Γαλλία: Η αγωνία των επιχειρήσεων για τις επικείμενες εκλογές

Είναι γνωστό ότι ο κόσμος των επιχειρήσεων και δη των εισηγμένων απεχθάνεται τις πολιτικές αβεβαιότητες. Και ο ορισμός της πολιτικής αβεβαιότητας είναι ασφαλώς οι κοινοβουλευτικές εκλογές.

Πόσω μάλλον αν αυτές προκηρύσσονται πρόωρα και αιφνιδιαστικά, για να φέρουν τους ψηφοφόρους ενώπιον των ευθυνών τους έπειτα από μια «άστοχη» ευρωπαϊκή εκλογική επιλογή που έκαναν, είτε απέχοντας από τη διαδικασία είτε ψηφίζοντας την Ακροδεξιά.

Γαλλία: Οι επιχειρήσεις φλερτάρουν με τη Μαρίν Λεπέν

Αυτό είναι το δίλημμα που έβαλε ο Εμανουέλ Μακρόν στους συμπολίτες του. Δίλημμα που πολλοί παρομοίασαν με κίνηση τζογαδόρου. Με μια εκβιαστική πολιτική ζαριά, που ελπίζει ο Γάλλος πρόεδρος ότι θα του βγει, καθώς θα ταρακουνήσει τη συνείδηση των πολιτών που θα προσέλθουν μαζικά στις κάλπες στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου για να κλείσουν την πόρτα της εξουσίας στον λαϊκιστικό και εσωστρεφή Εθνικό Συναγερμό, τη μετεξέλιξη του αναφανδόν ακροδεξιού και μισαλλόδοξου Εθνικού Μετώπου, που ίδρυσε ο πρώην αλεξιπτωτιστής στον πόλεμο της Αλγερίας, Ζαν-Μαρί Λεπέν (σε λίγες ημέρες κλείνει τα 95 έτη του βίου του).

Η κόρη και διάδοχος του Λεπέν, Μαρίν, η οποία άλλαξε και την ονομασία του κόμματος που παρέλαβε, έχει ήδη διορίσει έναν νεότατο και δημοφιλή πολιτικό, τον Ζορντάν Μπαρντελά, ως υποψήφιο πρωθυπουργό σε περίπτωση που ο Εθνικός Συναγερμός θα επαναλάβει και στις βουλευτικές εκλογές την επιτυχία των ευρωεκλογών και θα έλθει με διαφορά πρώτο κόμμα.

Προ διημέρου η Λεπέν διεμήνυσε urbi et orbi ότι δεν θα επιδιώξει να ρίξει τον Μακρόν, αλλά ότι πρόθεσή της είναι ο εκλεκτός της για την πρωθυπουργία (ο ηλικίας μόλις 28 ετών Μπαρντελά) να «συγκατοικήσει» με τον πρόεδρο.

Πρόθεση της ακροδεξιάς πολιτικού που έχει κάνει πολλά βηματάκια προς τα αριστερά της για να συναντήσει τη συστημική Δεξιά, ήταν να καθησυχάσει κατά πρώτον τους Γάλλους ψηφοφόρους, την προτίμηση των οποίων ζητεί, και κατά δεύτερον τον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας και τις αγορές ότι δεν θα έρθει η συντέλεια του κόσμου με μια πολιτική συγκατοίκηση (cohabitation) με τον Μακρόν.

Εν ευθέτω χρόνω, το 2027 συγκεκριμένα, η ίδια πιθανότατα θα διεκδικήσει την προεδρία απέναντι σε κάποιον συνυποψήφιο, όχι πάντως απέναντι στο Μακρόν, ο οποίος θα έχει ολοκληρώσει δύο συναπτές πενταετείς θητείες.

Κρύος ιδρώτας

Μάλλον ελάχιστα απέδωσε η επίδειξη θεσμικής νομιμότητας της Μαρίν Λεπέν. Τουλάχιστον τον επιχειρηματικό κόσμο της Γαλλίας ουδόλως τον έπεισε. Σε δελτίο τύπου που έδωσε στη δημοσιότητα τη Δευτέρα, η Γαλλική Ένωση Ιδιωτικών Επιχειρήσεων (Afep) ξεκαθάρισε τις προσδοκίες της για τις δύο επικείμενες εκλογές, γράφει στη «Le Figaro» ο Βλαντιμίρ Γκαρσέν-Μπερσόν.

Η Afep κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, προειδοποιώντας τους ψηφοφόρους ότι οι ψήφοι τους είναι απολύτως καθοριστικές για το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό μέλλον της χώρας». Και εμμέσως τους καλεί να αποφύγουν να ψηφίσουν τα πολιτικά άκρα.

