Γαλλία: Πέντε μνηστήρες για τον σχηματισμό κυβέρνησης

Στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, πιθανόν και το Σαββατοκύριακο ο γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν θα ανακοινώσει το όνομα του νέου πρωθυπουργού που θα λάβει την εντολή να σχηματίσει κυβέρνηση και να ζητήσει την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου της χώρας. Η θητεία του Γκαμπριέλ Ατάλ και της κυβέρνησής του παρατάθηκε λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού σχεδόν καθόλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, η διάρκειά της παρά ταύτα δεν φαίνεται ότι θα ξεπεράσει τους επτά μήνες – θα μπορούσε να είναι αρκετά μεγαλύτερη, αλλά ο Μακρόν προκήρυξε, ως γνωστόν, πρόωρες εκλογές την περασμένη άνοιξη.

Πέρα από τη Λισί Κατέ, την εκλεκτή του πλειοψηφούντος στο Κοινοβούλιο Νέου Λαϊκού Μετώπου, «ακούγονται» και άλλα πρόσωπα υποψήφια να λάβουν την εντολή του Εμανουέλ Μακρόν, που πάντως συνηθίζει να εκπλήσσει με τις επιλογές του. Διότι έκπληξη είχε προκαλέσει και η επιλογή του Ζαν Καστέξ, του «κυρίου Αντικαραντίνα» που διαδέχθηκε τον Εμανουέλ Φιλίπ τον Ιούνιο του 2020 για να οργανώσει την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα μετά τους αλήστου μνήμης πανδημικούς περιορισμούς, και η επιλογή της Ελιζαμπέτ Μπορν που τον διαδέχθηκε το Μάιο του 2022 και η επιλογή του Γκαμπριέλ Ατάλ τον περασμένο Ιανουάριο, που προτού κλείσει τα 35 έτη του βίου του έγινε ο νεότερος σε ηλικία πρωθυπουργός της Γαλλίας.

Μακρόν: Στήνει γέφυρες με την Αριστερά

Ιδού λοιπόν οι θεωρούμενοι από τα γαλλικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης ως υποψήφιοι πρωθυπουργοί, που θα «συγκατοικήσουν» πολιτικά με τον πρόεδρο Μακρόν:

Λισί Καστέ

Οικονομολόγος με λαμπρές σπουδές στο φυτώριο της γαλλικής πολιτικής τάξης, την ονομαστή Σχολή Δημόσιας Διοίκησης (ΕΝΑ), η ηλικίας 37 ετών Καστέ δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ τη λαϊκή βούληση, αλλά έχει εργαστεί ως ανώτερη δημόσια υπάλληλος στο υπουργείο Οικονομικών και επίσης ως υπεύθυνη για τα οικονομικά του Δήμου του Παρισιού – θεωρείται στενή συνεργάτιδα της σοσιαλίστριας δημάρχου Αν Ινταλγκό.

Η Καστέ απαιτεί, κατά κάποιον τρόπο, να λάβει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης διότι πιστεύει ότι σ’ αυτήν «ανήκει» η εντολή. Αυτή θα πρέπει δηλαδή να διεκδικήσει πρώτη την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου, αφού έπειτα από εντατικές διαβουλεύσεις αυτήν πρότειναν τα κόμματα που πλειοψήφισαν στις τελευταίες εκλογές εκλέγοντας 193 βουλευτές στην Εθνοσυνέλευση: η Ανυπότακτη Γαλλία, το Σοσιαλιστικό Κόμμα, το Κομμουνιστικό Κόμμα και οι Πράσινοι.

Στην υποψηφιότητα της Λισί Καστέ επιμένουν κυρίως οι ριζοσπάστες Ανυπότακτοι του Ζαν-Λικ Μελανσόν, που θεωρούν μάλιστα ότι ο Μακρόν πρέπει να παραιτηθεί, αν δεν αναθέσει σ’ αυτήν τον σχηματισμό κυβέρνησης. Η ίδια ανήκει στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, αλλά στην αριστερή πτέρυγά του και θεωρείται ότι εμφορείται από αρκετά ριζοσπαστικές πολιτικές αντιλήψεις. Μιλώντας στη «Liberation» είχε πει ότι την Παρασκευή που θα έβλεπε τον Μακρόν θα του διεμήνυε ότι η παράταξή της «είναι έτοιμη να δουλέψει, είναι σοβαρή και είναι ενωμένη».

