PODCAST ΒΑΒΕΛ – Γ. Χατζηθεοδοσίου (Πρ. ΕΕΑ): Το 60% των μικρών επιχειρήσεων χρωστάει

«Το 60% των μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα χρωστάει, έχει οφειλές – είναι τα αποτελέσματα της 15ετούς κρίσης, μετά ήρθε η πανδημία, μετά ήρθε η ενεργειακή κρίση. Άρα σε αυτούς η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση πρέπει να πάρει μια απόφαση, τι θα κάνει», επισημαίνει ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Γιάννης Χατζηθεοδοσίου.

Ο ίδιος μιλώντας στο PODCAST ΒΑΒΕΛ, χαρακτήρισε ως απαράδεκτες τις δηλώσεις του Υπουργού Οικονομικών Κωστή Χατζιδάκη σε Θεσσαλονίκη και Δελφούς που είπε ότι είναι καλό να κλείσει μεγάλο μέρος των μικρών επιχειρήσεων. «Κατά τη γνώμη μου λέω ότι ήταν απαράδεκτη η δήλωση. Εγώ έλεγα πάντα θα τους δώσεις μια ευκαιρία να επιβιώσουν. Τι εννοώ επιβιώσουν; Αυτός που μπορεί θα του κάνεις παραπάνω δόσεις; Θα του κάνεις ενιαία δόση για όλα, για να μπορεί να επιβιώσει. Εδώ είναι καλό να πω μια λέξη παρεξηγημένη, δεν είναι κακό πράγμα η πτώχευση, καλό είναι, δεν μπορεί το Βέλγιο, μια χώρα που οι προηγούμενοι 15.000 πτωχεύσεις το χρόνο κι η Ελλάδα να έχει 400. Άρα  είναι θετικό να πτωχεύσει. Η πτώχευση σημαίνει ότι έδωσα ότι είχα με βάση τα χρέη μου και ξεκινάω από την αρχή. Έχουμε χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν μπορεί να έχουν ΑΦΜ επειδή οφείλουν. Πώς θα λειτουργήσει αυτός; Θα πάει στην παραοικονομία, κάτι πρέπει να κάνει, να ζήσει».

«Παράλογο να μην πληρώνουν φόρους μεγάλες επιχειρήσεις»

Έχω κάνει δεκάδες φορές δηλώσεις και κανείς δεν έχει δικαίωμα να φοροδιαφεύγει, μικρός, μεσαίος, μεγάλος, γιατί η φοροδιαφυγή είναι άδικο μέτρο. Εδώ υπάρχει μια λέξη, όμως. Ισονομία, δηλαδή όπως φορολογούμε εγώ που είμαι μικρός επιχειρηματίας να φορολογείται και ο άλλος, δεν μπορεί ο άλλος να έχει μικρότερη φορολογία από εμένα ως ποσοστό και εδώ πραγματικά επιβεβαιώνομαι, γιατί είχα τη μεγάλη τιμή να με καλέσει η Ευρώπη και να με ρωτήσει για τα θέματα που αφορούν το Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ και είναι τιμή μου που με κάλεσε και έφερα τις απόψεις. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος, αγαπητέ Νίκο, είπε ότι στην Ελλάδα είναι παράλογο που επιτρέπεται σε πολύ μεγάλες επιχειρήσεις μέσω της φοροαπαλλαγής να χάνονται τεράστια χρήματα από τη χώρα. Το είπε ο Ευρωπαίος Επίτροπος. Άρα εγκαλεί τη χώρα μας, γιατί για παράδειγμα δεν ξέρω σε πόσους είναι γνωστό ότι οι γνωστές πλατφόρμες που έχουν ταινίες, πληρώνουν μηδέν φορολογία. Δεύτερο, δεν μπορεί οι τράπεζες να ανακοινώνουν και μπράβο είμαι υπέρ των τραπεζών για να μην γίνει παρανόηση να λένε ότι έχουμε εφτάμιση δισεκατομμύρια κέρδη. Μπράβο τους, αλλά δεν πληρώνουν φόρο από το 2012, 13 χρόνια. Και την ίδια στιγμή δεν μπορείς να πιέζεις 470.000 για να εισπράξεις 550 εκατομμύρια. Και σας λέω 2 πράξεις,  πρώτα η εταιρεία αεροδρομίου είναι γνωστό της χαρίστηκαν 540 εκατομμύρια ΦΠΑ. Χαρίστηκαν χωρίς να έχω τίποτα εναντίον τους, στους εφοπλιστές 300 εκατομμύρια ΦΠΑ στο πετρέλαιο, εντάξει, θα άντεχαν και χωρίς να τους τα χαρίσεις αυτά. Αυτό όλο το ονομάζω ισονομία. Αύριο το πρωί χρειάζεται να χρεοκοπήσω εγώ, να χρεοκοπεί και μη μου πει κάποιος ότι αυτό δεν το ξέρει γιατί θυμίζω για να μην ξεχνάμε στο πρόσφατο παρελθόν μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ που έκλεισε, αυτός που έκλεισε πήρε λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης. Και ο μεσαίος ο μικρός που είχε μια ακάλυπτη επιταγή, δεν μπορεί να πάρει ούτε 1€ από πουθενά.

Χρειάζονται κανόνες ίδιοι για όλους

Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα για έναν επιχειρηματία, πρέπει να κάνει νέο ταμείο. Πρέπει να σκεφτεί πως γίνονται τα έξοδα. Δεν είναι εργαζόμενος που περιμένει το τέλος του μήνα, δίνει μια μάχη. Υπήρχαν ασφαλώς καλές εποχές στο παρελθόν, όμως τώρα, μετά από 15 χρόνια κρίσης, ουσιαστικά αυτός ο οποίος ήταν μικρός, αυτός ο οποίος ουσιαστικά κάνει αυτό το επάγγελμα, δεν γίναν όλοι επιχειρηματίες επειδή θέλανε. Είναι και οι λεγόμενες επιχειρήσεις ανάγκης, κάτι πρέπει να κάνω στη ζωή μου για να μπορέσω να επιβιώσω. Μάλιστα σήμερα, γίνονται χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο τύπου καφέ, όπου ο άλλος γιατί το κάνει; Γιατί είναι μικρή επένδυση. Όμως η μέση διάρκεια ζωής στο 80% είναι από 8 έως 16 μήνες. Είναι πραγματικά παράλογο, απλά γιατί την κάνει, γιατί πιστεύει ότι αυτός θα ξεχωρίσει, θα κάνει το μαγαζί, το οποίο όμως δεν γίνεται, γιατί ο τζίρος είναι συγκεκριμένος, δηλαδή αν μια περιοχή έχει 100 καφέ και μπορεί να επιβιώσουν οι 20, οι άλλοι 80 θα κλείσουν. Ο τζίρος είναι συγκεκριμένος, δεν αλλάζει ο τζίρος τόσο πολύ επειδή θα γίνουν πολλά καταστήματα. Αυτό όμως είναι και ένα λάθος, αυτό της στρατηγικής. Έλεγα παλιότερα και επί όλων των κυβερνήσεων, είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχουμε στρατηγικό σχέδιο στην οικονομία. Πού πάμε δηλαδή ως χώρα; Τι είναι αυτό που πρέπει να προσδιορίσουμε ότι είναι οικονομία την οποία ζητάει η χώρα μας να κάνει, δηλαδή ο τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή. Θα τον αναπτύξουμε; Είναι σήμερα η ενέργεια, με ποιο τρόπο θα την κάνουμε; Είναι η βιοτεχνία που έχει καταστραφεί, Θα κάνουμε κάτι για την βιοτεχνία; Θέλω να πω ότι υπάρχει ένα σχέδιο. Αυτό θα έδινε δυνατότητα στον άλλον που θέλει να επενδύσει και να λέει να εδώ η χώρα επενδύει. Πήγα στο Όσλο. Το Όσλο είναι μια πόλη που φτιάχτηκε τα τελευταία 20 χρόνια. Ποιο είναι το θέμα όμως έχει σχέδιο δεκαετίες, το οποίο δεν αλλάζει οικονομικό, ξαναλέω. Η χώρα μας, έχει ανάγκη αυτό που ζητάνε όλοι να έχουμε κανόνες. Τελικά ο καθένας λέει, δεν με ενδιαφέρει να το πεις αριστερά – δεξιά θέλουν να υπάρχουν κανόνες οι οποίοι είναι ίδιοι για όλους. Ζητάει κανόνες στο παιχνίδι δηλαδή είμαστε χώρα άνευ κανόνων και αυτός που είναι υγιής επιχειρηματίας, το πληρώνει πολύ ακριβά.