Η αγωνία της Ένωσης φαίνεται να κορυφώνεται όχι μόνο από το ότι ο Εθνικός Συναγερμός παραμένει, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις του Σαββατοκύριακου, πρώτος στις εκλογικές προτιμήσεις των Γάλλων, αλλά και επειδή δεύτερο δημοσκοπικά εμφανίζεται το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, που συγκρότησαν τα κόμματα της Αριστεράς (η Ανυπότακτη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι Οικολόγοι).

«Η Afep μπαίνει για να συμμετάσχει στην πολιτική συζήτηση επειδή το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών θα καθορίσει τη θέση και την αξιοπιστία της Γαλλίας έναντι των Ευρωπαίων και διεθνών εταίρων της και συνεπώς την ικανότητά της να ενεργεί για τα συμφέροντά της σε έναν κόσμο που κατακερματίζεται και όπου οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται», σημειώνει χαρακτηριστικά η επαγγελματική Ένωση.

Η Ένωση υπενθυμίζει ότι η θέση που θα πάρουν οι Γάλλοι ψηφοφόροι κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών, «θα επηρεάσουν την ικανότητα των μεγάλων εταιρειών να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους, να επενδύουν στην καινοτομία, να στηρίζουν την απασχόληση και να διατηρούν την αγοραστική δύναμη των εκατομμυρίων εργαζομένων που απασχολούν.

Η Afep προειδοποιεί για τον «μείζονα κίνδυνο διαρκούς εκτροχιασμού της γαλλικής και της ευρωπαϊκής οικονομίας» και για «βαριές συνέπειες στην απασχόληση και στο γαλλικό κοινωνικό μοντέλο».

Στην Ένωση αυτή μετέχουν 117 μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που εδρεύουν στη Γαλλία, όπως η Air France-KLM, η Airbus, η Engie, η L’Oréal, η LVMH, η Michelin, ακόμα και η ολλανδοβρετανική πετρελαϊκή Shell που έχει γραφεία και στο Παρίσι.

«Συνοχή» ζητεί η Medef

«Η Afep μοιάζει να ανταποκρίνεται στο κάλεσμα που είχε κάνει την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ προς τις επιχειρήσεις, μικρές και μεγάλες, να παρέμβουν στον προεκλογικό αγώνα λέγοντας ξεκάθαρα τι πιστεύουν για τα οικονομικά προγράμματα των κομμάτων», σημειώνει ο ρεπόρτερ του «Figaro».

Ο Βλαντιμίρ Γκαρσέν-Μπερσόν θεωρεί πάντως ότι η ανταπόκριση των μεγάλων εργοδοτικών Ενώσεων της χώρας στο κάλεσμα του Λεμέρ ήταν χλιαρό και άτολμο, στο μέτρο που δεν κατονομάζει τις πολιτικές δυνάμεις εκείνες που διεκδικούν την ψήφο των Γάλλων πολιτών και εμφανίζονται ως απειλητικές για να εκτροχιάσουν την οικονομία και τη χώρα ολόκληρη. Ο ρεπόρτερ του «Figaro» φέρνει ως παράδειγμα προς μίμηση την στάση των εργατικών Συνδικάτων, τα οποία το Σάββατο που πέρασε διοργάνωσαν εκδηλώσεις «κατά της Ακροδεξιάς».

Η Medef η μεγαλύτερη εργοδοτική Ένωση της Γαλλίας που εκπροσωπεί 200.000 εταιρείες όλων των μεγεθών που δραστηριοποιούνται σε όλους τους επιχειρηματικούς κλάδους, σε δελτίο τύπου που είχε εκδώσει την περασμένη Τρίτη είχε δηλώσει ότι «η Γαλλία χρειάζεται κοινωνική συνοχή και οικονομική σταθερότητα». Η Ένωση ζήτησε να υλοποιηθούν «έργα ευνοϊκά για τις οικονομικές μεταρρυθμίσεις και τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της χώρας, με σεβασμό στην κοινωνική δημοκρατία».

Κάποιες μικρότερες επαγγελματικές ενώσεις πάντως, πήραν θέση. Η Συνομοσπονδία των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων (CPME), για παράδειγμα, άσκησε κριτική στο οικονομικό πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου, χαρακτηρίζοντάς το «ανησυχητικό» επειδή «θα προκαλούσε άμεσο εκτροχιασμό της οικονομίας».

Από την άλλη πλευρά, η Ντιανά Μπαζορά, εκπρόσωπος των επιχειρήσεων της Μασσαλίας, δεν έκρυψε ότι το κοινωνικό πρόγραμμα του Εθνικού Συναγερμού την ανησυχεί διότι «οι αποκλεισμοί δεν είναι καλοί για την απασχόληση ούτε για την ασφάλεια, ενώ φουντώνουν το αίσθημα της αδικίας στους πολίτες».