PODCAST ΒΑΒΕΛ – Στ. Καφούνης (Πρ. Εμπ. Συλλόγου Αθηνών): Δεν θα επιβεβαιωθεί ο εισπρακτικός στόχος της κυβέρνησης από την φορολόγηση των αυτοπασχολούμενων

Οι τζίροι ανεβαίνουν, αλλά η εμπειρία μου, το πρακτικό αυτό που ζούμε καθημερινά είναι ότι τα κέρδη έχουν μειωθεί ή έχουν εξανεμιστεί, επισημαίνει μιλώντας στο podcast ΒΑΒΕΛ ο κ. Σταύρος Καφούνης πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών. Μπορεί να βλέπουμε, προσθέτει, να μπαίνουν περισσότερα λεφτά ωστόσο επειδή αυξήθηκε το ενοίκιο, αυξήθηκαν οι μισθοί -ορθώς αυξήθηκαν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν σε μας είναι και πελάτες μας- αυξήθηκε το ενεργειακό κόστος. Τελικά τα χρήματα δεν φτάνουν για αυτό και βλέπουμε μια γκρίνια.

«Εμείς ζητάμε και ξανά ζητάμε», προσθέτει, «περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Αυτό που λέγεται ασφαλιστική εισφορά. Έχουν δοθεί ήδη 3 μονάδες. Περιμένουμε άλλη μια μονάδα που την παζαρεύουμε αν θα δοθεί η μισή το ‘24 και η μισή το ‘25. Εγώ λέω ότι η μια μονάδα αυτή πρέπει να δοθεί τώρα για να καλύψει την αύξηση του κατώτατου μισθού. Προφανώς δεν υπάρχει λεφτόδεντρο, αλλά πρέπει να δούμε τα χρήματα που δίνουμε σε άλλες περιπτώσεις, πώς θα δοθούν σε αυτό το μέτρο το οποίο θα κάνει ανταγωνιστικότερες επιχειρήσεις και τότε χωρίς να χρειαστούμε κανέναν υπουργό, θα κατεβάσουμε τις τιμές, γιατί πρέπει να κατεβάσουμε τις τιμές για να πουλήσουμε. Εάν δεν κατεβάσουμε τις τιμές δεν πουλάμε, άρα δεν θέλουμε κανέναν να μας πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση».

Για την Black Friday

«Έχουμε μπει σε μια εκπτωτική περίοδο, όμως πρέπει να ενημερώσω τον κόσμο το καταναλωτικό κοινό, ότι επειδή παρακολουθώ την προετοιμασία αυτή τη βδομάδα, θα δοθούν εξαιρετικά μεγάλες προσφορές, με πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον και ευελπιστώ οι τζίροι να είναι αντίστοιχα υψηλοί. Τους έχουμε ανάγκη. Είναι ένας τζίρος που τον έχει ανάγκη η αγορά. Δεν θα πω ένα νούμερο, γιατί εξαρτάται από τον κλάδο. Τα ηλεκτρονικά έχουν πρωτοκαθεδρία. Η ένδυση, υπόδηση λιγότερο. Όμως αυτή η περίοδος για πολλές επιχειρήσεις από την Black Friday και μέχρι τις γιορτές φτάνει να είναι το 50% του ετήσιου τζίρου, άρα καταλαβαίνουμε ότι είναι επιχειρήσεις που περιμένουν από αυτό το διάστημα να ζήσουν».

Για την φορολόγηση των αυτοαπασχολούμενων

«Τελικά, δεν θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της κυβέρνησης για αυτά τα 600 – 800 εκατομμύρια, γιατί αφενός δεν υπάρχουν σε όλες τις επιχειρήσεις, έτσι όπως τη φαντάζεται. Αφετέρου κάθε φορά προσπαθούμε να εφαρμόσουμε οριζόντιο μέτρο. Τελικά το σύστημα ισορροπεί, κάποιες επιχειρήσεις θα κλείσουν, γιατί πράγματι δεν έχουν κέρδη και αυτή τη στιγμή απλά υπάρχουν εκεί μήπως στο μέλλον βρεθεί κάποια δουλειά; Κάποιες άλλες επιχειρήσεις μπορεί να τροποποιήσουν τα βιβλία τους και από ατομικές να γίνει μια μορφής εταιρεία και κάποιες άλλες θα προσπαθήσουν να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να μην δούμε αυτά τα 800 εκατομμύρια ή 600. Φοβάμαι μήπως εκπλαγούμε αρνητικά και τελικά μας μείνει μόνο μια άδικη συζήτηση για τη φοροδιαφυγή σε μια εποχή που το λέω και το ξαναλέω, γιατί πραγματικά θέλω να βλέπω τη θετική πλευρά. Σε μια οικονομία που πηγαίνει τόσο καλά, σε μια ιδιωτική οικονομία που έχουμε καταλήξει όλοι ότι τελικά αυτή προσφέρει, αυτή τραβάει το κάρο».

«Ο κλάδος του εμπορίου ακόμα και αν θέλει, δεν μπορεί να φοροδιαφύγει. Γιατί μιλάμε για ένα κλάδο που προμηθεύεται από μεγάλες εταιρείες. Ήδη με τιμολόγιο. Έχει ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης η ΑΑΔΕ. Από 01/01 θα έχει τα myDATA σε απόλυτη εφαρμογή, συνδεδεμένες ταμειακές. Άρα πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς βάζουμε ένα κλάδο, όπως το εμπόριο, συζητώντας ένα γενικότερο πρόβλημα φοροδιαφυγής. Θα ζητήσουμε θεσμικά την εξαίρεση του λιανεμπορίου. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία αυτού του μέτρου, αλλά για να το δούμε και σφαιρικά, μέτρα τα οποία τσουβαλιάζουν επαγγελματίες, εμένα θα με βρίσκουν πάντα αντίθετο. Η πολιτεία πρέπει να κάνει τη δουλειά της. Δεν υπάρχουν ελεγκτές, αλλά μπορεί με άλλα στοιχεία να βρει ποιος φοροδιαφεύγει και εν πάση περιπτώσει πάγια άποψή μου είναι ότι για να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή πρέπει να δώσουμε κίνητρα σε αυτόν που συναλλάσσεται με τον υποτιθέμενο φοροδιαφεύγοντα. Μιλώ για κίνητρα τα οποία θα πρέπει να έχει ο καταναλωτής στην οποιαδήποτε συναλλαγή κάνει με επιχείρηση, με επαγγελματία, με εργολάβο, κίνητρα πραγματικά που θα τον συμφέρουν την απόδειξη που θα πάρει να την εκπέσει από το εισόδημα του και τελικά να γλιτώσει φόρο. Απορώ γιατί δεν το κάνουμε αυτό. Νομίζω ότι θα έχει πολλαπλασιαστικό όφελος για την οικονομία αμέσως και νομίζω ότι είναι ένα μέτρο που θα μας έβγαζε εντελώς από αυτή τη συζήτηση, την περί φοροδιαφυγής συζήτηση την οποία ήμουνα νιος και γέρασα».

Η συνεργασία με τον νέο δήμαρχο και τα προβλήματα της πόλης

«Η ευταξία στην πόλη είναι το ζητούμενο, γιατί βελτιώνει το εμπορικό κέντρο που συμμετέχουμε. Η Αθήνα είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, λέω. Προφανώς και όλα αυτά που είπες είναι έτσι και είναι θέματα τα οποία επίσης λύνονται χωρίς κόστος. Το πού θα παρκάρουν τα πούλμαν, έχουμε 3 – 4 σημεία που τα έχουμε συζητήσει και τα συζητάμε με τους δημάρχους. Πρέπει να πάρουμε την απόφαση να τα εφαρμόσουμε, να τελειώνουμε. Το αν θέλουμε πεζόδρομους ή όχι, απαντώ, αυτά είναι λυμένα όλα μια μεγαλούπολη, μια πρωτεύουσα με τόσα πολλά ωραία πράγματα να δει ο άλλος. Σίγουρα πρέπει να έχουμε πεζόδρομους».

«Στον επόμενο δήμαρχο (τον κ. Χάρη Δούκα) ο οποίος ήδη έχει έρθει και μας έχει συναντήσει, θέτοντάς του τα πολύ απλά θέματα που βιώνουμε καθημερινά και τα οποία οφείλει να λύσει και δεν είναι μόνο αυτά, πέραν της καθαριότητας, πέραν των δέντρων, πέραν όλων αυτών που συζητάμε, υπάρχει το πολύ μεγάλο θέμα της ασφάλειας το οποίο του το έθεσα όταν ήρθε και ο δήμαρχος έχει ένα πολύ μεγάλο ισχυρό ρόλο σε αυτό. Πρέπει να ενισχύσουμε ένα συντονιστικό κέντρο που συμμετέχει ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να μοιράζεται την εμπειρία του, αλλά είναι ένα συντονιστικό μεταξύ της αστυνομίας και της δημοτικής αστυνομίας και της τροχαίας. Για να ξέρουμε πού υπάρχουν τα προβλήματα και πώς μπορούμε να παρέμβουμε. Η ασφάλεια είναι νομίζω το νούμερο ένα θέμα τελικά για όλους όσους περπατούν στην πόλη. Εγώ ονειρεύομαι μια πόλη με μηδενική παραβατικότητα. Είχα βάλει κι ένα στόχο μάλιστα σε μια σύσκεψη που κάναμε στο Σύλλογο, γιατί τελικά όλοι έρχονται στον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών και χαίρομαι μας ακούνε. Μάλλον κάτι καλά κάνουμε. Όταν είχαμε λοιπόν την αστυνομία με τον αρχηγό και τη δημοτική αστυνομία και όλους στο Σύλλογο, είπα να ξεκινήσουμε βάζοντας έναν στόχο για μια περιοχή με μηδενική παραβατικότητα και τότε είχα βάλει αυτό το στόχο για την πλατεία Μοναστηρακίου. Είχα πει, ρε παιδιά, να κάτσουμε στην πλατεία Μοναστηρακίου, να δούμε τι πρέπει να κάνει και να πούμε ότι αυτά τα τετραγωνικά θα είναι το πρώτο σημείο με μηδενική παραβατικότητα. Πράγματι το ξεκινήσαμε, αλλά ξέρεις, η καθημερινότητα τελικά φθίνει την προσπάθεια το οποίο εμείς είμαστε εκεί για να βάλουμε καμπανάκι και συνεχώς να τους ξυπνάμε για να το κάνουμε. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να πετύχουμε την 01/01 και το σημαντικό είναι ότι είναι και κάτι το οποίο δεν θέλει κόστος. Άρα αφού είναι τσάμπα, ας το κάνουμε».

Η πλήρης απομαγνητοφώνηση της συνέντευξη που παραχώρησε στο podcast ΒΑΒΕΛ ο κ. Σταύρος Καφούνης, πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών.

Ν. Φιλιππίδης: Καλώς ήρθατε, κύριε Καφούνη.

Σ. Καφούνης: Χαρά μου να συνομιλώ μαζί σας, κύριε Φιλιππίδη.

Ν. Φιλιππίδης: Ταλαντευόμαστε μεταξύ ενικού και πληθυντικού, αγαπητέ Σταύρο, γνωριζόμαστε ούτως ή άλλως χρόνια και βλέπουμε πολλά θέματα ταυτόχρονα γύρω από την πόλη και τον εμπορικό της κόσμο. Να τα πιάσουμε ένα – ένα, πώς πάνε οι δουλειές πρώτα από όλα;

Σ. Καφούνης: Ενώ οι τζίροι ανεβαίνουν και υπάρχει μια πλευρά που λέει ορίστε, η αγορά πετάει, όταν έρθει το τέλος της ημέρας και γίνει το ταμείο, το ταμείο δεν δείχνει αντίστοιχα θετικά νούμερα. Γιατί; Γιατί έχουν ανέβει τα έξοδα. Με μια κουβέντα αυτό που καταλαβαίνει ο έμπορος είναι ότι στο τέλος της ημέρας, τα χρήματα που του μένουν είναι από ελάχιστα έως καθόλου και αυτή είναι η πραγματικότητα. Νομίζω ότι τη ζούμε όλοι. Και μπορούμε να την καταλάβουμε αν θεωρήσουμε ότι το κατάστημα είναι το σπίτι μας, η οικογένειά μας. Ό, τι συμβαίνει στο σπίτι μας συμβαίνει και στο κατάστημα. Ενώ λοιπόν μπορεί να βλέπουμε να μπαίνουν περισσότερα λεφτά επειδή αυξήθηκε το ενοίκιο, αυξήθηκαν οι μισθοί -ορθώς αυξήθηκαν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι που δουλεύουν σε μας είναι και πελάτες μας- αυξήθηκε το ενεργειακό κόστος. Τελικά τα χρήματα δεν φτάνουν για αυτό και βλέπουμε μια γκρίνια η οποία δεν συνάδει με τον δείκτη του Εμπορικού Συλλόγου Αθηνών, αυτόν που εμείς καθιερώσαμε και μετράει κάθε μήνα τις πωλήσεις του λιανεμπορίου, εξαιρουμένων 3 κλάδων που παράλογα τους τσουβαλιάζαμε, των αυτοκινήτων, των καυσίμων και των τροφίμων.