Δύσκολες οι συγχωνεύσεις των μικρών – Λύση οι συνέργειες

Οι συγχωνεύσεις παγκοσμίως είναι πλεονέκτημα των μεγάλων. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις με τους μικρούς και το θεωρώ αστείο που ακούγεται συνέχεια γιατί θα έλεγα πείτε μου ένα παράδειγμα ευρωπαϊκό που έγιναν συγχωνεύσεις μικρών επιχειρήσεων. Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη και πρέπει να έρθει στην Ελλάδα είναι η συνέργειες, τα clusters που λέμε, clusters σημαίνει ότι μαζευόμαστε 10 και αποφασίζουμε να έχουμε κοινές προμήθειες, αποφασίζουν κοινό λογιστήριο, αποφασίζουμε να κάνουμε κοινή προώθηση. Αυτό είναι εφικτό και πρέπει να γίνει. Συνενώσεις, δεν γίνονται στις μικρές επιχειρήσεις και μάλιστα επειδή το ακούω συνέχεια πραγματικά καλό τους αρμόδιους να μας πούνε που στην Ελλάδα έχει γίνει ή και που στην Ευρώπη έχει γίνει. Πάμε όμως στο θέμα που πρέπει να γίνει γιατί όντως η παγκοσμιοποίηση έχει αυτό το φαινόμενο στη χώρα μας. Έχουμε φαινόμενα πολλά ολιγοπωλίων. Και πρέπει να σας πω κάτι, επειδή ξεχνάμε όταν εγώ ήμουν αντίθετος στο καλάθι του νοικοκυριού, η Επιτροπή Ανταγωνισμού είχε πει αυτό που συνέβη μετά ότι υπάρχει ο κίνδυνος οι μεγάλες αλυσίδες σήμερα να βρουν τον τρόπο και ουσιαστικά να ελέγξουν τις τιμές. Όταν εγώ έβγαινα και έλεγα λοιπόν ότι αυτό δεν είναι σωστό, ο υπουργός να πηγαίνει στα σουπερμάρκετ και να λέει ελάτε εδώ έχουμε τα καλά προϊόντα γιατί μετά τις 5 αλυσίδες που σήμερα έχουν το 88% του τζίρου ευνοήθηκαν από την πανδημία. Υπάρχουν 50.000 επιχειρήσεις που κλείσανε. Αυτό δείχνει λοιπόν ότι αυτό που φαίνεται απλό ευνόησε πάρα πολύ τους 5 μεγάλους. Ενέργεια, ένας δεύτερος τομέας που υπάρχει πλέον ολιγοπωλιακή κατάσταση 5 εταιρείες επίσης ελέγχουν σήμερα το ρεύμα. Γι αυτό αποφασίζουμε πράσινο κίτρινο, κόκκινο. Καύσιμα. Βλέπετε τι συμβαίνει με τα καύσιμα. Έχουμε το κομμάτι της εστίασης που είναι το καινούργιο, όπου οι εταιρίες που έχουνε μπει σήμερα στην αγορά e-food για παράδειγμα, ως πλατφόρμα που θα έλεγα γδέρνει τις επιχειρήσεις τους παίρνει 30%, όμως πάει να ελέγξει και τον χώρο της εστίασης. Γιατί αγοράζει μαγαζιά συνέχεια Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να εμποδίσεις, δηλαδή ότι δημιουργούνται λίγο πολλούς κλάδους, αλλά μπορείς ως πολιτεία να φροντίσεις να στηριχθούν και οι υπόλοιποι γιατί δεν σε συμφέρει η χώρα να είναι από ολιγοπώλια. Υπάρχουν 2 προβλήματα με τα ολιγοπώλια. Το ένα είναι ότι μετά γίνονται ασύδοτες. Τα σουπερμάρκετ θυμίζω η κυβέρνηση ήρθε και τους έβαλε πρόστιμα, τους κατηγόρησε ότι οι προσφορές είναι ψεύτικες, ότι βάζουν μικρότερες ποσότητες, άρα δεν είναι καλό και για την κοινωνία. Στην Ελλάδα το 90% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι οικογενειακές, δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι και κοινωνικό.

Για την ακρίβεια

Λένε, είναι εισαγόμενη η ακρίβεια, συμφωνώ. Στην έρευνα που έχει δημοσιευτεί ότι το καλάθι, το μέσο καλάθι του νοικοκυριού στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, είναι όσο στην Ελλάδα με τη μόνη διαφορά ότι οι μισθοί στην Πορτογαλία 23% παραπάνω από την Ελλάδα και στην Ισπανία 30% παραπάνω από την Ελλάδα. Δεύτερο κατηγορείσαι γιατί δεν παίρνεις μέτρα και χαίρομαι γιατί μετά από τόσα χρόνια που το έλεγαν, θυμάσαι ότι δεν μπορεί να πουλιούνται σε άλλη τιμή τα προϊόντα των πολυεθνικών στην Ελλάδα από την Ιταλία και είπε ο πρωθυπουργός ότι δεν είμαστε μπανανία και παρεμβαίνει ο κύριος Σκρέκας και τελικά δεν τον ακούνε μέχρι τώρα. Όμως είναι μια αρχή, δηλαδή δεν μπορεί να μην βάζεις πλαφόν. Μπορείς και έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί κύριε το τάδε απορρυπαντικό να κάνεις στην Ιταλία 3€ και εδώ να κάνει 5. Όταν λες αισχροκέρδεια πρέπει να το ονοματίζεις, ποιος αισχροκερδεί; Ένα προϊόν από το χωράφι που κάνει 50 λεπτά γιατί φτάνει 2 και δυόμισι ευρώ στο ράφι; Ποιοι είναι αυτοί που μεσολαβούν; Γιατί τι είδαμε, ο αγρότης να διαμαρτύρεται ότι εγώ δεν παίρνω λεφτά.
Αυτό είναι έργο ή όχι της εποπτείας, δηλαδή αυτή η αλυσίδα γιατί είναι μεγάλη το προϊόν που έφυγε από το χωράφι, ποιος το πήρε μετά το προϊόν; Σε ποιον το έδωσε; Γιατί έχουν και νομιμοφάνεια. Ξέρεις για να φτάσει στο ράφι θα μεσολαβήσουν 2 – 3, οι οποίοι είναι οι μεσάζοντες οι περιβόητοι, όμως πρέπει να τους σταματήσεις. Όταν η χώρα μας είναι προτελευταία σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, τότε στη χώρα σου παίζει μεγαλύτερο.  Και μιας και μιλάγαμε πριν να ξέρεις για το θέμα της ρευστότητας έχουμε το ακριβότερο χρήμα στην Ευρώπη. Έχουμε κάποια ρεκόρ που είναι περίεργα. Στην Ελλάδα το χρήμα που παίρνουμε από τις τράπεζες, τα δάνεια είναι το ακριβότερο της Ευρώπης. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό.

Γενικευμένη η δυσαρέσκεια για την Ευρώπη

Πριν από 15 μέρες ήμουνα στη Ρώμη και είδα το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Ρώμης. Είδα την αντιστοιχία και αυτό που νομίζω πρέπει να σας πω είναι ότι τη δυσαρέσκεια στην Ευρώπη θα πρέπει να ξέρει ο κόσμος, δεν έχουμε μόνο εμείς. Τη δυσαρέσκεια εκφράζουν οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί που είναι περίεργο. Ξέρεις καλά ότι η γερμανική οικονομία περνάει δύσκολα. Αυτή τη στιγμή 1/10 επιχειρήσεις εστίασης κλείνει και το οποίο είναι πολύ μεγάλο ποσοστό για τη Γερμανία. Άρα υπάρχει μια άποψη πανευρωπαϊκά. Και νομίζω θα εκφραστεί το θέμα με ποιο τρόπο στις ευρωεκλογές, ότι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει τακτική. Πρέπει να αλλάξει τρόπο που λειτουργεί. Θα σας φανεί περίεργο, αλλά επειδή στην Ελλάδα πάντα όποιος μιλάει για κάτι φαίνεται ότι ουσιαστικά είναι σε έναν πολιτικό χώρο στην Ευρώπη, αυτά δεν συζητιούνται με την ίδια λογική. Η λογική σήμερα στην Ευρώπη είναι ανεξάρτητα του που κάποιος ψηφίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο και νομίζω ότι οι φωνές αυτές πυκνώνουν. Το θέμα είναι πώς θα εκφραστεί ως πρόταση θετική, είτε ως αρνητική. Φοβάμαι όπως και στη χώρα μας και νομίζω ότι γίνομαι αντιληπτός, θα εκφραστεί ως φωτιά και τσεκούρι και όχι ως πρόταση του πως πρέπει να αλλάξει.

Πρέπει να έχουν γνώσεις οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές

Όταν το 50-60% των υποψηφίων είναι από το χώρο των ηθοποιών, είναι από το χώρο, που τιμώ, τον κλάδο των δημοσιογράφων, είναι από οτιδήποτε άλλο. Ο Ευρωπαίος, ο ευρωβουλευτής είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να έχει γνώσεις. Πρέπει να καταλαβαίνει τι σημαίνει η οικονομία. Άρα ναι, θα εκλεγεί. Το θέμα είναι αύριο, έχουμε απαιτήσεις από τον άνθρωπο ο οποίος σαν να λέμε κοινώς δεν το ‘χει. Και αυτό είναι κάτι το οποίο ενώ έγινε τα προηγούμενα χρόνια, φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα γίνει σε μεγαλύτερο βαθμό και νομίζω τις τελευταίες μέρες και εσύ παρακολουθείς ότι όλοι οι υποψήφιοι των κομμάτων δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε πολιτική και οικονομία. Μακάρι πραγματικά να διαψευστώ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι ο ίδιος λαός που σήμερα τους εκλέγει είναι ο ίδιος που θα διαμαρτύρεται αύριο, γιατί αυτός δεν μπορεί να υπερασπίσει τα δίκαια του, δεν μπορεί να δει τι σημαίνει αυτό που με ρώτησες, μια άλλη Ευρώπη, μια ενωμένη Ευρώπη, η οποία ουσιαστικά κάποια στιγμή δεν μπορεί να είναι μόνο νομισματική ένωση. Πρέπει να γίνει και οικονομική ένωση.

Στην Γερμανία αποζημιώθηκε το 78% των ζημιών, στην Ελλάδα το 10%!

Υπάρχουν 15 υποχρεωτικές ασφάλειας σε όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα υπάρχουν δυόμισι, ακόμα και η Κύπρος έχει 15. Ποιες είναι αυτές; Είναι των αστικών ευθυνών; Δεν μπορεί να λες, ας πούμε ότι αύριο το πρωί να μου κάνει μια ζημιά, ο υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, τι θα κάνεις; Θα τον πας φυλακή; Το Συμβούλιο αστικής ευθύνης αυτό λύνει και ενώ δεν είναι υποχρεωτική έχετε δει ότι οι γιατροί του ιδιωτικού τομέα ασφαλίζονται γιατί έχουν αστική ευθύνη γιατί φοβούνται και τους αναγκάζουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία, όπως και λογιστές. Αυτές είναι 15 ασφαλίσεις που η μία, η πιο σοβαρή για μένα είναι η ασφάλιση μόλυνσης του περιβάλλοντος που θα σταμάταγε και πολλά θέματα, δεν προχωράνε. Δεύτερο σε ότι αφορά νοσοκομειακά και αποταμιευτικά, υπάρχουν κίνητρα για όλες τις χώρες, δηλαδή στην Κύπρο έχουν 4,5% του ΑΕΠ και στην Ελλάδα έχουμε 2,4% του ΑΕΠ σε ασφάλειες, η διαφορά είναι στα κίνητρα που δίνουμε. Δεν θέλω να απαντήσω γιατί στη Γερμανία στις ζημιές που έγιναν προσφάτως αποζημιώθηκε από τις εταιρείες το 78% και στην Ελλάδα αποζημιώθηκε κάτι λιγότερο από 10. Η διαφορά είναι στη νοοτροπία και στη φιλοσοφία που έχει η πολιτεία και θα στο πω πιο ωμά το θέμα. Μπορεί η πολιτεία σήμερα να αντιμετωπίσει το χώρο του εθνικού συστήματος υγείας; Όχι, άρα χρειάζεται τον ιδιωτικό τομέα, άρα φρόντισε να έχει τη δυνατότητα ο άλλος να ασφαλιστεί και να έχει φορολογικές απαλλαγές. Σύνταξη, ποιος δεν ξέρει ότι το 2032, νομίζω ότι είναι γνωστό.

