PODCAST ΒΑΒΕΛ – Β. Κορκίδης (πρ. ΕΒΕΠ): Οι ακριβότερες κατά 25% τιμές του 2019 ήρθαν για να μείνουν

Η ακρίβεια ήρθε για να μείνει, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι τιμές θα είναι ακριβότερες των τιμών του 2019 κατά 25%, επισημαίνει ο πρόεδρος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης. Ο ίδιος προσθέτει, «άρα τι πρέπει να κάνουμε; θα πρέπει να περιορίσουμε τις αυξήσεις αυτό το 25%».

Ο κ. Κορκίδης χαρακτηρίζει «βαβέλ» την κατάσταση που επικρατεί στην αγορά. «Πάνω που βγήκαμε, από όλες αυτές τις κρίσεις, ειδικά τις υγειονομικές και μπήκαμε στην ενεργειακή κρίση, μας ήρθε και η κρίση στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα, για την Ελλάδα και τον Πειραιά σαν το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, αυτό ήταν ένα χτύπημα ισχυρό. Μπορεί να το περνάμε λίγο σιωπηρά και να προσπαθούμε να το παρακάμψουμε, αλλά μην ξεχνάμε ότι από τις αρχές του χρόνου μέχρι τώρα έχουμε μία μείωση της τάξης του 10 – 11% στο λιμάνι του Πειραιά και εκεί που ήταν το πρώτο λιμάνι βγαίνοντας στα πλοία από τη διώρυγα του Σουέζ έχει γίνει τελευταίο από τα στενά του Γιβραλτάρ. Μας επιβαρύνει τουλάχιστον με 10% στα μεταφορικά έξοδα. Γιατί μας καθυστερεί τουλάχιστον 15 μέρες στην παραλαβή των φορτίων και γιατί επίσης μας καθυστερεί και μας αλλάζει όλο το χρονοδιάγραμμα των εξαγωγών. Δεν έχουμε πρόβλημα μόνο στις εισαγωγές, έχουμε και στις εξαγωγές. Γιατί ξέραμε πότε έρχεται το μεγάλο πλοίο να φορτώσει να κάνει την κυκλική του γραμμή στη Μεσόγειο και να φύγει ξανά στην Ασία πάλι μέσω Σουέζ, ενώ τώρα αυτά έχουν δυστυχώς αλλάξει, έχουν έρθει τα μπρος ή πίσω».

Οι αναταράξεις στην εφοδιαστική αλυσίδα

Βεβαίως και θα μας επηρεάσει και όταν στηρίζεται η γερμανική βιομηχανία από ένα τσιπάκι που έρχεται από την Κίνα, όταν οι μπαταρίες της ηλεκτροκίνησης, δεν υπάρχει το made in Europe. Και είδαμε ότι με το κλείσιμο του Σουέζ κλείσαν 4 εργοστάσια, περιμένοντας την πρώτη ύλη. Το 85% των κρίσιμων πρώτων υλών στην Ευρώπη εισάγεται από την Ασία. Πόση άλλη εξάρτηση να έχουμε και πηγαίνοντας στην κουβέντα στις πολυεθνικές που έκανες μια αναφορά, θεώρησα ότι γιατί ξαφνικά τα τελευταία 2 χρόνια βλέπουμε πρακτικές οι οποίες ήταν σε ύπνωση. Υπήρχαν και ο πληθωρισμός της συρρίκνωσης και ότι η ίδια τιμή αγοράς διαφορετική τιμή πώλησης σε 2 διαφορετικές αγορές, το transfer pricing, συζητούσαμε, ανέτρεψαν τα στοιχεία μου και της Ε Ε, έτσι τις διαμαρτυρίες τότε για το transfer pricing που λέγαμε μέσω βαλκανικών χωρών. Άρα όλα αυτά από το 2008 υπήρχαν. Τώρα φτάσαμε στο 2024 να αναρωτηθούμε γιατί παίζουν τα παιχνίδια αυτά οι πολυεθνικές, συνδυαστικά δηλαδή έχουνε βάλει στο παιχνίδι όλες αυτές τις πρακτικές και τις στρατηγικές τιμολόγησης προς όφελός τους. Γιατί; Για τη φορολογία. Πριν δύο χρόνια βγήκε η κοινοτική οδηγία, δεν είναι συμπτωματικό, αν θεωρήσεις ότι ας πούμε το ‘22 αποφάσισε η Ευρώπη με κοινοτική οδηγία, η οποία μάλιστα έγινε και νόμος του κράτους του δικού μας, στις αρχές του Απριλίου του 24 για τη φορολόγηση των πολυεθνικών, το 15%. Δηλαδή αν δεν συμπληρώνεται το 15%, είτε στην έδρα που έχει δηλώσει είτε εκεί που δραστηριοποιείται, το πληρώνει συμπληρωματικά. Οι αυξήσεις που έχουν κάνει οι πολυεθνικές είναι σε αυτό το επίπεδο το 15%; Ίσως είναι και πολλαπλάσιο του 15%. Ίσως πολλαπλασιάζεται το 15% όπου έχουν θυγατρικές. Άρα τι δυσκολεύει την Ευρώπη; Η φορολόγηση και η τιμολόγηση των πολυεθνικών. Αλλά εγώ τα συνδέω αυτά τα δύο.

Η αλήθεια για τον ΦΠΑ

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΒΕΠ, «αν αφαιρέσουμε το ΦΠΑ είτε είναι 24% είτε είναι 13 ή οτιδήποτε οι τιμές είναι ακριβότερες από ότι στις άλλες χώρες, άρα δεν είναι μόνο ο ΦΠΑ. Βεβαίως, το 24% είναι το 1/4 της τιμής, το 13% είναι σχεδόν το 10-15% της τιμής. Αλλά εάν το αφαιρέσεις το ΦΠΑ πάλι είναι ακριβότερες οι τιμές, άρα τι γίνεται δηλαδή η Ελλάδα είναι ο σάκος του μποξ; Ο Έλληνας καταναλωτής είναι ο αποδέκτης όλων αυτών των πρακτικών; Καλά κάνει ο Πρωθυπουργός και διαμαρτύρεται στην Ευρώπη. Το θέμα είναι θα προκριθεί η Ευρώπη;
Ωστόσο θεωρώ ότι πρέπει να πάμε σε μια αναθεώρηση του ΦΠΑ, ειδικά στα είδη διατροφής και στα βασικά καταναλωτικά αγαθά. Δεν μπορεί να είναι τα ίδια πράγματα συνέχεια. Τώρα βλέπουμε προέκυψε το θέμα του καφέ. Λήγει η προθεσμία το καλοκαίρι και θα πρέπει δηλαδή να πληρώνουμε τον καφέ με 24% σερβιριζόμενο ή σερβιριζόμενο; Όλα αυτά, δηλαδή ας τα απλοποιήσουμε λίγο τα πράγματα. Ας πάμε λίγο σε πιο πρακτικά. Να σου πω κάτι Νίκο, 10 κατηγορίες αγαθών είναι που θέλουν να ξαναδούμε, βασικά αγαθά, να δώσουν μια ανάσα και στο τέλος τέλος εντάξει, εγώ καταλαβαίνω από τα 14 δισεκατομμύρια που εισέπραξε το κράτος από έμμεσους φόρους το πρώτο τετράμηνο, τα 6 – 7 δισεκατομμύρια ήταν το ΦΠΑ το καταλαβαίνω το μεγαλύτερο έσοδο του κράτους, αλλά ας κάνουμε μια δοκιμή σε αυτά εδώ. Επικαλούμαστε την Ισπανία, ότι το έκανε, δεν απέδωσε. Να το δεχτώ, αλλά εν πάση περιπτώσει, ας κάνουμε μια δοκιμή και εμείς, γιατί δεν είναι όλα, τι έκανε ο δίπλα. Είναι και tailor made μερικά πράγματα, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τα δικά μας, αφού είναι μια κυβέρνηση μεταρρυθμίσεων.

