Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι αποφασίζουν να ζήσουν ως συνταξιούχοι σε άλλη χώρα μετά τη συνταξιοδότησή τους, κάτι το οποίο, όμως, απαιτεί ευρεία και σχολαστική έρευνα εστιάζοντας στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγειονομική περίθαλψη και στα οικονομικά.

Στην ετήσια έρευνα που εκπονεί η αμερικανική εταιρεία συμβούλων Mercer αναλύοντας 47 διαφορετικά συστήματα συνταξιοδότησης σε όλο τον κόσμο, αρκετές ευρωπαϊκές χώρες βρίσκονται συχνά στην κορυφή.

Οι πέντε καλύτερες πόλεις για να ζήσεις το 2023

Στην πραγματικότητα, τρεις χώρες κυριαρχούν στον παγκόσμιο δείκτη του Mercer CFA Institute από το 2021. Συγκεκριμένα, η Ισλανδία (μέσος όρος 84,6), η Ολλανδία (μέσος όρος 84,4) και η Δανία (μέσος όρος 81,8) θεωρείται ότι έχουν τα καλύτερα συνταξιοδοτικά συστήματα.

«Και οι τρεις χώρες έχουν μεγάλα κεφάλαια με καθορισμένες εισφορές από εργαζομένους και εργοδότες. Έχουν υποχρεωτικά ή σχεδόν υποχρεωτικά συστήματα. Αυτές οι χώρες επωφελούνται από καλές οικονομίες κλίμακας έναντι πιο κατακερματισμένων αγορών όπως το Ηνωμένο Βασίλειο για επαγγελματικές συντάξεις», δήλωσε στο CNBC ο Eimear Walsh, επικεφαλής επενδύσεων και πλούτου της Mercer.

Η Ολλανδία έλαβε την υψηλότερη συνολική βαθμολογία (85,0) φέτος χάρη, ενώ δημοφιλείς ευρωπαϊκοί προορισμοί όπως η Ισπανία, η Ιταλία και η Κροατία έχουν αντιμετωπίσει ορισμένες ελλείψεις.

Ο δείκτης Mercer αποτελείται από τρεις υποκατηγορίες όπου βαθμολογεί ένα συνταξιοδοτικό σύστημα: επάρκεια, βιωσιμότητα και ακεραιότητα.

Επάρκεια εισοδήματος

Βασικός στόχος κάθε συνταξιοδοτικού συστήματος θα πρέπει να είναι η παροχή επαρκούς εισοδήματος για τους συνταξιούχους, ουσιαστικά ένα δίχτυ ασφαλείας.

Η ικανότητα των κυβερνήσεων να δημιουργούν κίνητρα για τους εργαζόμενους μέσου εισοδήματος ώστε να μπορούν να αποταμιεύουν για τη συνταξιοδότησή τους παίζει σημαντικό ρόλο για την αξιολόγηση της υγείας οποιουδήποτε συστήματος.

Ο σχεδιασμός του προγράμματος πληρωμών είναι επίσης βασικός, σύμφωνα με την κατάταξη της Mercer, και κατά πόσον οι εργαζόμενοι μπορούν να συνεχίσουν να έχουν παροχές όταν βρίσκονται προσωρινά εκτός εργατικού δυναμικού, για φροντίδα παιδιών ή ασθένεια.

Η Πορτογαλία κατέλαβε την πρώτη θέση στην αξιολόγηση αυτού του κριτηρίου, με βαθμολογία 86,7 στην τελευταία έκθεση της Mercer, λόγω του δημόσιου συνταξιοδοτικού της συστήματος που βασίζεται στις αποδοχές.

Η Ολλανδία ήταν δεύτερη, με μικρή διαφορά (85,6). Και τα δύο συστήματα έχουν ελάχιστο συντελεστή σύνταξης, δημιουργώντας ένα δίχτυ για ακόμη και τις ομάδες με το χαμηλότερο εισόδημα.

Η χαμηλότερη βαθμολογία στην Ευρώπη ήταν η Πολωνία που ήρθε 31η παγκοσμίως με βαθμολογία 59,8.

Η Πορτογαλία αναδείχθηκε επίσης η καλύτερη ευρωπαϊκή χώρα για συνταξιοδότηση από την εταιρεία μετεγκατάστασης, Moving to Spain. Σε μια έκθεση του Ιουνίου, κατέταξε τις ευρωπαϊκές χώρες με βάση παράγοντες όπως η βίαζα, οι παραλίες, η ασφάλεια και οι τιμές των κατοικιών.

Φερεγγυότητα

Τα χρηματοδοτούμενα συνταξιοδοτικά προγράμματα που παρέχονται από τον ιδιωτικό τομέα διαδραματίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος μιας χώρας.

