Στην εποχή της καθολικής ψηφοφορίας, ήταν ένα από τα πρώτα, πιο διαβόητα παραδείγματα «ψευδών ειδήσεων» που αποσκοπούσαν να αλλάξουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο Λόρδος Rothermere, ιδιοκτήτης της Daily Mail του Λονδίνου, δεν είχε καμία αμφιβολία ότι είχε πετύχει. Μια εβδομάδα μετά τις εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου τον Οκτώβριο του 1924, έγραψε στον αντίπαλό του, Λόρδο Μπίβερμπρουκ της Daily Express, ισχυριζόμενος ότι η λεγόμενη Επιστολή Ζινόβιεφ κόστισε στο Εργατικό Κόμμα περίπου 100 έδρες και έτσι συνέβαλε στη συντριπτική ήττα του από τη Συντηρητική αντιπολίτευση.

Η επιστολή ήταν ένα πλαστό έγγραφο το οποίο υποτίθεται ότι το βρετανικό κομμουνιστικό κόμμα, τόσο μικρό που δεν είχε καμία σχέση με την εκλογική πολιτική, είχε λάβει από τον Γκριγκόρι Ζινόβιεφ, επικεφαλής της Σοβιετικής Κομιντέρν. Η επιστολή έλεγε ότι ήταν «απαραίτητο να ξεσηκωθούν οι μάζες του βρετανικού προλεταριάτου» και να γίνει προπαγάνδα στις ένοπλες δυνάμεις ώστε να μπορέσουν «να παραλύσουν όλες τις στρατιωτικές προετοιμασίες της αστικής τάξης».

Εκατό χρόνια μετά, περισσότερες από 70 χώρες έχουν πραγματοποιήσει ή θα διεξαγάγουν εκλογές φέτος, στις οποίες συμμετέχει περίπου το ήμισυ του ενήλικου πληθυσμού του πλανήτη. Μερικές εκλογές είναι ελεύθερες και ιδιαίτερα σκληρές. Άλλα είναι κενά τελετουργικά ενορχηστρωμένα από αυταρχικούς. Τουλάχιστον στις δημοκρατίες, ωστόσο, η αντίληψη ότι οι «ψευδείς ειδήσεις», η παραπληροφόρηση και οι θεωρίες συνωμοσίας μπορεί να επηρεάσουν τις εκλογές είναι τόσο ευρέως διαδεδομένη όσο και στο Ηνωμένο Βασίλειο το 1924.

Η απειλή αναμφίβολα υπάρχει, αλλά ο αντίκτυπος των «ψευδών ειδήσεων» μερικές φορές είναι υπερβολικός. Μετά τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ το 2016, όπου υπήρξαν αναφορές για κακοήθη ρωσική παρέμβαση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι περίπου το 25% των Αμερικανών είχαν επισκεφτεί έναν ιστότοπο «ψευδών ειδήσεων» σε μια περίοδο έξι εβδομάδων γύρω από την ψηφοφορία.

Ωστόσο, διαπίστωσαν επίσης ότι περίπου το 10% είχε πραγματοποιήσει το 60% των επισκέψεων. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι «οι ψεύτικες ειδήσεις δεν παραγκωνίζουν την κατανάλωση σκληρών ειδήσεων». Με άλλα λόγια, η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ επί της Χίλαρι Κλίντον είχε βαθύτερα αίτια από τη ρωσική χειραγώγηση – παρόλο που ο ηττημένος υποψήφιος των Δημοκρατικών δεν έκανε λάθος να επισημάνει «την επιδημία κακόβουλων fake news και ψευδούς προπαγάνδας που πλημμύρισε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον περασμένο χρόνο».

Με επιδεξιότητα και αποφασιστικότητα, οι δημοκρατίες μπορούν να αντεπιτεθούν στις «ψευδείς ειδήσεις». Ένα καλό παράδειγμα είναι οι εκλογές στην Ταϊβάν τον Ιανουάριο. Ο Λάι Τσινγκ-τε, υποψήφιος του κυβερνώντος Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος, βγήκε νικητής παρά την εκτεταμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης που ξεκίνησε από την Κίνα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι οι εκλογικοί αξιωματούχοι της Ταϊβάν, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης και οι ελεγκτές πραγματοποίησαν καλή δουλειά στην εξουδετέρωση της κινεζικής επίθεσης.

