Κι αν βγάλει κάποιος τις ΕΤΕ, ΕΥΡΩΒ, ΠΕΙΡ, ΑΛΦΑ από το κάδρο, το υπόλοιπο ταμπλό σφύριξε αδιάφορα, με μικρές διακυμάνσεις.
Κάτι που αποτελεί ενδεικτικό της ανθεκτικότητας. Η πεποίθηση ότι έπεται ανοδική συνέχεια στο μεσοπρόθεσμο είναι προφανής.
Το 1,70 της ΑΛΦΑ, το 1,88 της ΕΥΡΩΒ, το 7,06 της ΕΤΕ και το 4,10 της ΠΕΙΡ συνιστούν διαγραμματικά επίπεδα στήριξης. Τα περιθώρια κέρδους είναι ακόμα μεγάλα και πάνω από +15%, ανάλογα πάντα και τον επενδυτικό ορίζοντα του καθενός.
Το ίδιο ισχύει και για τα επίπεδα “στοπ”, τα οποία πρέπει να τίθενται σε κάθε συναλλαγή ανεξάρτητα την όποια προσδοκία.
Πολλοί είναι αυτοί που ακολουθούν μια προϋπολογισμένη μέθοδο μέσης τιμής κτήσης, αγοράζοντας σε αυτά τα επίπεδα ένα μέρος των υπό επένδυση χρημάτων, ώστε να διατηρήσουν ρευστότητα στην πε΄ριπτωση που συνεχίσουν πτωτικά οι τιμές.
Άλλοι πάλι, είναι πιο αυστηροί, και κλείνουν άμεσα με το πρώτο αρντηικό κλείσιμο, περιμένοντας κάθε φορά να πετύχουν όσο χαμηλότερα επίπεδα κτήσης μπορούν.
Όποια στρατηγική κι αν ακολοθεί κανείς, αυτό που πρέπει να προσέχει είναι να επιλέγει αρκετούς τίτλους (και όχι μόνο έναν ή δύο), ώστε να πετυχαίνει την επιθυμητή διασπορά που θα τον οδηγήσει στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου του.
Ο Γενικός Δείκτης είχε παράδοξη συμπεριφορά, προφανώς υποκινούμενος από την αντίστοιχη πτωτική πορεία των τραπεζικών μετοχών. Οι υπόλοιπες ευρωαγορές τα πήγαν πολύ καλά, κινούμενες μόνιμα ανοδικά και μόνιμα σε θετικό έδαφος, με τον πανευρωπαϊκό Eurostoxx50 πάνω από +0,8% κέρδη. Μα και τα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης των βασικών αμερικανικών δεικτών κινούντο ζωηρά σε όλο το διάστημα που η Λεωφόρος Αθηνών οπισθοχωρούσε.
Ειδική μνεία στην ΚΟΥΑΛ, που υπεραπέδωσε και πάλι με μεγάλη συναλλακτική δραστηριότητα.