Ποιους πολιτικούς ξεχώρισε

Θα σου πω συγκεκριμένα τον Χρυσοχοΐδη, εγώ δεν κρύβω ότι είμαι ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, εντάξει αν κάποιοι το κρύβουν, ή δεν θέλουν να το πούνε. Ξεχωρίζω τον Χρυσοχοΐδη ως άνθρωπο. Ξεχωρίζω τον Γιάννη τον Μανιάτη, ο οποίος έμεινε εκεί που ήτανε, δεν άλλαξε, αλλά στα ενεργειακά ήταν ένας άνθρωπος που πραγματικά μπορούσες να μιλήσεις πάρα πολύ καλά. Και βεβαίως και πολλούς πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι εγώ πιστεύω ότι όλοι είχαν καλή πρόθεση να προσφέρουν στη χώρα. Τώρα αν τους βγήκε,  δεν τους βγήκε, αν το είχαν, δεν το είχαν, θα το κρίνουν άλλοι, όχι εγώ.

Η οικονομία του Πειραιά

Ο Πειραιάς την κρίση γενικότερα οι πειραιακές επιχειρήσεις και όσες έχουν να κάνουν με τις παρα ναυτιλιακές, δηλαδή τις επιχειρήσεις υποστήριξης της ναυτιλίας, την περάσαμε πιο ήπια. Γιατί μέσα σε κρίσεις ξέρεις ότι, όταν ας πούμε το 98% του παγκόσμιου εμπορίου μετακινείται δια θαλάσσης, όταν ακόμα και τώρα που μιλάμε οι προοπτικές του παγκοσμίου εμπορίου είναι αύξηση 3% και από το ΔΝΤ και από τον ΟΑΣΑ στα 3,1 τρις δολάρια και όταν η ελληνική ναυτιλία έχει το 22% του παγκόσμιου στόλου και το 52 – 53 μπορεί και 55% του ευρωπαϊκού στόλου, καταλαβαίνεις ότι το μερίδιο είναι πολύ μεγάλο, το κομμάτι της πίτας μεταφέρει αυτή την προστιθέμενη αξία που είπες πριν.

Κατά την γνώμη μου θα έπρεπε να είναι ένα ναυτιλιακό κέντρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Βελτιώνεται όμως, κακά τα ψέματα, εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πειραιώτης και δεν το κρύβω, εμένα μου έχει μείνει σαν εικόνα ο Πειραιάς του Σκυλίτση, δεν εξετάζω τι ήταν ο Σκυλίτσης, ποιος ήταν ο Σκυλίτσης, παρόλο που είχε τελειώσει και το σχολείο την ελληνογαλλική τη δικιά μου. Εγώ θυμάμαι το Σινεάκ που είχε φτιάξει σαν παιδί, την παιδική χαρά στο Νέο Φάληρο, τους σκουπιδιάρηδες να είναι γιατροί ντυμένοι στα λευκά με τα λουλούδια. Αυτό τον Πειραιά θυμάμαι. Αρχίζω και βλέπω πάλι έναν Πειραιά ο οποίος είναι καθαρός, ο οποίος ελκύει τον επισκέπτη. Ακόμα έχουμε προβλήματα στο κυκλοφοριακό, θα τα λύσουμε. Έχουμε την κρουαζιέρα, μεγάλο όπλο και το λέω αυτό γιατί μέχρι τώρα επισκέπτες από την κρουαζιέρα είχαμε τα πληρώματα. Δεν είχαμε τους επιβάτες. Τώρα βλέπουμε και επιβάτες γιατί η Ακρόπολη δέχεται μέχρι 11.000 επισκέπτες ημερησίως, οπότε υπάρχει ένας περιορισμός, άρα πρέπει να βγάλουμε ένα πακέτο επισκεψιμότητας του Πειραιά από τα κρουαζιερόπλοια και επειδή είχαμε πάει σαν Επιμελητήριο, πριν ένα μήνα περίπου στη Γένοβα που ήταν η πρώτη έκθεση κρουαζιέρας, ο τζίρος της κρουαζιέρας στην Ευρώπη είναι 60 δισ. Ευρώ. Ψάχναμε να δούμε τι εισπράττουμε εμείς από τα 60 δις και δυστυχώς εισπράττουμε 669 εκατομμύρια.

Η πλήρης απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης του προέδρου του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιά Βασίλης Κορκίδης στο podcast ΒΑΒΕΛ είναι η εξής:

Ν. Φιλιππίδης
Γεια σου Βασίλη. Καλώς ήρθες.

Β. Κορκίδης
Νίκο, σε ευχαριστώ παρα πολύ. Να είσαι καλά, ευχαριστώ και για τα καλά σου λόγια, να λες εσύ «ο πιο έμπειρος» με τιμά ιδιαίτερα.

Ν. Φιλιππίδης
Τώρα συγγνώμη αν σου ζητούσα να περιγράψεις με δύο λόγια, τη σημερινή κατάσταση στην αγορά, πώς θα την περιέγραφες;

Β. Κορκίδης
Βαβέλ, με μια λέξη, ναι, πράγματι είναι μια πολύπλοκη κατάσταση. Από πού να ξεκινήσουμε και πού να τελειώσουμε; Δεν μας αφήνουν σε ησυχία γενικότερα να δουλέψουμε στην αγορά, πάνω που βγήκαμε, από όλες αυτές τις κρίσεις, ειδικά τις υγειονομικές και μπήκαμε στην ενεργειακή κρίση, μας ήρθε και η κρίση στη Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα, ξέρεις πολύ καλά ότι για την Ελλάδα και τον Πειραιά σαν το μεγαλύτερο λιμάνι της Μεσογείου, αυτό ήταν ένα χτύπημα ισχυρό. Μπορεί να το περνάμε ξέρεις λίγο σιωπηρά και να προσπαθούμε να το παρακάμψουμε, αλλά μην ξεχνάμε ότι από τις αρχές του χρόνου μέχρι τώρα έχουμε μία μείωση της τάξης του 10 – 11% στο λιμάνι του Πειραιά και εκεί που ήταν το πρώτο λιμάνι βγαίνοντας στα πλοία από τη διώρυγα του Σουέζ έχει γίνει τελευταίο από τα στενά του Γιβραλτάρ.

Ν. Φιλιππίδης
Σωστά, έχει αλλάξει η ροή.

Β. Κορκίδης
Ακριβώς και δεν έρχονται πια τα μεγάλα πλοία κατευθείαν από την Ασία στον Πειραιά να ξεφορτώσουν, να μπουν σε μικρότερα feeders και να διανεμηθούν τα φορτία στη Μεσόγειο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά από τα άλλα λιμάνια, ειδικά της Βαλένθια, του Bilbao και της Βαρκελώνης, έρχονται μικρότερα πλοία στο λιμάνι του Πειραιά, κάτι το οποίο κάναμε εμείς.

Ν. Φιλιππίδης
Και γιατί μας αφορά εμάς αυτό;

Β. Κορκίδης
Γιατί μας επιβαρύνει τουλάχιστον με 10% στα μεταφορικά έξοδα. Γιατί μας καθυστερεί τουλάχιστον 15 μέρες στην παραλαβή των φορτίων και γιατί επίσης μας καθυστερεί και μας αλλάζει όλο το χρονοδιάγραμμα των εξαγωγών. Δεν έχουμε πρόβλημα μόνο στις εισαγωγές, έχουμε και στις εξαγωγές. Γιατί ξέραμε πότε έρχεται το μεγάλο πλοίο να φορτώσει να κάνει την κυκλική του γραμμή στη Μεσόγειο και να φύγει ξανά στην Ασία πάλι μέσω Σουέζ, ενώ τώρα αυτά έχουν δυστυχώς αλλάξει, έχουν έρθει τα μπρος ή πίσω.

