Ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί τη Χαμάς «απελευθερωτικό κίνημα» και όχι «τρομοκρατική οργάνωση» δεν αποτελεί είδηση: το ίδιο συμβαίνει και με το 99% των αραβικών και μουσουλμανικών κρατών.
Το ότι διαφωνεί με την πολιτική των ΗΠΑ και της ΕΕ στη Μέση Ανατολή, ούτε αυτό αποτελεί πρωτοτυπία, το ίδιο συμβαίνει με τη μεγάλη πλειοψηφία των ανά τον πλανήτη κρατών.
Αυτό που αποτελεί είδηση είναι η αναφορά ότι [αντιγράφω από τον επίσημο ιστότοπο της Τουρκικής Προεδρίας] «η Γάζα πριν εκατό χρόνια … ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της πατρίδας» – όπως επίσης κατά τον κ. Ερντογάν, ήσαν Θεσσαλονίκη, Σκόπια, Μοσούλη, Χαλέπι.
«Αλλά δυστυχώς [κάποιοι] χώρισαν το τουρκικό έθνος από όλα αυτά τα εδάφη που είναι τόσο δικά μας όσο και το αίμα μας, οι ζωές μας και η αγάπη μας».
Κάπου, σε ελληνικό ιστότοπο, διάβασα ότι μίλησε από στήθους, χωρίς καν σημειώσεις. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι στα 70 του ο κ. Ερντογάν παλιμπαιδίζει, αναθυμάται αυτά που άκουγε στα «κρυφά σχολειά» των ισλαμιστών στα παιδικά του χρόνια.
Όμως υπάρχει στην ομιλία η πολύ συγκεκριμένη αναφορά ότι στο ηρώο πεσόντων της Καλλίπολης, των Οθωμανών που σκοτώθηκαν κατά τη προσπάθεια απόβασης των Συμμάχων το 1915, «η Γάζα, με τους 53 πεσόντες γιους της, βρίσκεται πάνω από τις περισσότερες πόλεις εντός των συνόρων μας σήμερα».
Τέτοιες λεπτομέρειες δεν προκύπτουν «εν τη ρύμη του λόγου»: το επιτελείο των λογογράφων του κ. Ερντογάν δούλεψε εντατικά για να ετοιμάσει την ομιλία. Κάποιοι την έλεγξαν και την ενέκριναν, τελικά βεβαίως και ο ίδιος.
Είναι ένα πράγμα να διαπιστώνει κανείς ότι, πράγματι, η Δύση ενδιαφέρεται για το Ισραήλ και αδιαφορεί για τους Παλαιστίνιους και άλλο να υποστηρίζεις ότι η Γάζα είναι τουρκική «χαμένη πατρίδα» όπου, σε αντίθεση με σήμερα, πριν 100 χρόνια οι υπήκοοι του Σουλτάνου ευτυχούσαν.
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να βρίσκεται σε «irredentist trip», σε αλυτρωτική παραίσθηση: αντίστοιχα λόγια στην Ελλάδα λένε πλέον μόνο οι χρυσαυγίτες.
Στη γειτονιά μας, μόνο στη Σερβία ή στο Κόσοβο (και στην Αλβανία από τον νέο σύμμαχό μας Σαλί Μπερίσα) ίσως τα ακούσει κανείς.
Έχει τρελαθεί ο Ταγίπ Ερντογάν; Τα είκοσι χρόνια εξουσίας, οι συνεχείς νίκες επί όλων των αντιπάλων, η ισχύς, μακρότατη πολιτική επιβίωση, τον έχουν κάνει είδος Μπενίτο Μουσολίνι που, όπως εκείνος, βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο (τουλάχιστον) ως mare nostrum; Ή έχει σχέδια;
Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν θα πάνε καλά τα πράγματα.
Latest News
Μισθωτοί... επιχειρηματίες
Χιλιάδες υψηλά αμειβόμενοι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είναι μέσω εταιρειών τους, κάθε μορφής, «προμηθευτές» των εταιρειών όπου εργάζονται
Πλούτος, φτώχεια και επιχειρηματικό πνεύμα
Στη Δύση έχουμε αλλαγή οικονομικού παραδείγματος και αυτό πρέπει να το καταλάβουμε
Ουραγοί στις κατασκευές (;)
Υπάρχουν κίνδυνοι να μην τρέξουν πιο γρήγορα οι κατασκευές;
Μειώστε τον φόρο
Ολο το φορολογικό βάρος των μισθωτών που ίσχυε το 2019 συνεχίζει να αυξάνεται μαζί με την αύξηση των εισοδημάτων τους, καθώς η κλίμακα φορολόγησής τους παρέμεινε στα επίπεδα των χειρότερων στιγμών των Μνημονίων
Η εποχή της αβεβαιότητας είναι εδώ
Ποιες οι ποικίλες πτυχές και διαστάσεις του άτυπου και σιωπηρού πολέμου μεταξύ αυταρχισμού και δημοκρατίας για μια θέση ισχύος, σε ένα νέο διεθνές περιβάλλον
Σε φάση συσσώρευσης
Οι επενδύσεις αυξάνονται αλλά δεν ανθούν
Κάψτε όσο ρεύμα θέλετε…
Η πλήρως εξαρτώμενη από το πετρέλαιο οικονομία μας εξηλεκτρίζεται και εμείς ακόμα χτίζουμε σπίτια που θα θερμαίνονται με ορυκτά καύσιμα
Είναι τα Happinomics μία νέα επιστήμη;
Τα «οικονομικά της ευτυχίας» είναι νέα μόδα, ή μία ανατρεπτική μέθοδος προσέγγισης της οικονομίας στα προχωρημένα στάδιά της;
Η προτροπή του Ατζέμογλου
Ο βραβευμένος μόλις αυτή την εβδομάδα Ατζέμογλου σύστησε και κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο για την ελληνική οικονομία που έχει πολύ πιο μεγάλη σημασία
Χωρίς παράταση
Για να ξεχωρίζει η ήρα από το στάρι. Να επιβραβεύονται οι καλοί και να υπάρχει μια επίπτωση για τους λιγότερο αποδοτικούς