Ν. Φιλιππίδης: Οι υπόλοιποι πώς πάνε;

Σ. Καφούνης: Αυτός ο δείκτης λοιπόν δείχνει ότι οι τζίροι ανεβαίνουν, αλλά η εμπειρία μου, το πρακτικό αυτό που ζούμε καθημερινά είναι ότι τα κέρδη έχουν μειωθεί ή έχουν εξανεμιστεί.

Ν. Φιλιππίδης: Μισό λεπτό, υπάρχει μια αίσθηση και το λένε σιγά σιγά και από επίσημα χείλη. Ότι επιχειρείτε να βγάλετε τα σπασμένα παλαιότερων εποχών, δηλαδή έχετε βρει πεδίο δόξης λαμπρό για να αυξήσετε τα περιθώρια κέρδους σας. Ισχύει;

Σ. Καφούνης: Δεν το λέω εγώ, το λέει στατιστική αρχή. Κάθε μήνα βγάζει ένα δείκτη και λέει ένδυση – υπόδηση. Αύξηση ένα κόμμα κάτι τοις 100 τον τελευταίο μήνα. Διαρκή καταναλωτικά αγαθά, έπιπλα. Εκεί θα δούμε ότι δεν υπάρχει κανένας δείκτης που να είναι πάνω από 2 – 3%. Σε μια οικονομία που ανατιμάται με διψήφια ποσοστά μέχρι πρόσφατα και που βλέπουμε όλα τα υπόλοιπα κόστη να αυξάνονται δραστικά. Άρα δεν ισχύει ο εμπορικός κόσμος στην πλειοψηφία του, αυτό που εκπροσωπούμε -και δεν μιλώ για μέγεθος, μιλώ για κλάδο- δίνει μια τεράστια μάχη κάθε μέρα, και τη δίνει τη μάχη γιατί έχει τεράστιο ανταγωνισμό. Εάν ανεβάσουμε την τιμή, ο πελάτης θα πάει στο διπλανό κατάστημα, στην διπλανή βιτρίνα. Αυτό λοιπόν μας κρατάει όλους ιδιαίτερα πιεσμένους, για αυτό και βλέπουμε ισολογισμούς, ένας αντικειμενικός τρόπος να κρίνουμε, ο ισολογισμός. Ποιος δείχνει κέρδη; Ποιος βλέπουμε ότι αυξάνει δραστικά την κερδοφορία του και τελικά ποιος αισχροκερδεί που ακούω μια λέξη συνέχεια και πρέπει να σου πω Νίκο -γιατί το Νίκο με διευκολύνει- μου τεντώνει τα νεύρα, γιατί όταν λέμε αισχροκέρδεια και λέμε αισχροκέρδεια, ποιος μπορεί να αισχροκερδεί σήμερα πλην ελαχίστων περιπτώσεων; Δεν λέω κανένας, πλην ελαχίστων περιπτώσεων.

Ν. Φιλιππίδης: Εμείς βλέπουμε τους δρόμους γεμάτους, βλέπουμε τουρισμό σε περιόδους που δεν είχαμε δει ποτέ τουρίστες, βλέπουμε τα καταστήματα να είναι γεμάτα, βλέπουμε να έχουν μειωθεί τα ξενοίκιαστα ή να μη φαίνονται ότι είναι ξενοίκιαστα, γιατί μια έρευνά σας έδειξε ότι υπάρχουν ξενοίκιαστα, άδεια, κενά καταστήματα, βλέπουμε γενικώς μια ζωή, μια δραστηριότητα. Φανταζόμασταν όλοι ότι τώρα είναι η περίοδος για να επενδύουν και να ανοίγουν νέα μαγαζιά που βλέπουν όλοι μια ευκαιρία. Πάμε να βγάλουμε λεφτά. Το ΑΕΠ της χώρας ανεβαίνει, όλο αυτό είναι οικονομία, δεν μπορεί να μην περνάει μέσα από το εμπόριο καθόλου.

Σ. Καφούνης: Σωστά. Μακριά από μένα γκρίνια και μακριά από μένα η απαισιοδοξία. Η οικονομία πηγαίνει καλά, το ΑΕΠ αυξάνεται. Όλα αυτά που λες στην πραγματικότητα, τα ζούμε και τα βιώνουμε. Ο τουρισμός πράγματι έκανε ρεκόρ και θα κάνει και του χρόνου διαβάζω ρεκόρ. Άρα ναι, τα πράγματα είναι θετικά, όμως δεν είναι ρόδινα, δεν είναι ότι βρέχει χρήματα και πρέπει να ανοίξουμε ομπρέλα. Δίνεται μια καθημερινή μάχη. Και πέραν του ότι η οικονομία αυξάνεται, αυξάνεται και ο ανταγωνισμός, γιατί ανοίγουν περισσότερα καταστήματα, υπάρχουν περισσότερα είδη στα ράφια. Υπάρχουν περισσότερες επιλογές για τον καταναλωτή, υπάρχει το ηλεκτρονικό κατάστημα το οποίο πλέον έχει δώσει εξαιρετική διαφάνεια στον καταναλωτή και εδώ έχετε μια κουβέντα σε σχέση με την κυβέρνηση και με κάποιους υπουργούς που φοβούνται τον καταναλωτή. Εγώ λέω και ξαναλέω ότι ο καταναλωτής δεν έχει ανάγκη ούτε από δικές μου παραινέσεις και μου λένε, πρέπει να δει ο καταναλωτή τις εκπτώσεις. Δεν χρειάζεται να πω τίποτα εγώ. Ο καταναλωτής ξέρει, πατάει ένα κουμπί μπαίνει μέσα. Ξέρει ποιο κατάστημα έχει την καλύτερη τιμή, ποιο έχει το καλύτερο προϊόν και ποιος θα τον κοροϊδέψει ή όχι. Άρα ναι, για να κλείσουμε, η οικονομία πάει καλά. Η χώρα έχει μια τεράστια προοπτική μπροστά της. Εγώ είμαι απόλυτα αισιόδοξος. Με απλές εύκολες κινήσεις μπορούμε πραγματικά όλοι να επωφεληθούμε από αυτό το μεγάλωμα της πίτας. Αυτό πρέπει να κάνουμε με προσοχή και να μην εγκλωβιζόμαστε σε μια συζήτηση, ξαναλέω γιατί δεν το αντέχω, περί αισχροκέρδειας, περί φοροδιαφυγής και επί όλων αυτών τα οποία υπάρχουν είναι δίπλα μας, αλλά τελικά δεν είναι αυτά τα κυρίαρχα.