Ν. Φιλιππίδης
Θα μου τα πεις θα τα συζητήσουμε όλα αυτά αναλυτικά. Αναφέρθηκε σε κρίσεις, δεν είπες λέξη και μου κάνει εντύπωση αυτό, για την οικονομική κρίση, οι επιχειρήσεις ανέκαμψαν από την οικονομική κρίση, τη σβήσαμε, τη διαγράψαμε; Οι καταναλωτές την ξέχασαν;

Β. Κορκίδης
Πού να ξεχάσουμε τέτοια πράγματα, έχουν γίνει τρομερά πράγματα αυτά τα 12 – 15 χρόνια, ενδεχομένως γιατί από το 2008 αρχίσαμε να είχαμε κάποια σημάδια, τουλάχιστον παγκόσμια οικονομία. Λέγαμε αν την Ελλάδα την προσπεράσει η κρίση, αν θυμάσαι. Τελικά όχι την προσπέρασε, αλλά μάλλον κατέληξε στα βράχια της Ελλάδας η κρίση. Εν πάση περιπτώσει, αυτό το οποίο δεν θα ξεχάσουμε ποτέ σαν επιχειρηματικότητα είναι το 2015 και το κλείσιμο των τραπεζών. Αυτό ήταν κάτι το οποίο εμένα τουλάχιστον στα 60 μου χρόνια και στα 42 που είμαι έμπορος, δεν μου είχε συμβεί και δεν ξέρω αν θα μου ξανασυμβεί. Εύχομαι να μην ξανασυμβεί βεβαίως σε κανέναν, αλλά οι τράπεζες δεν είχαν κλείσει ούτε στο ΄Β Παγκόσμιο Πόλεμο και έκλεισαν το 2015. Λοιπόν αυτό νομίζω ότι μας έχει σημαδέψει. Και για αυτό πάντα σκεφτόμαστε όλες αυτές τις δελεαστικές προτάσεις που γίνονται πολλές φορές για μείωση των φόρων, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών. Ότι ξέρετε κάτι; Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Επιστροφή στο παρελθόν με αυτά τα οποία περάσαμε, δεν μας επιτρέπεται να την επιτρέψουμε και εμείς σαν απλοί πολίτες ή σαν απλοί μικρομεσαίοι, πόσω μάλλον οι πολιτικοί οι οποίοι ξεστομίζουν πολλές φορές πολλά πράγματα, ειδικά ενόψει εκλογών. Είναι πολύ μεγάλο το ρεπερτόριο.

Ν. Φιλιππίδης
Θες να μοιραστείς μαζί μας πότε ξεκίνησες;

Β. Κορκίδης
Ναι, ξεκίνησα όταν τελείωσα τις σπουδές μου ουσιαστικά το 1984.

Ν. Φιλιππίδης
Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου, της αλλαγής.

Β. Κορκίδης
Βεβαίως μετά είχα να κάνω 2 χρόνια 26 μήνες στο πολεμικό ναυτικό, όπως ξέρεις μεγάλη εμπειρία, ειδικά επειδή είναι ναυπηγός, δεν είχα καμία σχέση με τη θάλασσα, αλλά θα σου πω κάτι είναι ότι επειδή είμαι από μια εμπορική οικογένεια από 12 χρονών πήγαινα στο μαγαζί του μπαμπά, ηλεκτρικά είδη πλοίων, το μαγαζί από το 1961 στον Πειραιά. Και έλεγα, δεν ήταν οι γονείς μου δημόσιοι υπάλληλοι να παίζω και εγώ με τα άλλα παιδιά έξω αντί να πηγαίνω κάθε πρωί στο μαγαζί, ειδικά τα καλοκαίρια. Σήμερα βέβαια δεν το λέω αυτό. Λέω ότι είχα τελειώσει ένα σχολείο πολύ μεγάλο από τα 12 χρόνια στο λιμάνι του Πειραιά και γενικότερα σε μια περίοδο που υπήρχε ανάπτυξη. Υπήρχε δουλειά. Μπορεί να υπήρχε ακρίβεια και τότε μπορεί να υπήρχε πληθωρισμός.

Ν. Φιλιππίδης

Υπήρχε πληθωρισμός πολύ υψηλός. Γιατί τώρα έχουμε τρομάξει. Και τότε ο πληθωρισμός ήταν πάνω από 10%.

Β. Κορκίδης
Είχαμε δουλειά, δεν προλαβαίναμε και όλοι δούλευαν με ένα χαμόγελο. Ξέρεις, ακόμα και εργαζόμενοι, γιατί αυτό που έμαθα τουλάχιστον από μικρός είναι να σέβομαι τους εργαζομένους και αυτό κάνω μέχρι σήμερα και αυτό που μεταδίδω και εγώ στα παιδιά μου. Γιατί οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουμε αυτούς που χρειαζόμαστε. Ένας να λείψει κάτι δεν πάει καλά. Επίσης δουλεύουμε στον ίδιο χώρο, τις ίδιες ώρες. Βλέπουμε τον άλλο, αν είναι χαρούμενος, αν είναι προβληματισμένος, αν είναι στεναχωρημένος, αν έχει κάποια προβλήματα, δεν μπορείς να το αφήσεις έτσι. Λοιπόν, αυτά με χαρακτηρίζουν περισσότερο. Χαίρομαι που προοδεύσαμε, που προκόψαμε, αλλά το κάναμε με πολύ προσοχή και νοικοκυριό.

Ν. Φιλιππίδης
Δεκαετία 80 λοιπόν, 1984 άρχισες να ασχολείσαι με την επιχείρηση.

Β. Κορκίδης
Ακριβώς. Ίδρυσα τη δεύτερη οικογενειακή επιχείρηση σε ξεχωριστό χώρο, με νέες τεχνολογίες. Η ναυτιλία ξέρεις ότι επιβάλλει κάθε λίγα χρόνια νέες προδιαγραφές, θέλει τα πιστοποιητικά βελτιωμένα, μεγαλύτερη ασφάλεια, μεγαλύτερη αποδοτικότητα σε όλα αυτά τα οποία γίνονται. Μια τεχνολογική επανάσταση που δεν θα μπορούσε να μείνει η ναυτιλία απ’ έξω.

Ν. Φιλιππίδης
Το οποίο όμως δεν κινείται πάνω στον οικονομικό κύκλο της χώρας. Η ναυτιλία έχει τους δικούς της κύκλους οικονομικούς.

Β. Κορκίδης
Ναι, παγκόσμιους και αυτό μας κάνει πολύ καλό. Είναι πραγματικά ένα παράθυρο, μία πόρτα τεράστια σε όλο τον κόσμο. Γι αυτό και ο Πειραιάς, ξέρεις, δεν είμαστε μονοδιάστατοι στην οικονομία, δηλαδή το εμπόριο δεν περιορίζεται στο λιανικό εμπόριο σε μια βιτρίνα ενός καταστήματος. Έχουμε το χονδρικό εμπόριο, έχουμε το εισαγωγικό, το εξαγωγικό, το διαμετακομιστικό εμπόριο, οπότε αυτή τη σφαιρική εικόνα την έχουμε μέσα μας, δηλαδή την βλέπουμε καθημερινά.

Ν. Φιλιππίδης
Εκείνη την περίοδο λοιπόν ασχολήθηκες με την επιχείρηση. Στα κοινά πότε μπήκες;

Β. Κορκίδης
Στα κοινά μπήκα το 2004 ως πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Πειραιά.

