Reuters Breakingviews
Οι εταιρείες θα μάθουν με τον δύσκολο τρόπο ότι η ρύπανση του κόσμου έχει κόστος. Δέκα χρόνια μετά τη θανατηφόρα κατάρρευση του εργοστασίου της Rana Plaza που σκότωσε περισσότερους από 1.000 κακοπληρωμένους εργάτες κλωστοϋφαντουργίας στο Μπαγκλαντές, φθηνά ρούχα από πολυεστέρα από τη Shein, την Boohoo ή την Primark συνεχίζουν να γεμίζουν τις ντουλάπες μας πριν φτάσουν στη χωματερή. Εν τω μεταξύ, περισσότεροι από 350 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι μπουκαλιών Coca-Cola, περιτυλίγματα Mars και άλλα πλαστικά αντικείμενα απορρίπτονται κάθε χρόνο. Αυτό μπορεί να αλλάξει καθώς η καταστολή των αποβλήτων που βασίζονται σε ορυκτά καύσιμα θα εφαρμοστεί το 2024.
Το πλαστικό, μια σειρά από υπέροχα ευέλικτα και ανθεκτικά υλικά που προέρχονται από το πετρέλαιο, έχει γίνει πανταχού παρόν σε τομείς που κυμαίνονται από τα προϊόντα διατροφής μέχρι τη μόδα. Η επιτυχία του συνδέεται με το γεγονός ότι είναι φαινομενικά φθηνότερο από πιο βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις. Για παράδειγμα, τα δοχεία από βιοδιασπώμενα πλαστικά, όπως αυτά που παράγονται από την CJ Biomaterials, που ανήκει στην κορεατική εταιρεία τροφίμων και βιοτεχνολογίας CJ CheilJedang, μπορεί να είναι τρεις έως πέντε φορές πιο ακριβά από εκείνα που κατασκευάζονται από παρθένα πλαστικά με βάση ορυκτά καύσιμα. Το νήμα από πολυεστέρα τείνει να κοστίζει λιγότερο και να διαρκεί περισσότερο από το φυσικό ύφασμα.
Ωστόσο, το περιβαλλοντικό κόστος του κανονικού πλαστικού είναι 10 φορές υψηλότερο εφόσον ληφθούν υπόψη η διαχείριση των απορριμμάτων, οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και η ζημιά στο οικοσύστημα. Η πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση, την οποία το Παγκόσμιο Ταμείο Άγριας Ζωής υπολόγισε σε πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως το 2019 έναντι μιας αγοράς κόστους 370 δισεκατομμυρίων δολαρίων για όλα τα πλαστικά που παράγονται εκείνο το έτος, βαρύνουν επί του παρόντος τις κυβερνήσεις και τους καταναλωτές και όχι τις εταιρείες.
Οι «ρυπαίνοντες με πλαστικό» θα πρέπει σύντομα να αρχίσουν να πληρώνουν το μερίδιο που τους αναλογεί. Η Καλιφόρνια συζητά επί του παρόντος ένα νομοσχέδιο που θα απαιτούσε από τις εταιρείες κλωστοϋφαντουργίας να σχεδιάσουν, να χρηματοδοτήσουν και να εφαρμόσουν τη συλλογή, τη διαλογή και την ανακύκλωση των ενδυμάτων που παράγουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρότεινε τον Ιούλιο οι εταιρείες μόδας είτε να συλλέγουν ένα σταδιακά αυξανόμενο ποσοστό ρούχων, λευκών ειδών ή υποδημάτων είτε να πληρώνουν ένα τέλος για το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων. Αυτό φαίνεται λογικό δεδομένου ότι το 85% των πεταμένων πουκαμίσων και φορεμάτων καταλήγουν σε χωματερές.
Η προσέγγιση, γνωστή ως εκτεταμένη ευθύνη του παραγωγού, βρίσκεται επίσης στο επίκεντρο των συζητήσεων γύρω από μια συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για τον τερματισμό της πλαστικής ρύπανσης, η οποία θα οριστικοποιηθεί το 2024. Ωστόσο, για να είναι αποτελεσματικό, το δόγμα «ο ρυπαίνων πληρώνει» πρέπει να επιβάλλει αρκετά υψηλά τέλη για την αποτροπή της υπερπαραγωγής. Στη Γαλλία, όπου ένα τέτοιο σύστημα εφαρμόζεται από το 2007, το τέλος ανέρχεται κατά μέσο όρο σε μόλις 0,16 ευρώ ανά ένδυμα, λέει το Bloomberg. Οι στόχοι για τη μείωση της χρήσης του παρθένου πλαστικού, που έχει αυξηθεί κατά 11% παγκοσμίως από το 2018, είναι επίσης εξαιρετικά απαραίτητοι, αν και οι χώρες παραγωγής πετρελαίου, όπως η Σαουδική Αραβία και η Ρωσία, είναι κατά των νομικά δεσμευτικών ανώτατων ορίων.
