Τόση συζήτηση γίνεται, άνοιξα και εγώ να δω τι λέει το εκλογικό πρόγραμμα του ΠαΣοΚ – καλά τα λέει γενικώς, πολύ καλύτερα τα λέει τίτλος κεφαλαίου του προγράμματος:

«Να διατηρήσουμε το βασικό κεκτημένο μιας εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς για όλους τους πολίτες».

Μόνο που δεν αποτελεί «κεκτημένο» η «χωρίς αποκλεισμούς» πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση – στόχο θα έπρεπε να τον θέσει το ΠαΣοΚ αλλά είναι αργά πλέον.

Διότι –πριν ακόμη κάνει ακόμα χειρότερα τα πράγματα η «ελάχιστη βάση» της κυρίας Κεραμέως– κάθε χρόνο δεν χωρούσαν στην ανώτατη εκπαίδευση περισσότεροι από 20.000 υποψήφιοι: δεν υπήρχαν θέσεις, δεν «πετύχαιναν» σε καμιά σχολή.

Αυτοί οι «αποτυχόντες» από το 2012 προσέφυγαν στα κολλέγια: 20.000 φοιτούν σε 35 παραρτήματα ξένων πανεπιστημίων, εγγράφονται δηλαδή  5.000 – 6.000 τον χρόνο  και παίρνουν πτυχία ισότιμα με τα κρατικά.

Χάρη στο ευρωπαϊκό δίκαιο.

Τι πιστεύουν στο ΠαΣοΚ;

Θα ήταν καλύτερα να μην έχουν πάρει πτυχία όλα αυτά τα χρόνια συνολικά 50.000-60.000 παιδιά επειδή το καθηγητικό (συνταγματολογικό, για την ακρίβεια) λόμπι της μεταπολίτευσης κατάφερε να περάσει αυτούσια στο δημοκρατικό σύνταγμα του 1975 τη διάταξη του χουντικού συντάγματος περί πανεπιστημίων ΝΠΔΔ και καθηγητών «δημοσίων λειτουργών»;

Το ίδιο λόμπι κατάφερε να εξαιρεθούν οι καθηγητές από την καθολική απαγόρευση του μεταπολιτευτικού  συντάγματος να εκλέγονται βουλευτές οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Εμβρόντητοι είχαμε μάθει τότε ότι έτσι ανταμείβονταν τα πανεπιστήμια για τα αντιχουντικά μικρά και μεγάλα «πολυτεχνεία».

Ανταμείβονταν οι καθηγητές και τιμωρούνταν με αποκλεισμό δεκάδες χιλιάδες δυνητικοί φοιτητές που έφευγαν στο εξωτερικό – ενώ η Ελλάδα τους απέκλειε, εκεί τους δέχονταν στα πανεπιστήμια.

Γιατί η  χώρα μας είναι η μοναδική της Ένωσης που είχε και έχει κλειστό αριθμό εισακτέων στην ανώτατη εκπαίδευση.

Έπρεπε να είναι σπάνιο αγαθό η γνώση για να βασιλεύουν αμαθείς και ημιμαθείς.

Πρόκειται για κατόρθωμα των πολιτικών μας: τα ιδιωτικά πανεπιστήμια είναι παραδοχή της κυβέρνησης ότι, αντίθετα από ότι συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη, δεν μπορεί να προσφέρει πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση σε όσους το αξίζουν.

Όπως δεν μπόρεσαν οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις να φτιάξουν τρένα που να μη σκοτώνουν.

Λιμάνια, αεροδρόμια  τα ανέλαβαν ξένοι.

Τα δικαστήρια είναι προβληματικά (και ας έχουμε τους περισσότερους δικαστές στην Ένωση), αστυνομία  έχουμε μόνο για τα «υψηλά πρόσωπα» – αλλά αυτά δυστυχώς δεν γίνεται να τα αναλάβουν ιδιώτες.

Ας αφήσουμε λοιπόν να ανθίσουν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια για να μπορέσουν να ανθίσουν τα νέα παιδιά σπουδάζοντας.

Οι πολιτικοί μας, κυβερνητικοί και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί, προοδευτικοί και συντηρητικοί, δεν μπόρεσαν να παράσχουν ανώτατη εκπαίδευση χωρίς αποκλεισμούς – ας την αναλάβουν ιδιώτες.

Premium έκδοση «ΤΑ ΝΕΑ»

Ακολουθήστε τον ot.grστο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στον ot.gr

Latest News

Πρόσφατα Άρθρα Opinion
Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές
Opinion |

Από τα τρολ των social media στις τριγωνικές συναλλαγές

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποθέτουν ότι πίσω από τα αμέτρητα συμβόλαια του ομίλου των κ.κ Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου κρύβονται άλλες σχέσεις, πιο σύνθετες και δηλωτικές πολιτικών και οικονομικών εξαρτήσεων

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ
Opinion |

Αυτή η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τις υποκλοπές και τα bots δολοφονίας δικαίωσε τον Όργουελ

Η περιφρόνηση για τους θεσμούς, η απόπειρα ελέγχου της σκέψης, όπως έλεγε ο Όργουελ, μέσω προπαγάνδας και bots, η ηθική εξόντωση αντιπάλων με δολοφονίες χαρακτήρα, δεν μπορούν να θεωρηθούν «φιλελεύθερη πολιτική» αλλά μέθη της εξουσίας

Όταν το Μαξίμου και οι φίλοι του συντηρούν μηχανισμούς τρολ και παραπληροφόρησης
Opinion |

Όταν το Μαξίμου και οι φίλοι του συντηρούν μηχανισμούς τρολ και παραπληροφόρησης

Οι αποκαλύψεις για το πώς χρηματοδοτείται η διαβόητη -αναβαθμισμένη επί Μητσοτάκη- «Ομάδα Αλήθειας» από την εταιρεία Blue Skies των Βαρβιτσιώτη και Ολύμπιου της V+O, είναι διαφωτιστικές για το πώς στήνονται μηχανισμοί παραπληροφόρησης και προπαγάνδας που βάλλουν τελικά κατά της ίδιας της Δημοκρατίας