Γερμανία: Πληθαίνουν οι επιθέσεις σε πολιτικούς

Πρώτα τα καλά νέα: Ο Ματίας Έκε χειρουργήθηκε με επιτυχία και αναρρώνει από τον σοβαρό τραυματισμό του την περασμένη Παρασκευή στη Δρέσδη. Ο 41χρονος πολιτικός είχε δεχθεί επίθεση ενώ επιχειρούσε να αναρτήσει προεκλογικά πλακάτ. Τέσσερις ύποπτοι, Γερμανοί υπήκοοι ηλικίας 17 και 18 ετών, ταυτοποιήθηκαν ήδη από την αστυνομία. Τουλάχιστον ένας από αυτούς εγείρει υποψίες για συμμετοχή σε ακροδεξιούς κύκλους.

Τα άσχημα νέα: Η επίθεση στον Ματίας Έκε ήταν μόνο η «κορυφή του παγόβουνου». Η πολιτική δραστηριότητα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη υπόθεση στη Γερμανία καθώς καθημερινά καταγράφονται επιθέσεις ή κρούσματα εκφοβισμού. Παράδειγμα: Ο Μαξ Ρέσκε, επικεφαλής του Κόμματος των Πρασίνων στο ανατολικογερμανικό κρατίδιο της Θουριγγίας, λέει ότι «από τα Χριστούγεννα μέχρι και τις αρχές της φετινής χρονιάς, στη διάρκεια των αγροτικών κινητοποιήσεων, στα γραφεία μας άλλοτε βλέπαμε περιττώματα μπροστά στην πόρτα μας, άλλοτε μας πετούσαν αυγά, άλλοτε έσπαζαν τα τζάμια ή ανατίναζαν το γραμματοκιβώτιο. Κάποιοι μας λένε ‘περιμένετε να έρθουμε στην εξουσία και θα δείτε τι θα γίνει’. Η φραστική βία εντείνεται συνεχώς».

Γερμανία: Μια «ατμομηχανή» κοινωνικών ανισοτήτων

Ιδιαίτερα τα στελέχη των Πρασίνων φαίνεται ότι γίνονται συχνά στόχος. Ο Ρέσκε και η ομάδα του έχουν συμφωνήσει ότι στον προεκλογικό αγώνα για τις δημοτικές εκλογές στα τέλη Μαΐου και για τις ευρωεκλογές του Ιουνίου θα κυκλοφορούν δύο-δύο ή και περισσότεροι μαζί, για λόγους ασφαλείας. Επιπλέον, περνούν από ειδικά σεμινάρια, όπου μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν με ηρεμία τις επιθέσεις, να επιζητούν την αποκλιμάκωση και να μην παρασύρονται από προκλητικές συμπεριφορές.

«Υπάρχουν κάποιοι που παλαιότερα απλώς σκέφτονταν να μας απειλήσουν, αλλά τώρα το κάνουν κιόλας» λέει ο Μαξ Ρέσκε. «Κάποιοι επιχειρούν να εκφοβίσουν τις οικογένειές μας, άλλοι πάλι περνούν από τις απειλές στις πράξεις. Το είδαμε αυτό δυστυχώς στη Δρέσδη…»

«Ας μην περιμένουμε το μοιραίο…»

Και όχι μόνον εκεί. Στις 2 Μαίου, στο Έσεν της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, άγνωστοι επιτέθηκαν σε δύο πολιτικούς των Πρασίνων, τραυματίζοντας τον έναν από αυτούς. Την ίδια μέρα στο Βρανδεμβούργο οργισμένοι διαδηλωτές επιτέθηκαν στο αυτοκίνητο της «Πράσινης» αντιπροέδρου της Βουλής Κάτριν Γκέρινγκ Έκχαρτ. Τον Φεβρουάριο στην Γκότα της Θουριγγίας άγνωστοι έβαλαν φωτιά στο σπίτι ενός πολιτικού του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος (SPD), ο οποίος είχε διοργανώσει διαδηλώσεις εναντίον της Ακροδεξιάς.

Για να ανατρέξουμε στο πρόσφατο παρελθόν: Το 2015 η δήμαρχος της Κολωνίας Ενριέτε Ρέκερ γλύτωσε τυχαία από μία δολοφονική επίθεση εναντίον της με μαχαίρι. Την ίδια χρονιά ένας ακροδεξιός δολοφόνησε τον χριστιανοδημοκράτη πολιτικό Βάλτερ Λίμπκε, που ήταν επικεφαλής της διοίκησης στην πόλη του Κάσελ. Ο Βαυαρός πρωθυπουργός Μάρκους Ζέντερ καθιστά υπεύθυνο το ακροδεξιό κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) για το κύμα βίας εναντίον πολιτικών. Ωστόσο, στόχος επιθέσεων γίνονται μερικές φορές και οι πολιτικοί της AfD.

Ο Μαξ Ρέσκε θέλει να συνεχίσει την ενασχόλησή του με την πολιτική, απαιτεί όμως μεγαλύτερη κινητοποίηση του κράτους και της αστυνομίας. «Δεν έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες τον τελευταίο καιρό» λέει. «Ας μην περιμένουμε να συμβεί το μοιραίο για να παρέμβει κάποιος. Η κοινωνία ολόκληρη πρέπει να αναρωτηθεί που βαδίζουμε. Δεν έχει νόημα να καταφεύγουμε στη βία και στον φόβο».

Μίσος απέναντι στο κράτος

Πρόσφατη έρευνα του Ινστιτούτου Forsa για λογαριασμό του κοινωφελούς Ιδρύματος Körber, στην οποία ρωτήθηκαν πάνω από 6.400 τοπικοί άρχοντες στη Γερμανία, καταλήγει σε ένα εξίσου ανησυχητικό συμπέρασμα: το 40% των ερωτηθέντων ισχυρίζεται ότι είτε οι ίδιοι, είτε άνθρωποι από το περιβάλλον τους έχουν δεχθεί προσβολές, απειλές ή ακόμη και επιθέσεις. Κάποιοι από αυτούς σκέφτονται σοβαρά να τα παρατήσουν.

Όπως επισημαίνει πάντως στην DW ο Σβεν Τέτσλαφ, αναλυτής του Ιδρύματος Körber, δεν πρόκειται για αμιγώς γερμανικό φαινόμενο. Είναι μία γενικότερη τάση που επίσης παρατηρείται σε άλλες χώρες της Ευρώπης και στις ΗΠΑ.

Ο λόγος; «Η γλώσσα και η επικοινωνία έχει γίνει πιο ωμή, κάτι που οφείλεται και στα social media. Ο ένας πιέζει τον άλλον να εκδηλώσει ακόμη πιο έντονα το μίσος για το κράτος, το σύστημα, την πολιτική. Και όταν εκτραχυνθεί η γλώσσα, περιορίζονται και οι αναστολές για μία επιθετική συμπεριφορά».

Καμία διάθεση συμβιβασμού
Μία άλλη παράμετρος, αναφέρει ο Τέτσλαφ, είναι το ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι εστιάζουν αποκλειστικά στο δικό τους συμφέρον. Θεωρούν πως έχουν δίκιο όταν επιμένουν να εκπληρωθούν μόνο οι δικές τους επιθυμίες, αποκλείουν κάθε συμβιβασμό και οποιαδήποτε εξισορρόπηση συμφερόντων. «Και τότε», καταλήγει ο Τέτσλαφ, «λένε ότι από τη στιγμή που δεν εξυπηρετείται το συμφέρον μου, απορρίπτω το σύστημα».

Deutsche Welle

Όλιβερ Πίπερ

Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου