Η κινεζική επίθεση στο χαμόν και η απροετοίμαστη ΕΕ

Τη στιγμή που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα ψάχνει για μια ακόμα φορά να «τετραγωνίσει τον κύκλο» μοιράζοντας αμέριμνα, χωρίς αίσθηση χρόνου, τις θέσεις ευθύνης της επόμενης περιόδου, ο παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Οι «αντίπαλοι» (Κίνα, ΗΠΑ κ.λπ.) είναι συμπαγείς και ξέρουν πότε να χτυπήσουν. Εμείς εδώ στην Ευρώπη βαδίζουμε κατακερματισμένοι, μάλλον χωρίς σχέδιο, και αυτό το γνωρίζει και το εκμεταλλεύεται η άλλη πλευρά.

Ως γνωστόν, λίγο μετά τις ευρωεκλογές η απερχόμενη Κομισιόν ανακοίνωσε αιφνιδιαστικά μια αύξηση στους δασμούς πώλησης των ηλεκτρικών κινεζικών αυτοκινήτων στην Ευρώπη. Τότε οι χώρες που έχουν σημαντικές εξαγωγές από τα περίπου 280 δισεκατομμύρια ευρώ του εμπορίου μεταξύ ΕΕ και Κίνας εκδήλωσαν μια ανησυχία για τις επιπτώσεις πιθανών αντιποίνων. Πολλοί εκτίμησαν ότι οι Κινέζοι θα χτυπήσουν με τον ίδιο τρόπο, με την αύξηση των δασμών στις πωλήσεις ευρωπαϊκών αυτοκινήτων.

Οι Κινέζοι στόχευσαν όμως αλλού. Την περασμένη Δευτέρα ανακοίνωσαν έρευνα στις εισαγωγές χοιρινού κρέατος, κάνοντας το πρώτο βήμα για την επιβολή δασμών. Χαμένη της υπόθεσης, αν αυτό γίνει, θα είναι κυρίως η Ισπανία, που είναι μακράν από τον δεύτερο ο μεγαλύτερος εξαγωγέας χοιρινού κρέατος στην Κίνα (περίπου 2 δισ. ετησίως), μέσω του περίφημου και πανάκριβου ζαμπόν (χαμόν) Iberico. Εξάγουν και άλλες χώρες χοιρινό, όπως η Ολλανδία, η Δανία, η Γαλλία και η Γερμανία, αλλά κανείς όσο οι Ισπανοί.

Γιατί στόχευσαν το χοιρινό; Πρώτα από όλα, στοχεύουν αγροτικά προϊόντα ως τακτική γενικά στις εμπορικές εχθροπραξίες όπου εμπλέκονται. Ειδικά στην Ευρώπη το λόμπι της γεωργίας είναι από τα πιο ισχυρά στις Βρυξέλλες. Επίσης η πολιτική πίεση που ασκούν οι αγρότες όταν πλήττονται είναι τεράστια. Εχει δει κανείς εργαζόμενους αυτοκινητοβιομηχανίας στους δρόμους των Βρυξελλών; Τρακτέρ αγροτών κάνουν την εμφάνισή τους πλέον για διάφορους λόγους σχεδόν κάθε χρόνο.

Στην περίπτωση της Ισπανίας δεν θα έπρεπε να υπάρχει κανονικά δίλημμα, η αγορά, όσο σημαντική και αν είναι, αυτή του κρέατος, φτάνει σε εξαγωγές τα 12 δισ. ευρώ ετησίως. Οι εξαγωγές ισπανικών αυτοκινήτων ξεπερνούν όμως τα 54 δισ. ευρώ. Και όμως οι Κινέζοι επιλέγουν έξυπνα να χτυπήσουν τη μικρή, αλλά με μεγάλη πολιτική σημασία, αγορά του κρέατος και όχι αυτή του αυτοκινήτου. Και εδώ φαίνεται σε πόσο δύσκολα μονοπάτια έχουμε μπει σε παγκόσμιο επίπεδο και πόσο σημαντικό είναι αυτοί που θα εκπροσωπήσουν την ΕΕ να έχουν το ηθικό ανάστημα να το κάνουν, αλλά κυρίως να έχουν την κατάλληλη καθοδήγηση με τη διαμόρφωση ενός πλαισίου μίνιμουμ επιδιώξεων.

Αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη δεν γνωρίζει «η αριστερά τι ποιεί η δεξιά». Για την ακρίβεια, ο καθένας τραβάει τον δρόμο του, ανάλογα με τα συμφέροντά του, τακτική που την πλήρωσε η Ευρώπη στην ενεργειακή κρίση περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη παγκόσμια δύναμη, και αν δεν αλλάξει κάτι θα το ξαναπληρώσει…