Deutsche Bank για Ιαπωνία: Προσεχώς… τέλος η χαλαρή νομισματική πολιτική ώστε να στηριχτεί το γιεν

Μεταξύ των μεγάλων κεντρικών τραπεζών, η Τράπεζα της Ιαπωνίας (BOJ) υπήρξε η πιο χαρακτηριστική περίπτωση όσον αφορά στην εξαιρετικά χαλαρή νομισματική πολιτική που ακολουθούσε, αλλά αυτό πρέπει να τερματιστεί σύντομα ώστε να στηριχτεί το νόμισμα της χώρας, όπως εκτιμά η Deutsche Bank.

«Για να καταστήσει το γιεν κάτι ουσιαστικά καλύτερο, χρειάζεται πραγματικά ένα μεγαλύτερο περιθώριο αντιστροφής της πολιτικής της σε σχέση με οποιαδήποτε άλλη κεντρική τράπεζα… η BOJ πρέπει πραγματικά να αρχίσει να απομακρύνεται από την ποσοτική χαλάρωση και τα αρνητικά επιτόκια», δήλωσε ο Tim Baker στρατηγικός αναλυτής στην Deutsche Bank μιλώντας στο CNBC.

Ιαπωνία: Προειδοποίηση για λήψη «κατάλληλων» μέτρων για την κατρακύλα του γιεν

Σημειώνεται ότι με την έννοια της ποσοτικής χαλάρωσης (QE) εννοείται η πολιτική μιας κεντρικής τράπεζας που έχει ως στόχος της να αυξήσει τη ρευστότητα στο χρηματοπιστωτικό της σύστημα αγοράζοντας μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα από τις μεγαλύτερες τράπεζες της χώρας.

Προς ιστορικό χαμηλό 33 ετών το γιεν

Το γιεν που διαπραγματευόταν τελευταία στα 148,98 έναντι του δολαρίου, θα σημειώσει χαμηλό 33 ετών έναντι του δολαρίου εάν αποδυναμωθεί κάτω από το 151,94.

Η BOJ έχει χρησιμοποιήσει διάφορα εργαλεία ποσοτικής χαλάρωσης για να ανανεώσει την ιαπωνική οικονομία τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.

«Υπάρχουν τόσα πολλά QE που κάνει (η BOJ) τώρα, περισσότερα από όσα έκαναν ποτέ η Fed και η ΕΚΤ. Αλλά η BOJ βρίσκεται πίσω από την καμπύλη του πληθωρισμού, συνεχίζει να χρειάζεται να αναβαθμίζει τους αριθμούς της, συνεχίζει να εκπλήσσεται. Απλώς φαίνεται να πηγαίνουν λίγο πολύ αργά», πρόσθεσε ο Baker.

Η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας ήταν προσεκτική στο να χαλαρώσει τη μακροχρόνια εξαιρετικά εύκολη νομισματική πολιτική της, επιφυλακτική για τυχόν πρόωρες κινήσεις που θα μπορούσαν ενδεχομένως να εκτροχιάσουν τις πρόσφατες εκκολαπτόμενες βελτιώσεις στην οικονομία.

Στα τέλη του περασμένου μήνα, η BOJ ανακοίνωσε ότι θα επιτρέψει μεγαλύτερη ευελιξία στην πολιτική ελέγχου της καμπύλης αποδόσεων, αλλάζοντας την «γλώσσα» που χρησιμοποιείται για την περιγραφή του ανώτατου ορίου της απόδοσης των 10ετών ιαπωνικών κρατικών ομολόγων.