Οι επενδυτές δεν έχουν ακόμη κατανοήσει τον πιθανό αρνητικό αντίκτυπο της αύξησης του κόστους διαχείρισης αποβλήτων για τις εταιρείες. Οι μετοχές της ιδιοκτήτριας των Zara, Inditex και της H&M σημείωσαν άνοδο περίπου 50% από τις αρχές Ιανουαρίου έως την 1η Δεκεμβρίου 2023, ενώ αυτές της εταιρείας εμφιάλωσης Coca-Cola HBC αυξήθηκαν κατά 8%. Εν τω μεταξύ, οι συμφωνίες στον τομέα των συσκευασιών, που αντιπροσωπεύουν το 40% των παγκόσμιων πλαστικών απορριμμάτων, ανθίζουν.
Ωστόσο, η οικονομική πρόκληση της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής και παράλληλα του καθαρισμού του πλανήτη είναι τόσο τεράστια που πολλές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο αρχίζουν να δρουν. Οι παγκόσμιοι εταιρικοί τιτάνες καλύτερα να ετοιμαστούν να πληρώσουν.
Latest News
Γιατί ο εμπορικός πόλεμος του Τραμπ θα προκαλέσει χάος
Οι δασμοί, ειδικά σε μια χώρα, θα οδηγήσουν σε ένα ανίερο οικονομικό και πολιτικό χάος
Το νέα σενάρια της Disney παραβλέπουν τον… Ντάμπο στο δωμάτιο
Η Walt Disney παρουσίασε με τόλμη μια τριετή πρόβλεψη, αλλά της διαφεύγουν κάποια πράγματα
Ωμή αλήθεια ή αγένεια - Τα όρια σε έναν εργασιακό χώρο
Οι ευθείς συνομιλητές υπερηφανεύονται για την ειλικρίνεια, αλλά μπορούν να αποθαρρύνουν τους συναδέλφους τους
Παίζοντας μπριτζ στις... αγορές - Η τέχνη του να είσαι τυχερός επενδυτής
Πώς να παίζεις με τα χαρτιά που σου μοιράζουν και να προσαρμόζεσαι σε αυτά - Οι κινήσεις του Μπάφετ
Γιατί τελικά η μεγαλύτερη σύγκρουση του Μασκ είναι με τον Τραμπ
Το αφεντικό της Tesla, Ίλον Μασκ, είναι ήδη βαθιά συνυφασμένο με το κράτος
Η Αμερική θέλει τον Τραμπ – χωρίς αν ή αλλά…
Η πιθανή επανεκλογή του είναι μια υπαρξιακή καταστροφή για τους Δημοκρατικούς και μια ιστορική αλλαγή του παιχνιδιού για τους συμμάχους των ΗΠΑ
Πέντε «καυτές πατάτες» για τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ
Η νέα κυβέρνηση πρέπει να βρει έναν τρόπο να διατηρήσει την ανάπτυξη ενώ θα επανατοποθετήσει την οικονομία
Γιατί οι ισχυροί brokers χάνουν τον έλεγχό τους στην πολιτική των ΗΠΑ
Η αλλαγή της στάσης τους δείχνει πώς ο φόβος έχει ξεπεράσει την ελπίδα στην πολιτική των ΗΠΑ, ακόμη και στις αίθουσες συνεδριάσεων
Η επομένη των εκλογών στις ΗΠΑ και ο αλγόριθμος του Μασκ
Μια ιστορικά σφιχτή προεδρική κούρσα μπορεί να μην τελειώσει τη νύχτα - και θα μπορούσαν να ακολουθήσουν πολλαπλές κρίσεις
Η Adidas ξεπερνά τη Nike - Και η επιστροφή της έχει εμπόδια
Το ερώτημα πλέον δεν είναι πόσο γρήγορα μπορεί να ανακάμψει η Adidas, αλλά πόσο καιρό μπορεί να διατηρήσει τη δυναμική της