«Υπεύθυνος ο Μπρατάκος για την καθυστέρηση των εκλογών στα επιμελητήρια»

Οι εκλογές πρέπει να είναι όπως παντού στα 4 χρόνια καμία αναβολή δεν δικαιολογείται, κανένας δεν έχει αναβολή. Άρα ξεκινάμε από το αυτονόητο, θα μπορούσα και εγώ γιατί δεν φοβάμαι να σου πω ότι μάλλον ήμουνα ο μόνος από τους 59 που έλεγε ότι πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, οι υπόλοιποι συνάδελφοι καλοπροαίρετα το λέω θα έλεγαν ότι δεν συμφωνούσαν στην ιδέα, πήραν μια παράταση, δεν είναι ηθικό γιατί θα πρέπει να καλέσουμε τον επαγγελματία, τον ψηφοφόρο μας να μας πει αν θέλει να συνεχίσουμε. Άρα η άποψή μου είναι ότι είναι παράλογο που είμαστε στον έβδομο χρόνο της θητείας. Πραγματικά είσαι σε μια στιγμή που ήμουνα στον Πύργο της Ηλείας και ήταν εκεί και ο αρμόδιος υπουργός και μας είπε ότι θα γίνουν οι εκλογές εντός του έτους, το Δεκέμβριο.

Ο κ. Χατζηθεοδοσίου εκφράζει την άποψη ότι ο πρώην υφυπουργός και πρόεδρος του ΕΒΕΑ Γιάννης Μπρατάκος ευθύνεται για την καθυστέρηση των εκλογών. «Το όνειρο του παραμένει να είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Έγινε υφυπουργός, αναγκάστηκε να φύγει και τώρα όλα δείχνουν ότι θέλει να γυρίσει. Αυτός ανέβαλε τις εκλογές. Το έχω πει ονομαστικά πολλές φορές. Ο υπουργός αποφασίζει το θέμα είναι ότι ο υπουργός όταν βγήκε δημόσια και το λέω με σεβασμό και έλεγε καμία αναβολή των εκλογών γίνεται σε Γενική Συνέλευση και μετά από 2 μήνες είπε αναβολή των εκλογών νομίζω δημόσια. Αυτό είναι παράλογο, και νομίζω ότι και η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να γίνονται αναβολές γιατί ένα πρόσωπο είναι σε μια συγκεκριμένη περίοδο υφυπουργός.

Αναλυτικά η πλήρης απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του προέδρου του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Γιάννη Χατζηθεοδοσίου:

Ν. Φιλιππίδης: Καλώς ήρθες, Γιάννη.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Γεια σου Νίκο, πολύ χαίρομαι που έρχομαι σε κάτι καινούργιο για μένα, στο podcast το οποίο πραγματικά φαίνεται ότι είναι πολύ ενδιαφέρον.

Ν. Φιλιππίδης: Λοιπόν, πίστεψέ με, έχει πάρα πολύ ενδιαφέρον και είναι πάρα πολύ άμεσο και το ερώτημα το δικό μου είναι, θα είσαι υποψήφιος στις ευρωεκλογές;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ασφαλώς και όχι.

Ν. Φιλιππίδης: Πώς και δεν είσαι; Πες μας γιατί δεν είσαι;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Τα τελευταία 10 χρόνια λόγω του θεσμικού μου ρόλου, η αλήθεια είναι ότι μου έγιναν πολλές προτάσεις. Είναι 2 οι προτάσεις, έχω ξεκαθαρίσει ότι σέβομαι πάρα πολύ τον ρόλο μου, το ρόλο μου ως Προέδρου του Επιμελητηρίου, που ουσιαστικά ένας κόσμος περιμένει από μένα πολλά. Εύχομαι να ανταποκρίνομαι σε αυτό που ζητάει. Δεν σκέφτομαι να τον προδώσω και έχω πει πάρα πολλές φορές ότι δεν με ενδιαφέρει χωρίς να υποτιμώ ούτε το βουλευτή, τον ευρωβουλευτή κάποια άλλη θέση από αυτή που είμαι.

Ν. Φιλιππίδης: Θα τα πούμε αυτά, θα μιλήσουμε για το χώρο σου. Αναλυτικά, επειδή έχουμε ευρωεκλογές όμως είσαι ικανοποιημένος από την Ευρώπη;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ασφαλώς και όχι και πρέπει να σας πω τελευταίο διάστημα ταξίδεψα πολύ. Πριν από 15 μέρες ήμουνα στη Ρώμη και είδα το Επαγγελματικό Επιμελητήριο της Ρώμης. Είδα την αντιστοιχία και αυτό που νομίζω πρέπει να σας πω είναι ότι τη δυσαρέσκεια στην Ευρώπη θα πρέπει να ξέρει ο κόσμος, δεν έχουμε μόνο εμείς. Τη δυσαρέσκεια εκφράζουν οι Ιταλοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί που είναι περίεργο. Ξέρεις καλά ότι η γερμανική οικονομία περνάει δύσκολα. Αυτή τη στιγμή 1/10 επιχειρήσεις εστίασης κλείνει και το οποίο είναι πολύ μεγάλο ποσοστό για τη Γερμανία. Άρα υπάρχει μια άποψη πανευρωπαϊκά. Και νομίζω θα εκφραστεί το θέμα με ποιο τρόπο στις ευρωεκλογές, ότι η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει τακτική. Πρέπει να αλλάξει τρόπο που λειτουργεί. Θα σας φανεί περίεργο, αλλά επειδή στην Ελλάδα πάντα όποιος μιλάει για κάτι φαίνεται ότι ουσιαστικά είναι σε έναν πολιτικό χώρο στην Ευρώπη, αυτά δεν συζητιούνται με την ίδια λογική. Η λογική σήμερα στην Ευρώπη είναι ανεξάρτητα του που κάποιος ψηφίζει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο και νομίζω ότι οι φωνές αυτές πυκνώνουν. Το θέμα είναι πώς θα εκφραστεί ως πρόταση θετική, είτε ως αρνητική. Φοβάμαι όπως και στη χώρα μας και νομίζω ότι γίνομαι αντιληπτός, θα εκφραστεί ως φωτιά και τσεκούρι και όχι ως πρόταση του πως πρέπει να αλλάξει.

Ν. Φιλιππίδης: Σε προβληματίζει το επίπεδο των υποψηφίων οι επιλογές των κομμάτων. Νιώθεις ότι δεν μιλάμε πολύ για Ευρώπη;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Όταν το 50-60% των υποψηφίων είναι από το χώρο των ηθοποιών, είναι από το χώρο, που τιμώ, τον κλάδο των δημοσιογράφων, είναι από οτιδήποτε άλλο. Ο Ευρωπαίος, ο ευρωβουλευτής είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να έχει γνώσεις. Πρέπει να καταλαβαίνει τι σημαίνει η οικονομία. Άρα ναι, θα εκλεγεί. Το θέμα είναι αύριο, έχουμε απαιτήσεις από τον άνθρωπο ο οποίος σαν να λέμε κοινώς δεν το ‘χει. Και αυτό είναι κάτι το οποίο ενώ έγινε τα προηγούμενα χρόνια, φαίνεται ότι αυτή τη φορά θα γίνει σε μεγαλύτερο βαθμό και νομίζω τις τελευταίες μέρες και εσύ παρακολουθείς ότι όλοι οι υποψήφιοι των κομμάτων δεν έχουν καμία σχέση με αυτό που ονομάζουμε πολιτική και οικονομία. Μακάρι πραγματικά να διαψευστώ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι ο ίδιος λαός που σήμερα τους εκλέγει είναι ο ίδιος που θα διαμαρτύρεται αύριο, γιατί αυτός δεν μπορεί να υπερασπίσει τα δίκαια του, δεν μπορεί να δει τι σημαίνει αυτό που με ρώτησες, μια άλλη Ευρώπη, μια ενωμένη Ευρώπη, η οποία ουσιαστικά κάποια στιγμή δεν μπορεί να είναι μόνο νομισματική ένωση. Πρέπει να γίνει και οικονομική ένωση.

Ν. Φιλιππίδης: Εσύ είσαι χρόνια στον δημόσιο βίο. Παρεμπιπτόντως πόσα χρόνια;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Στο Επιμελητήριο 25 χρόνια, στην πολιτική μπορώ να σας πω δύο πρωτιές που έχω. Ήμουν ο νεότερος πρόεδρος δημοτικού συμβουλίου, γιατί έγινα σε ηλικία 26 χρονών. Και ήμουν κι ο νεότερος διοικητής νοσοκομείου, πρόεδρος νοσοκομείου, γιατί έγινα σε ηλικία 30 ετών.

Ν. Φιλιππίδης: Στο λοιμωδών

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Δυτικής Αττικής το βάφτισα τότε, λεγόταν λοιμωδών και εγώ έδωσα την ονομασία Δυτικής Αττικής. Ήταν μια εποχή στην οποία στο αίμα μου έρρεε μόνο πολιτική. Λίγο αργότερα αποφάσισα να κάνω επιχείρηση. Μέχρι τότε θα έλεγα ότι ο χρόνος μου ήταν πραγματικά, το μεγαλύτερο μέρος σε αυτά.

Ν. Φιλιππίδης: Έχει ενδιαφέρον από το χώρο της πολιτικής με την οποία ασχολήθηκες, ποιος πολιτικός σου έχει κάνει περισσότερη εντύπωση ή ποιο περιστατικό από την πολιτική σου έχει κάνει μεγαλύτερη εντύπωση;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Επειδή δεν κρύβομαι, είναι γνωστό ποιος πολιτικός μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση, γιατί από αυτόν οφείλω και μια μακρά πορεία. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος πραγματικά έχω ομολογήσει ότι είναι από τα πρόσωπα που νομίζω άλλαξε την ιστορία της χώρας μας με τα θετικά και τα αρνητικά, αλλά ήταν αυτός ο οποίος θα έλεγα εξαιτίας του ασχολήθηκα με την πολιτική. Παρόλα αυτά βεβαίως έχουν περάσει πολλά χρόνια από τον Αντρέα Παπανδρέου, τίποτα δεν θυμίζει πολιτική ζωή της χώρας το επίπεδο ηγετών τύπου Ανδρέα Παπανδρέου, Κωνσταντίνου Καραμανλή, για να είμαι και ειλικρινής που ήταν δύο μεγάλοι ηγέτες, άρα και εμείς που ξεκινήσαμε τότε έχουμε αλλάξει και ένα από αυτά που έχει αλλάξει και διδάχθηκα από τον Ανδρέα Παπανδρέου ότι σήμερα το δίλημμα δεξιάς – αριστεράς έχει τελειώσει. Η κοινωνία έχει άλλες απαιτήσεις και σε αυτές τις απαιτήσεις ακριβώς και λόγω του επιχειρείν και εγώ είμαι υποχρεωμένος να ξαναδώ τα πράγματα με άλλη σκοπιά. Ο κόσμος ζητάει λύσεις και του είναι αδιάφορο ποιος τις δίνει. Αυτό είναι το κριτήριό τους.

