
«Svoikh na brosaiem». «Δεν θα εγκαταλείψουμε ποτέ τους δικούς μας». Η φράση αυτή που κατά κόρον επαναλαμβάνεται στις τάξεις των Ρώσων στρατιωτών που συμμετέχουν στον πόλεμο της Ουκρανίας, ως φαίνεται, επεκτάθηκε θεαματικά και με την προσωπική βούλα του Ρώσου προέδρου Πούτιν και στους Ρώσους κατασκόπους και δολοφόνους που εκτελούν συμβόλαια του Κρεμλίνου.
Έτσι, ο ίδιος Βλαντιμίρ Πούτιν, υποδέχτηκε με σαμπάνια τους οκτώ Ρώσους κατασκόπους που κρατούνταν στη Δύση, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο Βαντίμ Κρασίκοφ, 59 ετών, καταδικασμένος σε ισόβια στη Γερμανία για τη δολοφονία μέρα μεσημέρι σε πάρκο του Βερολίνου το 2019, ενός Τσετσένου αυτονομιστή.
Ο άνθρωπος αυτός έγινε δεκτός με αγκαλιές από τον Πούτιν στο αεροδρόμιο του Βουρκοβο και αμφότεροι περπάτησαν στο κόκκινο χαλί που είχε στρωθεί προς τιμήν των οκτώ κατασκόπων που είχαν απελευθερωθεί. Ο Κρασίκοφ, στέλεχος της μυστικής υπηρεσίας FSB (πρώην KGB), όπως λέγεται είχε άριστες σχέσεις με τον Ρώσο συνάδελφο του Πούτιν από το 1990 και φημολογείται ότι είχε βοηθήσει τον σημερινό πρόεδρο να «ξεφορτωθεί» στην Αγία Πετρούπολη τον δήμαρχό της Ανατόλι Σομπτσάκ τον Φεβρουάριο του 2000, για να παγιώσει την εξουσία του στην πόλη και τη Ρωσία.
Εξάλλου, η απελευθέρωση του Βαντίμ Κρασίκοφ, υπήρξε βασικός όρος και για την απελευθέρωση Ρώσων αντιφρονούντων που δόθηκαν στη Δύση και οι οποίοι βέβαια απέχουν πολύ από το διαμέτρημα του δολοφονηθέντος Αλεξέϊ Νοβάλνυ.
Στη διαδικασία αυτή, το «περίεργο» είναι ότι η Δύση έστειλε στο Ρώσο δικτάτορα πραγματικούς κατασκόπους και καταδικασμένους δολοφόνους – πράκτορες με αντάλλαγμα Ρώσους αντιφρονούντες, δημοσιογράφους και ανυποψίαστους τουρίστες που είχαν συλληφθεί από το δυσώδες FSB, ώστε σε κάποια φάση να γίνουν αντικείμενο ανταλλαγής.
Πρόκειται έτσι για μια βρωμερή υπόθεση που δείχνει ότι οι διεθνείς σχέσεις αποκτούν πλέον και μαφιόζικο χαρακτήρα. Ακόμα, η ανταλλαγή, αφήνει στον Πούτιν, στο Ιράν, στην Κίνα, το πεδίο ανοικτό να στέλνουν όποιον θέλουν στη Δύση για κατασκοπία, παραπληροφόρηση, δολοφονίες αντιφρονούντων, εκβιασμούς και κυβερνοεπιθέσεις και όταν οι εγκάθετοι συλλαμβάνονται, να ανταλλάσσονται με αντιφρονούντες και αθώα θύματα ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Και στο αποκρουστικό αυτό παιχνίδι, ως φαίνεται, καίριος είναι ο ρόλος του Ερντογάν, οι υπηρεσίες του οποίου ήδη κομπάζουν ότι χωρίς την διαμεσολάβηση της Τουρκίας η ανταλλαγή δεν θα είχε προχωρήσει. Κατά τα λοιπά, η από μέρους των ΗΠΑ αποδοχή της Τουρκίας ως διαμεσολαβητή στην όλη υπόθεση, προφανώς δίνει νέες ιδέες στο ισλαμικό καθεστώς του Ερντογάν. Ο τελευταίος έχει ομήρους στην Τουρκία περί τα 2 εκατομμύρια πρόσφυγες, αλλά και χιλιάδες πορωμένους ισλαμιστές, κάποιους από τους οποίους έχει ήδη στείλει στη Γαλλία, στη Γερμανία, στο Βέλγιο, στην Ολλανδία και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα δε «μπουμπούκια» του ήδη κάνουν «θεάρεστο» έργο μαχαιρώνοντας κόσμο, αποκεφαλίζοντας δασκάλους σε σχολεία και άλλα «ευγενή» παρόμοια. Μήπως, λοιπόν, η ανάμιξη της Τουρκίας σε ανταλλαγές κατασκόπων πάρει νέες διαστάσεις και με ανταλλαγές δολοφόνων του ισλάμ; Φαντάζεται κανείς πως θα είναι ο κόσμος μας με τους μουλάδες του Ιράν να έχουν ατομικές βόμβες και τον αδίστακτο χιτλερίσκο της Βόρειας Κορέας να «παίζει» με πυρηνικούς πυραύλους. Και λέτε ότι όλα αυτά δεν θα εμπνεύσουν Ερντογάν να θέλει να κόβει βόλτες στο Αιγαίο και να στέλνει «κακόμοιρους» μετανάστες στον Έβρο»;
Αν όλα όσα προηγούνται από κάποιους θεωρούνται «ακροδεξιές κινδυνολογίες», ας ρωτήσουν τον Αμερικανό δημοσιογράφο Ιβάν Τζέρκοβιτς, {που πριν το Κρεμλίνο τον ανταλλάξει με Ρώσο κατάσκοπο, έμεινε 16 μήνες στις φυλακές του Πούτιν για φιλοδυτική προπαγάνδα}, με ποιους έχουν να κάνουν τα κράτη δικαίου, που για να γίνουν αυτό που είναι, χρειάστηκαν πραγματικοί αγώνες και όχι πραξικοπήματα καιροσκόπων.
Τέλος, ας αναρωτηθούν κάποιοι γιατί ο Ντόναλντ Τράμπ δυσαρεστήθηκε με αυτή την ανταλλαγή, μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, Μήπως το δωράκι των Μπάιντεν και Σολτζ προς τον Ρώσο δικτάτορα και υποστηρικτή του πρώην Αμερικανού προέδρου στις εκλογές του 2016, σήμερα του χαλάει τη σούπα? Μήπως μετά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή θα έχουμε και ανταλλαγές στο επίπεδο της Ουκρανίας? Ίδωμεν…


