ΗΠΑ: Δεν θα πετύχουν με τις επιθέσεις αυτό που θα κατάφερναν με εκεχειρία στη Γάζα

Οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ σε Ιράκ και Συρία έχουν ως διακηρυγμένο στόχο να εξαλείψουν τις επιθέσεις στα αμερικανικά στρατεύματα στη Μέση Ανατολή, καθώς αυτές έχουν ενταθεί μετά την έναρξη του πολέμου στη Γάζα.

Αν και οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι δεν επιθυμούν περιφερειακή σύγκρουση, οι ισορροπίες είναι εύθραυστες καθώς όπως επισημαίνουν αναλυτές η ευρύτερη περιοχή μοιάζει με καζάνι που βράζει.

Ιράκ: Στο χείλος της αβύσσου η περιοχή μετά τα χτυπήματα των ΗΠΑ

Οι επιθέσεις σε πάνω από 85 στόχους σε Συρία και Ιράκ το βράδυ της Παρασκευής άφησαν πίσω τους δεκάδες νεκρούς με τη Βαγδάτη να αναφέρει ότι ανάμεσα στα θύματα υπάρχουν και άμαχοι. Η Ουάσιγκτον κατηγορεί το Ιράν ότι βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις ωστόσο τα πλήγματα δεν θα στοχεύσουν το ιρανικό έδαφος αλλά πολιτοφυλακές και οργανώσεις που συνδέονται με την Τεχεράνη και έχουν επιτεθεί στις αμερικανικές δυνάμεις καταφέρνοντας μάλιστα και απώλειες σε Αμερικανούς στρατιώτες.

Ωστόσο εκφράζονται αμφιβολίες για το κατά πόσο αυτή η κίνηση της κυβέρνησης Μπάιντεν θα έχει αποτέλεσμα ή θα οδηγήσει σε περαιτέρω κλιμάκωση με τον κίνδυνο η κατάσταση να γίνει ανεξέλεγκτη.

Πάνω από 160 επιθέσεις σε αμερικανικούς στόχους από την αρχή του πολέμου

«Όποια απάντηση και αν προκαλέσουν οι βομβαρδισμοί, είναι απίθανο να αποτρέψουν περισσότερες επιθέσεις από Ιρανούς συμμάχους κατά αμερικανικών και ισραηλινών συμφερόντων. Αυτό θα απαιτούσε κατάπαυση του πυρός στη Γάζα» αναφέρει η WSJ επικαλούμενη περιφερειακούς αναλυτές και αξιωματούχους.

Οι οργανώσεις – σύμμαχοι του Ιράν που δρουν στην περιοχή έχουν εξαπολύσει πάνω από 160 επιθέσεις σε αμερικανικούς στόχους από τις 7 Οκτωβρίου.

Από τότε που το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα, το κίνημα Χεζμπολάχ του Λιβάνου έχει επίσης εμπλακεί σε μια κλιμακούμενη ανταλλαγή πυρών στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ.

Οι επιθέσεις των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα έχουν αναστατώσει τη διεθνή ναυσιπλοΐα, με τις ΗΠΑ να εξαπολύουν αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη.

Και οι δύο ομάδες έχουν δηλώσει ότι θα διακόψουν τις εχθροπραξίες μόνο όταν το Ισραήλ σταματήσει τον πόλεμό του στη Γάζα. Οι επιθέσεις αυτές σταμάτησαν κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας εκεχειρίας στον θύλακα τον Νοέμβριο.

Ο Μπάιντεν υπό πίεση

«Η δυναμική αυτή θέτει την κυβέρνηση Μπάιντεν υπό ακόμη μεγαλύτερη πίεση για την επίτευξη του άλλου, επικαλυπτόμενου πολιτικού της στόχου στην περιοχή: μια κατάπαυση πυρός στη Γάζα που θα απελευθερώσει τους υπόλοιπους ισραηλινούς ομήρους που κρατούνται από τη Χαμάς», αναφέρει η WSJ.

Η επίτευξη μιας συμφωνίας θα έκανε περισσότερα για να κατευνάσει τις εντάσεις στη Μέση Ανατολή από ό,τι ο τελευταίος γύρος των επιθέσεων, λένε περιφερειακοί αξιωματούχοι και αναλυτές.

Ωστόσο η πλήρης απενεργοποίηση της ικανότητας της Τεχεράνης να προβάλλει ισχύ μέσω του λεγόμενου «άξονα αντίστασης» θα απαιτούσε περισσότερα από μια κατάπαυση του πυρός ή στρατιωτικά πλήγματα στο Ιράκ και τη Συρία, λένε αναλυτές στη WSJ.