Ν. Φιλιππίδης: Ειδικά, ο χώρος τον οποίο εσύ εκπροσωπείς, υπάρχουν πολλά προβλήματα συσσωρευμένα είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν κάνει ένα άλμα, επιχειρούν, δεν πήγαν απλώς να πάρουν ένα μισθό, αλλά έχουν πάρει όλα τα ρίσκα και μαζί έχουν πάρει και όλες τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. Αυτούς τους ανθρώπους, όταν τους εκπροσωπείς, δηλαδή τους ακούς, τι σου λένε για το επίπεδο της πολιτικής στην Ελλάδα; Άξιζε το ρίσκο που πήρανε, νιώθουν καλά ή το μετανιώνουν;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Στο επιχειρείν πολύ σωστά αναφέρεις ότι αυτός που το παίρνει, ειδικά ο μικρός είναι πολύ σκληρή η επιβίωσή του. Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα, πρέπει να κάνει νέο ταμείο. Πρέπει να σκεφτεί πως γίνονται τα έξοδα. Δεν είναι εργαζόμενος που περιμένει το τέλος του μήνα, δίνει μια μάχη. Υπήρχαν ασφαλώς καλές εποχές στο παρελθόν, όμως τώρα, μετά από 15 χρόνια κρίσης, ουσιαστικά αυτός ο οποίος ήταν μικρός, αυτός ο οποίος ουσιαστικά κάνει αυτό το επάγγελμα, δεν γίναν όλοι επιχειρηματίες επειδή θέλανε. Είναι και οι λεγόμενες επιχειρήσεις ανάγκης, κάτι πρέπει να κάνω στη ζωή μου για να μπορέσω να επιβιώσω. Μάλιστα σήμερα, γίνονται χιλιάδες επιχειρήσεις σε όλη την Ελλάδα κάθε χρόνο τύπου καφέ, όπου ο άλλος γιατί το κάνει; Γιατί είναι μικρή επένδυση. Όμως η μέση διάρκεια ζωής στο 80% είναι από 8 έως 16 μήνες. Είναι πραγματικά παράλογο, απλά γιατί την κάνει, γιατί πιστεύει ότι αυτός θα ξεχωρίσει, θα κάνει το μαγαζί, το οποίο όμως δεν γίνεται, γιατί ο τζίρος είναι συγκεκριμένος, δηλαδή αν μια περιοχή έχει 100 καφέ και μπορεί να επιβιώσουν οι 20, οι άλλοι 80 θα κλείσουν. Ο τζίρος είναι συγκεκριμένος, δεν αλλάζει ο τζίρος τόσο πολύ επειδή θα γίνουν πολλά καταστήματα. Αυτό όμως είναι και ένα λάθος, αυτό της στρατηγικής. Έλεγα παλιότερα και επί όλων των κυβερνήσεων, είμαστε η μόνη χώρα που δεν έχουμε στρατηγικό σχέδιο στην οικονομία. Πού πάμε δηλαδή ως χώρα; Τι είναι αυτό που πρέπει να προσδιορίσουμε ότι είναι οικονομία την οποία ζητάει η χώρα μας να κάνει, δηλαδή ο τουρισμός, πρωτογενής παραγωγή. Θα τον αναπτύξουμε; Είναι σήμερα η ενέργεια, με ποιο τρόπο θα την κάνουμε; Είναι η βιοτεχνία που έχει καταστραφεί, Θα κάνουμε κάτι για την βιοτεχνία; Θέλω να πω ότι υπάρχει ένα σχέδιο. Αυτό θα έδινε δυνατότητα στον άλλον που θέλει να επενδύσει και να λέει να εδώ η χώρα επενδύει. Πήγα στο Όσλο. Το Όσλο είναι μια πόλη που φτιάχτηκε τα τελευταία 20 χρόνια. Ποιο είναι το θέμα όμως έχει σχέδιο δεκαετίες, το οποίο δεν αλλάζει οικονομικό, ξαναλέω. Η χώρα μας, έχει ανάγκη αυτό που ζητάνε όλοι να έχουμε κανόνες. Τελικά ο καθένας λέει, δεν με ενδιαφέρει να το πεις αριστερά – δεξιά θέλουν να υπάρχουν κανόνες οι οποίοι είναι ίδιοι για όλους. Ζητάει κανόνες στο παιχνίδι δηλαδή είμαστε χώρα άνευ κανόνων και αυτός που είναι υγιής επιχειρηματίας, το πληρώνει πολύ ακριβά.

Ν. Φιλιππίδης: Γιάννη, υπάρχει γενικώς μια αίσθηση ότι αφού περάσαμε τα πρώτα χρόνια της ανάκαμψης μετά την κρίση, τώρα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που πρέπει ξανά να δούμε τι θα κάνουμε. Και φαίνεται σαν να μην υπάρχει ένα σαφές σχέδιο.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Αυτό έχει σχέση με αυτό που σου ανέφερα. Καταρχήν να δούμε τι προίκα άφησαν τα 15 χρόνια. Το 60% των μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα χρωστάει, έχει οφειλές, είναι τα αποτελέσματα της 15ετούς κρίσης, μετά ήρθε η πανδημία, μετά ήρθε η ενεργειακή κρίση. Άρα σε αυτούς η κυβέρνηση, η όποια κυβέρνηση πρέπει να πάρει μια απόφαση, τι θα κάνει. Θα βοηθήσει κάποιους, όσους μπορούν, γιατί δεν μπορούν να επιβιώσουν ή θα τους αφήσει να κλείσουν όλοι. Φοβάμαι και πρέπει να στο πω ότι μετά τις δηλώσεις του Χατζιδάκη σε Θεσσαλονίκη και στους Δελφούς που είπε ότι είναι καλό να κλείσει μεγάλο μέρος των μικρών επιχειρήσεων. Κατά τη γνώμη μου λέω ότι ήταν απαράδεκτη η δήλωση, ότι αυτό ωφελεί την οικονομία και τις επιχειρήσεις, ότι η απόφαση είναι ειλημμένη. Εγώ έλεγα πάντα θα τους δώσεις μια ευκαιρία να επιβιώσουν. Τι εννοώ επιβιώσουν; Αυτός που μπορεί θα του κάνεις παραπάνω δόσεις; Θα του κάνεις ενιαία δόση για όλα, για να μπορεί να επιβιώσει. Εδώ είναι καλό να πω μια λέξη παρεξηγημένη, δεν είναι κακό πράγμα η πτώχευση, καλό είναι, δεν μπορεί το Βέλγιο, μια χώρα που οι προηγούμενοι 15.000 πτωχεύσεις το χρόνο κι η Ελλάδα να έχει 400. Άρα  είναι θετικό να πτωχεύσει. Η πτώχευση σημαίνει ότι έδωσα ότι είχα με βάση τα χρέη μου και ξεκινάω από την αρχή. Έχουμε χιλιάδες ανθρώπους στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν μπορεί να έχουν ΑΦΜ επειδή οφείλουν. Πώς θα λειτουργήσει αυτός; Θα πάει στην παραοικονομία, κάτι πρέπει να κάνει, να ζήσει. Πρέπει να σου πω για άλλη μια φορά ότι εγώ είμαι κατά της παραοικονομίας, κατά της φοροδιαφυγής για την παραοικονομία αξίζει τον κόπο να πω, γιατί το θεωρώ μεγάλη μας τιμή ως επιμελητήριο τα 2 αυτοκίνητα που υπήρχαν στο Υπουργείο Εμπορίου για την πάταξη του παραεμπορίου ήταν αυτοκίνητα που πληρώνει το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών. Τα μέλη μας δηλαδή,  4 χρόνια. Φοροδιαφυγή. Έχω κάνει δεκάδες φορές δηλώσεις και κανείς δεν έχει δικαίωμα να φοροδιαφεύγει, μικρός, μεσαίος, μεγάλος, γιατί η φοροδιαφυγή είναι άδικο μέτρο. Εδώ υπάρχει μια λέξη, όμως. Ισονομία, δηλαδή όπως φορολογούμε εγώ που είμαι μικρός επιχειρηματίας να φορολογείται και ο άλλος, δεν μπορεί ο άλλος να έχει μικρότερη φορολογία από εμένα ως ποσοστό και εδώ πραγματικά επιβεβαιώνομαι, γιατί είχα τη μεγάλη τιμή να με καλέσει η Ευρώπη και να με ρωτήσει για τα θέματα που αφορούν το Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ και είναι τιμή μου που με κάλεσε και έφερα τις απόψεις. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος αγαπητέ Νίκο είπε ότι στην Ελλάδα είναι παράλογο που επιτρέπεται σε πολύ μεγάλες επιχειρήσεις μέσω της φοροαπαλλαγής να χάνονται τεράστια χρήματα από τη χώρα. Το είπε ο Ευρωπαίος Επίτροπος. Άρα εγκαλεί τη χώρα μας, γιατί για παράδειγμα δεν ξέρω σε πόσους είναι γνωστό ότι οι γνωστές πλατφόρμες που έχουν ταινίες, πληρώνουν μηδέν φορολογία. Δεύτερο, δεν μπορεί οι τράπεζες να ανακοινώνουν και μπράβο είμαι υπέρ των τραπεζών για να μην γίνει παρανόηση να λένε ότι έχουμε εφτάμιση δισεκατομμύρια κέρδη. Μπράβο τους, αλλά δεν πληρώνουν φόρο από το 2012, 13 χρόνια. Και την ίδια στιγμή δεν μπορείς να πιέζεις 470.000 για να εισπράξεις 550 εκατομμύρια. Και σας λέω 2 πράξεις,  πρώτα η εταιρεία αεροδρομίου είναι γνωστό της χαρίστηκαν 540 εκατομμύρια ΦΠΑ. Χαρίστηκαν χωρίς να έχω τίποτα εναντίον τους, στους εφοπλιστές 300 εκατομμύρια ΦΠΑ στο πετρέλαιο, εντάξει, θα άντεχαν και χωρίς να τους τα χαρίσεις αυτά. Αυτό όλο το ονομάζω ισονομία. Αύριο το πρωί χρειάζεται να χρεοκοπήσω εγώ, να χρεοκοπεί και μη μου πει κάποιος ότι αυτό δεν το ξέρει γιατί θυμίζω για να μην ξεχνάμε στο πρόσφατο παρελθόν μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ που έκλεισε, αυτός που έκλεισε πήρε λεφτά από το Ταμείο Ανάκαμψης. Και ο μεσαίος ο μικρός που είχε μια ακάλυπτη επιταγή, δεν μπορεί να πάρει ούτε 1€ από πουθενά. Θα σας πω κάτι που θα φανεί περίεργο. Ξέρετε ποιος είναι ο καλύτερος σε ότι αφορά τη φορολογία και τον τρόπο λειτουργίας της. Ο αμερικανικός νόμος, πολύ απλός και σε ότι αφορά το ευρωπαϊκό το a la carte ενοχλεί πολλές φορές. Τελευταία έχω αλλάξει το αφήγημα και λέω, ας γίνει η Ελλάδα Ευρώπη. Διάλεξε όποια χώρα της Ευρώπης θέλετε. Πρέπει να σας πω γιατί είναι ακρότητα, οι Ιταλοί δεν επιτρέπουν στις service εταιρείες, δηλαδή στις εταιρίες

Ν. Φιλιππίδης: Εταιρείες διαχείρισης κόκκινων δανείων.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ναι. Δεν τους επιτρέπουν να έχουν κέρδη πάνω από 25%. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτός ο περιορισμός.

