Στα αποστακτήρια του Τζακ Ντάνιελς…

Το Χρηματιστήριο είδε μια από τις πιο ρηχές συνεδριάσεις των τελευταίων πολλών ετών.

Φθάνοντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο στο αποκορύφωμα της διαστακτικότητας, καθώς οι κύριες μεταβλητές που επηρεάζουν τις επενδυτικές αποφάσεις αφενός πορέρχονται από το διεθνές περιβάλλον, αφετέρου αφήνουν άφωνα ακόμα και τα μεγαλύτερα Χρηματιστήρια.

Η εξίσωση, αν και όχι τόσο επικίνδυνη όπως παλαιότερες, παραμένει δισεπίλυτη, διότι ενώ βρεθήκαμε σε ένα κρίσιμο σημείο σε νομισματική ανάλυση, από όπου θα μπορούσε να δοθεί τέλος στο πρόβλημα των υφεσιακών κινδύνων, τελικά ήρθε η εν εξελίξει γεωστρατηγική κρίση στη Γάζα να επιβαρύνει το κλίμα.

Κι έτσι, οι αγορές σέρνονται χωρίς κατεύθυνση, και η δική μας ακολουθεί.

Έχοντας ένα μειονέκτημα: καίει την ειδησεογραφία της περιόδου, που σε άλλη περίπτωση θα διοχέτευε ανεπανάληπτη δυναμική στο ταμπλό.

Πρόκειται φυσικά για την πρόσφατη ανάκτηση της επενδυτικήςε βαθμίδας και τα συν αυτώ διθυραμβικά σχόλια των Οίκων που συνόδευσαν τις αποφάσεις.

Σχόλια που μας κατατάσσουν σε έναν από τους ελκυστικότερους επενδυτικούς προορισμούς παγκοσμίως.

Αν συνυπολογίσουμε και τη στροφή του τραπεζικού μας συστήματος, με τις 4 μετοχές συστημικών να έχουν εδώ και καιρό μια εξαιρετική εικόνα αλλά και τον τραπεζολάγνο χαρακτήρα του Χρηματιστηρίου μας, μπορεί κανείς να φανταστεί τα κέρδη που κρύβονται. Ή που θα μπορούσαν να εμφανιστούν, σε άλλες συνθήκες.

Προς το παρόν, περιμένουμε.