Τυφλοί στην κρίση

Oι πιο χρήσιμες μεταρρυθμίσεις είναι κατά κανόνα οι απλές μεταρρυθμίσεις, που βελτιώνουν τη ζωή των ανθρώπων. Έπρεπε να φτάσουμε στο 2023 για να βρεθεί ένας τρόπος, για το πιο απλό: να μετράμε κάθε μήνα την κατανάλωση ρεύματος. Να ξέρει ο καταναλωτής τι ρεύμα κατανάλωσε και ανάλογα να κάνει τα κουμάντα του. Να ξέρει τι λεφτά έχει να πληρώσει.

Βγάλαμε ολόκληρη ενεργειακή κρίση και αυτή την πληροφορία δεν την είχαμε και θέλαμε να κάνουμε και εξοικονόμηση. Αναλύαμε τις διαθέσεις του Πούτιν, μετράγαμε πλοίο πλοίο τα φορτία υγροποιημένου φυσι-κού αερίου που έρχονταν στη χώρα, «πλακωνόμασταν» εγχωρίως για τα κέρδη ή τα υπερκέρδη των παραγωγών ρεύματος, επιδοτούσαμε με δισεκατομμύρια τις τιμές του ρεύματος, αλλά μια σωστή εικόνα για τον καταναλωτή που όλοι υποτίθεται ότι αγωνιούσαν, δεν είχαμε. Ολα στο περίπου.

Ακούγαμε φράσεις αδιανόητες για την κρισιμότητα του διακυβεύματος, χωρίς να αντιδρούμε, όπως «πριν από εξάμηνο μέτρησα», «λογαριασμός ένα-ντι», «λογαριασμός εκκαθαριστικός» και ούτε κουβέντα για το πιο απλό. Πόσο ήταν η κατανάλωση του ρεύματός μου τον τελευταίο μήνα;

Επί χρόνια ακούμε για τους έξυπνους μετρητές που θα αλλάξουν τη ζωή μας. Οταν θα έρθουν είναι βέβαιο ότι θα το κάνουν. Μέχρι τότε όμως, απλά σηκώνουμε τα χέρια ψηλά; Τελικά αποδείχτηκε ότι υπάρ-χουν και άλλες λύσεις. Ούτε «έξυπνοι» ή λιγότερο «έξυπνοι» μετρητές ούτε τίποτα. Απλά πο-λιτική βούληση. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας που το ανακοίνωσε, είπε ότι τις μετρήσεις θα τις κάνει το προ-σωπικό του ΔΕΔΔΗΕ. Εγώ θα έλεγα αν δεν του φτάνει, ας πά-ρει επιπλέον προσωπικό.

Θα κάνει απόσβεση η χώρα. Αλλά αυτή την τόσο χρήσιμη πληροφορία, πρέπει να την έχει διαθέσιμη κάθε σπίτι, κάθε επιχείρηση. Ειδικά τώρα που μας έχει πιάσει μια ζέση όλους, με την απορία τι ρεύμα θα πληρώνουμε. Λες και ασχολούμασταν και παλαιότερα. Πριν από την ενεργειακή κρίση.

Ούτε την τιμή της κιλοβατώρας, ούτε τον υπολογισμό της, ούτε καν την κατανάλωσή μας δεν γνωρίζαμε. Αλλά τώρα μας έχει συνεπάρει ο προβληματισμός, αν θα είναι μπλε, κίτρινο ή πράσινο το τιμολόγιό μας. Λες και έχει καμία σημασία η σύγκριση, αν δεν ξέρουμε την τιμή και κυρίως την κατανάλωσή μας. Στα τυφλά βαδίζαμε και δεν το ξέραμε.

Στον σημερινό υπουργό Θ. Σκυλακάκη, έτυχε στη θητεία του μια δύσκολη αλλαγή. Επί των δικών του ημερών τού έλαχε να οδηγήσει την αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από το καθεστώς των επιδοτήσεων σε ένα καθεστώς χωρίς επιδοτήσεις. Ο βαθμός της δυσκολίας ανέβηκε ακόμα περισσότερο, επειδή δεν μπορούσε να γυρίσει στο προηγούμενο καθεστώς, πριν από τις επιδοτήσεις, της αδιαφανούς και δυσφημισμένης ρήτρας αναπροσαρμογής.

Αρα η δουλειά που έπρεπε να γίνει ήταν πιο μεγάλη. Επί της ουσίας έπρεπε να δημιουργήσει ένα νέο καθεστώς σχεδόν από το μηδέν. Στην αρχή εμφανώς έψαχνε τα πατήματά του, θεωρώντας ότι η αγορά θα βρει τη λύση.

Αυτό ισχύει ωστόσο σε ώριμες αγορές. Τη δική μας του ηλεκτρισμού, αποδείχτηκε ότι η ενεργειακή κρίση τη βρήκε σε εμβρυϊκή ακόμα κατάσταση. Αρα έπρεπε το κράτος να παρέμβει. Να βάλει τους κανόνες. Και αυτό κάνει, βήμα βήμα αυτές τις μέρες.