κολοσσών δεδομένων ESG στα δεδομένα που παράγονται από τις εταιρείες που αξιολογούν και τη δυνατότητα είτε των επενδυτών είτε των εταιρειών να επηρεάσουν τη βαθμολογία.

Ορισμένοι στον κλάδο προτείνουν, για παράδειγμα, ότι οι εταιρείες μπορούν να επηρεάσουν τις αξιολογήσεις ξοδεύοντας περισσότερα σε συμβούλους και άλλες υπηρεσίες που μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση των βαθμολογιών.

Οι εισηγμένες εταιρείες που συμμετείχαν σε έρευνα από την εταιρεία συμβούλων βιωσιμότητας ERM πέρυσι δήλωσαν ότι ξόδεψαν μεταξύ $220.000 και $480.000  ετησίως για να πληρώσουν τους οργανισμούς αξιολόγησης για να λάβουν τη βαθμολογία ESG τους ή σε συμβουλευτικές υπηρεσίες και άλλα ψηφιακά εργαλεία για τη βελτίωση της βαθμολογίας τους. Οι επενδυτές που ρωτήθηκαν ξόδεψαν μεταξύ $175.000 και $360.000 δολαρίων για αξιολόγηση, δεδομένα και δείκτες αναφοράς.

Ο Γουίλ Μπάλαρντ, επικεφαλής μετοχών στο Border to Coast, που διαχειρίζεται συνταξιοδοτικά προγράμματα της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου, εκφράζει ανησυχίες σχετικά με τα δεδομένα που αποστέλλονται σε αυτόν και σε άλλους πελάτες από την MSCI. Η έρευνα έδειξε ότι οι μεγαλύτερες εταιρείες και εκείνες που αλληλεπιδρούσαν «συχνά», περισσότερες από 10 φορές, με την MSCI, ήταν πιο πιθανό να έχουν υψηλή βαθμολογία ESG, έδειξε η έρευνα.

«Το μέγεθος της στρέβλωσης στα δεδομένα είναι τέτοιο που θα ήταν κατανοητό να βγάζετε συμπεράσματα και να προτείνετε ότι ο καθοριστικός παράγοντας για μια υψηλή βαθμολογία ESG είναι απλώς η κεφαλαιοποίηση της αγοράς σας», λέει. Αυτό δεν υποδηλώνει σκόπιμη αδικοπραγία από την MSCI, προσθέτει, αλλά «την κλίμακα των απαιτήσεων [αποκάλυψης δεδομένων] που επιβάλλονται στις εταιρείες».

Η MSCI είπε ότι η μεθοδολογία αξιολογήσεών της ήταν «διαφανής και διαθέσιμη στο κοινό». Άτομο κοντά στην MSCI είπε ότι «δεν υπάρχει πιθανότητα σύγκρουσης χρηματισμού για καλή αξιολόγηση» επειδή οι επενδυτές και όχι οι εταιρείες πληρώνουν για τις αξιολογήσεις της. Οι εταιρείες που ασχολούνται με την ερευνητική της ομάδα μπορεί να έχουν υψηλότερες αξιολογήσεις απλώς και μόνο επειδή ενδιαφέρονται και επικεντρώνονται σε θέματα ESG.

Άλλοι στον κλάδο ανησυχούν για την πίεση στους οργανισμούς από εταιρείες και από επενδυτές που πληρώνουν για τις αξιολογήσεις και που δεν τους αρέσει να βλέπουν μεγάλες αλλαγές ή υποβαθμίσεις. Αυτή η δυναμική, λένε, έχει διαμορφώσει εν μέρει τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται οι αξιολογήσεις ESG.

Ο Ματ Μοσκάρντι, πρώην εκτελεστικός διευθυντής της MSCI, θυμάται ότι κλήθηκε στα γραφεία της Goldman Sachs όταν ήταν επικεφαλής της αξιολόγησης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για να αντιμετωπίσει κριτική σχετικά με τη βαθμολογία που είχε λάβει η αμερικανική επενδυτική τράπεζα. «Είχαν ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο και ήμουν ουσιαστικά μόνος μου».

«Φώναζαν, ούρλιαζαν, απείλησαν νομικά. . . Όλες οι τράπεζες θα το έκαναν», λέει ο Μοσκάρντι.

