Σπάνια επενδυτική ευκαιρία ή απαρχή μεγάλου πτωτικού κύκλου;

Η δικαιολογητική βάση των έντονα πτωτικών ημερών στα διεθνή χρηματιστήρια εδράζεται σε τρεις πυλώνες:

Πρώτον, και ίσως σημαντικότερο όλων, η ενδεχόμενη ανάφλεξη της γεωστρατηγικής κρίσης που πλανάται στη Μ. Ανατολή, με ό, τι αυτό συνεπάγεται στην ψυχολογία των επενδυτών.

Οι άμεσες προεκτάσεις μιας τέτοιας εξέλιξης είναι προφανώς περαιτέρω κατάρρευση των τιμών των μετοχών, αλλά και παράταση στην οποιαδήποτε νέα επενδυτική απόφαση για επανατοποθέτηση.

Σε πρώτη φάση, όμως, ένα τέτοιο σενάριο προσκρούει στην «απάθεια» της τιμής του πετρελαίου, με το αργό να έχει καταγράψει και νέα χαμηλά έτους πέριξ των 72 δολαρίων ανά βαρέλι.

Δεύτερον, υφίστανται αρνητικές μεταφράσεις στα πρόσφατα μακροοικονομικά δεδομένα στις ΗΠΑ, και μάλιστα από την αγορά εργασίας, που για πολλούς αφορά στην πλέον δισεπίλυτη εξίσωση για τη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.

Κι έτσι, έχουν ήδη αρχίσει να προκύπτουν συμπεράσματα για μειωμένους ρυθμούς μεγέθυνσης για το 2024 και 2025, και κατ’ επέκταση -και γιατί όχι- υφεσιακές πιέσεις καθώς ο πόλεμος με τον πληθωρισμό καλά κρατεί (βλ. στασιμοπληθωρισμό).

Ο Τράμπ

Συν αυτώ, η προεκλογική εκστρατεία απέκτησε και πάλι ενδιαφέρον, με την Harris να έχει κερδίσει έδαφος έναντι του έως πρότινος κυρίαρχο Trump, κάτι που τροφοδοτεί τις αγορές με επιπλέον μεταβλητότητα.
Τρίτον, η συγκυρία της (προς τα πάνω) παρέμβασης της Τράπεζας της Ιαπωνίας στα εκείθεν επιτόκια αναφοράς έφερε τα πάνω-κάτω.

Το πολύπαθο -και έντονα υποτιμημένο τους τελευταίους μήνες- γιεν σημείωσε μια από τις ιστορικότερες ανατιμήσεις των τελευταίων δεκαετιών (μην υπολογίζοντας εκούσιες παρεμβάσεις, όπως λ.χ. της Τράπεζας της Ελβετίας), με την ισοτιμία έναντι του δολαρίου ΗΠΑ να κινείται από τα (υπερπολυετή) υψηλά των 161 γιεν ανά δολάριο λίγες εβδομάδες νωρίτερα, στα 141, μια κίνηση που ουσιαστικά μηδένισε την απόδοση έτους της ισοτιμίας.

Η προβληματική αυτή φαίνεται να μετενσαρκώνεται στο carry trade και τη δυσκολία (;) να επανατροφοδοτηθεί το αμερικανικό χρέος με “φθηνά δανεισμένο” γιεν.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί η -μάλλον όχι τυχαία- κατάκτηση νέων ιστορικών κορυφών για τον χρυσό. Πριν λίγες ημέρες, το πολύτιμο μέταλλο είδε για πρώτη φορά στην ιστορία του τα 2500 δολάρια ανά ουγγιά, με απόδοση έτους το +27%, κάτι που υποδεικνύει και τη στροφή των επενδυτών σε “ασφαλή” λημέρια.

Το αγοραστικό κρεσέντο

Και που επιβεβαιώνεται από το αγοραστικό κρεσέντο στην αγορά κρατικού χρέους, κυρίως των μεγάλων οικονομιών και κατά βάση των ΗΠΑ.

Η απόδοση του 10ετούς είδε χαμηλά έτους στο 3,8%, υπενθυμίζοντας ότι προς το τέλος του 2023 βρέθηκε στο 5%. Η συνθήκη υποστηρίζεται και από την πολύ αυξημένη πιθανότητα η Fed να παρέμβει επιτέλους στα δικά της επιτόκια, μειώνοντάς τα στην επερχόμενη συνεδρίαση του Σεπτεμβρίου.

Στην Αθήνα, τα πράγματα ήταν όπως ακριβώς στα υπόλοιπα Χρηματιστήρια: στραβά. Ο Γενικός Δείκτης κατρακυλούσε από χαμηλά σε νεότερα χαμηλά, με υψηλή συναλλακτική δραστηριότητα. Έως ένα βαθμό, ήταν αναμενόμενο, ακριβώς διότι το κλίμα δεν ήταν καλό, ενώ και το γεγονός ότι υπεραποδίδαμε αρνητικά επιβάρυνε την κατάσταση. Ευτυχώς, η ανοδική προσπάθεια στο τέλος από το -7,62% στο -6,27% χρύσωσε το..χάπι.

Σε αδρές γραμμές, για τη συνέχεια επιστρατεύονται τόνοι υπομονής ώστε να «κάτσει κάπου η μπίλια», ενώ προφανώς έχουν χαθεί κρίσιμα επίπεδα μεσοπρόθεσμων στηρίξεων που θα χρειασθούν μέρες για να απορροφηθούν.

Οι τίτλοι που πρωτίστως δικαιολογούν ανάληψη ρίσκου σε τέτοια πτωτική συγκυρία είναι μεταξύ άλλων ΜΥΤΙΛ, ΟΠΑΠ, TITC (υπενθυμίζουμε τη μετάβαση στην αμερικανική αγορά σε λίγες ημέρες), ΟΛΠ, CENER, ΕΕΕ (η πιο ανθεκτική σε όλον τον 25άρη), ΚΡΙ, ΙΝΤΕΚ, ΓΕΚΤΕΡΝΑ. Διότι πολύ απλά είναι και εκείνοι με την καλύτερη, έως πρότινος, συμπεριφορά, άρα και την ισχυρότερη μετοχική βάση.

Ο Συμεών Μαυροδής είναι Διαχειριστής Α/Κ και ιδιωτικών χαρτοφυλακίων στη Fast Finance ΑΕΠΕ