Ν. Φιλιππίδης: Ποια είναι τα κυρίαρχα;

Σ. Καφούνης: Τα κυρίαρχα είναι να δούμε πώς θα αυξήσουμε το διαθέσιμο εισόδημα των συμπολιτών μας, θα το δούμε από 01/01 να γίνεται, αυξήσεις στο δημόσιο τομέα. Εμάς, ξέρετε, δεν είναι αυτό το ζητούμενο και συνήθως δεν λέμε αυτό, αλλά πρέπει όλοι οι άνθρωποι να δουν περισσότερα χρήματα στο πορτοφόλι τους. Αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα, σταθήκαμε υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού και θα δοθεί και άλλη μία αύξηση στον κατώτατο μισθό.

Ν. Φιλιππίδης: Ο οποίος επιβαρύνει τις δικές σας επιχειρήσεις.

Σ. Καφούνης: Επιβαρύνει αποκλειστικά τις δικές μας επιχειρήσεις, για αυτό και λέμε, μην κάνετε πολιτική στις πλάτες μας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εμείς είμαστε αντίθετοι. Ορθώς δόθηκε η αύξηση στον κατώτατο μισθό και ορθώς θα δοθεί και η επόμενη. Όμως, επειδή όλα αυτά, πολυ σωστα είπες, δίνονται από τις δικές μας πλάτες πρέπει να συνδυάζονται και με άλλα μέτρα τα οποία θα βοηθήσουν τη χώρα και όχι τις επιχειρήσεις να είναι περισσότερο ανταγωνιστικοί. Θα βοηθήσουν τις τιμές λοιπόν πιο εύκολα να είναι τίμιο να τις συγκρίνουμε με τη Γερμανία ή με άλλες χώρες και να μην έχει παράλογα βάρη η ελληνική επιχείρηση. Όταν έχουμε περίπου 35 ή 40% επιβάρυνση στον μισθό, αυτό που λέμε μη μισθολογικό κόστος, ενώ υπάρχουν άλλες ευρωπαϊκές χώρες που έχουν 20, δεν μπορούμε να πούμε τόσο εύκολα γιατί μια χώρα πουλάει το γιαούρτι 1,00 και η άλλη το πουλάει 1,01. Εμείς ζητάμε και ξανά ζητάμε περαιτέρω μείωση του μη μισθολογικού κόστους. Αυτό που λέγεται ασφαλιστική εισφορά. Έχουν δοθεί ήδη 3 μονάδες. Περιμένουμε άλλη μια μονάδα που την παζαρεύουμε αν θα δοθεί η μισή το ‘24 και η μισή το ‘25. Εγώ λέω ότι η μια μονάδα αυτή πρέπει να δοθεί τώρα για να καλύψει την αύξηση του κατώτατου μισθού. Προφανώς δεν υπάρχει λεφτόδεντρο, αλλά πρέπει να δούμε τα χρήματα που δίνουμε σε άλλες περιπτώσεις, πώς θα δοθούν σε αυτό το μέτρο το οποίο θα κάνει ανταγωνιστικότερες επιχειρήσεις και τότε χωρίς να χρειαστούμε κανέναν υπουργό, θα κατεβάσουμε τις τιμές, γιατί πρέπει να κατεβάσουμε τις τιμές για να πουλήσουμε. Εάν δεν κατεβάσουμε τις τιμές δεν πουλάμε, άρα δεν θέλουμε κανέναν να μας πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση.

Ν. Φιλιππίδης: Μένουμε στις τιμές πριν πάμε στα φορολογικά, η αλήθεια είναι μου έχεις δώσει έτσι το έναυσμα να το κάνω, αλλά οι τιμές συνεχίζουν και έρχονται αυξημένες; Δηλαδή αυτά τα οποία αγοράζετε, οι προμηθευτές σας ή έχει πιάσει ένα ταβάνι η άνοδος άρα σιγά σιγά αρχίζουν και μπαίνουν τα υπόλοιπα κόστη και περιμένετε να τα ελέγξετε και αυτά για να σταθεροποιηθεί η κατάσταση;

Σ. Καφούνης: Δεν αυξάνονται με τον παλαιότερο ρυθμό, όχι, πλέον έχει εξορθολογιστεί η κατάσταση. Επίσης, τα μεταφορικά, τα οποία ήταν υπέρογκα πριν από 2 – 3 χρόνια και αυτά έχουν εξορθολογιστεί. Άρα υπάρχει μια σταθερότητα για αυτό και βλέπουμε ένα πληθωρισμό ο οποίος καταγράφει 3 – 3 κάτι %. Βλέπουμε ότι όλα αυτά πλέον έχουν αρχίσει και εξορθολογίζονται, για αυτό και βλέπουμε και πολύ μεγάλες προσφορές πια. Μη μπερδευόμαστε. Δεν μιλώ μόνο για τα τρόφιμα, μιλώ για όλα τα υπόλοιπα είδη. Βλέπουμε προσφορές, βλέπουμε μια προετοιμασία για την εκπτωτική περίοδο που έχουμε μπροστά μας η οποία θα δώσει γιγαντιαίες εκπτώσεις. Και βλέπουμε ότι τελικά ναι, υπάρχει δυνατότητα να πούμε ότι οι τιμές θα σταθεροποιηθούν. Μάλλον όχι, να το πούμε σωστότερα, σταθεροποιήθηκαν. Οι τιμές στους κλάδους που συζητάμε, έχουν σταθεροποιηθεί και με τις προσφορές θα τις δούμε να μειώνονται κιόλας

Ν. Φιλιππίδης: Αυτό είναι εντυπωσιακό και μακάρι να γίνει. Προφανώς αναφέρεσαι στην Black Friday η οποία έρχεται 24 Νοεμβρίου, αλλά είθισται η εβδομάδα που προηγείται να αφιερώνεται ολόκληρη σε εκπτώσεις και όχι μόνο σε είδη που αφορούν τα ηλεκτρονικά, όπως ήταν παλαιότερα.

Σ. Καφούνης: Σωστό και εγώ πρέπει να πω ότι η Black Friday είναι μια μέρα, έτσι πρέπει να τη δούμε και οι καταναλωτές να περιμένουν αυτή τη μέρα. Όμως στην Ελλάδα και όχι μόνο και το λέω, γιατι και εδώ γκρινιαζουμε ότι εμείς το ξεχειλώνουμε και το μεγαλώνουμε και το κάνουμε Black Week ή Black Month. Το ίδιο γίνεται σε όλο τον κόσμο, το ίδιο είναι και στην Αμερική. Στην προσπάθειά μας να πουλήσουμε περισσότερα, ξεκινάμε από αύριο, από χτες και δίνουμε προσφορές. Άρα ναι, έχουμε μπει σε μια εκπτωτική περίοδο, όμως πρέπει να ενημερώσω τον κόσμο το καταναλωτικό κοινό, ότι επειδή παρακολουθώ την προετοιμασία αυτή τη βδομάδα, θα δοθούν εξαιρετικά μεγάλες προσφορές, με πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον και ευελπιστώ οι τζίροι να είναι αντίστοιχα υψηλοί. Τους έχουμε ανάγκη. Είναι ένας τζίρος που τον έχει ανάγκη η αγορά.