Ν. Φιλιππίδης: Για αυτό και καταγράφουν τα υψηλότερα κέρδη σε όλη την Ευρώπη αυτές οι εταιρείες.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Άρα θέλω να πω ότι εδώ στην Ελλάδα, ένας που λέει αυτές τις απόψεις, αρχίζει να σκέφτεται ο ακροατής, σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκει; Παιδιά, ανήκω στον πολιτικό χώρο των επιχειρήσεων και του Επιμελητηρίου και αυτά που λέμε εδώ τα είπα στη Ρώμη, τα είπα στην Γαλλία, ΗΠΑ, στη Γερμανία και κανείς δεν παραξενεύτηκε. Άρα και εδώ ακόμα αυτή η διαστρέβλωση που έχει γίνει είναι παράλογη, γιατί είμαι επιχειρηματίας, αλλά θέλω το επιχειρείν και αυτό που ζητάω στο χώρο που εκπροσωπώ είναι ισονομία.

Ν. Φιλιππίδης: Αν πάμε όπως πάμε, δεν αλλάξει κάτι, πολλοί λένε ότι περνάμε καλές μέρες. Υπάρχουν λεφτά τα οποία κινούνται. Τα βλέπουμε στην αγορά που υπάρχουν. Τι ποσοστό επιχειρήσεων βλέπεις να επιβιώνουν από αυτές υπερχρεωμένες που λες;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Μ’ αρέσει που την κάνεις ευχάριστη κουβέντα. Υπάρχουν ωραίες ταινίες για το 1920 στο Παρίσι που δείχνουν πολύ ωραία μαγαζιά, αν ανήκες τότε στο 2% των παριζιάνων πέρναγες μια πολύ ωραία ζωή. Πρέπει να ρωτήσουμε το άλλο 98 για την εποχή. Το ίδιο πράγμα αντιμετωπίζουμε τώρα, δηλαδή η κοινωνία μας φαίνεται ότι χωρίζεται στο 70 – 30 το 30% όντως περνάει καλές μέρες. Το θέμα είναι ότι με το άλλο 70, το οποίο επίσης πρέπει να πούμε ότι υπάρχει ένα κομμάτι το οποίο τα ψιλό βολεύει και ένα κομμάτι που δεν τα βολεύει καθόλου, δηλαδή δεν μπορεί να αγοράσει ούτε τα προς το ζην. Προσέξτε, ενώ είχε ανέβει ο τζίρος στα σουπερμάρκετ λόγω του πληθωρισμού σε κομμάτια, αν δούμε τα τελευταία χρόνια πέφτουν δηλαδή, ναι μεν για παράδειγμα στα αναψυκτικά ανέβηκε ο τζίρος βάση όγκου, αλλά σε αριθμό κομματιών μειώθηκαν. Αυτό τι σημαίνει; Ο άλλος δεν μπορεί να πάρει ούτε αυτά που έπαιρνε πριν 3 χρόνια και μιλάμε για τα είδη πρώτης ανάγκης, επιβίωσης. Στο επιχειρείν, θα σας πω μια ευχάριστη είδηση. 11.000 επιχειρήσεις έχουν ανοίξει το επιμελητήριο νέων παιδιών που κάνουν επιχειρήσεις γύρω από το Ίντερνετ, νέα επιχείρηση δηλαδή εμπόριο, που μπορεί να είναι ένα σπίτι με ένα κομπιούτερ. Σε αυτό το κομμάτι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα οικονομικής κουλτούρας. Το οποίο πρέπει να το αναλύσουμε γιατί οι επιχειρήσεις αυτές από τους πατεράδες μας,  πώς γίνονται αυτές οι επιχειρήσεις και το οποίο δεν είναι εύκολο αύριο το πρωί να μπει ούτε στην ψηφιακή εποχή, που κάνουμε τεράστια προσπάθεια επιμελητηρίου κάναμε 5 σεμινάρια που είχαν πολύ κόσμο. Ο κόσμος θέλει να μάθει. Δεν είναι εύκολο όμως πάντα για να είμαστε ειλικρινείς υπάρχει ένα κομμάτι το οποίο δεν έχει την αναγκαία υποδομή, τη γνωστική υποδομή και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος. Ήμουνα πολλά χρόνια στην ΕΛΑΝΕΤ. Είναι φορέας διαχείρισης, πήγαινα πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που εγώ φωνάζω και ζητάω να πάρουν περισσότεροι παρόλα αυτά, οφείλω να σας πω ότι σε ένα πρόγραμμα του ΕΣΠΑ που αφορά έναν κλάδο, το 20% που μπαίνει να δει αν τον ενδιαφέρει το άλλο 80 δεν μπαίνει καθόλου. Αυτό είναι η έλλειψη οικονομικής κουλτούρας και το οποίο δεν μπορεί να λυθεί από τη μία μέρα στην άλλη. Θέλει δουλειά ετών, θέλει ουσιαστικά η ίδια η πολιτεία να κάνει εκπαίδευση σε όλους αυτούς. Θα πρέπει να ξεκινήσει από το δημοτικό, το επιχειρείν δηλαδή.

Ν. Φιλιππίδης: Επειδή πολλοί λένε ότι υπάρχουν και τα βλέπουμε, δεν το λένε ή να κατέβει αντικειμενικό ότι έχουμε λίγο πολύ, ότι έχουμε σε πολλούς κλάδους μεγάλες επιχειρήσεις και έχουμε πολλές από κάτω μικρές οι οποίες. Ο ένας δείχνει τον άλλο, δηλαδή η μεγάλη δείχνουν τους μικρούς ότι αυτοί ευθύνονται. Για την ακρίβεια και η μικρή δείχνουν τους μεγάλους. Το ερώτημα είναι μήπως θα έπρεπε να προχωρήσουν οι συγχωνεύσεις, συνενώσεις, να γίνει αυτό το πράγμα λίγο πιο ζωηρά, να αποκτήσουμε λίγο ανταγωνισμό μετά τη χρεοκοπία της χώρας;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Θα σε καλέσω μια μέρα να μου ζητήσεις όποιον κλάδο θέλεις να καλέσουμε. 10 επιχειρήσεις για να κάνουμε συγχώνευση. Οι συγχωνεύσεις παγκοσμίως είναι πλεονέκτημα των μεγάλων. Είναι πολύ δύσκολο να κάνεις με τους μικρούς και το θεωρώ αστείο που ακούγεται συνέχεια γιατί θα έλεγα πείτε μου ένα παράδειγμα ευρωπαϊκό που έγιναν συγχωνεύσεις μικρών επιχειρήσεων. Αυτό που γίνεται στην Ευρώπη και πρέπει να έρθει στην Ελλάδα είναι η συνέργειες, τα clusters που λέμε, clusters σημαίνει ότι μαζευόμαστε 10 και αποφασίζουμε να έχουμε κοινές προμήθειες, αποφασίζουν κοινό λογιστήριο, αποφασίζουμε να κάνουμε κοινή προώθηση. Αυτό είναι εφικτό και πρέπει να γίνει.

Ν. Φιλιππίδης: Να μειώσουμε τα κόστη.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Να μειώσουμε τα κόστη. Συνενώσεις δεν γίνονται στις μικρές επιχειρήσεις και μάλιστα επειδή το ακούω συνέχεια πραγματικά καλό τους αρμόδιους να μας πούνε που στην Ελλάδα έχει γίνει ή και που στην Ευρώπη έχει γίνει. Πάμε όμως στο θέμα που πρέπει να γίνει γιατί όντως η παγκοσμιοποίηση έχει αυτό το φαινόμενο στη χώρα μας. Έχουμε φαινόμενα πολλά ολιγοπωλίων. Και πρέπει να σας πω κάτι, επειδή ξεχνάμε όταν εγώ ήμουν αντίθετος στο καλάθι του νοικοκυριού, η Επιτροπή Ανταγωνισμού πριν δύο υπουργούς και τον ανακοίνωση είχε πει αυτό που συνέβη μετά ότι υπάρχει ο κίνδυνος οι μεγάλες αλυσίδες σήμερα να βρουν τον τρόπο και ουσιαστικά να ελέγξουν τις τιμές. Όταν εγώ έβγαινα και έλεγα λοιπόν ότι αυτό δεν είναι σωστό, ο υπουργός να πηγαίνει στα σουπερμάρκετ και να λέει ελάτε εδώ έχουμε τα καλά προϊόντα γιατί μετά τις 5 αλυσίδες που σήμερα έχουν το 88% του τζίρου ευνοήθηκαν από την πανδημία. Υπάρχουν 50.000 επιχειρήσεις που κλείσανε. Αυτό δείχνει λοιπόν ότι αυτό που φαίνεται απλό ευνόησε πάρα πολύ τους 5 μεγάλους. Ενέργεια, ένας δεύτερος τομέας που υπάρχει πλέον ολιγοπωλιακή κατάσταση 5 εταιρείες επίσης ελέγχουν σήμερα το ρεύμα. Γι αυτό αποφασίζουμε πράσινο κίτρινο, κόκκινο. Καύσιμα. Βλέπετε τι συμβαίνει με τα καύσιμα. Έχουμε το κομμάτι της εστίασης που είναι το καινούργιο, όπου οι εταιρίες που έχουνε μπει σήμερα στην αγορά e-food για παράδειγμα, ως πλατφόρμα που θα έλεγα γδέρνει τις επιχειρήσεις τους παίρνει 30%, όμως πάει να ελέγξει και τον χώρο της εστίασης. Γιατί αγοράζει μαγαζιά συνέχεια Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να εμποδίσεις, δηλαδή ότι δημιουργούνται λίγο πολλούς κλάδους, αλλά μπορείς ως πολιτεία να φροντίσεις να στηριχθούν και οι υπόλοιποι γιατί δεν σε συμφέρει η χώρα να είναι από ολιγοπώλια. Υπάρχουν 2 προβλήματα με τα ολιγοπώλια. Το ένα είναι ότι μετά γίνονται ασύδοτες. Τα σουπερμάρκετ θυμίζω η κυβέρνηση ήρθε και τους έβαλε πρόστιμα, τους κατηγόρησε ότι οι προσφορές είναι ψεύτικες, ότι βάζουν μικρότερες ποσότητες, άρα δεν είναι καλό και για την κοινωνία. Στην Ελλάδα το 90% των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι οικογενειακές, δηλαδή το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, είναι και κοινωνικό.