Ν. Φιλιππίδης
Μπήκες με ευρώ δηλαδή;

Β. Κορκίδης
Μπήκα με ευρώ, ναι, ναι. Βέβαια είχα και βοηθητικούς ρόλους.

Ν. Φιλιππίδης
Και στην περίοδο της επανιδρύσεως, κυβέρνηση Καραμανλή τότε.

Β. Κορκίδης

Ναι, ναι. Έχω περάσει ξέρεις, ασχολούμενος με τα κοινά έχω περάσει 6 – 7 κυβερνήσεις. Δεν σου λέω για πόσους υπουργούς, δεν βάζω τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις μέσα και τους υπηρεσιακούς υπουργούς. Για αυτό έμαθα να κρατάω προσωπικότητες, χαρακτήρες και αξίες από τους πολιτικούς.

Ν. Φιλιππίδης
Πες μου ένα – δύο περιστατικά που σου έρχονται εύκολα στο μυαλό που σε έχουν στιγματίσει.

Β. Κορκίδης
Κοίταξε, θα σου πω συγκεκριμένα τον Χρυσοχοΐδη, εγώ δεν κρύβω ότι είμαι ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, εντάξει αν κάποιοι το κρύβουν, ή δεν θέλουν να το πούνε.

Ν. Φιλιππίδης
Τον Χρυσοχοΐδη του ΠΑΣΟΚ ή της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ;

Β. Κορκίδης
Τον Χρυσοχοΐδη ως άνθρωπο. Είδες ότι μια αξία είναι διαχρονική. Ξεχωρίζω τον Γιάννη τον Μανιάτη, ο οποίος έμεινε εκεί που ήτανε, δεν άλλαξε, αλλά στα ενεργειακά ήταν ένας άνθρωπος που πραγματικά μπορούσες να μιλήσεις πάρα πολύ καλά.

Ν. Φιλιππίδης
Είναι και υποψήφιος ευρωβουλευτής, βέβαια.

Β. Κορκίδης
Και βεβαίως και πολλούς πολιτικούς αρχηγούς, οι οποίοι εγώ πιστεύω ότι όλοι είχαν καλή πρόθεση να προσφέρουν στη χώρα. Τώρα αν τους βγήκε,  δεν τους βγήκε, αν το είχαν, δεν το είχαν, θα το κρίνουν άλλοι, όχι εγώ.

Ν. Φιλιππίδης
Η αλήθεια είναι αυτή λοιπόν, εντάξει. Περάσαμε πολλά, περάσαμε την περίοδο προφανώς των παχιών αγελάδων, δεκαετία του 2000. Ήταν τα πράγματα τόσο καλά στο εμπόριο τότε; Αντιλαμβάνομαι ότι δεν ήτανε και περίοδος, που λέγαμε όλοι τι ωραία που περνάμε, πάλι γκρινιάζαμε.

Β. Κορκίδης
Ναι, ξέρεις, όμως είχαμε, δυστυχώς αυτό αποδείχτηκε εκ των υστέρων βέβαια. Είχαμε μια υπερκατανάλωση και έναν υπερδανεισμό. Και τα 2 μας κατέστρεψαν, μπορώ να πω, αλλά εκείνη την εποχή δεν τα βλέπαμε. Θυμάσαι ότι μας παίρνανε τηλέφωνο από τις τράπεζες και έδιναν τις πιστωτικές κάρτες λες και ήτανε τραπουλόχαρτα.

Ν. Φιλιππίδης
Η αδικία, ξέρεις ποια είναι ότι αν ρωτήσεις τον μέσο πολίτη πότε ήταν η περίοδος των παχιών αγελάδων θα σου πει τη δεκαετία του 80. Ενώ στην πραγματικότητα οι ζωές άλλαξαν προς τα πάνω απότομα και εκ των υστέρων καταλάβαμε λανθασμένα ήταν η δεκαετία του 2000.

Β. Κορκίδης
Και εγώ έτσι νομίζω, απλώς η δεκαετία του ‘80 θεωρώ ότι δημιουργήθηκε μια νέα τάξη στην Ελλάδα, η οποία αναπτύχθηκε βέβαια στην πορεία. Δημιούργησε για να τα φάει τη δεκαετία του ξεκινήματος του ευρώ. Εκεί συνειδητοποίησα και εγώ ξέρεις μετά από μια διαδρομή στην επιχείρηση με πολύ δουλειά και τα λοιπά, φαντάσου να είχες ένα δισεκατομμύριο δραχμές, ήσουνα πολύ πλούσιος, έτσι δεν είναι; Από το 2001 και μετά όμως είχες 3 εκατομμύρια ευρώ. Εγώ θεώρησα ότι εκείνη την περίοδο έπρεπε να ξανά ξεκινήσω να δημιουργώ.

Ν. Φιλιππίδης
Έχω την αίσθηση ότι χάσαμε λίγο το μέτρημα και τους υπολογισμούς. Τότε δημιουργήθηκαν κάποια πράγματα τα οποία μετά. Καλύφθηκαν από την κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας και άρχισαν να ανατέλλουν ξανά όταν αρχίσαμε να πατάμε στα πόδια μας, εννοώ δηλαδή συνθήκες στο εμπόριο, πρακτικές, εμπορικές, πολυεθνικών, κλεισμένα περιθώρια κέρδους υψηλά, τα οποία μάλιστα στην πρώτη ευκαιρία αύξαναν απότομα και μυστηριωδώς, μεγάλη ευκαιρία.

Β. Κορκίδης
Χαίρομαι πραγματικά που το αναφέρεις αυτό, γιατί διερωτόμουν πώς ξαφνικά ας πούμε, αυτή η παγκοσμιοποίηση γύρισε μπούμερανγκ και μήπως από το globalization έπρεπε εδώ και πολύ καιρό η Ευρώπη να σκεφτεί το localization, γιατί θεωρώ ότι ανεργία δημιούργησε, ανεπάρκεια δημιούργησε, εξάρτηση δημιούργησε έτσι όπου θέλεις και στον ενεργειακό χώρο, στο διατροφικό χώρο που να πάρουμε και να πούμε. Δηλαδή αγοράσαμε κάτι φθηνότερο από την Ασία. Άαυτός ήταν ο σκοπός. Τελικά όμως το αγοράζαμε φτηνά, μας στοίχισε μάλλον φθηνότερα ή το πληρώνουμε ακριβότερα;

Ν. Φιλιππίδης
Μπερδέψαμε λίγο την κοινή αγορά, δηλαδή η κοινή αγορά στην Ευρώπη μπορεί να έχει κάποιο νόημα γιατί ήτανε λίγο πολλοί άνθρωποι με διαφορετικά εισοδήματα, αλλά περίπου με τα ίδια χαρακτηριστικά. Και νομίζαμε ότι θα βρούμε παντού κοινές αγορές και αυτή θα είναι η ζωή μας.

Β. Κορκίδης
Είδες στην έκθεση Λέτα, συζητάμε 30 χρόνια για την ενιαία αγορά, περάσαμε και από το στάδιο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Το ξεπεράσαμε και αυτό τελικά ενιαία αγορά δεν έχουμε.

