ΕΚΤ: Γιατί οι μισθοί εμποδίζουν τη μείωση των επιτοκίων

Οι αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων της ευρωζώνης, στις αρχές του έτους, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις κρίνονται ισχυρές, προκαλούν νέο πονοκέφαλο στους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που μελετούν πόσο μπορούν να μειώσουν τα επιτόκια.

Τα στοιχεία από τις μεγαλύτερες οικονομίες του μπλοκ υποδηλώνουν ότι οι αυξήσεις στις αμοιβές βάσει διαπραγματεύσεων δεν επιβραδύνθηκαν σημαντικά το πρώτο τρίμηνο. Ο κίνδυνος είναι οι εταιρείες να μετακυλίσουν το αυξανόμενο κόστος στους καταναλωτές, διατηρώντας τον πληθωρισμό πάνω από το 2% για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Και όπως υπογραμμίζει το Bloomberg, ενώ πρώτη μείωση των επιτοκίων τον Ιούνιο είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα προχωρήσει, οι όποιες ελπίδες για άλλη μια κίνηση έναν μήνα αργότερα, υποχωρούν.

ΕΚΤ: Tι θα συμβεί αν μειώσει τα επιτόκια πριν από τη Fed

«Για την ΕΚΤ, η γερμανική αύξηση των μισθών στη Γερμανία θα είναι ένας άλλος λόγος για να κινηθεί πολύ προσεκτικά με τις μειώσεις των επιτοκίων — ακόμα κι αν η αύξηση των μισθών στις περισσότερες άλλες χώρες της ευρωζώνης είναι πολύ πιο συγκρατημένη», δήλωσε ο Carsten Brzeski, οικονομολόγος στην ING.

Τα κέρδη στους μισθούς πιθανότατα επιβραδύνθηκαν στο 4,3% από πέρυσι τους πρώτους τρεις μήνες, σε σύγκριση με 4,5% για το τελευταίο τρίμηνο του 2023, σύμφωνα με το Bloomberg Economics. Αν και δεν ξεπέρασαν το 3,5% στη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, έφτασαν το 4,8% στη Γερμανία, ανέφερε.

«Τα εθνικά δεδομένα σχετικά με τους μισθούς βάσει διαπραγμάτευσης ρέουν τις τελευταίες εβδομάδες και δείχνουν έναν σχεδόν σταθερό ρυθμό αύξησης των μισθολογικών διακανονισμών. Αυτό είναι απίθανο να εκτροχιάσει την πρώτη μείωση των επιτοκίων της ΕΚΤ τον Ιούνιο, αλλά θα κρατήσει τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής νευρικούς σχετικά με τη δέσμευση για μελλοντικές μειώσεις», σχολιάζει ο Ντέιβιντ Πάουελ, ανώτερος οικονομολόγος της ευρωζώνης, στο Bloomberg Economics.

Διαφορετική εικόνα

Για την ΕΚΤ, μέρος της πρόκλησης είναι ότι οι διαπραγματεύσεις λειτουργούν πολύ διαφορετικά σε ολόκληρη την ήπειρο. Ενώ πολλές συμβάσεις στο Βέλγιο συνδέονται άμεσα με τον πληθωρισμό, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί εργαζόμενοι πρέπει συχνά να περιμένουν νέους γύρους συνομιλιών που καθορίζουν την αποζημίωση για πολλά χρόνια.

Στη Γαλλία, εν τω μεταξύ, οι διαπραγματεύσεις είναι πιο ευέλικτες και οι μισθοί σε πολλούς τομείς συμφωνούνται μία φορά το χρόνο, ανέφεραν οικονομολόγοι της Barclays την περασμένη εβδομάδα σε σημείωμα.

«Υπάρχουν ορισμένοι δείκτες από την αγορά εργασίας που υποδηλώνουν ότι η αύξηση των μισθών στη ζώνη του ευρώ επιβραδύνεται», δήλωσε ο οικονομολόγος της Barclays, Christian Keller. «Αυτό θα πρέπει να συμβάλει σε περαιτέρω αποπληθωρισμό, ο οποίος είναι ήδη πιο έντονος από ό,τι στις ΗΠΑ».

Όσοι είναι λιγότερο αισιόδοξοι επισημαίνουν μια σφιχτή αγορά εργασίας. Η Γερμανία έγινε μάρτυρας μιας σειράς απεργιών στις μεταφορές φέτος και ορισμένοι εργάτες οικοδομής που αναζητούν καλύτερους μισθούς πρόκειται να απεργήσουν αυτή την εβδομάδα για πρώτη φορά σε 17 χρόνια.

«Η υποπροσφορά εργασίας θα ασκήσει ανοδική πίεση στους μισθούς», δήλωσε ο επικεφαλής οικονομολόγος της Berenberg, Holger Schmieding. «Ως εκ τούτου, δεν προβλέπουμε ότι η αύξηση των ονομαστικών μισθών θα μειωθεί κάτω από το 4% σε διαρκή βάση».

Τα επίσημα στοιχεία για τους μισθούς βάσει διαπραγμάτευσης αναμένονται στις 23 Μαΐου, με έναν άλλο δείκτη που παρακολουθείται στενά να δημοσιοποιείται από τη Eurostat στις 7 Ιουνίου — μια ημέρα μετά την επόμενη απόφαση της ΕΚΤ για τα επιτόκια.

Καθώς οι έγκαιρες πληροφορίες σπανίζουν, οι αξιωματούχοι στη Φρανκφούρτη προσπάθησαν να παρέχουν περισσότερη σαφήνεια μέσω των δικών τους, πρόσφατα αναπτυγμένων ανιχνευτών των αμοιβών στη ζώνη του ευρώ.

Αυτοί «συνέχισαν να δείχνουν σημάδια χαλάρωσης», σύμφωνα με έναν απολογισμό της συνάντησης πολιτικής του Απριλίου, που δημοσιεύθηκε την Παρασκευή. Οι ρυθμιστές έχουν επίσης τονίσει ότι τα εταιρικά κέρδη θα πρέπει να απορροφήσουν μέρος του υψηλότερου κόστους εργασίας μετά την επέκταση των περιθωρίων κέρδους τα τελευταία χρόνια.