Ν. Φιλιππίδης: Γι αυτό και δεν συγχωνεύονται εύκολα.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Και αυτό, μα δεν φοβήθηκα να πω εγώ ότι είναι και θέμα κουλτούρας και έστω να πάω σε μια ακραία λύση. Ας υποθέσουμε ότι μια κυβέρνηση αποφάσισε και λέει πολύ ωραία, εσείς χρωστάτε, σας κλείνω. Η επόμενη μέρα, τι θα κάνουν όλοι αυτοί; Δηλαδή σήμερα τους αναγκάζει να βάζουν υποθήκη το σπίτι τους, ό,τι έχουν για να μπορούν να κρατηθούν, ενώ πιθανά να μπορεί να δώσει και να κλείσουμε το ερώτημα, έχετε αποφασίσει την επόμενη μέρα τι θα γίνει; Κάτι σαν το αγροτικό θέμα, που είχα ασχοληθεί. Αυτό έχει σχέση με το σχέδιο της οικονομίας.

Ν. Φιλιππίδης: Απλώς μήπως εσείς που πραγματικά έχετε ένα δημόσιο λόγο μήπως πρέπει να, κατευθύνετε τις εταιρείες ότι μια επιχείρηση μικρή με έναν εργαζόμενο, με δύο σε έναν μη παραγωγικό κλάδο, δεν έχεις τύχη άνθρωπέ μου, πού πας δεν θα βγάζεις ούτε τα έξοδα του μήνα με αυτή την επιχείρηση.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Να είσαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτά με το δικό μας τρόπο τα λέμε πάντα. Πάντως καλό είναι να ξέρουμε ότι στην Ιταλία, για παράδειγμα, το 90% των επιχειρήσεων είναι έως 10 άτομα, στη Γερμανία το 85% 10 άτομα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι οι μικρές επιχειρήσεις θέλω να το εξηγήσω, γιατί οι μικρές έχουν και μεγαλύτερη ευελιξία. Το πρόβλημα ότι οι δικές μας επιχειρήσεις κουβαλάνε τον κακό τρόπο λειτουργίας της οικονομίας μέχρι το 2009 και μετά το 2009 την κρίση η οποία έφερε σε δύσκολη θέση όλους αυτούς. Καλό όμως να ξέρουμε γιατί το ακούω πολλές φορές ότι η Ελλάδα έχει μικρές επιχειρήσεις. Όλη η Ευρώπη έχει μικρές επιχειρήσεις και αν πάρουμε δε τον Νότο, μάλιστα έχουμε μια έρευνα πολύ ενδιαφέρουσες όπου τι κάναμε, βρήκαμε ποια εταιρία είναι αυτή η οποία διαχειρίζεται τα προγράμματα στη χώρα μας. Μια πολύ μεγάλη εταιρία στη χώρα μας και την βάλαμε αυτή να μας πει στην έκθεσή της πως είναι η ευρωπαϊκή οικονομία. Οι χώρες της Ευρώπης σε σχέση με τον αριθμό των εργαζομένων και το τζίρο και η Ελλάδα. Να ξέρεις ότι δεν έχει καμία διαφορά η Ελλάδα από τον υπόλοιπο Νότο είναι άλλα τα δομικά προβλήματα που είχαμε στην εθνική οικονομία και κυρίως η διαφορά μας από την Ευρώπη είναι ότι η Ευρώπη δεν πέρασε τα μνημόνια. Εμείς τα περάσαμε.

Ν. Φιλιππίδης: Το θέμα είναι πώς ξεμπερδεύουμε με την ακρίβεια, γιατί έτσι που τα περιγράφεις, δεν το βλέπουμε εδώ κοντά τουλάχιστον, είναι πολλά αυτά που πρέπει να γίνουν.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Να παρακαλάς να μη γίνει μια ανάφλεξη νέα στη Μέση Ανατολή, γιατί αν γίνει μια ανάφλεξη και το πετρέλαιο ξεπεράσει τα 2€, το ξεπερνάει όταν λέμε καύσιμο, το καύσιμο επηρεάζει στη μέση οριζόντια, δηλαδή δεν ξεφεύγει κανείς, άρα κάθε ανατίμηση των καυσίμων, η ακρίβεια πραγματικά δεν θα μπορεί να συγκρατηθεί και θα έχει και δικαιολογία. Τώρα στην ακρίβεια το θέμα στην ακρίβεια είναι το εξής. Λέει, είναι εισαγόμενη η ακρίβεια, συμφωνώ. Ξέρεις στην έρευνα που έχει δημοσιευτεί ότι το καλάθι, το μέσο καλάθι του νοικοκυριού στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, είναι όσο στην Ελλάδα με τη μόνη διαφορά ότι οι μισθοί στην Πορτογαλία 23% παραπάνω από την Ελλάδα και στην Ισπανία 30% παραπάνω από την Ελλάδα. Δεύτερο κατηγορείσαι γιατί δεν παίρνεις μέτρα και χαίρομαι γιατί μετά από τόσα χρόνια που το έλεγαν, θυμάσαι ότι δεν μπορεί να πουλιούνται σε άλλη τιμή τα προϊόντα των πολυεθνικών στην Ελλάδα από την Ιταλία και είπε ο πρωθυπουργός ότι δεν είμαστε μπανανία και παρεμβαίνει ο κύριος Σκρέκας και τελικά δεν τον ακούνε μέχρι τώρα. Όμως είναι μια αρχή, δηλαδή δεν μπορεί να μην βάζεις πλαφόν. Μπορείς και έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί κύριε το τάδε απορρυπαντικό να κάνεις στην Ιταλία 3€ και εδώ να κάνει 5. Όταν λες αισχροκέρδεια πρέπει να το ονοματίζεις, ποιος αισχροκερδεί; Ένα προϊόν από το χωράφι που κάνει 50 λεπτά γιατί φτάνει 2 και δυόμισι ευρώ στο ράφι; Ποιοι είναι αυτοί που μεσολαβούν; Γιατί τι είδαμε, ο αγρότης να διαμαρτύρεται ότι εγώ δεν παίρνω λεφτά.

Ν. Φιλιππίδης: Σωστά το παρατηρήσεις, ενώ οι τιμές στην κατανάλωση έχουνε πιάσει ταβάνι, οι τιμές παραγωγού είναι πάρα πολύ χαμηλές. Και αναρωτιέται κάποιος αυτή την τεράστια διαφορά, ποιος την εισπράττει;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ακριβώς, άρα αυτό είναι έργο ή όχι της εποπτείας, δηλαδή αυτή η αλυσίδα γιατί είναι μεγάλη το προϊόν που έφυγε από το χωράφι, ποιος το πήρε μετά το προϊόν; Σε ποιον το έδωσε; Γιατί έχουν και νομιμοφάνεια. Ξέρεις για να φτάσει στο ράφι θα μεσολαβήσουν 2 – 3, οι οποίοι είναι οι μεσάζοντες οι περιβόητοι, όμως πρέπει να τους σταματήσεις. Όταν η χώρα μας είναι προτελευταία σε μονάδες αγοραστικής δύναμης, τότε στη χώρα σου παίζει μεγαλύτερο.  Και μιας και μιλάγαμε πριν να ξέρεις για το θέμα της ρευστότητας έχουμε το ακριβότερο χρήμα στην Ευρώπη. Έχουμε κάποια ρεκόρ που είναι περίεργα. Στην Ελλάδα το χρήμα που παίρνουμε από τις τράπεζες, τα δάνεια είναι το ακριβότερο της Ευρώπης. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Τι σημαίνει μνημόνια; Νομίζω πρέπει να απομυθοποιήσουμε ρόλους. Στα μνημόνια είχαμε 350 δισεκατομμύρια δάνεια, 190 δισεκατομμύρια καταθέσεις. Τώρα πρέπει να σας πω οι καταθέσεις είναι 192 δις και τα δάνεια είναι 120 δις.

Ν. Φιλιππίδης: Και μειώνονται γιατί αποπληρώνουν κάποιοι συμπολίτες μας. Ή τα πουλάνε οι τράπεζες.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Εδώ η λειτουργία του τραπεζικού συστήματος παραδέχονται ότι πρέπει να κάνουν και αυτοί μια στροφή. Δεν μπορούν να συνεχίσουν με αυτό.

Ν. Φιλιππίδης: Πιέζονται κοινωνικά.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Η Πορτογαλία έδωσε σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις οκτώμισι δισεκατομμύρια δάνεια. Εξετάζουμε 2 περιόδους 22 – 23 και στην Ελλάδα 4 δισεκατομμύρια, τα μισά. Το δεύτερο στοιχείο, μεσοσταθμικά στην Ελλάδα παίρνει δάνεια ένας πάνω από 150.000 στην Πορτογαλία παίρνει από 100.000. Λέω αυτό το στοιχείο ακόμη και στο ύψος δανείου, γιατί παίζει τον ρόλο του όταν το πας ψηλά, τότε αποκόβεις ένα μεγάλο κομμάτι που δεν μπορεί να πάρει. Η ύπαρξη των τραπεζών είναι αναγκαία σε σύστημα ελεύθερης οικονομίας που έχουμε απλά οι κανόνες στις τράπεζες ίσως να ξέφυγαν λόγω του ότι αυτή η λειτουργία των 4 συστημικών που πρέπει να αυξηθούν και χαίρομαι γιατί ο κύριος Στουρνάρας δημοσίως το είπε και μπράβο του, ότι πρέπει να μην έχουμε πλέον, πρέπει να αυξήσουμε τον αριθμό των τραπεζών για να υπάρχει πραγματικός ανταγωνισμός.