Ν. Φιλιππίδης
Ναι, το θέμα είναι γενικώς, δεν έχουμε κοινές πολιτικές και αυτό αρχίζει και δημιουργεί προβλήματα, δηλαδή βλέπουμε αυτή τη στιγμή πριν ενδεχομένως ήταν ένα πρόβλημα της Ελλάδας. Εντάξει, το πληρώσαμε, προχωρήσαμε, το συνηθίσαμε. Τώρα βλέπουμε ότι η Γερμανία για παράδειγμα αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα. Βλέπουμε η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία πλέον να μην είναι η κορυφαία στον κόσμο, ούτε καν η δεύτερη στον κόσμο. Η τρίτη στον κόσμο πίσω από τους Αμερικανούς και τους Κινέζους και ξαφνικά η ατμομηχανή αρχίζει και σβήνει μηχανές. Αυτό δεν θα μας επηρεάσει;

Β. Κορκίδης
Βεβαίως και θα μας επηρεάσει και όταν στηρίζεται η γερμανική βιομηχανία από ένα τσιπάκι που έρχεται από την Κίνα, όταν οι μπαταρίες της ηλεκτροκίνησης, δεν υπάρχει το made in Europe. Και είδαμε ότι με το κλείσιμο του Σουέζ κλείσαν 4 εργοστάσια, περιμένοντας την πρώτη ύλη. Το 85% των κρίσιμων πρώτων υλών στην Ευρώπη εισάγεται από την Ασία. Πόση άλλη εξάρτηση να έχουμε και πηγαίνοντας στην κουβέντα στις πολυεθνικές που έκανες μια αναφορά, θεώρησα ότι γιατί ξαφνικά τα τελευταία 2 χρόνια βλέπουμε πρακτικές οι οποίες ήταν σε ύπνωση. Υπήρχαν και ο πληθωρισμός της συρρίκνωσης και ότι η ίδια τιμή αγοράς διαφορετική τιμή πώλησης σε 2 διαφορετικές αγορές, το transfer pricing, συζητούσαμε, ανέτρεψαν τα στοιχεία μου και της Ε Ε, έτσι τις διαμαρτυρίες τότε για το transfer pricing που λέγαμε μέσω βαλκανικών χωρών. Άρα όλα αυτά από το 2008 υπήρχαν. Τώρα φτάσαμε στο 2024 να αναρωτηθούμε γιατί παίζουν τα παιχνίδια αυτά οι πολυεθνικές, συνδυαστικά δηλαδή έχουνε βάλει στο παιχνίδι όλες αυτές τις πρακτικές και τις στρατηγικές τιμολόγησης προς όφελός τους. Γιατί; Για τη φορολογία. Πριν δύο χρόνια βγήκε η κοινοτική οδηγία, δεν είναι συμπτωματικό, αν θεωρήσεις ότι ας πούμε το ‘22 αποφάσισε η Ευρώπη με κοινοτική οδηγία, η οποία μάλιστα έγινε και νόμος του κράτους του δικού μας, στις αρχές του Απριλίου του 24 για τη φορολόγηση των πολυεθνικών, το 15%. Δηλαδή αν δεν συμπληρώνεται το 15%, είτε στην έδρα που έχει δηλώσει είτε εκεί που δραστηριοποιείται, το πληρώνει συμπληρωματικά. Οι αυξήσεις που έχουν κάνει οι πολυεθνικές είναι σε αυτό το επίπεδο το 15%; Ίσως είναι και πολλαπλάσιο του 15%. Ίσως πολλαπλασιάζεται το 15% όπου έχουν θυγατρικές. Άρα τι δυσκολεύει την Ευρώπη; Η φορολόγηση και η τιμολόγηση των πολυεθνικων. Αλλα εγω τα συνδεω αυτά τα 2.

Ν. Φιλιππίδης
Και καλά κάνεις υπό την έννοια ότι μιλούσαμε για κοινή αγορά και θεωρητικά τα θέματα τουλάχιστον της αγοράς της πραγματικής, αυτά θα τα επιτηρεί με κάποιο τρόπο και διαπιστώνουμε στην πράξη ότι δεν τα επιτηρεί. Και επειδή προσπαθούμε να έρθουμε και να φέρουμε το θέμα εδώ. Στην εγχώρια ακρίβεια, γιατί πρέπει να διευκρινίσουμε ότι είναι ξεκάθαρο ότι ακρίβεια υπάρχει ένα σωρευτικό φαινόμενο και συμβαίνει την τελευταία τριετία. Η δική σου η άποψη είναι ότι θα μείνουμε σε αυτά τα επίπεδα, θα περάσουμε σε αρνητικό πληθωρισμό, ενδεχομένως, άρα θα έχουμε διορθώσεις; Ποια θα είναι η πορεία;

Β. Κορκίδης
Εγώ θα κρατήσω αυτό το οποίο έχει γραφτεί σε έκθεση του ΟΑΣΑ ότι θα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ακρίβεια ήρθε για να μείνει. Και ότι θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι τιμές θα είναι ακριβότερες των τιμών του 2019 κατά 25%. Άρα τι πρέπει να κάνουμε, για να μην αν θέλεις έτσι τρέφουμε ελπίδες απατηλές θα πρέπει να περιορίσουμε τις αυξήσεις αυτό το 25%. Δηλαδή ξέρουμε ότι το κόστος παραγωγής αυξάνεται. Είδαμε ότι πλέον οι φυσικές καταστροφές, όλες αυτές τις ζημιές που δημιουργούνται από την κλιματική αλλαγή, έχουν μπει στη ζωή όλων των κατοίκων του πλανήτη σε όλες τις χώρες. Δεν υπάρχει περίπτωση να αποφύγουμε. Νομίζω το δεύτερο, ο ανταγωνισμός δημιουργεί μονοπώλια, άρα δημιουργεί και καρτέλ στο θέμα της τιμολόγησης. Μετά η ζήτηση και η προσφορά. Βλέπουμε ότι η ζήτηση μειώνεται, γιατί υπάρχει μια ανισορροπία εισοδήματος και κατανάλωσης. Το άλλο που μπορεί ενδεχομένως να ελέγξει η Ευρώπη είναι οι στρατηγικές τιμολόγησης. Εκεί θεωρώ τα royalties, τα δικαιώματα ιδιωτικής ετικέτας, ο εσωτερικός δανεισμός

Ν. Φιλιππίδης
Τα διακιώματα είναι αυτά τα οποία ιδρύεται μια εταιρεία σε μια άλλη χώρα για παράδειγμα στην Ελλάδα, ενώ η έδρα της πολυεθνικής είναι σε κάποια άλλη χώρα στο εξωτερικό μεγάλη και υποχρεώνει την θυγατρική να πληρώνει υψηλά δικαιώματα προκειμένου να διακινεί τα προϊόντα και να χρησιμοποιεί την ετικέτα και αυτός είναι ένας τρόπος πολύ εύκολος να προκληθεί εθνική επιβάρυνση.

Β. Κορκίδης
Ακριβώς. Και τι άλλο; Ο εσωτερικός δανεισμός θυγατρικής μητρικής, γιατί υποτίθεται εκεί δεν φορολογείται. Επιστρέφει η θυγατρική τα κέρδη ως επιστροφή του δανεισμού που της είχε κάνει η μητρική και βεβαίως η φορολογία, όπως αναφέρεις. Αν πάμε να δούμε τις τιμές στα ελληνικά ράφια και αφαιρέσουμε το ΦΠΑ είτε είναι 24 είτε είναι 13 ή οτιδήποτε είναι, οι τιμές είναι ακριβότερες από ότι στις άλλες χώρες, άρα δεν είναι μόνο ο ΦΠΑ. Βεβαίως, το 24% είναι το 1/4 της τιμής, το 13% είναι σχεδόν το 10-15% της τιμής. Αλλά εάν το αφαιρέσεις το ΦΠΑ πάλι είναι ακριβότερες οι τιμές, άρα τι γίνεται δηλαδή η Ελλάδα είναι ο σάκος του μποξ; Ο Έλληνας καταναλωτής είναι ο αποδέκτης όλων αυτών των πρακτικών; Καλά κάνει ο Πρωθυπουργός και διαμαρτύρεται στην Ευρώπη. Το θέμα είναι θα προκριθεί η Ευρώπη;

Ν. Φιλιππίδης
Με αυτά τα δεδομένα στο γνωστό ερώτημα υπέρ ή κατά του ΦΠΑ που καταλαβαίνω το βάζουν πλέον κι οι βιομήχανοι, το βάζουνε οι «σουπερμαρκετάδες» ξαφνικά. Δεν ήταν πριν, αυτό τώρα προέκυψε.

