Η πολυπόθητη ομοφωνία κατακτήθηκε, τα 50 δισεκατομμύρια για την Ουκρανία εγκρίθηκαν – τέλος καλό, όλα καλά;
Δυστυχώς όχι: δεν υπάρχει «τέλος»: η στέπα είναι χιονισμένη και παγωμένη, οι Ουκρανοί και Ρώσοι πολεμιστές χωμένοι στα αμπρί τους προσπαθούν να μην κοκαλιάσουν και ελπίζουν να μην πέσει κάποια οβίδα πάνω τους, αλλά «ο Φλεβάρης κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει», σε δύο μήνες θα έχουμε 1η Απριλίου, η άνοιξη θα εισβάλλει – όχι στις καρδιές αλλά στα όπλα.
Οργανώνουν ήδη κάποια νέα «εαρινή επίθεση» οι Ουκρανοί; Ή μήπως οι Ρώσοι;
Και απλώς θα έχουμε ξανά, όπως πέρυσι, εξάντληση των αποθεμάτων βομβών και βλημάτων όλης της υφηλίου χωρίς να υπάρξει αλλαγή ή θα σπάσει κάπου το μέτωπο;
Και πού είναι πιθανότερο να σπάσει;
Τον Νοέμβριο, όταν πια είχε φανεί πως η ουκρανική αντεπίθεση είχε αποτύχει, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Βαλέρι Ζαλούζνι παραδέχθηκε αυτό που έβλεπαν όλοι και αξιολόγησε την κατάσταση ως «αποτελματωμένη» – ο πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι έσπευσε να διαγνώσει ότι απλώς ο στρατηγός κουράστηκε, «δεν υπάρχει τέλμα».
Αν μετράμε νεκρούς και τραυματίες πράγματι, έχει απόλυτο δίκιο ο πρόεδρος, συνεχώς αυξάνονται.
Μάθαμε προχθές, πως ο πρόεδρος ζήτησε την παραίτηση του στρατηγού αλλά αυτός αρνήθηκε – εν μέσω πολέμου, δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.
Και ενώ ως τώρα ψάχναμε να βρούμε ρωγμές και διενέξεις στη Μόσχα που θα υπονόμευαν τον Πούτιν, τώρα πρέπει να αναρωτιόμαστε τι συμβαίνει στο Κίεβο.
Επιπλέον, στη Ρωσία ορίστηκαν ήδη προεδρικές εκλογές για τις 17 Μαρτίου ενώ στην Ουκρανία οι προεδρικές εκλογές που θα γίνονταν τέλη Μαρτίου δεν θα γίνουν – μήπως, πράγματι, για τη Ρωσία αυτό που συμβαίνει δεν είναι τελικά παρά «ειδική στρατιωτική επιχείρηση»;
Αν πάλι η κατάσταση είναι τέλμα, δεν θα πουν οι αντίπαλοι του Ζελένσκι «γιατί να μην κάνουμε εκλογές;».
Τα περίφημα οικονομικά μέτρα της Δύσης κατά της Ρωσίας για τα οποία κάθε τόσο μας υπόσχονταν «σε λίγο θα δείτε την αποτελεσματικότητά τους» δεν την έδειξαν ποτέ, ανακτορικό πραξικόπημα δεν έγινε, ο τσάρος έχει εφεδρείες υλικές και ανθρώπινες να συνεχίσει.
Ενώ η Ουκρανία έχει ματώσει· τα ρεπορτάζ μιλάνε για κουρασμένους, πονεμένους, εξουθενωμένους στρατιώτες που ζουν το αδιέξοδο που βλέπει ο αρχηγός τους.
Πολεμούν δύο χρόνια τώρα και δεν υπάρχουν εφεδρείες να τους αντικαταστήσουν – εκτός από δισεκατομμύρια και όπλα θα στείλει και στρατιώτες η Δύση;
Ο Απρίλιος πλησιάζει, τα 50 δισεκατομμύρια θα πρέπει να διατεθούν για την αναστήλωση της Ουκρανίας, την ίαση των πληγών και τον μετριασμό του πόνου, όχι για τη συνέχιση του πολέμου και της σφαγής.
Latest News
Πώς θα πετάξουν φέτος οι τουρίστες προς την Ελλάδα
Η ανάκτηση των διαθέσιμων αεροπορικών θέσεων φτάνει στη χώρα μας το 127% σε σχέση με το 2019
Οι 4+1 εποχές του τραπεζικού συστήματος
Η βαθύτερη κατανόηση της πορείας του τραπεζικού συστήματος και κυρίως της αλληλεπίδρασης μεταξύ πιστωτικής επέκτασης και επάρκειας καταθέσεων παρουσιάζει μια σειρά από προκλήσεις
Το έλλειμμα της οικονομίας
Δεν έχουμε βρει τον τρόπο να ανατρέψουμε την πιο ολέθρια για την ελληνική οικονομία συνθήκη
Ποιος ο ρόλος για τη μεταλλευτική βιομηχανία
Αν η Ελλάδα θέλει να ενισχύσει την «ενδογενή» ανάπτυξη της, αλλά με την απαραίτητη παραγωγική εξωστρέφεια, ο ορυκτός πλούτος της αποτελεί μεγάλη ευκαιρία
Κάτι ψήνεται
Η πολιτική αβεβαιότητα που περιβάλει την επιστροφή Τραμπ
Τι πρέπει να περιμένουν οι ελληνικές τράπεζες το 2025
Το έτος 2025, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει μια σειρά από προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες
Ποιοι κερδίζουν από τα ασφάλιστρα υγείας
Σύντομα θα έχουμε θέμα και με τις χρεώσεις των ιδιωτικών νοσοκομείων, καθώς οι ασφαλιστικές πετούν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια τον «μουτζούρη» των αυξήσεων
Τι είναι η νέα επιχειρηματικότητα;
Αν και δεν υπάρχει ξεκάθαρος και ενιαίος ορισμός γιατί οι τύποι των επιχειρήσεων διαφέρουν μεταξύ τους, ωστόσο υπάρχουν αρχές της επιχειρηματικότητας οι οποίες σήμερα είναι γρήγορα μεταβαλλόμενες.
Χώρα παντοπωλείων…
Πλέον πήρε κεφάλι η δημιουργία παντοπωλείων, κοινώς μπακάλικα στην πιο εξευγενισμένη σημερινή μορφή
Οι προτεραιότητες και οι στόχοι του υπουργείου Ναυτιλίας
Σε μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από σημαντικές προκλήσεις και δύσκολες γεωπολιτικές συγκυρίες, η ελληνική ναυτιλία παραμένει η ραχοκοκαλιά του διεθνούς εμπορίου