Η Goldman Sachs είπε ότι «δεν αναγνωρίζουμε αυτή την υποτιθέμενη συμπεριφορά ως αυτό που θα περιμέναμε από τους ανθρώπους μας ανά πάσα στιγμή».

Πάνω από μια δεκαετία μετά, ένας αναλυτής στο γραφείο της MSCI στη Βομβάη, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από την εταιρεία και ζήτησε να μην αποκαλυφθεί το όνομά του, λέει ότι αυτός και οι συνάδελφοί του δέχονταν κλήσεις από δεκάδες επενδυτές κάθε μήνα που ήταν δυσαρεστημένοι με την αλλαγή της βαθμολογίας που δόθηκε σε κάποια εταιρεία στο χαρτοφυλάκιό τους.

Υπήρχε επίσης ένα «όχι ευκαταφρόνητο σύνολο διαφωνιών με εταιρείες», οι οποίες «δεν νοιάζονταν για τις αξιολογήσεις». Ενώ αυτά τα παράπονα από εταιρείες που αξιολογήθηκαν υποβλήθηκαν κυρίως μέσω άλλων ομάδων, οι αναλυτές τα γνώριζαν.

Η πρόταση μιας σημαντικής υποβάθμισης ή αναβάθμισης στο σκορ ESG μιας εταιρείας σήμαινε ότι θα οδηγηθείς μπροστά σε μια επιτροπή προϊσταμένων, η οποία πήρε την τελική απόφαση, λέει ο αναλυτής. «Αν υπάρχει μεγάλη ταλάντευση, αυτό δεν είναι κάτι που ιδανικά είναι αποδεκτό. Πρέπει να δικαιολογηθεί. Μπορεί να εγείρει ένα ερώτημα σχετικά με τη μεθοδολογία», προσθέτει ο αναλυτής.

Εκπρόσωπος της MSCI είπε ότι το ερευνητικό ESG τμήμα της «διατηρεί μια ισχυρή κουλτούρα ανεξαρτησίας και διαφάνειας στην παροχή αξιολογήσεων ESG σε παγκόσμιους επενδυτές». Οι αξιολογήσεις του παράγονται χρησιμοποιώντας τη «διαφανή και διαθέσιμη στο κοινό» μεθοδολογία.

Για να αντιμετωπίσουν την πιθανότητα οι αναλυτές να υφίστανται συναισθηματική ή νομική πίεση από εταιρείες τις οποίες αξιολογούν, οι μεγαλύτεροι πάροχοι προσπαθούν όλο και περισσότερο να τους εμποδίσουν να μιλήσουν απευθείας με τις εταιρείες. Σύμφωνα με στελέχη του κλάδου, η βάση των βαθμολογιών στην αλγοριθμική ανάλυση των αμφισβητήσεων και των κινδύνων, καθώς και σε πληροφορίες που είναι διαθέσιμες στο κοινό, μπορεί να ελαχιστοποιήσει την πιθανότητα να υπεισέλθει μεροληψία.

Ο Στίβεν Μπούλοκ, παγκόσμιος επικεφαλής μεθοδολογίας έρευνας στο τμήμα δεδομένων της S&P Global, Sustainable1, λέει ότι ο οργανισμός χρησιμοποιεί μια προσέγγιση «τεσσάρων ματιών» για τη βαθμολογία ESG, η οποία πρέπει να ελεγχθεί από δύο αναλυτές, πριν από έναν περαιτέρω «έλεγχο διασφάλισης» από τους ανωτέρους τους πριν εγκριθεί κάθε μεγάλη μεταβολή στις βαθμολογίες.

Κίνδυνος λιανικής

Η ασάφεια ή οι στρεβλώσεις στον τρόπο δημιουργίας των αξιολογήσεων έχουν σημασία, επειδή οι αξιολογήσεις χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από άπειρους ιδιώτες επενδυτές, όχι μόνο από μεγαθήρια διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων που χρησιμοποιούν τα δικά τους εξελιγμένα μοντέλα πιστωτικού κινδύνου και βιωσιμότητας. Από το 2022, οι κανόνες της ΕΕ απαιτούν από τους χρηματοοικονομικούς συμβούλους και τους μεσάζοντες στην ΕΕ να ρωτούν τους ιδιώτες επενδυτές σχετικά με τις προτιμήσεις τους για βιωσιμότητα και να προσφέρουν κατάλληλα προϊόντα.

