Κι αυτό φαντάζει λογικό, αν συγκρίνει κανείς τον (μεγαλύτερο) κίνδυνο που διατρέχει ο αγοραστής στην περίπτωση που κλιμακωθεί η ένταση στη Μέση Ανατολή, και το (μικρότερο) μέγεθος των δυνητικών κερδών του, στην αντίθετη περίπτωση.
Κι έτσι, ξεκίνησαν δειλά δειλά οι αγορές, κυρίως σε χαρτιά της μεγάλης και μεσαίας κεφ/σης.
Ο τζίρος ήταν παραπάνω από ικανοποιητικός, τηρουμένων των αναλογιών, ενώ εξάγονται και δύο συμπεράσματα.
Πρώτον, η ζώνη των 1360 μονάδων του Γενικού Δείκτη είναι ο άξονας περιστροφής. Διότι τιμήθηκε για δευτερη φορά στην πτώση, υπονοώντας ότι μια απώλεια αυτής της ζώνης θα επιφέρει βαρύτατες απώλειες, εν μέσω μιας ήδη επιβαρυμένης κατάστασης. Κάτι που, θεωρητικά, θα συνοδευτεί και από αρνητική ειδησεογραφία.
Δεύτερον, την κατά πολύ ανώτερη συμπεριφορά κάποιων μετοχών, που συνεχίζουν να ανθίστανται στις πωλήσεις.
Ενδεικτικά, διαφοροποιήθηκαν αισθητά οι ΕΤΕ, ΜΥΤΙΛ, ΟΠΑΠ, TITC, CENER, ΕΠΣΙΛ, ΠΕΡΦ, ΚΡΙ και τα σχήματα ΜΕΖΖ (με το ΚΑΙΡΟ να γράφει και αξιόλογα κέρδη…).
Μετοχές σαν κι αυτές θα πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τον κάθε επενδυτή όταν θα έρθει η ..ώρα της κρίσης και θα αρχίσουν οι επανατοποθετήσεις, καθώς επέδειξαν ισχυρή μετοχική βάση, κάθεμια για δικούς της λόγους. Αντίθετα, ΑΛΦΑ, ΠΕΙΡ, ΔΕΗ, ΙΝΛΟΤ, ΑΡΑΙΓ, ΚΟΥΕΣ, ΙΝΤΚΑ, ΑΒΑΞ επιβαρύνθηκαν περισσότερο.
Η εικόνα από τα διεθνή Χρηματιστήρια είναι ακόμα καλύτερη, αν αναλογιστεί κανείς την περίσταση.
Και εκτός από τη διαφαινόμενη γεωστρατηγική κρίση στη Μέση Ανατολή, η έτερη πρόκληση έρχεται δια στόματος του ιδίου του Προέδρου της Fed, Jerome Powell, που για πρώτη φορά εδω και κάμποσες εβδομάδες εμφανίστηκε σκεπτικός στο κατά πόσο οι μειώσεις των επιτοκίων θα λάβουν χώρα, σύντομα τουλάχιστον, καθώς αφενός ο πληθωρισμός των ΗΠΑ παραμένει ανώτερος του “επιτρεπτού”, αφετέρου ο πονοκέφαλος στην τιμή του πετρελαίου επανέρχεται δριμύτερος, στην απευκταία περίπτωση που η Μέση Ανατολή αναφλεγεί.