Ο δείκτης Mercer εξετάζει εάν τα ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα σε χώρες παράγουν αρκετή αξία για τους συμβεβλημένους και εάν είναι αρκετά φερέγγυα στη συνείδηση των ασφαλισμένων.

Η Φινλανδία είχε την καλύτερη βαθμολογία σε αυτόν τον δείκτη συγκεντρώνοντας βαθμολογία 90,9 το 2023.

Ακολουθεί το Βέλγιο με βαθμολογία 88,2 και η Ολλανδία στην τρίτη θέση με βαθμολογία 87,7.

Η Γαλλία είχε τη χειρότερη επίδοση στην Ευρώπη, με βαθμολογία 54,4. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται επίσης χαμηλά, πολύ κάτω από τον παγκόσμιο μέσο όρο, με 59,5 μονάδες σε αυτή την κατηγορία.

Η Φινλανδία κατατάσσεται επίσης ως η χώρα όπου ζουν ευτυχισμένοι άνθρωποι, από τον δείκτη Natixis. Παρά το γεγονός ότι δεν μπήκε στο top 10 του Natixis στη συνολική βαθμολογία, η Φινλανδία ηγήθηκε της κατηγορίας «ποιότητα ζωής» της επενδυτικής τράπεζας για πέντε συνεχή χρόνια.

Η υψηλή βαθμολογία ευτυχίας, η ποιότητα αέρα, το νερό και η υγιεινή, καθώς και η βιοποικιλότητα είναι τα κριτήρια που έδωσαν την πρώτη θέση στη Φινλανδία, αναφέρουν οι ερευνητές.

Η Νορβηγία είχε την κορυφαία επίδοση στον δείκτη Natixis για το 2023, διατηρώντας τη θέση της από πέρυσι και με συνολική βαθμολογία 83%.

Η Ελβετία κατατάσσεται δεύτερη στον συνολικό δείκτη και βρίσκεται στην κορυφή της κατηγορίας «οικονομικά στη συνταξιοδότηση».

Βιωσιμότητα του συστήματος

Η Mercer θεωρεί ότι η οικονομική ανάπτυξη μιας χώρας μακροπρόθεσμα παίζει επίσης κρίσιμο ρόλο, καθώς αυτό επηρεάζει άμεσα τον αριθμό των ατόμων στο εργατικό δυναμικό και το ποσό των χρημάτων που εξοικονομείται για τη συνταξιοδότηση.

Επιπλέον, το ύψος του χρέους που έχει μια χώρα και το ύψος του δημόσιου χρήματος που ξοδεύει για συντάξεις, επηρεάζουν τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού της συστήματος.

Με βάση αυτούς τους παράγοντες, η Ισλανδία έχει το πιο βιώσιμο σύστημα στην Ευρώπη με βαθμολογία 83,8.

Η Δανία και η Ολλανδία έρχονται αμέσως μετά, με 82,5 και 82,4 αντίστοιχα.

Η Ιταλία έχει τη χαμηλότερη βαθμολογία στην Ευρώπη με 23,7 και ακολουθεί η Ισπανία με βαθμολογία 28,5.

Ωστόσο, ο Walsh της Mercer σημείωσε ότι υπάρχουν ορισμένοι ήπιοι παράγοντες που ο δείκτης δεν λαμβάνει υπόψη, οι οποίοι θα μπορούσαν ακόμα να κάνουν χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία δημοφιλείς προορισμούς συνταξιοδότησης για πολλούς ανθρώπους.

«Εστιάζουμε πολύ στο συνταξιοδοτικό σύστημα, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πράγμα που πρέπει να λάβουμε υπόψη. Είναι μια σημαντική ισορροπία. Πολλά εξαρτώνται επίσης από το φορολογικό σύστημα, το κλίμα και τον πολιτισμό της χώρας και από το αν οι άνθρωποι μπορούν πραγματικά να είναι ευτυχισμένοι εκεί», είπε.

Ακολουθήστε τον ot.grστο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στον ot.gr

Latest News

Πρόσφατα Άρθρα Διεθνή
Ρωσία: Πώς και γιατί το υπουργείο Ενέργειας θέλει τη συγχώνευση των πετρελαϊκών εταιρειών της χώρας
Διεθνή |

Ποιοι θέλουν τη συγχώνευση των πετρελαϊκών εταιρειών στη Ρωσία - Το σχέδιο και οι αντιδράσεις

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι στον τομέα ενέργειας στη Ρωσία έχουν εκφράσει εδώ και καιρό δυσαρέσκεια για τον περιορισμένο έλεγχο του υπουργείου στις εταιρείες πετρελαίου