Ο Έρικ Πέντερσον, επικεφαλής των υπεύθυνων επενδύσεων της Nordea Asset Management με έδρα την Κοπεγχάγη, εξέφρασε πρόσφατα μια σειρά από ανησυχίες με τους δώδεκα παρόχους αξιολόγησης από τους οποίους αγοράζει δεδομένα. Αυτά περιλαμβάνουν την παρακμή μιας εταιρείας για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω μιας ιστορικής διαμάχης στην Τουρκία, την αποτυχία να επισημάνει τις πωλήσεις όπλων στη Μιανμάρ από μια άλλη ή την υπερβολική έμφαση στην εξάρτηση μιας εταιρείας ανεμογεννητριών στον χάλυβα έντασης άνθρακα παρά στη μακροπρόθεσμη δυνατότητα της να μειώσει τις παγκόσμιες εκπομπές .

Διαισθητικά νομίζετε ότι [η βαθμολογία] σας λέει κάτι για το εάν η εταιρεία συμπεριφέρεται με καλό ή κακό τρόπο για το περιβάλλον. . . και οι πάροχοι αξιολόγησης δεν έχουν κάνει αρκετά για να αποτρέψουν το κοινό από αυτή την εντύπωση.

Ένα ολοένα και πιο δημοφιλές προϊόν που πωλείται από τα κορυφαία πρακτορεία, οι λεγόμενες «βαθμολογήσεις θερμοκρασίας», μετρούν με ποια τροχιά θέρμανσης για τον πλανήτη ευθυγραμμίζονται οι ενέργειες της εταιρείας. Αυτά μπορεί να είναι «εντελώς παραπλανητικά», λέει ο Πέντερσον.

Τα μικρά γράμματα για τις περισσότερες αξιολογήσεις ESG εξηγούν ότι οι μετοχές και τα ομόλογα βαθμολογούνται με βάση την ικανότητά τους να διαχειρίζονται τους κινδύνους σε σχέση με τους ομοτίμους του κλάδου – όχι από το πώς επηρεάζουν τον πλανήτη. Κάθε πάροχος χρησιμοποιεί δικές του «σταθμίσεις» για να καθορίσει τη σημασία των κινδύνων, που ποικίλλουν ελάχιστα για υποτομείς κάθε κλάδου.

Στην MSCI, οι εργασίες έντασης άνθρακα που εκτελεί αποτελεί το ένα πέμπτο της τελικής βαθμολογίας για μια εταιρεία που διυλίζει πετρέλαιο και φυσικό αέριο, αλλά μόλις το 12% για μια εταιρεία που πουλά άνθρακα. Η εταιρεία λέει ότι οι αξιολογήσεις της «δεν έχουν σχεδιαστεί για να μετρήσουν τον αντίκτυπο μιας εταιρείας στην κλιματική αλλαγή».

Ο Σάι Χιλ, διευθύνων σύμβουλος της Integrum ESG, αμφισβητίας των μεγαλύτερων οργανισμών αξιολόγησης, λέει ότι οι υψηλές βαθμολογίες είναι «καθησυχαστικές εάν είστε διαχειριστής συνταξιοδοτικών ταμείων και δεν είστε πολύ έμπειρος. Το βλέπεις σαν να κοιτάς τη βαθμολογία κάποιου μαθητή».

Ο Πέντερσον λέει ότι οι πελάτες έχουν ξεπουλήσει τα fund του αυθωρί λόγω αλλαγών στην αξιολόγηση που παίρνει ένα καλάθι μετοχών από έναν μεγάλο πάροχο.

«Διαισθητικά νομίζετε ότι σας λέει κάτι για το εάν η εταιρεία συμπεριφέρεται με τρόπο ανάλογο με την κλιματική αλλαγή, ή αν είναι καλό ή κακό για το περιβάλλον», λέει ο Πέντερσον. «Οι πάροχοι αξιολόγησης ιστορικά δεν έχουν κάνει αρκετά για να αποτρέψουν το κοινό μα σχηματίσει αυτή την εντύπωση».

Διατλαντικό χάσμα

Δεδομένων των διαφορετικών πιέσεων που αντιμετωπίζουν από τις ρυθμιστικές αρχές, με τον αυξανόμενο σκεπτικισμό στις ΗΠΑ για το καθαρό μηδέν, ορισμένες εταιρείες ενδέχεται να αναγκαστούν να επιλέξουν σε ποια πλευρά του Ατλαντικού επιθυμούν να δώσουν προτεραιότητα.