Β. Κορκίδης
Κοίταξε, θεωρώ ότι πρέπει να πάμε σε μια αναθεώρηση του ΦΠΑ, ειδικά στα είδη διατροφής και στα βασικά καταναλωτικά αγαθά. Δεν μπορεί να είναι τα ίδια πράγματα συνέχεια. Τώρα βλέπουμε προέκυψε το θέμα του καφέ. Λήγει η προθεσμία το καλοκαίρι και θα πρέπει δηλαδή να πληρώνουμε τον καφέ με 24% σερβιριζόμενο ή σερβιριζόμενο; Όλα αυτά, δηλαδή ας τα απλοποιήσουμε λίγο τα πράγματα. Ας πάμε λίγο σε πιο πρακτικά. Να σου πω κάτι Νίκο, 10 κατηγορίες αγαθών είναι που θέλουν να ξαναδούμε, βασικά αγαθά, να δώσουν μια ανάσα και στο τέλος τέλος εντάξει, εγώ καταλαβαίνω από τα 14 δισεκατομμύρια που εισέπραξε το κράτος από έμμεσους φόρους το πρώτο τετράμηνο, τα 6 – 7 δισεκατομμύρια ήταν το ΦΠΑ το καταλαβαίνω το μεγαλύτερο έσοδο του κράτους, αλλά ας κάνουμε μια δοκιμή σε αυτά εδώ. Επικαλούμαστε την Ισπανία, ότι το έκανε, δεν απέδωσε. Να το δεχτώ, αλλά εν πάση περιπτώσει, ας κάνουμε μια δοκιμή και εμείς, γιατί δεν είναι όλα, τι έκανε ο δίπλα. Είναι και tailor made μερικά πράγματα, κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τα δικά μας, αφού είναι μια κυβέρνηση μεταρρυθμίσεων.

Ν. Φιλιππίδης
Αντιλαμβάνομαι ότι περιγράφεις κάτι το οποίο δεν είναι ακριβώς οριζόντιο ως μέτρο, δηλαδή δεν σημαίνει ότι το ‘24 πρέπει αυτόματα όλα τα τρόφιμα να γίνουν 13. Μιλάς για για μετακινήσεις εσωτερικές μετακινήσεις.

Β. Κορκίδης
Ειλικρινά, ο φόρος προστιθέμενης αξίας έχει μια έννοια συγκεκριμένη. Είναι φόρος προστιθέμενης αξίας. Εάν αγοράζεις κάτι με 13% ΦΠΑ και το πουλάς με 24, δεν είναι φόρος προστιθέμενης αξίας. Είναι προστιθέμενος φόρος, δηλαδή τι βάζεις, φόρο στο φόρο; Χάνει και την έννοια του.

Ν. Φιλιππίδης
Μισό λεπτό τώρα η κυβέρνηση αν αντιλαμβάνομαι καλά ισχυρίζεται ότι δεν μπορώ να μειώσω αυτούς τους έμμεσους φόρους γιατί πολύ απλά έχω πολύ μεγάλη φοροδιαφυγή, έχω πολλά αδήλωτα εισοδήματα τα οποία φαίνονται στην κατανάλωση η οποία θα μας πεις μετά πως την βλέπεις να κινείται. Άρα παίρνω μέτρα για παράδειγμα, όπως τη φορολόγηση των ατομικών επιχειρήσεων.

Β. Κορκίδης
Ναι, με αντικειμενικά κριτήρια.

Ν. Φιλιππίδης
Για μίλησέ μας γι αυτό.

Β. Κορκίδης
Θα σου πω, το είχα πει και στον κύριο Θεοχάρη, τον οποίο γνωρίζω χρόνια ότι θα προτιμούσα από μια κυβέρνηση η οποία φέρνει μεταρρυθμίσεις να ακούσω ψηφιακά κριτήρια, έτσι δεν είναι; Θα είχε μια λογική. Άλλωστε ένας αλγόριθμος δεν είναι; Δεν θα μπορούσαν αυτό το αλγόριθμο να βάλουν οσους περισσοτερους παραμέτρους γίνεται από ότι να ξαναγυρίσουμε σε αυτό το παρωχημένο «αντικειμενικά κριτήρια»; Δηλαδή την αδυναμία του κράτους να ελέγξει τη φοροδιαφυγή, τη φοροαποφυγή, όπως θέλεις πες την, είτε είναι επιστημονική για πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, μεγάλους ομίλους, είτε είναι πολύ πρόχειρη για τους πολύ μικρούς με ατομικές, την οριζοντιοποιούμε; Δηλαδή αλλού πάμε στοχευμένα αλλού, άντε, όποιους πάρει ο χάρος; Υποτίθεται ότι μιλάμε για ένα ψηφιακό κράτος. Μιλάμε για την ψηφιακή μετάβαση της οικονομίας. Χρησιμοποίησέ τα αυτά τα εργαλεία πιλοτικά να δεις τι αποτελέσματα θα σου φέρουνε. Εγώ συμφωνώ ότι τα 92 δισ. που δηλώνουν τα 6 εκατομμύρια, πόσα είναι φορολογούμενοι στη χώρα μας ότι είναι λίγα. Είδα και τα στοιχεία των επιχειρήσεων και πραγματικά εντάξει, δεν μπορώ να δικαιολογήσω κανέναν, γιατί τότε θα θεωρήσω και τον εαυτό μου κορόιδο. Έτσι, δεν μπορεί να είμαι μέσα στις 18.000 επιχειρήσεις, τότε είμαι πολύ πετυχημένος. Εγώ νομίζω ότι έχω πολλά πράγματα να κάνω ακόμα και είμαστε το 0,2% που δηλώνουμε 200.000 κέρδη, αν πάμε πάνω από τις 200.000 είναι 6000 επιχειρήσεις, 0,0 μη μετρήσιμο ποσοστό. Λοιπόν, εγώ θεωρώ ότι αυτά βεβαίως πρέπει να βελτιωθούν, αλλά με το δρόμο που στρώνεις διαδικτυακά, ψηφιακά.

Ν. Φιλιππίδης
Θα συμφωνούσα πλήρως μαζί σου και ως απόδειξη θα ζητούσα το εξής: να προσφύγουν όλοι οι ελεύθεροι επαγγελματίες και να αμφισβητήσουν τα τεκμήρια. Έχω την αίσθηση ότι το ποσοστό θα είναι πολύ κάτω του 2% που θα τα αμφισβητήσουν και θα τείνει προς το μηδέν.

Β. Κορκίδης
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί βολεύονται με τα αντικειμενικά κριτήρια, αυτοί που πληρώνουμε ενδεχομένως πολύ παραπάνω από τα αντικειμενικά μπορεί να τα θεωρούμε άδικα αυτοί που τα πληρώνουν τελικά νομίζω ότι κάτι ξέρουν περισσότερο και δεν μιλάνε. Ξέρεις τι, με βάζεις σε δίλλημα, μου το είχε πει και κάποιος άλλος. Εγώ πέρα από πρόεδρος εμπορικού συλλόγου, από πρόεδρος της ΕΣΕΕ, των εμπόρων και τα λοιπά πέρασα στα επιμελητήρια που είναι συμβουλευτικό όργανο της κυβέρνησης. Δεν είμαστε συνδικαλιστικό όργανο να βγούμε, να διεκδικήσουμε. Μπορούμε να πούμε όμως την πρότασή μας και αυτό ξέρεις είναι πολύ καλύτερο, γιατί δεν διαμαρτύρεσαι και λες όχι σε κάτι ή εναντιώνεσαι σε κάτι. Έχεις την υποχρέωση να έχεις έναν αντίλογο, να έχεις μια πρόταση και αυτό μας κάνει πιο δημιουργικούς. Γι αυτό είπαμε, όχι αντικειμενικά. Πάμε στα ψηφιακά κριτήρια, κανένας δεν θα είχε αντίρρηση για τα ψηφιακά κριτήρια.

