Καταρχάς, σε επίπεδο Γενικού Δείκτη, χάθηκε οριακά ένα βασικό επίπεδο στήριξης, αυτό των 1420 μονάδων.
Οι 1405-1407 μονάδες ενδέχεται να αποτελέσουν εφαλτήριο για μια αξιοπρεπή ανοδική αντίδραση, τουλάχιστον 20 μονάδων, ώστε να δώσει και στους επενδυτές ένα σημείο εξόδου.
Προφανώς, όλα εξαρτώνται από το κλίμα στις υπόλοιπες ευρωαγορές, ελέω πολιτικής ασάφειας, μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Ωστόσο, σε τέτοιες περιπτώσεις, το χειρότερο θα ήταν κάποιος να επιμείνει, με κίνδυνο να εγκλωβιστεί χωρίς λόγο, επεκτείνοντας τις απώλειες στο χαρτοφυλάκιό του.
Ενώ αντίθετα, αν η αγορά επιστρέψει δριμύτερη, το πολύ πολύ να ξαναμπεί. Και μολονότι μοιραία αφενός θα έχει γράψει ζημία, αφετέρου θα μπει σε υψηλότερες τιμές από εκείνες που εξαρχής πούλησε, μολαταύτα θα έχει μπει σε πιο “ασφαλές” σημείο, αφού θα έχουμε αξιολογήσει ότι τα χειρότερα πέρασαν.
Στο παραπάνω σενάριο, ο κίνδυνος να καταγραφούν εκτεταμένες απώλειες είναι μεγαλύτερος από την απομείωση της “άδικης” ρευστοποίησης.
Ειδικότερα, η εικόνα των μετοχών είναι μικτή. Στη μεγάλη και μεσαία κεφ/ση, υπάρχουν μετοχές που έχουν χάσει την ανοδικότητά τους, κι αν όχι στη βαριά συνεδρίαση της Παρασκευής, ίσως και νωρίτερα κι άλλες, που συντηρούνται ανοδικές.
Ενδεικτικά, “διεσώθησαν” οι ΕΥΡΩΒ, ΜΥΤΙΛ, ΟΠΑΠ, ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ΜΠΕΛΑ, ΙΝΛΟΤ, ΕΛΠΕ, ΑΒΑΞ, ΚΡΙ, ΕΧΑΕ, EEE, CENER, ΤΙΤC, OΛΠ . Απεναντίας, ΕΤΕ, ΠΕΙΡ, ΑΛΦΑ, ΔΕΗ, ΟΤΟΕΛ, ΑΡΑΙΓ, ΜΟΗ, απογοητεύουν, ενώ άλλες όπως ΚΟΥΕΣ, ΕΛΧΑ, ΒΙΟ, ΦΡΛΚ, ΟΤΕ παραμένουν ουδέτερες.
Η προβληματική, στην παρόυσα φάση, εδράζεται επί της γενικότερης διστακτικότητας που διακατέχει το επενδυτικό κοινό, και κυρίως εντός ευρωαγορών.
Το ενδεχόμενο οι ακροδεξιές παρατάξεις να επικυριαρχήσουν, με πρώτους προορισμόυς τη Γαλλία, το Βέλγιο, την Αυστρία και την Ιταλία. φαίνεται να δημιουργούν άγχος στους επενδυτές. Τούτο δε είναι αληθές υπό το πρίσμα της αναστάτωσης στην αγορά κρατικών ομολόγων, με την πλειονότητα αυτών στη δευτερογενή αγορά να “ματώνουν” αυτές τις ημέρες.
Όποια κι αν είναι η έκβαση αυτής της εξέλιξης, θεωρούμε ότι αφενός δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία (αφού ο ακροδεξιός άνεμος πνέει χρόνια ολοένα και ισχυρότερος), αφετέρου απαιτείται επενδυτική υπομονή, χωρίς να σημαίνει ότι στο τέλος θα επέλθει κατάρρευση των χρηματαγορών. Ωστόσο, ίσως τα πράγματα κυλήσουν νευρικά στις επόμενες πολλές εβδομάδες, με πρώτο ραντεβού τις εκλογές στην Γαλλία.