Σε αναμμένα κάρβουνα το ελληνικό Χρηματιστήριο

Αν και φαινομενικά δεν προσετέθη κάποιο νέο δεδομένο με τέτοια συνεδρίαση, ωστόσο μια βαθύτερη ανάγνωση οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα.

Με βασικότερο την αξία των υφιστάμενων επιπέδων τόσο σε επίπεδο Δεικτών όσο και σε επιμέρους ανάλυση μετοχών.

Η γενικότερη εικόνα παραπάμπει σε επιμονή των πωλητών, με κύριο χαρακτηριστικό τις ρευστοποιήσεις για κατοχύρωση κερδών.

Και είναι λογικό, καθώς είναι δύσκολο να φανταστούμε χαρτοφυλάκια με ζημίες σε μια τόσο ανοδική αγορά.

Κι όμως, εάν επιμείνει η έλλειψη κατεύθυνσης, θα ακολουθήσει πλαγιολίσθηση που θα εκνευρίσει.

Και στο βάθος, παραμονεύουν οι 1365 μονάδες του Γενικού Δείκτη, ως άξονας περιστροφής και σημείο εξόδου μεγαλύτερου όγκου αγοραστικών θέσεων.

Από την άλλη, οι αγοραστές θα επανέλθουν δριμύτεροι εφόσον πισθούν ότι κατοχυρώνονται οι 1425 μονάδες, που αφορούν και σε δοκιμασμένη αντίσταση.

Ένα σημείο, δηλαδή, όπου αναχαιρτίστηκε η ανοδική προσπάθεια από την 5η Απριλίου (είχαμε γράψει 4/4 ανοδικές συνεδριάσεις), ενώ και η χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης των δεδομένων πληθωρισμού της Fed αποτυπώνει και την τεχνική αξία του επιπέδου.

Παραμένουμε αισιόδοξοι στο μεσοπρόθεσμο, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για τη νευρικότητα που ήδη εμφανίστηκε, λόγω έλλειψης κατεύθυνσης.

Από την ΕΚΤ δεν είχαμε κάτι νεότερο. Ωστόσο, οι επενδυτές είναι σχεδόν βέβαιοι, πλέον, ότι θα ξεκινήσουν οι μειώσεις εν ευθέτω χρόνω, με τα μακροοικονομικά της Ευρωζώνης να το δικαιολογούν και τεχνικά.

Εξάλλου,  και η αγορά κρατικών ομολόγων των ευρωπαϊκών χωρών έχουν προεξοφλήσει προς το παρόν επιτόκιο πέριξ του 2,75%-3% στις αποτιμήσεις των περισσοτέρων σειρών, επομένως θα ήταν μεγάλη (και αρνητική) έκπληξη κάτι διαφορετικό, πολλώ δε μάλλον κάτι αντίστροφο.