Ν. Φιλιππίδης: Ποσοστιαία που κυμαίνεται από τον ετήσιο τζίρο αυτές τις μέρες, πόσο κάνετε περίπου;

Σ. Καφούνης: Δεν θα πω ένα νούμερο, γιατί εξαρτάται από τον κλάδο. Τα ηλεκτρονικά έχουν πρωτοκαθεδρία. Η ένδυση, υπόδηση λιγότερο. Όμως αυτή η περίοδος για πολλές επιχειρήσεις από την Black Friday και μέχρι τις γιορτές φτάνει να είναι το 50% του ετήσιου τζίρου, άρα καταλαβαίνουμε ότι είναι επιχειρήσεις που περιμένουν από αυτό το διάστημα να ζήσουν.

Ν. Φιλιππίδης: Τζίρος, πολύ ωραία, με βάζεις στο θέμα το φορολογικό και επειδή καταλαβαίνω ότι έχεις στοχεύσει στον τζίρο περισσότερο και όχι στα κέρδη τα οποία δηλώνουν οι μικρές επιχειρήσεις, οι ατομικές επιχειρήσεις, οι αυτοαπασχολούμενοι. Μεγάλο μέρος του κλάδου είναι τέτοιου είδους επιχειρήσεις. Άρα ένα ερώτημα είναι, πώς σχολιάζεις το φορολογικό νομοσχέδιο το οποίο φέρνει η κυβέρνηση;

Σ. Καφούνης: Έρχεται και λειτουργεί αρνητικά αθροιστικά σε όλη αυτή την κουβέντα, γιατί βλέπω ένα νομοσχέδιο το οποίο να συζητά για τη φοροδιαφυγή με οριζόντια μέτρα που μου θυμίζουν το παρελθόν, το οποίο θέλουμε όλοι να ξεχάσουμε. Με βιώματα, τα οποία θεωρούσαμε ότι δεν θα τα δούμε να ξανάρχονται και με δεδομένο ότι πρώτον, ο κλάδος του εμπορίου ακόμα και αν θέλει, δεν μπορεί να φοροδιαφύγει. Γιατί μιλάμε για ένα κλάδο που προμηθεύεται από μεγάλες εταιρείες. Ήδη με τιμολόγιο. Έχει ηλεκτρονικά συστήματα παρακολούθησης η ΑΑΔΕ. Από 01/01 θα έχει τα myDATA σε απόλυτη εφαρμογή, συνδεδεμένες ταμειακές. Άρα πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω πώς βάζουμε ένα κλάδο, όπως το εμπόριο, συζητώντας ένα γενικότερο πρόβλημα φοροδιαφυγής. Θα ζητήσουμε θεσμικά την εξαίρεση του λιανεμπορίου. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία αυτού του μέτρου, αλλά για να το δούμε και σφαιρικά, μέτρα τα οποία τσουβαλιάζουν επαγγελματίες, εμένα θα με βρίσκουν πάντα αντίθετο. Η πολιτεία πρέπει να κάνει τη δουλειά της. Δεν υπάρχουν ελεγκτές, αλλά μπορεί με άλλα στοιχεία να βρει ποιος φοροδιαφεύγει και εν πάση περιπτώσει πάγια άποψή μου είναι ότι για να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή πρέπει να δώσουμε κίνητρα σε αυτόν που συναλλάσσεται με τον υποτιθέμενο φοροδιαφεύγοντα. Μιλώ για κίνητρα τα οποία θα πρέπει να έχει ο καταναλωτής στην οποιαδήποτε συναλλαγή κάνει με επιχείρηση, με επαγγελματία, με εργολάβο, κίνητρα πραγματικά που θα τον συμφέρουν την απόδειξη που θα πάρει να την εκπέσει από το εισόδημα του και τελικά να γλιτώσει φόρο. Απορώ γιατί δεν το κάνουμε αυτό. Νομίζω ότι θα έχει πολλαπλασιαστικό όφελος για την οικονομία αμέσως και νομίζω ότι είναι ένα μέτρο που θα μας έβγαζε εντελώς από αυτή τη συζήτηση, την περί φοροδιαφυγής συζήτηση την οποία ήμουνα νιος και γέρασα.

Ν. Φιλιππίδης: Χρησιμοποιεί απλώς ένα επιχείρημα, η κυβέρνηση το οποίο δείχνει λογικό. Δηλαδή ακούγεται λογικά στα αυτιά κάποιου. Λέει, δεν μπορεί ένας ιδιοκτήτης επιχείρησης να καταλήγει με ένα μισθό μηνιαίο το οποίο να είναι χαμηλότερο από του εργαζόμενου του.

Σ. Καφούνης: Εγώ θα πρότεινα να μην πάμε σε τέτοιου τύπου γενικεύσεις, γιατί αν αυτός είχε κέρδος, ας πάμε όλοι να κάνουμε αυτή τη δουλειά. Τα πράγματα λειτουργούν αυτόματα, αλλά εν πάση περιπτώσει

Ν. Φιλιππίδης: Υπάρχουν επιχειρήσεις που αυτή τη στιγμή με αυτά τα δεδομένα θα οδηγηθούν ενδεχομένως σε κλείσιμο; Το λέω αυτό γιατί θεωρεί κάτι δεδομένο το Υπουργείο το οποίο μπορεί να έχει και ανάποδη ανάγνωση. Μπορεί αυτός ο άνθρωπος πράγματι να λειτουργεί με σχεδόν ζημιά, δηλαδή να ζει με λίγα, με πάρα πολύ λίγα ή να έχει ένα κακό επιχειρηματικό μοντέλο. Πιστεύεις ότι μπορεί να επηρεάσει το φορολογικό την επιβίωση κάποιων από αυτές τις επιχειρήσεις;

