Οι επενδυτές αναμένουν με ενδιαφέρον τη συνέχεια στο Χρηματιστήριο Αθηνών, αλλά και στα διεθνή.
Τούτο δε εδράζεται επί των μεταβλητών που έχουν στα χέρια τους, και οδηγούν σε συμπεράσματα υπέρ της ανοδικής τάσης.
Ιδιαίτερα για την εγχώρια αγορά, προσβλέπουμε σε ένα έτος κερδοφορίας σε μετοχές και ομόλογα.
Με κύριους πυλώνες τους ισχυρούς αναμενόμενους ρυθμούς μεγέθυνσης (και σίγουρα ανώτερους από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης)˙ τη σταδιακή και επίμονη απομείωση του κρατικού χρέους προς ΑΕΠ˙ τη δημοσιονομική πειθαρχία επί μακρόν˙την πολιτική σταθερότητα που επιβεβαιώθηκε πρόσφατα με την ευρεία επικράτηση της ΝΔ˙ το θωρακισμένο τραπεζικό σύστημα˙ και φυσικά, την ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσαν οι επενδυτές στις εισηγμένες μας, οδηγώντας μας στην κορυφή των αποδόσεων.
Και όλα αυτά, με μια ποιοτική χροιά που είχαμε να δούμε πολλά χρόνια, καθώς διανύαμε περίοδο απαξίωσης (και όχι άδικα).
Εν πάση περιπτώσει, με μια καλή διασπορά και με ορθή επιλογή τίτλων, ενδεχομένως θα δούμε κέρδη.
Αναγνωρίζουμε την πολύ καλή συγκυρία σε παγκόσμιο επίπεδο αφορούσα στις νομισματικές πολιτικές των κεντρικών τραπεζών σε μεγάλα οικονομικά συστήματα. Αυστηρότερα δοσμένο, η μεταστροφή σε πολιτικές υπέρ χαμηλότερων επιτοκίων δίνει μια διάσταση χαλιναγώγησης των οποιονδήποτε μακροοικονομικών μεταβλητών που θα μπορούσαν να δηλητηριάσουν τις οικονομίες, όπως λ.χ. ο πληθωρισμός. Και μάλιστα, η “νίκη” των κεντρικών τραπεζών δίνει πόντους σε ένα σενάριο μεσοπρόθεσμης εκ νέου ποσοτικής χαλάρωσης και ελαχιστοποίηση του κόστους δανεισμού. Και αυτό, οι αγορές το “μυρίζονται”, εξου και η προεξόφληση στα ταμπλό: η Wall Street τρέχει σε ιστορικά υψηλά, με σερί 8 συνεχόμενων ανοδικών εβδομάδων.
Βεβαίως, μυρίζονται και τα αρνητικά, που στην περίπτωση αυτή είναι λίγα. Η επενδυτική κοινότητα έχει εστιάσει στα απόνερα της γεωστρατηγικής κρίσης στη Μέση Ανατολή, την περίπτωση Χούθι. Η μια (αρνητική) μετάφραση είναι ότι οι επιθέσεις και γενικότερα η εμπλοκή των ανταρτών της Υεμένης εμπλέκει έμμεσα το Ιράν, καθώς από εκεί υποστηρίζονται (βλ. Χεζμπολάχ). Κάτι που προκαλεί ανησυχίες με άσχημες προεκτάσεις.
Η άλλη (θετική) μετάφραση είναι η κατ’ ανάγκην (;) κινητοποίηση νατοϊκών- αμερικανικών δυνάμεων αφενός προς υποστήριξη των συμφερόντων του Ισραήλ και προς σταθεροποίηση της έκρυθμης κατάστασης (ως αφορμή)˙ αφετέρου προς αναζήτηση-εγκαθίδρυση συμφερόντων των ΗΠΑ.
Ένα τέτοιο σενάριο θα έδινε το έρεισμα στο Κογκρέσο για νέες αυξήσεις του χρέους, παράλληλα με μια “ευχή” της Fed για ποσοτική χαλάρωση και χαμηλά επιτόκια. Δώρο στις χρηματαγορές, δηλαδή.