Η Morningstar, η οποία κατέχει το νούμερο δύο στον κλάδο, τη Sustainalytics, οδεύει προς το να είναι «λιγότερο μπροστά σε κοινωνικά ζητήματα», σύμφωνα με ένα άτομο που γνωρίζει την αλλαγή, σε μια σκόπιμη στροφή που καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από το πολιτικό κλίμα των ΗΠΑ.

Ορισμένα στελέχη φοβούνται ότι αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση στους ευρωπαίους πελάτες, καθώς οι ρυθμιστικές αρχές απαιτούν όλο και περισσότερο να επικεντρωθούν στους κινδύνους για την κοινωνία και τον πλανήτη και όχι για τις επιχειρήσεις, λέει το ίδιο άτομο.

Ο Σάιμον Μακμαόν, επικεφαλής της έρευνας ESG, Sustainalytics, λέει ότι ο αυξανόμενος έλεγχος και η «αυξανόμενη πολιτικοποίηση του ESG σε ορισμένες αγορές. . . δεν έχει αλλάξει την εστίασή μας ή τη δέσμευσή μας να συμπεριλάβουμε οποιοδήποτε τύπου ζήτημα ESG, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών θεμάτων, στην ανάλυσή μας για τις εταιρείες.”

Η MSCI επιμένει επίσης ότι δεν αλλάζει την εστίασή της.

Ένα τσουνάμι απαιτήσεων υποβολής εκθέσεων που εισάγονται από την ΕΕ και τις ΗΠΑ θα διευρύνει τη δεξαμενή των διαθέσιμων δεδομένων για τα πάντα, από τη χρήση φυτοφαρμάκων έως τις εκπομπές άνθρακα, κάνοντας πιο πολύπλοκο το έργο των οργανισμών αξιολόγησης.

Αυτό θα καταστήσει επίσης πιο δύσκολο για τις ρυθμιστικές αρχές, οι οποίες είναι πιο συνηθισμένες να παρακολουθούν τους οργανισμούς αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας. «Ο πιστωτικός κλάδος παράγει μόνο ένα μήνυμα», λέει ο Μπομπ Μαν, διευθύνων σύμβουλος της Sustainalytics μέχρι τον Ιούνιο. «Στη βιομηχανία ESG έχετε μια ατελείωτη ανάπτυξη νέων μηνυμάτων».

Όσο περισσότερα είδη δεδομένων πρέπει να αξιολογήσουν οι εταιρείες αξιολόγησης, τόσο περισσότερο θα μπορούσαν να μπουν στον πειρασμό να χρησιμοποιήσουν ιδιόκτητους αλγόριθμους και εργαλεία μηχανικής μάθησης για να κάνουν την ανάλυση.

«Τα οικονομικά στοιχεία της βιομηχανίας θα ωθήσουν προς τη χρήση μηχανών», προσθέτει ο Μαν. Αυτό με τη σειρά του θα μπορούσε να καταστήσει πιο δύσκολο για τις ρυθμιστικές αρχές και τους ιδιώτες επενδυτές να κατανοήσουν τις ήδη αδιαφανείς μεθοδολογίες.

Φοβούμενοι ότι το ESG γίνεται εύκολος στόχος επιθέσεων, εν μέσω των αυξανόμενων πολιτικών διαφωνιών για τις καθαρές μηδενικές πολιτικές στις ΗΠΑ και αλλού, τα στελέχη λένε ότι ορισμένοι πάροχοι δημιουργούν μια εμπορική ένωση για πρώτη φορά.

Τοποθετώντας τους εαυτούς τους ως ουδέτερους προμηθευτές πληροφόρησης, χωρίς καμία επιρροή στις πραγματικές επενδυτικές αποφάσεις γύρω από την καθαρή μηδενική μετάβαση, ορισμένοι στον κλάδο ελπίζουν να αποφύγουν να εμπλακούν στους κλιματικούς πολέμους.

Οι πάροχοι δεδομένων θα υποστηρίζουν όλο και περισσότερο δημόσια ότι «αυτό το προϊόν δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει τον κόσμο», λέει ο Στούαρτ του Morningstar. «Είναι περισσότερο μια έκφραση των δικών σας αξιών και προτιμήσεων».