Σεξουαλική εργασία: Διχάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Το ζήτημα της σεξουαλικής εργασίας φαίνεται ότι διχάζει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πυροδοτεί αντιδράσεις ανάμεσα στους υποστηρικτές των διαφορετικών απόψεων. Η γερμανίδα ευρωβουλευτής Μ. Νόϊχλ ανήκει στην ομάδα των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) και υποστηρίζει την απαγόρευση της αγοράς σεξ.

Η ίδια πιέζει για έναν κανονισμό σε επίπεδο ΕΕ,  σχετικά με την εργασία στο σεξ, επειδή – όπως λέει- «η Ευρώπη είναι σαν μαγνήτης για τον σεξοτουρισμό». Οι θέσεις της Μ.Νόϊχλ προκαλούν  αναστάτωση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η θέση της είναι ξεκάθαρη: Η πώληση σεξ δεν είναι δουλειά, είναι βία με βάση το φύλο και θα πρέπει να είναι παράνομο να αγοράζεις σεξ ή να είσαι νταβατζής».

Ευρωπαϊκή Ένωση: Περισσότερα δικαιώματα για μερικώς απασχολούμενους

Ωστόσο, υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τη στάση της, με ορισμένους να προειδοποιούν ότι η πρόταση της Νόϊχλ μπορεί να επιδεινώσει τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων στο σεξ.

Οι υποστηρικτές της «ποινικοποίησης των αγοραστών» υποστηρίζουν ότι η προσέγγιση αυτή είναι αποτελεσματική στον περιορισμό της ζήτησης, ενώ οι επικριτές υποστηρίζουν ότι ωθεί περαιτέρω την εργασία του σεξ στο περιθώριο και συνεπώς , αυξάνει τον κίνδυνο βίας για τους εργαζόμενους στο σεξ.

Ο Λούκα Στεβενσον , διευθυντής προγραμμάτων στην Ευρωπαϊκή Συμμαχία για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο Σεξ (ESWA) και πρώην εργαζόμενος στο σεξ, θεωρεί τη θέση της ασεβή και απαντά στη Νόϊχλ λέγοντας χαρακτηριστικά: «Όταν λέτε ότι η πορνεία είναι βία με βάση το φύλο, [και] μια μορφή βιασμού επί πληρωμή, αυτό που στην πραγματικότητα λέτε είναι ότι οι εργαζόμενοι στο σεξ δεν είναι σε θέση να κάνουν διάκριση μεταξύ βιασμού και σεξουαλικής εργασίας».

Οι έντονες διαμάχες στην ΕΕ σχετικά με τον καλύτερο τρόπο ρύθμισης της βιομηχανίας του σεξ συνεχίζονται. Ορισμένοι θέλουν την πλήρη απαγόρευση – θέση που συνήθως υποστηρίζεται από θρησκευτικές και ακροδεξιές ομάδες, αναφέρει το Politico.

Άλλοι πιστεύουν ότι η εργασία του σεξ πρέπει να είναι νόμιμη. Το σκανδιναβικό μοντέλο, που αναπτύχθηκε στη Σουηδία, είναι ένας συμβιβασμός: νομιμοποιεί την πώληση σεξ ενώ η αγορά σεξ ποινικοποιείται.

Διαφορετικές φωνές

Η πρόταση της Νόϊχλ να ποινικοποιηθεί σε όλες τις χώρες της ΕΕ η αγορά σεξ και να μειωθεί η εκμετάλλευση των εργαζομένων στο σεξ μέσω των σωματεμπόρων διαρρηγνύει τις παραδοσιακές κομματικές γραμμές στις Βρυξέλλες. Αν και η μη δεσμευτική έκθεσή της για το θέμα εγκρίθηκε τον Σεπτέμβριο με 234 ψήφους, η διάσπαση του Κοινοβουλίου είναι εμφανής στις 122 αποχές και τις 175 ψήφους κατά.

Η μείωση της ζήτησης είναι ο απώτερος στόχος για τη Νόϊχλ «επειδή η ζήτηση δημιουργεί μια αγορά». Η βασική λογική είναι ότι οι άνθρωποι θα σταματήσουν τελικά να αγοράζουν σεξ από το φόβο της ποινικοποίησης, γεγονός που θα μειώσει την ποσότητα της σεξουαλικής εργασίας.

