Δύο ταχυτήτων η συνεδριάση της Τρίτης.
Από τη μία, είχαμε την ξεχασμένη δεικτοβαρή ΕΕΕ να τραβάει όλο το ..κάρο, στρογγυλεύοντας τις ατέλειες στην υπόλοιπη μεγάλη κεφ/ση.
Κι αυτό διότι οι περισσότερες μετοχές είχαν χλιαρή συμπεριφορά, προφανώς φοβούμενες ενδεχόμενο μίνι πτωτικό ράλι στην ΕΤΕ.
Κάτι που θα συμπαρασύρει τα πάντα στο διάβα της, τηρουμένων των αναλογιών.
Από την άλλη, σε επίπεδο επενδυτικού ενδιαφέροντος, η ΕΤΕ μονοπωλεί, σημειώνοντας ρεκόρ συναλλακτικής δραστηριότητας ακόμα και απευθείας από το ταμπλό, με πάνω από τις μισές συναλλαγές να αφορούν σε εκείνη.
Να υπενθυμίσουμε δε ότι αφενός αλλάζει η στάθμιση στον MSCI της ΕΤΕ (αυξάνεται) λόγω του placement, αφετέρου οι εκθέσεις των αναλυτών συνεχίζουν να δίνουν τιμές στόχους αισθητά υψηλότερα.
Το κλίμα για το μεσοπρόθεσμο συντηρείται αισιόδοξο, με τις τράπεζες να έχουν αποκτήσει την εξέχουσα θέση που τους αναλογεί και την οποία είχαν παραδοσιακά όλες αυτές τις δεκαετίες στο μικρό μας Χρηματιστήριο.
Αναμένουμε με ενδιαφέρον και τις επικείμενες εξελίξεις για την αποεπένδυση του ΤΧΣ από Piraeus και ΕΤΕ (το εναπομείναν ποσοστό).
Εκτός από ΕΤΕ, είδαμε καλή εικόνα σε ΜΥΤΙΛ και ΟΤΕ (επιτέλους αφυπνίστηκε), με τους θεσμικούς να τον τραβούν όσο γίνεται για το κλείσιμοτου έτους, με δεδομένο ότι πρωταγωνιστεί στα μετοχικά αμοιβαία.
Επίσης, τα σχήματα ΜΕΧΧ (ΦΒ, ΓΚ, ΣΑΝ) διατηρούνται πέριξ των ιστορικών υψηλών και εν αναμονή των χρηματικών διανομών που δεν θα είναι διόλου ευκαταφρόνητες.
Η αγορά δοκιμάζει για δεύτερη φορά την ζώνη του 1260 που συνιστά και κύρια αντίσταση. Ενδεχόμενη κατοχύρωση σε κλείσιμο μπορεί να δώσει συνέχιση της κίνησης, με κύριο στόχο τις 1330.
Ειδική μνεία στη ΜΙΓ που συνέχισε δυνατά, με ώθηση από τα συμφέροντα της Piraeus που ίσως θελήσει να μειώσει λογιστικές ζημίες από την ΑΜΚ.
Οφείλουμε να κλείσουμε λέγοντας ότι οι αγορές των ΗΠΑ έχουν επιστρέψει στα ιστορικά τους υψηλά, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για το επενδυτικό κλίμα: ο S&P500 απέχει μόλις 2% από την κορυφή του καλοκαιριού, προεξοφλώντας (;) άμβλυνση των επιτοκιακών επιθέσεων της Fed, ή ακόμα και εκκίνηση συζητήσεων για σταδιακή μείωση, εν καιρώ. Η εικόνα στην αγορά ομολόγων συνεπικουρεί.
Επομένως, οι όποιες πιέσεις στην Αθήνα έχουν βραχυπρόθεσμο χαρακτήρα.