Politico: Γιατί δεν υπάρχει ενιαία αγορά για Coca Cola και Nutella – Οι διαφορές στις τιμές

Στην απόκλιση στις τιμές πώλησης ίδιων προϊόντων σε διαφορετικές αγορές εστίασε το Politico, τονίζοντας πόσο δύσκολο είναι να πιστέψει κανείς ότι υπάρχει ενιαία αγορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αφορμή αποτέλεσε το γεγονός ότι οι Ολλανδοί πληρώνουν 70% περισσότερο από τους Γερμανούς για ένα μπουκάλι Coca-Cola.

H Ολλανδή υπουργός Οικονομίας Μίκι Αντριάανσενς βλέπει ότι οι Ολλανδοί πρέπει να ξοδεύουν περισσότερα από τους Γερμανούς γείτονές τους για κορυφαίες μάρκες για προϊόντα επάλειψης σοκολάτας και παγωτό.

Coca Cola: Γιατί δεν θα κάνουμε τα ίδια λάθη με την PepsiCo

«Βλέπουμε μερικές φορές όσον αφορά την Coca-Cola ότι στη Γερμανία το προϊόν είναι κατά 1 ευρώ φθηνότερο από ό,τι στην Ολλανδία, που είναι πολλά χρήματα», δήλωσε στο Politico σε συνέντευξή της την περασμένη εβδομάδα.

Έρευνα του ολλανδικού υπουργείου Οικονομίας διαπίστωσε πράγματι πως πέρυσι ένα μπουκάλι Coca-Cola του 1 λίτρου κοστίζει 1,08 ευρώ στη Γερμανία και 1,83 ευρώ στις Κάτω Χώρες. Ένα βαζάκι Nutella κοστίζει 2,79 ευρώ για τους Γερμανούς αγοραστές και 3,02 ευρώ για τους Ολλανδούς. Ένα κουτί παγωτά Magnum κοστίζει 3,73 ευρώ στη Γερμανία και 5,22 ευρώ στις Κάτω Χώρες.

Είναι μόνο οι Ολλανδοί;

Κι όμως, όχι. Ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Petr Fiala ανέβασε ένα βιντεάκι στο X πέρυσι όπου συνέκρινε την τιμή των 1,49 ευρώ στη Γερμανία για ένα μπουκάλι Coca-Cola 1,5 λίτρου με την τιμή των 1,33 ευρώ στην Τσεχία για ένα μικρότερο δοχείο του 1 λίτρου. Η Nutella κόστιζε 4,58 ευρώ για 750 γραμμάρια στη Γερμανία και 6,87 ευρώ για 600 γραμμάρια στην Τσεχία.

«Από την άποψη των καταναλωτών, αυτό δεν θα έπρεπε να συμβαίνει σε μια ενιαία αγορά», δήλωσε η Βανέσα Τέρνερ της ευρωπαϊκής οργάνωσης καταναλωτών BEUC. «Τα μέλη μας ανησυχούν πολύ για τις τιμές των τροφίμων, ιδίως σε περιόδους κρίσης του κόστους ζωής».

Δεν είναι εύκολο να υπάρξει ενιαία αγορά τροφίμων όταν υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα εισοδήματα σε ολόκληρη την ΕΕ. Οι Βούλγαροι, οι Σλοβάκοι και οι Ρουμάνοι έχουν μόλις το ένα τρίτο του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος των κατοίκων του πλούσιου Λουξεμβούργου.

Τα προϊόντα πωλούνται συχνά φθηνότερα στις φτωχότερες χώρες, και μέχρι πρόσφατα οι χώρες αυτές έπαιρναν επίσης λιγότερα: μικρότερες συσκευασίες ή χειρότερη ποιότητα, ένα ζήτημα για το οποίο οι χώρες της Κεντρικής Ευρώπης διαμαρτυρήθηκαν έντονα την τελευταία δεκαετία, κερδίζοντας τη δράση της ΕΕ κατά των τροφίμων «διπλής ποιότητας».

Οι τιμές των τροφίμων είναι τώρα ξανά στο μενού μετά τις απότομες αυξήσεις στον απόηχο της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και τις ανησυχίες για τον «πληθωρισμό της απληστίας», όπου οι αυξήσεις των τιμών ξεπερνούσαν τον πληθωρισμό ή παρέμεναν υψηλές ακόμη και όταν το υποκείμενο κόστος μειωνόταν.

Η Μίκι Αντριάανσενς βλέπει ένα διαφορετικό χάσμα σε όλη την Ευρώπη, όπου οι τιμές των τροφίμων είναι χαμηλότερες σε μεγαλύτερες χώρες με μεγαλύτερες αγορές που μπορούν να υποστηρίξουν αρκετές αλυσίδες τροφίμων που μειώνουν το κόστος – όπως οι γερμανικές Lidl και Aldi ή οι γαλλικέ Carrefour και Auchan.

«Βλέπουμε ότι, ειδικά όταν εξετάζουμε τις μεγαλύτερες χώρες όπως η Γερμανία ή η Γαλλία, ότι χώρες όπως οι Κάτω Χώρες, οι μικρότερες χώρες, έχουμε μειονέκτημα όσον αφορά ορισμένα προϊόντα», δήλωσε στο Politico.