Ν. Φιλιππίδης
Γυρίζω στην αγορά, τι θα γίνει η κατανάλωση; Η κατανάλωση έδειχνε να κρατάει. Έβλεπα τα στοιχεία και διάβαζα την ανακοίνωσή σου για το Πάσχα που έδειξε ότι 6 στους 10 καταναλωτές διατήρησαν ή αύξησαν τις αγορές τους. Αυτό θα συνεχίζεται έτσι, ευθύγραμμα ή ήδη αρχίζει και εμφανίζει κόπωση;

Β. Κορκίδης
Σαφώς εμφανίζει κόπωση, γιατί τώρα τι γίνεται; Πληρώνουμε 55% παραπάνω τις τιμές βασικών καταναλωτικών αγαθών σαν Έλληνες καταναλωτές και οι αυξήσεις των μισθών δυστυχώς έχουν υπερκαλυφθεί που ήταν 27,7% την τελευταία τετραετία. Αναφέρομαι στον μέσο μισθό, ο οποίος εντάξει, έχει πάει στα 1.280€ από τα .1200 περίπου. Στόχος είναι τα 1.500, υπολείπεται ένα 14% για να φτάσουμε εκεί. Και η τελευταία έκθεση της Eurostat μας δείχνει ότι ο Έλληνας καταναλωτής έχει 18% μικρότερη καταναλωτική δύναμη. Πληρώνει 55% ακριβότερα τα τρόφιμα και δυστυχώς οι αυξήσεις των μισθών δεν είναι ανάλογες. Άρα βλέπω ότι υπάρχει κόπωση, την παρατηρούμε σε περιόδους μετά τα Χριστούγεννα, μετά το Πάσχα ότι γίνεται μια παραπάνω κατανάλωση εκείνες τις ημέρες λόγω των οικογενειακών και κοινωνικών υποχρεώσεων.

Ν. Φιλιππίδης
Και τα δώρα του ιδιωτικού τομέα, βέβαια.

Β. Κορκίδης
Βεβαίως, το 1 δισ., αν λέμε ότι έκανε 1,5 δισ., ας πούμε, η αγορά το Πάσχα τζίρο, το 1 δισ. ήτανε και πλέον τα δώρα μετά τις αυξήσεις. Τα υπόλοιπα ήταν μετακινήσεις, ταξίδια, δεν είναι όλα λεφτά τα οποία πάνε ας πούμε, στο εμπόριο. Πάνε και στις αεροπορικές εταιρείες, ακτοπλοϊκές εταιρείες και στα ξενοδοχεία και στην εστίαση. Μοιράζεται το πράγμα. Αυτό που θέλω να πω όμως είναι ότι πρέπει να καταλάβουμε την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου. Τη συζητάμε, δεν την έχουμε κάνει ποτέ πράξη. Περάσαμε μέσα από κρίσεις, περάσαμε μέσα από μνημόνια, περάσαμε από χίλια δύο πράγματα που λέγαμε να αλλάξει το παραγωγικό μοντέλο της χώρας. Τι θέλουμε; Επενδύσεις, εξαγωγές, ενέργεια. Αυτά είναι τα 3 έψιλον της αγοράς. Και δεν κάναμε τίποτα. Εξακολουθούμε να εισάγουμε το 90% των καταναλωτικών αγαθών. Την αγροδιατροφή μας, επίσης πάρα πολλά προϊόντα

Ν. Φιλιππίδης
Συρρικνώθηκε και άλλο.

Β. Κορκίδης
Συρρικνώθηκε κι άλλο και με τον θεσσαλικό κάμπο, τις καταστροφές που έγιναν, επόμενο ήταν, δυστυχώς. Και η οικονομία μας κατά 70% του ΑΕΠ της χώρας μας βασίζεται στην ιδιωτική κατανάλωση. Πότε θα το αλλάξουμε αυτό; Πώς θα το αλλάξουμε αυτό; Τουλάχιστον το πώς και το χρονοδιάγραμμα δεν έπρεπε να το είχαμε κάνει;

Ν. Φιλιππίδης
Απλώς, καταλαβαίνω ότι η κυβέρνηση τώρα έχει ανακαλύψει ότι πρέπει να σταματήσει η ιδιωτική κατανάλωση είναι το 70% και πρέπει το ΑΕΠ και η χώρα να αναπτύσσεται με επενδύσεις και αυτό η αλήθεια είναι έρχεται σε μια στιγμή που οι επιχειρήσεις περίμεναν καλύτερες μέρες, δηλαδή οι τιμές να αρχίζουν να σταθεροποιούνται και οι τζίροι να αυξάνουν λόγω της αύξησης των εισοδημάτων.

Β. Κορκίδης
Ναι, αλλά τι γίνεται όμως τώρα; Όμως και ο τουρισμός δεν είναι εισαγόμενη κατανάλωση; Είναι βιομηχανία, ο τουρισμός; Είναι αγροδιατροφή, ο τουρισμός; Είναι η πρωτογενής παραγωγή ο τουρισμός; Είναι μια μεγάλη τεράστια υπηρεσία που φέρνει 21 δισεκατομμύρια ευρώ στη χώρα μας.

Ν. Φιλιππίδης
Εξαρτάται Βασίλη, αν γίνεται με εισαγόμενα προϊόντα η κατανάλωση στην Ελλάδα είναι πρόβλημα. Αν γίνεται με τοπικά προϊόντα, αρχίζει και έχει μια προστιθέμενη αξία μεγαλύτερη.

Β. Κορκίδης
Ακριβώς, αυτό λέω και εξαρτάται βεβαίως και από εξωγενείς παράγοντες. Βλέπουμε μια τουφεκιά να πέσει στην περιοχή, ψάξε, βρες τον τουρίστα. Πόσα χρόνια φωνάζουμε και λέμε, ξέρετε κάτι; Εμείς μπορεί να είμαστε άνθρωποι του εμπορίου, όμως κερδίζουμε περισσότερα, όταν αγοράζουμε εγχώρια προϊόντα και τα εξάγουμε. Κερδίζουμε περισσότερα, όταν αγοράζουμε φτηνά και πουλάμε φτηνά, όχι όταν αγοράζουμε ακριβά και πουλάμε ακριβότερα. Επίσης, πόσα χρόνια φωνάζουμε και λέμε ότι δεν μπορεί η Ολλανδία και το Βέλγιο, οι χώρες με αντίστοιχη, αν θέλεις έκταση με εμάς με χειρότερες καιρικές συνθήκες και ένα κλίμα το οποίο δεν είναι τόσο ευνοϊκό πουλάνε το τετραγωνικό χιλιόμετρο αγροτικής γης 800.000€. Η Ολλανδία, που είναι πρωταθλήτρια στην Ευρώπη, 550.000 το Βέλγιο και εμείς το πουλάμε 15.000€. Κάτι δεν κάνουμε καλά. Να αφήσω τον τουρισμό, να πάω στα ναυπηγεία. Πόσα χρόνια λέγαμε, έχουμε αυτές τις υποδομές που τις έχει πληρώσει ο ελληνικός λαός εδώ και χρόνια πολλές φορές. Κατηγορηθήκαμε για κρατικές ενισχύσεις, τα κλείσαμε τα ναυπηγεία, έχουμε τη μεγαλύτερη δεξαμενή σε όλη την Ευρώπη, 500.000 τόνων που για λόγους ασφάλειας όλων αυτών των γιγάντιων των θαλασσών, των κοντέινερς που έρχονται και των κρουαζιερόπλοιων, έπρεπε να λειτουργεί για λόγους ασφαλείας και όχι γιατί μας λυπάται η Ευρώπη να ξαναλειτουργήσει με τα ναυπηγεία. Και αυτές τις υποδομές τώρα ξεκινήσαμε πριν 2 χρόνια, ευτυχώς να τις αξιοποιούμε, τώρα και με το Σκαραμαγκά να φτιάξουμε αυτή την ναυπηγική τρίαινα, 18 δισεκατομμύρια δολάρια συνάλλαγμα φέρνανε τα ναυπηγεία στη χώρα μας.