Μπερνάρ Καζνέβ

Σοσιαλιστής κι αυτός, πρώην πρωθυπουργός του προέδρου Φρανσουά Ολάντ, με θητεία όμως μικρότερη του εξαμήνου (στο τέλος της πενταετούς προεδρίας Ολάντ). Μετριοπαθής, απομακρύνθηκε οικειοθελώς από το Σοσιαλιστικό Κόμμα όταν αυτό συμμάχησε με την Αριστερά. Προβάλλεται ως γεφυροποιός με την Κεντροδεξιά και βέβαια με κυβερνητική εμπειρία. Έχει ομολογήσει ότι θα τον ενδιέφερε μια επιστροφή στο μέγαρο Ματινιόν (την πρωθυπουργική κατοικία).

Στα πλεονεκτήματα του ηλικίας 61 ετών έμπειρου πολιτικού περιλαμβάνεται η δυνατότητα να κερδίσει ψήφους από αρκετούς βουλευτές της παράταξης Μακρόν (ο πρόεδρός τους θα τον έχει προτείνει άλλωστε, γιατί να τον καταψηφίσουν;). Φέρεται όμως να έχει επιρροή και διεισδυτικότητα και στη μετριοπαθή Δεξιά.

Από την άλλη, θεωρείται ότι έχει εξασφαλισμένη την υποστήριξη της δεξιάς πτέρυγας του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Όμως ο διορισμός του θα συναντούσε την έντονη αντίδραση των Ανυπότακτων του Μελανσόν και επίσης των Πράσινων, που τον θεωρούν «σύμβολο της προδοσίας του Ολάντ» και τον κρίνουν «υπερβολικά συμβατό με τον Εμανουέλ Μακρόν», όπως γράφει ο Γκρεγκουάρ Πουσιέλγκ στη «Les Echos».

Ξαβιέ Μπερτράν

Ο ηλικίας 59 ετών περιφερειάρχης της Hauts-de-France είναι πολύ πιο συντηρητικός από τον Καζνέβ, αφού είναι μέλος του γκωλικού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και υπηρέτησε μάλιστα ως υπουργός κυβερνήσεων επί προεδρίας Νικολά Σαρκοζί. Το όνομά του αναφέρεται τακτικά για την ανάληψη της πρωθυπουργίας και κύκλοι του Μακρόν έχουν επιβεβαιώσει ότι «είναι ένας από τους πιθανούς υποψήφιους».

Παρά το δεξιό του παρελθόν, πολλοί πρώην Σοσιαλιστές της προεδρικής παράταξης (μην ξεχνάμε ότι και ο ίδιος ο Μακρόν υπήρξε υπουργός Οικονομικών επί προεδρίας Φρανσουά Ολάντ) πιστεύουν ότι ο Μπερτράν θα μπορέσει να συγκεντρώσει ψήφους από τη μετριοπαθή Αριστερά, το Κέντρο και την κοινωνική Δεξιά.

Αν του δώσει την εντολή ο Μακρόν είναι βέβαιο ότι θα κατηγορηθεί από την πλειοψηφήσασα στις τελευταίες εκλογές Αριστερά ότι επιχειρεί να αλλοιώσει τη λαϊκή βούληση εξασφαλίζοντας την στήριξη της αποδεκατισμένης Δεξιάς στο Κοινοβούλιο. Κι αυτό όμως (τη στήριξη της Δεξιάς) μοιάζει δύσκολο να το πετύχει ο Μπερτράν, διότι «είναι πολύ δύσκολες οι σχέσεις του με τον Λοράν Βοκιέζ, το νέο πρόεδρο της ομάδας των Ρεπουμπλικανών στην Εθνοσυνέλευση», όπως γράφει η «Les Echos».