Σ. Καφούνης: Τελικά, δεν θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις της κυβέρνησης για αυτά τα 600 – 800 εκατομμύρια, γιατί αφενός δεν υπάρχουν σε όλες τις επιχειρήσεις, έτσι όπως τη φαντάζεται. Αφετέρου κάθε φορά προσπαθούμε να εφαρμόσουμε οριζόντιο μέτρο. Τελικά το σύστημα ισορροπεί, κάποιες επιχειρήσεις θα κλείσουν, γιατί πράγματι δεν έχουν κέρδη και αυτή τη στιγμή απλά υπάρχουν εκεί μήπως στο μέλλον βρεθεί κάποια δουλειά; Κάποιες άλλες επιχειρήσεις μπορεί να τροποποιήσουν τα βιβλία τους και από ατομικές να γίνει μια μορφής εταιρεία και κάποιες άλλες θα προσπαθήσουν να προσαρμοστούν στην πραγματικότητα, με αποτέλεσμα να μην δούμε αυτά τα 800 εκατομμύρια ή 600. Φοβάμαι μήπως εκπλαγούμε αρνητικά και τελικά μας μείνει μόνο μια άδικη συζήτηση για τη φοροδιαφυγή σε μια εποχή που το λέω και το ξαναλέω, γιατί πραγματικά θέλω να βλέπω τη θετική πλευρά. Σε μια οικονομία που πηγαίνει τόσο καλά, σε μια ιδιωτική οικονομία που έχουμε καταλήξει όλοι ότι τελικά αυτή προσφέρει, αυτή τραβάει το κάρο. Είναι κρίμα να ξαναγυρνάμε σε τέτοιου τύπου συζητήσεις και να μην συνεχίζουμε την προσπάθειά μας στην απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας, στο να προσελκύσουμε νέα παιδιά από την Ελλάδα και από το εξωτερικό, να κάνουν τη δική τους προσπάθεια και στην απενοχοποίηση του κέρδους το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, μην ξεχνάμε, το μοιραζόμαστε με το κράτος. Το κέρδος είναι μισό όφελος για το κράτος. Συνεπώς, μήπως πρέπει να τα δούμε αυτά περισσότερο λογικά, να δούμε πώς θα μειώσουμε τους συντελεστές που όταν τους μειώνουμε, βλέπουμε τελικά να μειώνουμε και τη φοροδιαφυγή;

Ν. Φιλιππίδης: Να πάμε στα ζητήματα της πόλης, τα οποία η αλήθεια είναι μας απασχόλησαν λόγω και των εκλογών, αλλά φαίνεται ότι μας απασχολούν και μετεκλογικά. Είναι μια πόλη η οποία έχει ζητήματα, δημιουργεί αντιπαραθέσεις και θα ήθελα λίγο το σχόλιο. Δηλαδή για παράδειγμα, του ανθρώπου που εκπροσωπεί τον εμπορικό κόσμο της πόλης. Για παράδειγμα, Εξάρχεια, δέντρα, μέτρο. Έχουμε διλήμματα το τι θέλουμε να γίνει; Το μετρό το θέλουμε; Σας βοηθάει; Θυμάμαι για παράδειγμα ότι υπήρχαν αντιδράσεις όταν φτιάχτηκε το μετρό της Αθήνας, γιατί σταμάτησε η δουλειά σε κάποια καταστήματα όταν γίνονταν τα έργα. Μετά όμως απογειώθηκε.

Σ. Καφούνης: Δεν νομίζω ότι υπάρχουν τέτοιου τύπου διλήμματα, τουλάχιστον στη μεγάλη πλειοψηφία του σκεπτόμενου κόσμου. Αν τίθενται, τίθενται από κάποιες μειοψηφίες που κάτι άλλο έχουν από πίσω που δεν μας ενδιαφέρει. Όλα αυτά είναι λυμένα, νομίζω για τον κάθε Αθηναίο. Η πόλη είναι ζωντανή, είναι μια πόλη η οποία βρίσκεται στην καλή της φάση πρέπει να πω, υποδέχεται πολλά εκατομμύρια κόσμου, οι οποίοι φεύγοντας είναι χαρούμενοι, το οποίο είναι σημαντικό. Παρόλα τα γκράφιτι, παρότι δεν είναι απόλυτα καθαρή. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι οι επισκέπτες φεύγουν χαρούμενοι, τουλάχιστον αυτό το μήνυμα εισπράττουμε και για αυτό τους βλέπουμε και ξαναγυρνούν ή στέλνουν και τους φίλους τους. Αυτή την πόλη βέβαια, εμείς πρέπει να την κάνουμε καλύτερη. Πρέπει να την κάνουμε καλύτερη και έχουμε πάρα πολλά σημεία που μπορούμε να την κάνουμε καλύτερη και θα είναι θετικό όχι μόνο για εμάς, τον εμπορικό κόσμο ή τον επιχειρηματικό κόσμο. Θα είναι και για τους επισκέπτες, αλλά περισσότερο για τους κατοίκους. Συνεπώς υπάρχουν στοιχεία. Βλέπουμε ότι η δημοτική αρχή έκανε μια πολύ μεγάλη προσπάθεια. Είμαι βέβαιος ότι και η επόμενη δημοτική αρχή που θα παραλάβει από την 01/01 και αυτή θα κάνει την προσπάθειά της. Εμείς πρέπει να σου πω ως κλάδος, αλλά και ως Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών είμαστε εδώ αυστηροί, αυστηρότατοι κριτές του όποιου δημάρχου βρεθεί σε αυτή την δύσκολη θέση. Και τον νυν δήμαρχο, όποτε τον καλέσαμε, ήμασταν εξαιρετικά σκληροί μαζί του, κάνοντάς του κριτική, γιατί νομίζω ότι την έχει ανάγκη για να βελτιωθεί και γιατί υπάρχουν πολλά σημεία να βελτιώσουμε. Την ίδια θέση θα κρατήσουμε και στον επόμενο δήμαρχο ο οποίος ήδη έχει έρθει και μας έχει συναντήσει, θέτοντάς του τα πολύ απλά θέματα που βιώνουμε καθημερινά και τα οποία οφείλει να λύσει και δεν είναι μόνο αυτά, πέραν της καθαριότητας, πέραν των δέντρων, πέραν όλων αυτών που συζητάμε, υπάρχει το πολύ μεγάλο θέμα της ασφάλειας το οποίο του το έθεσα όταν ήρθε και ο δήμαρχος έχει ένα πολύ μεγάλο ισχυρό ρόλο σε αυτό. Πρέπει να ενισχύσουμε ένα συντονιστικό κέντρο που συμμετέχει ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών ο οποίος το μόνο που κάνει είναι να μοιράζεται την εμπειρία του, αλλά είναι ένα συντονιστικό μεταξύ της αστυνομίας και της δημοτικής αστυνομίας και της τροχαίας. Για να ξέρουμε πού υπάρχουν τα προβλήματα και πώς μπορούμε να παρέμβουμε. Η ασφάλεια είναι νομίζω το νούμερο ένα θέμα τελικά για όλους όσους περπατούν στην πόλη. Εγώ ονειρεύομαι μια πόλη με μηδενική παραβατικότητα. Είχα βάλει κι ένα στόχο μάλιστα σε μια σύσκεψη που κάναμε στο Σύλλογο, γιατί τελικά όλοι έρχονται στον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών και χαίρομαι μας ακούνε. Μάλλον κάτι καλά κάνουμε. Όταν είχαμε λοιπόν την αστυνομία με τον αρχηγό και τη δημοτική αστυνομία και όλους στο Σύλλογο, είπα να ξεκινήσουμε βάζοντας έναν στόχο για μια περιοχή με μηδενική παραβατικότητα και τότε είχα βάλει αυτό το στόχο για την πλατεία Μοναστηρακίου. Είχα πει, ρε παιδιά, να κάτσουμε στην πλατεία Μοναστηρακίου, να δούμε τι πρέπει να κάνει και να πούμε ότι αυτά τα τετραγωνικά θα είναι το πρώτο σημείο με μηδενική παραβατικότητα. Πράγματι το ξεκινήσαμε, αλλά ξέρεις, η καθημερινότητα τελικά φθίνει την προσπάθεια το οποίο εμείς είμαστε εκεί για να βάλουμε καμπανάκι και συνεχώς να τους ξυπνάμε για να το κάνουμε. Αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να πετύχουμε την 01/01 και το σημαντικό είναι ότι είναι και κάτι το οποίο δεν θέλει κόστος. Άρα αφού είναι τσάμπα, ας το κάνουμε.

