Πρέπει να σταματήσουμε το κοινωνικό πείραμα των smartphone στα παιδιά μας

Φανταστείτε ότι ένας κακός του Τζέιμς Μποντ αποφάσισε να επιτύχει την παγκόσμια κυριαρχία όχι με στρατούς ή drones αλλά μέσω του εγκεφάλου μας. Μπορεί να χειραγωγήσουν το μυαλό μας για να μας εθίσουν σε κόσμους φαντασίας, να μας στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου και να μειώσουν την ικανότητά μας να συγκεντρωνόμαστε.

Η εφεύρεση του smartphone θα το έκανε. Και μετά θα μας έπειθε να το δώσουμε στα παιδιά μας.

Μέχρι τώρα, οι γονείς που φοβούνται ότι αυτές οι πανταχού παρούσες συσκευές έχουν κάνει τα παιδιά να κάθονται, να αποσπάται η προσοχή τους και να καταθλίβονται, παρασύρονταν από ισχυρές εταιρείες, αφελείς δασκάλους και πίεση από συνομηλίκους. Οι μητέρες που παρακαλούν τα σχολεία να μην αναθέτουν εργασίες στο διαδίκτυο, υπονομεύοντας τα όρια χρόνου μπροστά στην οθόνη, έχουν πει ότι η τεχνολογία είναι μια «δεξιότητα ζωής». Οι πατέρες που φοβούνται τα τηλέφωνα σημαίνουν ότι τα παιδιά τους μπορεί να γίνουν στόχος αρπακτικών και νταήδων στα σπίτια τους αντιμετωπίζουν την απάντηση ότι η παρακολούθηση GPS  κρατά τα παιδιά «ασφαλή». Οι οικογένειες που βλέπουν πώς τα διαδικτυακά παιχνίδια διαταράσσουν τη μάθηση λένε ότι βελτιώνει την επίλυση προβλημάτων. Και φυσικά μερικά από αυτά είναι αλήθεια.

Αλλά είναι αδύνατο να αγνοηθεί η εκθετική αύξηση των ψυχικών ασθενειών των εφήβων που συνέπεσε με το smartphone να είναι πανταχού παρόν από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Σε ένα νέο βιβλίο, The Anxious Generation , ο κοινωνικός ψυχολόγος Jonathan Haidt υποστηρίζει ότι οι έξυπνες συσκευές και οι υπερπροστατευτικοί γονείς έχουν «παραμορφώσει» τις αναπτυξιακές διαδικασίες της παιδικής ηλικίας. Απαιτεί να απαγορευτούν τα smartphone για παιδιά κάτω των 14 ετών και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έως τα 16.

Μέχρι πρόσφατα, αυτό θα θεωρούνταν ακραίο και ανεφάρμοστο. Όμως η αντεπίθεση αρχίζει. Ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντης, υπέγραψε αυτή την εβδομάδα ένα νομοσχέδιο για την απαγόρευση των λογαριασμών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σε άτομα κάτω των 14 ετών στην πολιτεία και τη διαγραφή των πλατφορμών που έχουν ήδη δημιουργηθεί. Αυτό ακολουθεί στοιχεία για δραματικά βελτιωμένη συμπεριφορά στα σχολεία μετά την πλήρη απαγόρευση των smartphone που επιβλήθηκε πέρυσι στην κομητεία Όραντζ.

Οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι τέτοιες απαγορεύσεις είναι αντισυνταγματικές και παρεμβαίνουν στα δικαιώματα των γονέων να αποφασίζουν τι είναι καλύτερο για τα παιδιά τους. Αλλά αυτό αγνοεί το γεγονός ότι είμαστε όλοι παγιδευμένοι σε ένα κλασικό πρόβλημα συλλογικής δράσης. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε μεμονωμένο γονέα να πει όχι όταν το παιδί όλων των άλλων είναι συνδεδεμένο στο διαδίκτυο — και όταν η έξοδος θα το έκανε κοινωνικό παρία. Τα παιδιά που είναι πιο ευαίσθητα στα εθιστικά χαρακτηριστικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και των εφαρμογών παιχνιδιών πιθανότατα θα αντισταθούν πιο σκληρά.

Έρευνες δείχνουν αυξανόμενη υποστήριξη από τους γονείς για την απαγόρευση των smartphone: στο Ηνωμένο Βασίλειο, μια πρόσφατη δημοσκόπηση της φιλανθρωπικής οργάνωσης Parentkind έδειξε ότι το 77%των γονέων παιδιών δημοτικού σχολείου επιθυμούν την απαγόρευση για άτομα κάτω των 16 ετών. Το Smartphone Free Childhood, ένα κίνημα που καθοδηγείται από τους γονείς, κερδίζει έδαφος.