Μερικές φορές, οι «ψευδείς ειδήσεις» φαίνονται περιττές για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Στις εκλογές του Ηνωμένου Βασιλείου το 2019, οι Συντηρητικοί παρακολούθησαν ένα βίντεο για να υπονοήσουν ότι ο Sir Keir Starmer δεν μπορούσε να απαντήσει σε μια ερώτηση σχετικά με το Brexit. Επίσης, ονόμασαν για λίγο τον επίσημο λογαριασμό τους στο Twitter “factcheckUK” για να υποδείξουν ότι ήταν μια ανεξάρτητη υπηρεσία ελέγχου δεδομένων. Ήταν λίγο άσκοπο όλο αυτό. Οι βρετανοί ψηφοφόροι απογοητεύτηκαν τόσο πολύ από τον Τζέρεμι Κόρμπιν, τον ριζοσπαστικό αριστερό ηγέτη του Εργατικού Κόμματος, που οι Συντηρητικοί είχαν εξασφαλίσει τη νίκη ούτως ή άλλως.

Οι εκλογές του 1924 παρέχουν ένα παρόμοιο μάθημα για να μην υπερεκτιμάται ο ρόλος των «ψευδών ειδήσεων». Στο μύθο των Εργατικών, η αναμέτρηση έχει αποτυπωθεί στη μνήμη ως ένα άθλιο παράδειγμα των Τόρις που εργάζονται χέρι-χέρι με τις μυστικές υπηρεσίες και τον δεξιό Τύπο για να δυσφημήσουν την αριστερά. Το Έκθεμα Ένα είναι το γράμμα του Ζινόβιεφ και το Έκθεμα 2 είναι ο τίτλος του πρωτοσέλιδου της Daily Mail που δημοσιεύτηκε στις 25 Οκτωβρίου, τέσσερις ημέρες πριν από τις εκλογές: «Συνωμοσία εμφυλίου πολέμου από τους ηγέτες των Σοσιαλιστών».

Το πώς η Daily Mail απέκτησε ένα αντίγραφο της επιστολής, που πιθανότατα γράφτηκε από πρώην τσαρικό αξιωματικό, δεν έχει εξακριβωθεί ποτέ οριστικά. Αλλά ο Gill Bennett, ένας ιστορικός που έγραψε το πιο έγκαιρο αφήγημα της υπόθεσης, ανέφερε σε ένα βιβλίο του 2018 ότι στρατιωτικοί, αρχηγοί πληροφοριών, δημόσιοι υπάλληλοι, πολιτικοί και ιδιοκτήτες εφημερίδων με συντηρητικές τάσεις «είχαν κίνητρο και ευκαιρία να πάρουν την επιστολή και να φροντίσουν ώστε να δημοσιοποιηθεί».

Αυτή και άλλοι ιστορικοί συμφωνούν, ωστόσο, ότι η επιστολή έπαιξε στην καλύτερη περίπτωση δευτερεύοντα ρόλο στη νίκη των Συντηρητικών το 1924. Οι Εργατικοί κέρδισαν στην πραγματικότητα 1 εκατομμύριο περισσότερες ψήφους από ό,τι στις γενικές εκλογές του προηγούμενου έτους. Οι καθοριστικοί παράγοντες ήταν η επιτυχία των Τόρις να ξεπεράσουν μια εσωτερική διάσπαση και την κατάρρευση της ψήφου των Φιλελευθέρων. Οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν πολύ λιγότερες εκλογικές περιφέρειες από ό,τι το 1923, εν μέρει επειδή ο David Lloyd George αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει το προσωπικό του πολιτικό ταμείο για να πληρώσει για μια μεγαλύτερη εκστρατεία.

Τίποτα από αυτά δεν δικαιολογεί τα βρώμικα κόλπα των Συντηρητικών το 1924. Αλλά η βάσιμη απέχθειά μας για τις «ψευδείς ειδήσεις» δεν πρέπει να μας κάνει να υπερβάλλουμε αναφορικά με τη σημασία τους ή να φοβόμαστε ότι οι δημοκρατίες είναι αβοήθητες μπροστά σε αυτές.

Πρόσφατα Άρθρα