Καρίμ Μπουαμράν

Προερχόμενος επίσης από το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ο δήμαρχος του Σεντ-Ουέν, μιας υποβαθμισμένης συνοικίας βόρεια του Παρισιού, έχει προβληθεί πολύ τελευταία από τον τύπο, όχι τόσο το γαλλικό όσο τον διεθνή. Οι «New York Times» που τον χαρακτήρισαν «Ομπάμα του Σηκουάνα» και η γερμανική «Die Welt» αφιέρωσαν εγκωμιαστικά πορτρέτα στον ηλικίας 52 ετών Καρίμ Μπουαμράν.

Γιος οικονομικού μετανάστη από το Μαρόκο που εργάστηκε ως κτίστης στη Γαλλία, ο καλοσπουδαγμένος (ακόμα και στις ΗΠΑ) Μπουαρμάν είναι μετριοπαθής στις ιδέες του και δίνει έμφαση στους τομείς της «κοινωνικής προόδου, της υγείας, της στέγασης και της ασφάλειας», όπως ο ίδιος συνηθίζει να λέει. Συμβιβαστικός και συναινετικός με τα άλλα κόμματα, θεωρείται ταυτόχρονα και αρχιτέκτονας μιας σκληρής γραμμής του κόμματός του έναντι των ριζοσπαστών της Ανυπότακτης Γαλλίας.

Σαφώς αουτσάιντερ (δημιούργημα των ΜΜΕ για την ακρίβεια), δήλωσε πρόσφατα στην εφημερίδα της πόλης Λιλ «La Voix du Nord» ότι είναι μάλλον άτοπο να τον συγκαταλέγουν στους υποψήφιους πρωθυπουργούς. Επιπλέον, δήλωσε σαφώς ότι στηρίζει την υποψήφια για το αξίωμα που επέλεξε με δημοκρατικές διαδικασίες ο συνασπισμός της Αριστεράς.

«Είμαι σοσιαλιστής, υποστήριξα το Νέο Λαϊκό Μέτωπο και επομένως υποστηρίζω τη Λισί Καστέ, η οποία πρέπει να διοριστεί πρωθυπουργός. Δεν υπάρχει θέμα επ’ αυτού. Εγώ δεν έχω καμία προσωπική φιλοδοξία και εξάλλου από την πλευρά του προέδρου δεν μου έχει προταθεί τίποτα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Βαλερί Πεκρές

Την εύνοια των ΜΜΕ (των γαλλικών εν προκειμένω κι δη της «Le Figaro») έχει και η Βαλερί Πεκρές, επικεφαλής της ευρύτερης περιφέρειας της γαλλικής πρωτεύουσας Ile-de-France. Μετριοπαθής δεξιά «συμβατή» όμως με την Αριστερά και τα στελέχη της, πρώην σύμβουλος και συνεργάτιδα του προέδρου Ζακ Σιράκ, η ηλικίας 57 ετών Πεκρές υπήρξε υπουργός του Νικολά Σαρκοζί και εσχάτως οι πολιτικές μετοχές της ανέβηκαν καθώς, ως περιφερειάρχης, πιστώθηκε μερίδιο από την επιτυχία των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού.

Προσφάτως άνθρωποι του περιβάλλοντός της δήλωσαν ότι «η Βαλερί Πεκρές δεν έχει επαφή με τον πρόεδρο Μακρόν και τους συνεργάτες του σχετικά με μια υποψηφιότητα για το μέγαρο Ματινιόν», ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν είναι υποψήφια πρωθυπουργός».

Σε κάθε περίπτωση «κοντός ψαλμός αλληλούια», όπως θα έλεγε και η πιστή καθολική Βαλερί Πεκρές. Ο Εμανουέλ Μακρόν έχει συνηθίσει να μην επιλέγει πρωθυπουργούς «από το καλάθι» που του προτείνουν άλλοι και δη τα ΜΜΕ. Και πιθανόν να επιφυλάσσει μια ακόμα έκπληξη, με τη διαφορά όμως ότι τώρα ο εντολοδόχος πρωθυπουργός θα πρέπει να εξασφαλίσει μια συναινετική, κυβερνητική πλειοψηφία σε ένα κατακερματισμένο πολιτικά Κοινοβούλιο.