Κι αυτό γιατί οι σύμμαχοι του Ιράν – που έχουν και τους δικούς τους αυτόνομους πολιτικούς σχεδιασμούς – έχουν γίνει μέρος του πολιτικού συστήματος σε ολόκληρη την περιοχή: από τον Λίβανο όπου η Χεζμπολάχ είναι και πολιτικό κόμμα και θεωρείται ως η κύρια εγγύηση έναντι των ισραηλινών επιθέσεων μέχρι την Υεμένη όπου οι Χούθι είναι πλέον η de facto κυβέρνηση.

Στη Συρία, ο πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ άντεξε την εξέγερση που μετατράπηκε σε εμφύλιο πόλεμο με ιρανική βοήθεια και εξακολουθεί να εξαρτάται από την Τεχεράνη -και τη Μόσχα- για την επιβίωσή του.

Και στο Ιράκ, η ενσωμάτωση στο πολιτικό σύστημα και στον μηχανισμό ασφαλείας παρέχει στις υποστηριζόμενες από το Ιράν πολιτοφυλακές οικονομική δύναμη και τη δυνατότητα να επηρεάζουν την εθνική πολιτική, παραμένοντας εκτός κρατικού ελέγχου.

Πρόβλημα η πρόσδεση στο άρμα του Ισραήλ

«Το πρόβλημα της αμερικανικής πολιτικής σε σχέση με τον άξονα είναι ότι ποτέ δεν δεσμεύτηκε σοβαρά σε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική που θα συνεργάζεται με τοπικούς εταίρους για να αντιμετωπίσει την ιρανική επιρροή και την άνοδο του άξονα», δήλωσε ο Arash Azizi, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο Clemson της Σκωτίας και συγγραφέας μιας βιογραφίας για τον Qassem Soleimani, τον διοικητή των Φρουρών της Επανάστασης που ήταν ο επικεφαλής της συμμαχίας των πολιτοφυλακών της Τεχεράνης πριν σκοτωθεί σε αμερικανική επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος το 2020.

«Οι ΗΠΑ ποντάρουν όλα τα λεφτά τους στο Ισραήλ χωρίς να δίνουν ανάλογο βάρος στους Άραβες συμμάχους τους», επεσήμανε.

Το Ιράν δεν θέλει κλιμάκωση

Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει πει ότι οι επιθέσεις θα συνεχιστούν τις επόμενες ημέρες. Πέρα από το χτύπημα περισσότερων πολιτοφυλακών στη Συρία και το Ιράκ, οι επιλογές για τις ΗΠΑ περιλαμβάνουν τη στοχοποίηση του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης του Ιράν στις χώρες αυτές, την αύξηση της οικονομικής πίεσης στην ταλαιπωρημένη οικονομία της Τεχεράνης και τη διεξαγωγή επιχειρήσεων στον κυβερνοχώρο κατά των ιρανικών υποδομών ασφαλείας.

Ένα αμερικανικό χτύπημα στο ιρανικό έδαφος είναι επίσης μια επιλογή, αν και απομακρυσμένη. Η κυβέρνηση Κάρτερ το 1980 διεξήγαγε μια αποτυχημένη στρατιωτική επιχείρηση στο Ιράν για τη διάσωση ομήρων που κρατούνταν στην αμερικανική πρεσβεία και η κυβέρνηση Ρίγκαν το 1988 επιτέθηκε σε ιρανικά πλοία και υπεράκτιες πλατφόρμες πετρελαίου σε αντίποινα για τη θαλάσσια νάρκη σε αμερικανικό πολεμικό πλοίο από την Τεχεράνη, αλλά ο αμερικανικός στρατός δεν έχει επιτεθεί ποτέ σε στόχους στο ιρανικό έδαφος.

Το Ιράν έχει διαμηνύσει ότι δεν επιδιώκει άμεση στρατιωτική αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ ή κλιμάκωση των εχθροπραξιών στην περιοχή. Μετά τη φονική επίθεση με μη επανδρωμένο αεροσκάφος κατά των αμερικανικών δυνάμεων στην Ιορδανία, Ιρανοί αξιωματούχοι ταξίδεψαν στο Ιράκ για να πουν σε ομάδες που υποστηρίζονται από την Τεχεράνη ότι η επίθεση στη βάση είχε ξεπεράσει τα όρια, σύμφωνα με έναν ανώτερο σύμβουλο της ιρανικής κυβέρνησης που συμμετείχε στις συναντήσεις.

Πηγή: in.gr