Ν. Φιλιππίδης: Σε πάω λίγο στο χώρο σου. Είσαι επαγγελματίας. Είσαι ασφαλιστής. Έχεις μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία, γνωρίζεις πάρα πολύ καλά το χώρο, βλέπουμε αύξηση και στα ασφάλιστρα. Τι γίνεται και για ποιο λόγο να ανέβουνε ξαφνικά τα ασφάλιστρα. Είναι κάτι εντωμεταξύ, άυλο. Δεν καταλαβαίνω σε τι ακουμπάει πάνω.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Μόνο άυλο δεν είναι, δηλαδή τώρα με τις ζημιές στη Θεσσαλία, το άυλο μεταφράζεται σε 500 εκατομμύρια που έδωσαν οι εταιρείες στις ζημιές λέω ένα παράδειγμα.

Ν. Φιλιππίδης: Μικρό ποσοστό ανθρώπων αποζημιώθηκαν από τις ασφαλιστικές.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Μικρό ποσοστό, αλλά σε σχέση θα έλεγα, η αποζημίωση ήταν κάτι λιγότερο από το 10% ασφαλισμένες, μάλιστα αυτό είναι ένα θέμα μεγάλο γιατί υπάρχει υπασφάλιση στην Ελλάδα. Οι απαντήσεις είναι δύο, η μία η εύκολη, ότι ο κόσμος δεν έχει σήμερα την ασφαλιστική συνείδηση να ασφαλιστεί. Η άλλη θα μου επιτρέψεις γιατί είχαμε αρκετές συναντήσεις και με τον προηγούμενο υπουργό, τον Άδωνι Γεωργιάδη και με το σημερινό, με τον κύριο Σκρέκα και του λέμε, εφάρμοσε και στην Ελλάδα τη φιλοσοφία των ευρωπαϊκών χωρών.  Υπάρχουν 15 υποχρεωτικές ασφάλειας σε όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα υπάρχουν δυόμισι, ακόμα και η Κύπρος έχει 15. Ποιες είναι αυτές; Είναι των αστικών ευθυνών; Δεν μπορεί να λες, ας πούμε ότι αύριο το πρωί να μου κάνει μια ζημιά, ο υδραυλικός, ηλεκτρολόγος, τι θα κάνεις; Θα τον πας φυλακή; Το Συμβούλιο αστικής ευθύνης αυτό λύνει και ενώ δεν είναι υποχρεωτική έχετε δει ότι οι γιατροί του ιδιωτικού τομέα ασφαλίζονται γιατί έχουν αστική ευθύνη γιατί φοβούνται και τους αναγκάζουν τα ιδιωτικά νοσοκομεία, όπως και λογιστές. Αυτές είναι 15 ασφαλίσεις που η μία, η πιο σοβαρή για μένα είναι η ασφάλιση μόλυνσης του περιβάλλοντος που θα σταμάταγε και πολλά θέματα, δεν προχωράνε. Δεύτερο σε ότι αφορά νοσοκομειακά και αποταμιευτικά, υπάρχουν κίνητρα για όλες τις χώρες, δηλαδή στην Κύπρο έχουν 4,5% του ΑΕΠ και στην Ελλάδα έχουμε 2,4% του ΑΕΠ σε ασφάλειες, η διαφορά είναι στα κίνητρα που δίνουμε. Δεν θέλω να απαντήσω γιατί στη Γερμανία στις ζημιές που έγιναν προσφάτως αποζημιώθηκε από τις εταιρείες το 78% και στην Ελλάδα αποζημιώθηκε κάτι λιγότερο από 10. Η διαφορά είναι στη νοοτροπία και στη φιλοσοφία που έχει η πολιτεία και θα στο πω πιο ωμά το θέμα. Μπορεί η πολιτεία σήμερα να αντιμετωπίσει το χώρο του εθνικού συστήματος υγείας; Όχι, άρα χρειάζεται τον ιδιωτικό τομέα, άρα φρόντισε να έχει τη δυνατότητα ο άλλος να ασφαλιστεί και να έχει φορολογικές απαλλαγές. Σύνταξη, ποιος δεν ξέρει ότι το 2032, νομίζω ότι είναι γνωστό.

Ν. Φιλιππίδης: Υπάρχει ένας κίνδυνος μεγάλος γατί λήγουν μια σειρά από συνθήκες.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Άρα η ασφάλιση σήμερα ακόμα και σε ότι αφορά τις συντάξεις στην Ελλάδα, είναι πολύ μικρή και έρχομαι στις αυξήσεις. Λένε κάποιοι, μα στα μνημόνια οι εταιρείες μείωσαν τις τιμές και τις μείωσαν τις τιμές και στην πανδημία. Οι εταιρείες λειτουργούν με βάση το κέρδος, οι τιμές στην πανδημία μειώθηκαν σε βαθμό επέτρεψε μου εξευτελιστικό, συστηματικά κυκλοφορούν αυτοκίνητα, τώρα ο κόσμος κινείται, το παρατηρείτε; Όταν κινούνται τα αυτοκίνητα ανεβαίνουν ζημιές, στόλος δράσουν, όπως λέμε, αλλά ο ζημιές θα ανέβουν τα ασφάλιστρα και μάλιστα όποιος σοβαρός τομέας που αυξάνονται πολύ είναι στην υγεία.

Ν. Φιλιππίδης: Το είδα σε στοιχεία του πληθωρισμού, είναι 15% σε ετήσια βάση.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Έτσι είναι γιατί αυτή τη στιγμή όντως υπάρχει ένα θέμα και ας το πούμε δυνατά. Δεν υπάρχει συμφωνία ασφαλιστικών εταιρειών και νοσοκομείων και το οποίο δεν βοηθάει δηλαδή να το πούμε ωμά, αν πας νοσοκομείο και πεις έχω ασφαλιστικό συμβόλαιο θα πληρώσεις 1000 και αν πας μόνος σου θα πληρώσεις 250, 1 προς 4, αυτό είναι παραλογισμός. Γιατί αυτό το πληρώνεις έμμεσα, πήγε να μεσολαβήσει ο αγαπητός ο κύριος Άδωνις, δεν μεσολάβησε και ουσιαστικά θα έλεγα ότι δεν βοήθησε με την απόφαση που έβγαλε τότε καθόλου. Γιατί δεν περπατάει το θέμα.

Ν. Φιλιππίδης: Εδώ έχουμε μια υπερτιμολόγηση από μια αγορά, την αγορά των ιδιωτικών νοσοκομείων και την Τράπεζα της Ελλάδος τη χαρακτήρισε και αυτή ολιγοπωλιακή, η οποία επί της ουσίας έρχεται και επιβαρύνει τελικά τα συμβόλαια.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ακριβώς γιατί όταν αυξάνουν τα νοσοκομεία την τιμή, αυτή την τιμή την πληρώνουν οι εταιρείες, άρα οι εταιρείες την περνάνε στον καταναλωτή, στον ασφαλιζόμενο. Θα πρέπει στον τομέα αυτό να πάρουμε παραδείγματα την Ευρώπη στον τρόπο που λειτουργούν. Στην πανδημία πάντως καλό να το πούμε, τι έκανε το κράτος εφόσον ήθελε τα δημόσια νοσοκομεία για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον κορονοϊό, έβαζε όλα τα περιστατικά που δεν είχαν σχέση με τον κορονοϊό να πάνε σε ιδιωτικά νοσοκομεία και εκεί τη βοήθησε πάρα πολύ ότι αυτοί που ήταν ασφαλισμένοι δεν πήγαιναν στα δημόσια, πήγαιναν στα ιδιωτικά. Φαντάζεστε αν όλοι αυτοί δεν είχαν ιδιωτική ασφάλεια και αναγκάζονταν να πανε σε δημόσιο νοσοκομεία; Είχα πει ο τελευταίος στον Ευαγγελισμό θα ήταν στην Ομόνοια για να μπει μέσα. Αυτή η συνεργασία δημόσιου – ιδιωτικού τομέα, ας τη δούμε με το μάτι, θα έλεγα του ευρωπαϊκού κόσμου. Για να είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό των ασφαλισμένων στην Ευρώπη, κάτι ξέρουν παραπάνω να το κάνουμε εδώ και αυτό δεν θα γίνει μόνο από το φιλότιμο. Θα γίνονται αν πάρεις αποφάσεις πολιτικές που βοηθάνε σε κάτι τέτοιο.

Ν. Φιλιππίδης: Πάμε στα θέματα επιμελητηρίων γιατί η αλήθεια είναι με κυβέρνηση Μητσοτάκη εκλογές στα επιμελητήρια δεν έχουν γίνει, σωστά;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Πολύ σωστά, αυτό δεν το είχα σκεφτεί, είμαστε 7 χρόνια.

Ν. Φιλιππίδης: Θα γίνουν ποτέ εκλογές ή έχετε πάρει χαρακτήρα ισόβιων διοικήσεων;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Θα σου πω καταρχήν ένα θέμα αρχής. Οι εκλογές στα επιμελητήρια θα πρέπει να υπάρξει νόμος. Αυτό είπα και πριν 15 μέρες που έίδα το Σκρέκα και του είπα ότι δεν μπορε να το συνεχίσεις. Οι εκλογές πρέπει να είναι όπως παντού στα 4 χρόνια καμία αναβολή δεν δικαιολογείται, κανένας δεν έχει αναβολή. Άρα ξεκινάμε από το αυτονόητο, θα μπορούσα και εγώ γιατί δεν φοβάμαι να σου πω ότι μάλλον ήμουνα ο μόνος από τους 59 που έλεγε ότι πρέπει να γίνουν στην ώρα τους, οι υπόλοιποι συνάδελφοι καλοπροαίρετα το λέω θα έλεγαν ότι δεν συμφωνούσαν στην ιδέα, πήραν μια παράταση, δεν είναι ηθικό γιατί θα πρέπει να καλέσουμε τον επαγγελματία, τον ψηφοφόρο μας να μας πει αν θέλει να συνεχίσουμε. Άρα η άποψή μου είναι ότι είναι παράλογο που είμαστε στον έβδομο χρόνο της θητείας. Πραγματικά είσαι σε μια στιγμή που ήμουνα στον Πύργο της Ηλείας και ήταν εκεί και ο αρμόδιος υπουργός και μας είπε ότι θα γίνουν οι εκλογές

Ν. Φιλιππίδης: Εντός του έτους;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Εντός του έτους, το Δεκέμβριο.