Ν. Φιλιππίδης: Υπάρχει ένα θέμα, νιώθουμε, ευταξίας στην πόλη, δηλαδή δεν έχουμε πάρει αποφάσεις για κάποια πράγματα. Μας λείπουν οι κεντρικές αποφάσεις. Πού θα σταθμεύουν τα τουριστικά λεωφορεία και ποιες ώρες; Πώς θα έρχονται και θα φεύγουν τουρίστες; Και μετά τι θα τα κάνουμε αυτά τα πούλμαν; Έχουμε ένα θέμα για παράδειγμα με τους πεζόδρομους, τους θέλουμε ή δεν τους θέλουμε; Θέλουμε ποδηλατόδρομους, αν τους θέλουμε, τι τους θέλουμε; Τους θέλουμε για 200m, τους θέλουμε για 10 km; Όλο αυτό όμως, εφόσον στο τέλος της ημέρας γίνεται οικονομία, δηλαδή γίνεται παρουσία ανθρώπων οι οποίοι μπορεί να καταναλώσουν επηρεάζει εσάς.

Σ. Καφούνης: Η ευταξία στην πόλη είναι το ζητούμενο, γιατί βελτιώνει το εμπορικό κέντρο που συμμετέχουμε. Η Αθήνα είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, λέω. Προφανώς και όλα αυτά που είπες είναι έτσι και είναι θέματα τα οποία επίσης λύνονται χωρίς κόστος. Το πού θα παρκάρουν τα πούλμαν, έχουμε 3 – 4 σημεία που τα έχουμε συζητήσει και τα συζητάμε με τους δημάρχους. Πρέπει να πάρουμε την απόφαση να τα εφαρμόσουμε, να τελειώνουμε. Το αν θέλουμε πεζόδρομους ή όχι, απαντώ, όπως στην προηγούμενη ερώτηση, αυτά είναι λυμένα όλα μια μεγαλούπολη, μια πρωτεύουσα με τόσα πολλά ωραία πράγματα να δει ο άλλος. Σίγουρα πρέπει να έχουμε πεζόδρομους.

Ν. Φιλιππίδης: Οι παλιοί θυμόμαστε ακριβώς, την αντίδραση των καταστηματαρχών της Ερμού, όταν έγινε προσπάθεια να πεζοδρομηθεί και έκτοτε είναι ο no1 δρόμος της πόλης.

Σ. Καφούνης: Ναι, δυστυχώς γιατί φαίνεται η ηλικία μου, το έχω ζήσει, αλλά για αυτό και λέω μπορούμε να μπορούμε να διεκδικήσουμε το άνοιγμα της Ερμού στα αυτοκίνητα; Προφανώς όχι. Μπορούμε όμως να πούμε ότι θα δώσουμε θέσεις στάθμευσης για μηχανάκια και μιλώ για πολλές, γιατί ο δήμαρχος πραγματικά έκανε μια τεράστια προσπάθεια. Το μηδέν το έκανε 3000, μετά 6000, μετά 9000, αλλά εγώ θέλω χιλιάδες 30 – 40 – 50.000 θέσεις για μηχανάκια, γιατί είναι κάτι το οποίο δεν παίρνει χώρο. Είναι μια απόφαση που πρέπει να την πάρουμε. Και μάλιστα, ρωτάω πάντα, θέλουμε ή δεν θέλουμε μηχανάκια; Θέλουμε μου λένε όλοι. Άμα θέλουμε να τους δώσουμε θέση να σταθμεύουν, για να ερχονται και για να μην τους επιτρέπουμε να παρκάρουν στο πεζοδρόμιο, γιατί κλείνουν το πεζοδρόμιο. Το καταλαβαίνω, αλλά δεν πρέπει να τους δώσουμε την εναλλακτική; Το ίδιο είχα πει και για τα ταξί, πιάτσες ταξί. Να τα περιφρουρήσουμε τα ταξί, αλλά δεν πρέπει να τους δώσουμε χώρο, να μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους; Πρώτα δίνεις χώρο και μετά κυνηγάς τον παραβάτη. Πρώτα δίνεις στάθμευση για μηχανάκια και μετά ανοίγεις τα πεζοδρόμια, ρυθμίζεις και τις θέσεις στάθμευσης για τα αυτοκίνητα. Δίνεις κίνητρα για πάρκινγκ ιδιωτικά και τα δημοτικά που υπάρχουν και υπολειτουργούν, ώστε να πεις ότι δημιουργώ μια πόλη η οποία θα λειτουργεί καλύτερα, εύκολα και μετά σταδιακά ξεκινάς και με τις πεζοδρομήσεις τις οποίες όλοι ξέρουμε που χρειάζονται και που μπορούν να γίνουν. Υπάρχει ένα σημείο στην Πλάκα, δηλαδή που περνάνε αυτοκίνητα που δεν περνούν αυτοκίνητα, γιατί είναι πολύς ο κόσμος. Ε δεν παίρνουμε απόφαση να τον πεζοδρομήσουμε αυτό το σημείο και οι μαγαζάτορες φωνάζουν εδώ και 9 χρόνια από τότε που ανέλαβα τον Εμπορικό Σύλλογο, μου έλεγαν, Σταύρο σε παρακαλώ, θα μας βοηθήσει να πεζοδρομήσουμε αυτό; Δεν το έχω καταφέρει ακόμα, αλλά ελπίζω μέχρι να παραδώσω να το καταφέρω.