Η Κίνα ήταν πολύ μπροστά στο να δει τον κίνδυνο. Η ρυθμιστική αρχή του κυβερνοχώρου ανακοίνωσε πέρυσι ότι τα παιδιά κάτω των 18 ετών θα πρέπει να περιορίζονται το πολύ σε δύο ώρες την ημέρα σε έξυπνες συσκευές. Οι κατασκευαστές πρέπει να περιορίσουν τη χρήση μέσω «μικρών λειτουργιών» παρόμοιων με εκείνες που ακολούθησαν την απαγόρευση κυκλοφορίας για τους έφηβους video gamers της χώρας το 2021. Οι Κινέζοι έφηβοι δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το Douyin, την κινεζική έκδοση του TikTok της ByteDance, για περισσότερα από 40 λεπτά την ημέρα. Το δυτικό TikTok, εν τω μεταξύ, έχει εισαγάγει ένα προεπιλεγμένο ημερήσιο χρονικό όριο μιας ώρας για τους εφήβους, αλλά αυτό είναι διακοσμητικό: μπορεί απλά να απενεργοποιηθεί.

Το γεγονός ότι η Κίνα υπήρξε πολύ πιο αποτελεσματική στην προστασία των παιδιών της από τις υπερβολές της τεχνολογίας θα πρέπει να κάνει τους δυτικούς νομοθέτες να σκεφτούν. Οι συζητήσεις στην Ουάσιγκτον επικεντρώνονται στο εάν η ιδιοκτησία του TikTok το καθιστά απειλή για την εθνική ασφάλεια. Όμως, οι υπερκινητικές εφαρμογές και οι εθιστικοί αλγόριθμοι αποτελούν ήδη απειλή, επειδή μειώνουν την ψυχική σταθερότητα των παιδιών και την ικανότητά τους να μαθαίνουν. Το 2022, το ένα τρίτο των Αμερικανών εφήβων δήλωσε ότι χρησιμοποιούσε τουλάχιστον ένα από τα YouTube, TikTok, Instagram, Snapchat ή Facebook «σχεδόν συνεχώς». Δύσκολα θα κερδίσουμε τη μάχη με την Κίνα για την τεχνητή νοημοσύνη ή οτιδήποτε άλλο, αν μεγαλώσουμε μια γενιά ζόμπι.

Εκεί που η Κίνα πηγαίνει για τους κατασκευαστές, η Ευρώπη εστιάζει στην τάξη. Η Γαλλία, η Ιταλία και η Ολλανδία έχουν απαγορεύσει τη χρήση smartphone στα σχολεία. Η Αγγλία φέτος έδωσε στους δασκάλους την εξουσία να ψάχνουν τσάντες και να κατάσχουν συσκευές. Πώς όμως αντιμετωπίζουμε το σπίτι και τις διακοπές; Εδώ, εμείς οι γονείς πρέπει να κοιτάξουμε πολύ τον εαυτό μας.

Ένα πράγμα που μπορούν να ελέγξουν οι γονείς, χωρίς νομοθεσία, είναι η χρήση των δικών μας συσκευών. Δεν είναι καλό να μιλάτε στα παιδιά σας για τα δεινά της τεχνολογίας ενώ ελέγχετε το email σας στο τραπέζι. Το να πεις «δουλεύει» δεν το κόβει. Πρόσφατα παρακολούθησα ένα νεαρό αγόρι να κάθεται βαριεστημένο σε ένα τραπέζι σε ένα εστιατόριο, θέλοντας ξεκάθαρα να μιλήσει, να το αγνοεί ένα άλλο παιδί και δύο ενήλικες να κοιτάζουν όλοι τις οθόνες τους.

Οι γονείς των εφήβων δεν εκφράζουν την ίδια υποστήριξη για τις απαγορεύσεις smartphone όπως εκείνοι με μικρότερα παιδιά. Στη δημοσκόπηση του Parentkind, μόνο το 36% όσων έχουν παιδιά δευτεροβάθμιας ηλικίας ήταν υπέρ. Αναρωτιέμαι αν το να μην παίρνουν πλέον τα παιδιά τους από το σχολείο σημαίνει να θέλουν να μάθουν πού βρίσκονται ή αν φοβούνται τις συνέπειες. Μία από τις καλές αλλά ύπουλες ιδιότητες των έξυπνων συσκευών είναι το πόσο χρήσιμες έχουν γίνει για να αποσπούν την προσοχή των παιδιών όταν οι γονείς πρέπει να επικεντρωθούν. Σε πολλές οικογένειες, ειδικά μετά την πανδημία, αυτό έχει γίνει συνήθεια.

Έχουμε μπερδευτεί σε μια δυστοπία που θυμίζει το Fahrenheit 451 του Ray Bradbury , όπου τα βιβλία θεωρούνται επικίνδυνα και οι άνθρωποι κουκουλώνουν τον εαυτό τους σε κόσμους φαντασίας μέσα από οθόνες. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και ορισμένα στελέχη τεχνολογίας θωρακίζουν ήδη τα παιδιά τους από αυτή την κατάρα. Είναι καιρός οι υπόλοιποι από εμάς να ξυπνήσουμε και να σταματήσουμε το ανεξέλεγκτο πείραμα της Big Tech σε αυτή τη γενιά.