Ν. Φιλιππίδης: Με τα ίδια χαρακτηριστικά, με τα ίδια επιμελητήρια ή υπάρχει και σενάριο συμπτύξεων;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Αυτό ακούγεται πολλές φορές. Ξέρεις όταν πάρεις ένα σενάριο συμπτύξεων -εγώ θα χαρώ οποιαδήποτε απόφαση και αν παρθεί, δε λέω ότι είμαι υπέρ ή κατά- σημαίνει ότι θα καταργήσεις κάποιες θέσεις προέδρων, θα έλεγα ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Δηλαδή έχετε τη δύναμη να καταργήσετε κάποιους που θα βγουν αύριο στα μπαλάκια; Μπορώ να σας πω όμως μια αδυναμία; Αυτό όμως είναι σαν αυτές που λέμε τις αδυναμίες, τις νομικές. Έχουμε 59 επιμελητήρια και η αλήθεια είναι, δεν ξέρω αν αντέχουμε 59 επιμελητήρια, δηλαδή το Επιμελητήριο το δικό μου έχει 100 εργαζομένους, υπάρχει και επιμελητήριο που έχει έναν εργαζόμενο. Δεν ξέρω ποιο είναι το θέμα σήμερα που μπαίνει στην οικονομία, στην κοινωνία. Το μέλος θέλει να του έχεις την ανταπόδοση. Τι κάνεις για μένα, πως με βοηθάς, άρα εμείς έχουμε τη δυνατότητα, είμαστε το μεγαλύτερο της χώρας. Κάθε μέρα προσπαθούμε να τον βοηθήσουμε σε κάτι. Τα ψηφιακά, από την τεχνητή νοημοσύνη σεμινάρια, τους έχουμε δικηγόρους, λογιστές, φοροτέχνες, τους δίνομε δωρεάν e-shop, site. Kάνουμε δεκάδες πράγματα. Αυτός που είναι μικρός δεν σημαίνει ότι δε θέλει, δεν μπορεί. Αυτό είναι κάτι το οποίο θα έλεγα, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με ποιο τρόπο; Εμείς οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί, είμαστε αυτοί που έχουμε δημόσια επιμελητήρια. Επίσης θα πω ένα παράδειγμα πώς αντιμετώπισαν την πληθώρα των επιμελητηρίων και αυτοί για τη λύση. Αυτό είναι ένα κεφάλαιο. Το δεύτερο κεφάλαιο έχει να κάνει, ξέρετε τα επιμελητήρια πραγματικά θα άξιζε τον κόπο να επισκεφθείς ένα από τα επιμελητήρια τα οποία είναι απίθανα κτίρια, τα οποία είναι κρατικά κτίρια, γιατί είμαστε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου εμείς. Είναι πανέμορφα και της Γερμανίας και της Γαλλίας. Εδώ είμαστε ακόμα σε αυτό που λέγαμε ψωροκώσταινα. Τι είναι το επιμελητήριο; Προέκταση της πολιτείας, δηλαδή εμείς είμαστε για να συμβουλεύουμε και αξίζει τον κόπο να σας πω ότι στην πανδημία το Επιμελητήριο Αθηνών έκανε 25 παρεμβάσεις, οι 18 πέρασαν, ότι μερικά πράγματα μπορεί να γίνουν με αυτό τον τρόπο και ούτε η πολιτεία να χάσει και να μπορέσει να λειτουργήσει καλύτερα η οικονομία. Χαίρομαι που άκουσε τότε ο υπουργός και γίνανε και αποδεικνύει ότι ξέρουμε καλύτερα από τον εκάστοτε υπουργό την αγορά. Ξέρουμε από πρώτο χέρι, δεν του λέμε να αλλάξει το φορολογικό νόμο που έχει άποψη.

Ν. Φιλιππίδης: Θες να μου απαντήσεις γιατί δεν γίνανε εκλογές επί 7 χρόνια;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Μπρατάκος. Μπήκε πρόεδρος μετά το θάνατο του αείμνηστου του Μίχαλου. Το όνειρο του παραμένει να είναι ο επόμενος Πρόεδρος. Έγινε υφυπουργός, αναγκάστηκε να φύγει και τώρα όλα δείχνουν ότι θέλει να γυρίσει. Αυτός ανέβαλε τις εκλογές. Το έχω πει ονομαστικά πολλές φορές.

Ν. Φιλιππίδης: Μπορεί να γίνεται αυτό;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Ο υπουργός αποφασίζει το θέμα είναι ότι ο υπουργός όταν βγήκε δημόσια και το λέω με σεβασμό και έλεγε καμία αναβολή των εκλογών γίνεται σε Γενική Συνέλευση και μετά από 2 μήνες είπε αναβολή των εκλογών νομίζω δημόσια, κατήγγειλε ονομαστικά, είναι γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Αυτό είναι παράλογο, και νομίζω ότι και η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι δεν μπορεί να γίνονται αναβολές γιατί ένα πρόσωπο είναι σε μια συγκεκριμένη περίοδο υφυπουργός και μιας και βάζεις το μαχαίρι στο κόκκαλο, να σου πω ότι την τελευταία φορά έγινε το εξής περίεργο, ο μεν υπουργός λέει δεν έχει καμία περίπτωση αναβολής ο Άδωνις, ο δε Πρόεδρος της ΚΕΕ που είχε οριστεί τότε όταν με το πραξικόπημα φάγανε εμένα, να το θυμηθούμε, είπε ότι δεν υπάρχει λόγος αναβολής και είχα πει τότε, αν ο Πρόεδρος της ΚΕΕ δεν θέλει αναβολή ποιος τον υποχρεώνει να πάει αναβολή; Σε ένα όργανο που θα ήμουν εγώ πρόεδρος αν έβγαινα και έλεγα ότι δεν υπάρχει αναβολή, δεν με ενδιαφέρει τι θα έλεγε ο υπουργός. Και αναβλήθηκαν οι εκλογές. Αυτή η χώρα έχει ανάγκη από ένα σύστημα που λειτουργεί, βαφτίστε το όπως θέλετε.

Ν. Φιλιππίδης: Και θεσμούς και τήρηση των νόμων.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Εδώ για να καταλάβετε το τρομερό ποιο ήτανε, ορίσαμε εκλογικές επιτροπές, αυτή γίνεται με διαδικασία που προβλέπεται από το νόμο, υπουργική απόφαση, ξεκίνησε η διαδικασία για να ξεκινήσει ο προεκλογικός αγώνας και αφού τελείωσαν όλα αυτά μετά λέει, αναβολή των εκλογών.

Ν. Φιλιππίδης: Το αόρατο χέρι από πάνω του κράτους.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Το οποίο για να είμαστε δίκαιοι, Νίκο μου, πάντα υπήρχε, θέλω να είμαι δίκαιος. Και τα άλλα κόμματα έχουν κάνει τέτοια πράγματα και στην περίοδο που είπα ότι ήταν καλή περίοδος. Η διαφορά όμως τώρα έχουμε 2024. Ξέρεις, έχω εκφραστεί πολλές φορές, η χώρα μας που έχει τέτοια προβλήματα θα πρέπει η κρατική μηχανή να λειτουργεί ανεξάρτητα του ποιος κυβερνάει. Όλοι όσοι κυβερνάνε θέλουν απόλυτο έλεγχο των πάντων, αιρετικές φωνές, οι οποίες δεν τους αρέσουν, δεν τις θέλουν πολύ και η προηγούμενη κυβέρνηση και η προηγούμενη. Είναι σαν αυτό που θα σου πω γιατί κάποιος νομίζει και ότι χαρίστηκα στα δεδομένα και λέω προσφάτως, η χειρότερη κυβέρνηση για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, για την οικονομία ήταν του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια αντι-επιχειρηματική λογική και αυτή την πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά, κυρίως με τη φορολογία και νομίζω ότι σήμερα κάνει την αυτοκριτική του γιατί προσπαθεί να έρθει πιο κοντά, όμως ήταν η χειρότερη. Δηλαδή θα έλεγα ότι θα μας έφτασε όπως λέμε, δεν αντέχαμε, να είμαστε στα κάγκελα, δεν πήγαινε άλλο. Η σημερινή κυβέρνηση έχει μια πιο φιλοεπιχειρηματική πολιτική, αλλά έχει κάτι άλλο το οποίο είναι επίσης σκληρό. Στηρίζει κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις και το κάνει ωμά πλέον δηλαδή ναι μεν βοήθησε στα φορολογικά είναι αλήθεια, αλλά είναι τόσο ωμή η στήριξη των μεγάλων έναντι των μικρών, που είναι απίστευτο και θυμίζω ότι 12,5 δις από το Ταμείο Ανάκαμψης τα πήραν 367 επιχειρήσεις. 830 χιλιάδες είναι οι επιχειρήσεις, δεν είναι 367.

Ν. Φιλιππίδης: Για το κλείσιμο, ένα μικρό σχόλιο για 3 πολιτικούς. Νίκος Ανδρουλάκης.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Είναι ένας που αγαπάει το κόμμα και νομίζω ότι θα πρέπει να κάνει μεγαλύτερες αλλαγές στην πολιτική του για να μπορεί να δει το ΠΑΣΟΚ καλύτερες μέρες.

Ν. Φιλιππίδης: Στέφανος Κασσελάκης.

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Έχει έναν απολιτικό λόγο, αλλά που όμως θα έλεγα ότι έχει μέλλον γιατί είναι τεχνοκράτης και μαθαίνει γρήγορα.

Ν. Φιλιππίδης: Κυριάκος Μητσοτάκης;

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Αυτός που έβαλε τον τεχνοκρατισμό στην πολιτική, στο επικοινωνιακό θα έλεγα ότι κατάφερε να διαλύσει όλους τους αντιπάλους του και θα έλεγα ότι έφερε μια νέα εποχή. Εδώ θέλω ένα παραπάνω σχόλιο μου επιτρέπεις, η Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη δεν έχει σχέση με τη Νέα Δημοκρατία του παρελθόντος. Μιλάμε για ένα κεντροδεξιό κόμμα, από ένα δεξιό κόμμα. Αυτό έφερε αλλαγές και σε όλα τα άλλα, άρα θα έλεγα ότι δικαιούται να λέει ότι έφτιαξε ένα άλλο, κόμμα Μητσοτάκη που δεν έχει καμία σχέση με τη Νέα Δημοκρατία του παρελθόντος.

Ν. Φιλιππίδης: Ευχαριστώ Γιάννη!

Γ. Χατζηθεοδοσίου: Και εγώ ευχαριστώ!