Αντίθετα,  η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Συλβια Σπούρεκ διαφωνεί. «Η ποινικοποίηση δεν είναι η απάντηση … δεν μπορούμε απλά να το απαγορεύσουμε, διότι αυτό αποκλείει τους εργαζόμενους στο σεξ από τη δημόσια φροντίδα και προστασία», δήλωσε.

Επίσης, λέει η Μονικα Βανα, άλλη μια ευρωβουλευτής των Πρασίνων,  ότι  αυτο συχνά οδηγεί στο να εργάζονται οι εργαζόμενοι στο σεξ κρυφά και να στερούνται την ευκαιρία να οργανωθούν και να αναλάβουν αποτελεσματική δράση κατά της εκμετάλλευσης στη βιομηχανία του σεξ».

Άλλοι, όπως η Τσέχα νομοθέτης της ομάδας των Σοσιαλιστών – Δημοκρατών (S&D ) Ράντκα Μαξοβα, αντιτίθεται στην ποινικοποίηση των αγοραστών σεξ, αλλά «συμφωνεί απολύτως με τα στοιχεία που καλύπτουν την καλύτερη κοινωνική προστασία, τη μεταναστευτική και εργασιακή νομοθεσία και τα προγράμματα υποστήριξης ως τα καλύτερα εργαλεία για να μπορέσουν οι γυναίκες να επιλέξουν, αν το επιθυμούν, διαφορετικούς δρόμους σταδιοδρομίας από την εργασία στο σεξ».

Οι μετανάστες

Σύμφωνα με τον Στεβενσον της Ευρωπαϊκής Συμμαχίας για τα Δικαιώματα των Εργαζομένων στο Σεξ (ESWA), το παράδειγμα της Γαλλίας, η οποία υιοθέτησε ένα μοντέλο σκανδιναβικού τύπου το 2016, εγείρει επίσης ερωτήματα.

Η μείωση της ζήτησης για εργασία στο σεξ εκεί σήμαινε ότι οι εργαζόμενοι στο σεξ είχαν λιγότερη δύναμη στο ποιον να επιλέξουν ως πελάτη τους. Αυτό οδήγησε σε «αύξηση των κρουσμάτων HIV, μεταξύ των πιο περιθωριοποιημένων εργαζομένων στο σεξ», ενώ τα βίαια περιστατικά έγιναν πιο συχνά, είπε.

Σε ορισμένες δυτικές χώρες, έως και το 70% των εργαζομένων στο σεξ είναι μετανάστες, γεγονός που κατά καιρούς εμποδίζει την πρόσβασή τους σε κοινωνικές υπηρεσίες και υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με έγγραφο του Παγκόσμιου Δικτύου Προγραμμάτων για την Εργασία του Σεξ.

Σκανδιναβικό μοντέλο

Ο Στέβενσον λέει ότι το σκανδιναβικό μοντέλο είναι «εξαιρετικά αντιφεμινιστικό» και αγνοεί τις ικανότητες των γυναικών και άλλων ανθρώπων να λαμβάνουν αποφάσεις για τη ζωή τους».

Τυπικά, η ΕΕ δεν αποφασίζει για τη νομοθεσία σχετικά με την εργασία στο σεξ, αλλά η Νόϊχλ θέλει οι χώρες μέλη να αποφασίσουν να υιοθετήσουν τους ευρωπαϊκούς κανόνες ή η μία χώρα μετά την άλλη θα υιοθετήσει το σκανδιναβικό μοντέλο».

Από την άλλη πλευρά ο Στέβενσον, πιστεύει ότι οι νομοθέτες θα πρέπει «να καθίσουν μαζί με τους εργαζόμενους στο σεξ και να εργαστούν για την εξεύρεση μακροπρόθεσμων [λύσεων] στα κοινωνικά ζητήματα, προσθέτει όμως ότι «Δυστυχώς, είναι τόσο πεπεισμένοι ότι η ποινικοποίηση και ο τερματισμός της ζήτησης είναι η μόνη προσέγγιση, που δεν έχουμε καμία ουσιαστική απόφαση».