Ν. Φιλιππίδης: Όποιος έχει βρεθεί σε αυτό το δρόμο, μέσα στην Πλάκα, έστω και κατά τύχη κάνοντας το λάθος να στρίψει κάποια στιγμή από την Αμαλίας και καταλήγει σε αυτό το πράγμα δεν μπορεί να βγει, είναι γελοίο, δεν εξυπηρετεί και κανέναν στο τέλος της ημέρας. Τέλος πάντων, με τις χρήσεις γης, δηλαδή είδα στην έρευνα, μελέτη που κάνατε πρόσφατα ότι υπάρχει θέμα με κάποιες περιοχές οι οποίες ειδικεύονταν σε κάποιες συγκεκριμένες χρήσεις καταστημάτων και αυτό αλλάζει σιγά σιγά. Το έχετε λύσει; Πιστεύετε ότι πρέπει να προστατευθούν οι χρήσεις, δηλαδή πού επιτρέπεται, τι να φτιαχτεί και γιατί;

Σ. Καφούνης: Νίκο, για να μπορούμε να μιλήσουμε, προσπαθούμε να πάρουμε στοιχεία στα χέρια μας, γι αυτό και μας ακούν για τις πωλήσεις, γιατί έχουμε ένα δίκτυο με τη στατιστική αρχή. Γι αυτό και μας ακούν για τις χρήσεις, γιατί καθιερώσαμε για πρώτη φορά μια έρευνα με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, αυτό που στην ηλικία μας το λέγαμε ΑΣΟΕΕ, όπου κάθε χρόνο τι κάνουμε; Βγαίνει μια ομάδα έξω και βιντεοσκοπεί το σύνολο της περιοχής που μετράμε την οποία φέτος την μεγαλώσαμε, βάλαμε και την Ομόνοια μέσα. Εγώ ελπίζω σύντομα όλη η Αθήνα να γίνει έτσι. Χαρτογραφούμε λοιπόν το 100% της επιχειρηματικότητας, το 100% των ισογείων χώρων. Είναι σημαντικό γιατί φέτος έχουμε και στοιχεία. Έχουμε σύγκριση με πέρυσι, ενώ πέρυσι δεν είχαμε με πρόπερσι. Η έρευνα αυτή λοιπόν τι έδειξε; Έδειξε κάτι το οποίο μας ξάφνιασε όλους. Συμπεριλαμβανομένης και της πολιτείας, ότι τελικά αυτό που βλέπαμε ότι η εστίαση θα καταλάβει τους πάντες και θα γίνει η Αθήνα ένα μεγάλο εστιατόριο, ένα μεγάλο λούνα παρκ και κάτι μεγάλο.

Ν. Φιλιππίδης: Μια καφεδούπολη.

Σ. Καφούνης: Μια καφεδούπολη, δεν υπάρχει. Τα στοιχεία δείχνουν σταθερότητα στην εστίαση, ενώ βλέπουμε πολλά να ανοίγουν. Τελικά ασυναίσθητα δεν βλέπουμε και τα πολλά που κλείνουν. Υπάρχει λοιπόν μια σταθερότητα στην εστίαση, υπάρχει μια αντίστοιχη σταθερότητα και στο λιανεμπόριο, υπάρχει μια ελάχιστη αύξηση στα τουριστικά καταλύματα, αλλά για να καταλάβουμε πόσο λίγο επηρεάζει αυτό που βλέπουμε είναι ότι το 2% είναι 3,5% ή 4. Άρα ναι, περισσότερα ξενοδοχεία καταλύματα τα οποία ορθώς και γίνονται. Υπάρχει μια ισορροπία, όμως εμείς είμαστε εδώ για να κάνουμε την καταγραφή κάθε χρόνο και να χτυπήσουμε το καμπανάκι, εφόσον δούμε ότι κάτι γίνεται, γιατί εκεί πρέπει ο δήμος, ο δήμαρχος να βάλει τα όριά του, να ελέγξει τα τραπεζοκαθίσματα, να μπορεί να περάσει ο κόσμος, να περπατήσει, η έγκυος, ο μεγάλος, ο ηλικιωμένος ή ένα καροτσάκι. Και τελικά να μη γίνει ένα απέραντο εστιατόριο. Εάν όμως δούμε ότι υπάρχει αυτή η τάση, γιατί τώρα που μιλάμε δεν υπάρχει αυτή η τάση.

Ν. Φιλιππίδης: Υπάρχει μια άλλη τάση, όμως υψηλά ενοίκια και γενικώς υψηλές τιμές στο ιστορικό κέντρο παρά πολύ υψηλές, αλλά σιγά σιγά επεκτείνεται και στις γειτονιές του δήμου της Αθήνας. Πού έχουν φτάσει αυτή τη στιγμή και σε τι επίπεδα;

Σ. Καφούνης: Σε μια οικονομία που πάει καλά και με πολλή ελπίδα είναι λογικό και αναμενόμενο να βλέπουμε και το κόστος της περιουσίας, το κόστος των ενοικίων αυξάνεται, όπως αυξάνεται και η αξία της περιουσίας. Και αυτό το λέω, γιατί αυτό έχει μια κακή πλευρά και μια καλή πλευρά και με το φίλο μου, Στράτο Παραδιά που αρκετές φορές έχει χρειαστεί να συγκρουστώ, εν τούτοις συνεργαζόμαστε εξαιρετικά και καταλαβαίνει ο ένας στον άλλο. Και εκείνος λέει πάντα, μη διώξεις έναν καλό ενοικιαστή, γιατί δεν θα είναι εύκολο να τον ξαναβρείς. Η πραγματικότητα είναι ότι μερικές φορές η αισιοδοξία και οι πολύ καλοί δείκτες δίνουν περισσότερο αέρα στους ιδιοκτήτες, οι οποίοι πρέπει να προσέχουν να μην χάσουν ένα καλό ενοικιαστή. Τα πράγματα δεν είναι ρόδινα, ελπίζω ότι η οικονομία θα πηγαίνει καλά και στόχος μας είναι να μπορούμε να πληρώνουμε περισσότερα ενοίκια, αλλά πρέπει αυτό να ισορροπεί εκεί που η αγορά το επιτρέπει και πιστεύω ότι τελικά υπάρχει συνεννόηση. Ο ιδιωτικός τομέας τελικά τη βρίσκει την ισορροπία του με μάχη και με τις δικές μας παραινέσεις, όπου τώρα με το λόγο που μου δίνεις, νομίζω ότι μπορούμε να ενημερώσουμε κάποιους ότι πρέπει να είναι προσεκτικοί στις απαιτήσεις τους.

Ν. Φιλιππίδης: Τελευταίο σχόλιο, αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;

Σ. Καφούνης: Οι έμποροι είναι από τη φύση τους αισιόδοξοι και εγώ είμαι επαγγελματίας έμπορος, όχι επαγγελματίας πρόεδρος.

Ν. Φιλιππίδης: Απάντησες σε όλα, ευχαριστώ πολύ, Σταύρο Καφούνη.

Σ. Καφούνης: Πάντα χαρά μου να συνομιλώ μαζί σου, Νίκο.

Ν. Φιλιππίδης: Γεια χαρά.