Χρηματιστήριο Αθηνών: Διστακτικότητα μπροστά στα νέα δεδομένα

Παραδοσιακά, η επενδυτική κοινότητα δεν νιώθει άνετα όταν βρίσκεται μπροστά σε κινδύνους που δεν μπορεί να τιμολογήσει.

Η παρούσα συνθήκη είναι μια από αυτές τις περιπτώσεις.

Διότι αφενός δεν έχει στα χέρια της ιστορικότητα, αφετέρου αν επέλθουν αλλαγές σε καθεστώτα ή πολιτικές συνιστώσες (δεν είναι του παρόντος, αλλά συζητείται προεξοφλητικά) θα είναι ριζικές και μεσο-μακροπρόθεσμου ορίζοντα.

Το φαινόμενο της ευρωπαϊκής ακροδεξιάς δεν είναι κάτι νέο. Δεν ήλθε ξαφνικά σε αυτές τις ευρωεκλογές, αλλά κατάφερε να σφυρηλατηθεί μέσα από αρκετά έτη ορθών πολιτικών επιλογών των παρατάξεων αυτών (ή λανθασμένων των αντιπάλων τους).

Πέραν όμως από πολιτική ανάλυση, που δεν είναι η θεματολογία της στήλης, η χρηματαγορά αντιμετωπίζει την (επικείμενη) ενισχυμένη παρουσία ακροδεξιών κομμάτων στο Ευρωκοινοβούλιο με σκεπτικισμό.

Κυρίως διότι ελλοχεύει κίνδυνος στρέβλωσης στις αποτιμήσεις επενδυτικών προϊόντων και εν γένει επενδυτικών σχεδιασμών, αναφερόμενοι τόσο σε ομόλογα όσο και σε μετοχές, αλλά και σε πλέον πολύπλοκες δομές.

Για να ακριβολογήσουμε, δεν πιθανολογείται αρνητικό σενάριο απαραίτητα, καθώς οι ακροδεξιές παρατάξεις περί ων ο λόγος απέχουν παρασάγγας από παρελθούσες εικόνες και αποτυπώματα, ενώ η απόκλισή τους από το “κέντρο” δεν είναι τόσο μεγάλη όπως φαίνεται.

Ωστόσο, το πρόβλημα του αγνώστου παραμένει, εξού και οι κλυδωνισμοί στα ευρωπαϊκά ταμπλό. Και η προβληματική εδράζεται επί της βάσης μιας απευθείας συσχέτισης της ενδυνάμωσης του ηγέτη και της αδυναμίας του να ελεγχθεί ενδογενώς από το ίδιο το σύστημα που τον οδήγησε να ηγηθεί.

Κι αν οι μετοχικές αγορές πισωπάτησαν, το μείζον πρόβλημα εντοπίζεται -προς το παρόν- στα κρατικά ομόλογα, καθώς οι ομολογιούχοι δεν φαίνεται ότι θα αισθανθούν καλά αν καταλήξουν με χρεόγραφα χωρών με ακροδεξιές κυβερνήσεις. Και έτσι, βγαίνουν πωλητές σε -ήδη υποτιμημένα- ομόλογα.

Και πάλι, δεν βρίσκουμε εδώ κάτι το μεμπτό και αποφεύγουμε γενικευμένη δαιμονοποίηση ή πολιτικοποιημένη ανάλυση, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να σεβαστούμε τη διστακτικότητα που επικρατεί.

Στο Χρηματιστήριό μας, η παρούσα συγκυρία μάς βρίσκει μετά από μια αξιόλογη πλαγιοπτωτική κίνηση. Όπου πολλοί ήταν αυτοί που είχαν την “ευκαιρία” να (επανα)τοποθετηθούν σε “χαμηλότερα” επίπεδα, σε πληθώρα μετοχών όπως ΟΠΑΠ, ΜΥΤΙΛ, ΕΛΠΕ, ΜΟΗ, ΑΡΑΙΓ, ΕΤΕ, ΕΥΡΩΒ, ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΕΚ, ΚΡΙ, ΟΛΠ, CENER, TITC, κ.α. Τίτλους με τους οποίους συνεχώς ασχολούμαστε, καθώς έχουν αποδείξει ότι έχουν ακόμα κάποιο επενδυτικό ενδιαφέρον.

Κι όμως, η συνέχιση του απαισιόδοξου μοτίβου στη σκιά των αποτελεσμάτων των ευρωεκλογών, θα επιφέρει εκ νέου έξοδο από αγοραστικές θέσεις, με λιγότερες -πλέον- ανοχές για υποστηρικτικές αγορές, και ίσως με βαρύτερο κλίμα.

Κάτι που θα προσδώσει με τη σειρά του επιθετικότερη πτωτική κίνηση, στην οποία αρνούμαστε να επιμείνουμε αγοραστές, μέχρι νεοτέρας.

Το σενάριο των 1420 μονάδων είναι λογικό καθώς εκεί οριοθετείται μια μεσοπρόθεσμη, πολύμηνη ανοδική κίνηση.

Μα και επιμέρους, αρκετοί τίτλοι έχουν καθαρά “στοπ”, ώστε να οριοθετείται αντίστοιχα και η ενδεχόμενη απώλεια, η οποία είναι σχετικά μικρή, ή έστω μικρότερη από τα δυνητικά κέρδη.

Σε κάθε περίπτωση, προς το παρόν κρατάμε την ανθεκτική συμπεριφορά πολλών μετοχών (που θα είναι και οι επόμενοι προορισμοί μας) αλλά και την κακή άλλων (που θα αποφύγουμε).

Δεν πρέπει να αμελείται εξάλλου το γεγονός ότι ήδη η ΕΚΤ ενεργοποίησε μια ευκταία πολιτική μείωσης επιτοκίων για να αποσυμφορήσει το κόστος δανεισμού. Αν όμως αντιστραφεί το κλίμα, θα “καεί” αυτό το χαρτί, και θα υπάρξουν άδικες περαιτέρω ρευστοποιήσεις. Απαιτείται υπομονή και καλός σχεδιασμός, ανάλογα το προφίλ του κάθε επενδυτή.