Ν. Φιλιππίδης
Προχωράει αυτό;

Β. Κορκίδης
Προχωράει, δηλαδή μας περίσσευαν αυτά και τα εκχωρήσαμε στους Τούρκους;

Ν. Φιλιππίδης
Η αλήθεια είναι ότι βλέπεις να γίνεται, επειδή εσύ κινείσαι στον ευρύτερο χώρο του Πειραιά εδώ μέχρι σε όλη την παραλία. Η κατάσταση των επιχειρήσεων ποια είναι;

Β. Κορκίδης
Ό,τι συνδέεται με τη ναυτιλία, ειλικρινά σου μιλάω, είναι ευλογημένο. Ο Πειραιάς την κρίση γενικότερα οι πειραιακές επιχειρήσεις και όσες έχουν να κάνουν με τις παρα ναυτιλιακές, δηλαδή τις επιχειρήσεις υποστήριξης της ναυτιλίας, την περάσαμε πιο ήπια. Γιατί μέσα σε κρίσεις ξέρεις ότι, όταν ας πούμε το 98% του παγκόσμιου εμπορίου μετακινείται δια θαλάσσης, όταν ακόμα και τώρα που μιλάμε οι προοπτικές του παγκοσμίου εμπορίου είναι αύξηση 3% και από το ΔΝΤ και από τον ΟΑΣΑ στα 3,1 τρις δολάρια και όταν η ελληνική ναυτιλία έχει το 22% του παγκόσμιου στόλου και το 52 – 53 μπορεί και 55% του ευρωπαϊκού στόλου, καταλαβαίνεις ότι το μερίδιο είναι πολύ μεγάλο, το κομμάτι της πίτας μεταφέρει αυτή την προστιθέμενη αξία που είπες πριν.

Ν. Φιλιππίδης
Θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο πλούσιος ο Πειραιάς, κατά τη γνώμη μου.

Β. Κορκίδης
Θα έπρεπε να είναι ένα ναυτιλιακό κέντρο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Βελτιώνεται όμως, κακά τα ψέματα, εγώ που είμαι γέννημα θρέμμα πειραιώτης και δεν το κρύβω, εμένα μου έχει μείνει σαν εικόνα ο Πειραιάς του Σκυλίτση, δεν εξετάζω τι ήταν ο Σκυλίτσης, ποιος ήταν ο Σκυλίτσης, παρόλο που είχε τελειώσει και το σχολείο την ελληνογαλλική τη δικιά μου. Εγώ θυμάμαι το Σινεάκ που είχε φτιάξει σαν παιδί, την παιδική χαρά στο Νέο Φάληρο, τους σκουπιδιάρηδες να είναι γιατροί ντυμένοι στα λευκά με τα λουλούδια. Αυτό τον Πειραιά θυμάμαι. Αρχίζω και βλέπω πάλι έναν Πειραιά ο οποίος είναι καθαρός, ο οποίος ελκύει τον επισκέπτη. Ακόμα έχουμε προβλήματα στο κυκλοφοριακό, θα τα λύσουμε. Έχουμε την κρουαζιέρα, μεγάλο όπλο και το λέω αυτό γιατί μέχρι τώρα επισκέπτες από την κρουαζιέρα είχαμε τα πληρώματα. Δεν είχαμε τους επιβάτες. Τώρα βλέπουμε και επιβάτες γιατί η Ακρόπολη δέχεται μέχρι 11.000 επισκέπτες ημερησίως, οπότε υπάρχει ένας περιορισμός, άρα πρέπει να βγάλουμε ένα πακέτο επισκεψιμότητας του Πειραιά από τα κρουαζιερόπλοια και επειδή είχαμε πάει σαν Επιμελητήριο, πριν ένα μήνα περίπου στη Γένοβα που ήταν η πρώτη έκθεση κρουαζιέρας, ο τζίρος της κρουαζιέρας στην Ευρώπη είναι 60 δισ. Ευρώ. Ψάχναμε να δούμε τι εισπράττουμε εμείς από τα 60 δις και δυστυχώς εισπράττουμε 669 εκατομμύρια.

Ν. Φιλιππίδης
Με τόσα νησιά;

Β. Κορκίδης
Με 1100 προσεγγίσεις κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι του Πειραιά, με 49 προορισμούς, νησιά και λιμάνια στη χώρα μας και εισπράττουμε 660 εκατομμύρια. Ποιοι εισπράττουν τα περισσότερα; Οι Ιταλοί, 16 δισεκατομμύρια ευρώ. Γιατί κάνουν όλες τις επισκευές στο χειμώνα των κρουαζιερπλοίων τις περιοδικές. Να λοιπόν που έρχονται να κουμπώσουν τώρα τα ναυπηγεία. Και λένε οι κρουαζιεράδες οι 7 – 8 μεγάλες εταιρείες, που είναι και αμερικανικές οι περισσότερες, είναι πολυεθνικές, «μας φερθήκατε πολύ καλά την περίοδο της πανδημίας, όταν άλλα λιμάνια διώχνανε τα κρουαζιερόπλοια, ο Πειραιάς θα δεχότανε και θέλουμε να το ανταποδώσουμε, θέλουμε ντόκους, να κάνουμε τις επισκευές μας, τις περιοδικές». Να πως θα αρχίσουν αυτά τα 669 εκατομμύρια να πάνε στο 1 δις, να πάνε στο 1,5, δεν λέω αν θα φτάσουμε την Ιταλία στα 16, γιατί οι Ιταλοί ναυπηγούν και κρουαζιερόπλοια, αλλά μπορούμε και εμείς στο μέλλον να πιστεύουμε και στα μέγα γιοτ ή στα μικρότερα κρουαζιερόπλοια. Να πώς το ένα φέρνει το άλλο.

Ν. Φιλιππίδης
Τελευταία ερώτηση, αισιόδοξος ή απαισιόδοξος;

Β. Κορκίδης
Πάντα είμαι αισιόδοξος για το μέλλον και πραγματικά βλέπουμε και βήματα θετικά, βλέπουμε βήματα προς τα εμπρός, αρχίζουμε και αφήνουμε πίσω μας όλα αυτά τα οποία αναφέραμε πριν που μπορεί να τα θυμόμαστε, αλλά δεν θέλουμε να τα ξαναζήσουμε. Εγώ πιστεύω ότι όλα θα πάνε καλά, γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που βρίσκεται σε μια γεωπολιτική θέση πολύ σημαντική. Μερικές φορές μπορεί να τίθεται σε κίνδυνο, αλλά στην επιχειρηματικότητα όσο ρισκάρεις κερδίζεις.

Ν. Φιλιππίδης
Ευχαριστώ θερμά, Βασίλη.

Β. Κορκίδης
Κι εγώ Νίκο μου, ευχαριστώ.