Παράλληλο εμπόριο

Ο αγώνας για τα τρόφιμα μετατοπίζεται τώρα στην ενιαία αγορά για τα τρόφιμα που πωλούνται σε επίπεδο χονδρικής, ή πώς οι κατασκευαστές σκοπεύουν τα προϊόντα που πωλούνται σε μια χώρα να παραμείνουν στη χώρα αυτή.

Στόχος τους μπορεί να είναι να εμποδίσουν τους λιανοπωλητές τροφίμων να αγοράζουν προϊόντα εκεί όπου είναι φθηνότερα για να τα μεταπωλήσουν σε πλουσιότερες χώρες, όπου οι μάρκες θα μπορούσαν να τα χρεώνουν ακριβότερα.

Αυτό ονομάζεται παράλληλο εμπόριο. Στους κατασκευαστές δεν αρέσει και μπορεί να το αποτρέψουν χρησιμοποιώντας ετικέτες που κατευθύνουν ένα προϊόν για ορισμένες χώρες αλλά όχι για άλλες ή για όλες ή χρησιμοποιώντας διαφορετικά μεγέθη συσκευασίας για κάθε αγορά. Τα εμπόδια μπορούν επίσης να πάρουν τη μορφή ενός ευγενικού email που ανακατευθύνει έναν καταναλωτή σε στο τοπικό υποκατάστημα  στη χώρα του που έχει διαφορετικό τιμοκατάλογο.

Η Αντριάανσενς επισημαίνει πως τα ολλανδικά σούπερ μάρκετ περιορίζονται να αγοράζουν από ορισμένους χονδρέμπορους και δεν μπορούν να αγοράζουν από φθηνότερους προμηθευτές στη Γερμανία.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει αναφερθεί στα οφέλη του παράλληλου εμπορίου, συμπεριλαμβανομένων των εξοικονομήσεων έως και 14 δισεκατομμυρίων ευρώ για τους καταναλωτές. Οι αρχές επιβολής του ανταγωνισμού έχουν πατάξει κραυγαλέα παραδείγματα – όπως επιβάλλοντας πρόστιμα στη βελγική ζυθοποιία AB InBev επειδή εμπόδισε την πώληση φθηνότερης ολλανδικής μπύρας στο Βέλγιο και στη Mondelēz επειδή παρεμπόδισε τις πωλήσεις σοκολάτας, μπισκότων και καφέ.

Ο ρόλος της ΕΕ

Η Ολλανδή υπουργός Οικονομίας θέλει να προχωρήσει περαιτέρω με μια «απαγόρευση των διακρίσεων στην ΕΕ» για το εμπόριο μεταξύ επιχειρήσεων, η οποία θα αντιμετώπιζε τέτοιους εδαφικούς περιορισμούς στην προσφορά, δήλωσε. Η Αντριάανσενς έλαβε την υποστήριξη οκτώ άλλων χωρών σε μια συνάντηση την περασμένη εβδομάδα για νέους κανόνες που θα εμποδίζουν τους εμπόρους και τους πωλητές να εμποδίζουν τα σούπερ μάρκετ να προμηθεύονται αγαθά από εκεί που είναι φθηνότερα.

Η Επιτροπή υποσχέθηκε μια διερευνητική αποστολή για να δει τι μπορεί να γίνει. Ωστόσο, η Επίτροπος Ανταγωνισμού Margrethe Vestager δήλωσε στους υπουργούς ότι «το θέμα του εδαφικού περιορισμού της προσφοράς είναι αμφιλεγόμενο».

«Οι λιανοπωλητές από τη μία πλευρά και οι διεθνείς προμηθευτές επώνυμων προϊόντων από την άλλη δεν προσεγγίζουν τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο», ανέφερε σχετικά η ίδια στο Συμβούλιο Ανταγωνισμού την Παρασκευή.

Πράγματι, η European Brands Association δήλωσε ότι η τιμολόγηση δεν είναι απλή και αντικατοπτρίζει τους τοπικούς κανόνες και το κόστος για τη συσκευασία, τη μεταφορά και τους φόρους. Επισημαίνουν επίσης ότι οι έμποροι λιανικής πώλησης είναι τελικά υπεύθυνοι για τον καθορισμό της τιμής που πληρώνουν οι καταναλωτές και απολαμβάνουν την ισχύ στην αγορά που τους επιτρέπει να χρεώνουν ορισμένους πελάτες περισσότερο.

«Συνεχίζουν να υπάρχουν διαφορετικοί κανόνες σε όλες τις χώρες, οι οποίοι θα πρέπει να αξιολογούνται, καθώς και διαφορετικές οικονομικές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών», αναφέρεται σε ανακοίνωση.

Και μόνο η αποκάλυψη αυτών των διαφορών και η δημοσίευση των τιμών μπορεί να κάνει τη διαφορά, δήλωσε ο καθηγητής νομικής του University College του Λονδίνου Ιωάννης Λιανός, ο οποίος στο παρελθόν ήταν επικεφαλής της ελληνικής αρχής ανταγωνισμού.

«Αυτό αυξάνει το ενδιαφέρον των φορέων χάραξης πολιτικής, καθώς οι καταναλωτές θα είναι πιο ευαισθητοποιημένοι», είπε. «Αλλά αυτό δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα. Και το πρόβλημα είναι ότι η ενιαία αγορά πρέπει να λειτουργεί».