Latest News

Χάνεται η λογική
Μπερδεύουν στην κυβέρνηση το «κράτος-εργοδότη» με το «κοινωνικό κράτος»

Ο Τραμπ, ο γεωπολιτικός αναταγωνισμός ΗΠΑ - Κίνας και η παγίδα του Θουκυδίδη;
Το βιβλίο των Αθ. Πλατιά και Β. Τρίγκα από τον Ιωάννη Ε. Κωτούλα και η ανάλυση του επίκαιρου και διόλου ακίνδυνου ανταγωνισμού ΗΠΑ – Κίνας

Οι «κρυφές» αμυντικές βιομηχανίες και τα οικονομικά οδοφράγματα
Ουδείς είχε αντιληφθεί ότι η Ελλάδα διαθέτει τόσο πολλές βιομηχανίες παραγωγής αμυντικού υλικού κάθε είδους

Ζώντας με 743 ευρώ το μήνα
Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την αύξηση του κατώτατου μισθού. Παραβλέποντας ότι αυτός αποτυπώνει ακόμη μια πολύ δύσκολη συνθήκη.

Βάζουν πλάτη οι επιχειρήσεις
Η αύξηση της τάξεως του 6% του κατώτατου μισθού, που ενέκρινε χθες το Υπουργικό Συμβούλιο, δεν είναι διόλου αμελητέα ως ποσοστό

Ο καθρέφτης του χρηματιστηρίου
Σημαντική αύξηση των συναλλαγών, επιχειρηματικές εξελίξεις, νέες συμφωνίες και μεγάλη κινητικότητα σε πολλούς κλάδους είναι ξεκάθαρο σημάδι μιας οικονομίας σε ανάπτυξη

Κλείνει υποθέσεις με το παρελθόν
Το επίσημο ελληνικό κράτος οφείλει να «ξεψαχνίσει» και να φέρει στα ταμεία και το παραμικρό από τα χρωστούμενα, πριν αποφασίσει να προχωρήσουμε ως χώρα

Από τα μπλοκάκια στις εταιρείες για να αποφύγουν την κλίμακα των μισθωτών
Η «μαύρη» εργασία σε μεγάλο βαθμό περιορίστηκε με τη χρήση της κάρτας εργασίας, αλλά και εξαιτίας της αυξημένης ζήτησης εργαζομένων στην περίοδο που διαδέχτηκε τα μνημόνια

Ανισότητες: Μύθοι και πραγματικότητες
Σε αντίθεση με τις λαϊκές πεποιθήσεις τα στατικά στοιχεία δείχνουν ότι η παγκόσμια ανισότητα φθίνει και βρίσκεται στο πιο χαμηλό επίπεδο των 220 τελευταίων ετών.

Επενδυτική τοξικότητα
Οι ευκαιρίες στην εποχή μας, που τα πάντα είναι ρευστά και απρόβλεπτα, είναι για αυτούς που διαθέτουν ισχυρά αντανακλαστικά και πολίτες ενημερωμένους