Fieratex: Η άνοδος και η πτώση της οικογένειας Ανεζουλάκη – Πώς φθάσαμε στο λουκέτο

Ένα ακόμη «κανόνι έσκασε» στην επιχειρηματική «πιάτσα». Και μάλιστα της πολλαπλώς ταλαιπωρημένης Βόρειας Ελλάδας.

Fieratex: Έγκριση της αίτησης πτώχευσης από τη Γ.Σ. – Στα 17,1 εκατ. οι σωρευμένες ζημιές

Η άλλοτε ανθούσα και πολλά υποσχόμενη Fieratex της οικογένειας Ανεζουλάκη κατέθεσε αίτηση πτώχευσης, κλείνοντας τον κύκλο των 36 χρόνων της ζωής της – δημιουργήθηκε το 1988, τέσσερα χρόνια πριν από την ενιαία ευρωπαϊκή αγορά και τον πολλαπλώς βαλλόμενο εκείνη την εποχή κλωστοϋφαντουργικό κλάδο.

Ωστόσο κατόρθωσε να περάσει με τις μικρότερες δυνατές επιπτώσεις όχι μόνο τη δεκαετία του 1990, αλλά και τα χρόνια της μακρόσυρτης κρίσης της ελληνικής οικονομίας.

Έτσι από περίπου 35 εκατ. ευρώ το 2003 οι πωλήσεις κατέρρευσαν στα περίπου 19 εκατ. ευρώ στη διάρκεια του 2023. Και τα τελευταία χρόνια απλώς συσσωρεύει ζημιές.

Λύγισε (και) από το ενεργειακό κόστος η Fieratex

Γλίτωσε όμως από τα λιοντάρια, αλλά την κατασπάραξαν οι κοριοί – χτυπήθηκε αμείλικτα από τις συνέπειες της πανδημίας και της αύξησης του ενεργειακού κόστους, λόγω του ρωσο – ουκρανικού πολέμου. Κι έτσι εξεμέτρησε το ζειν!

Στην τελευταία οικονομική κατάσταση που δημοσίευσε η διοίκηση της εταιρείας στις 22 Ιουλίου 2024, δηλαδή 51 ημέρες πριν «κατεβάσει τα ρολά», οι αναφορές κάθε άλλο παρά προδιέγραφαν τα όσα ακολούθησαν στις 10 Σεπτεμβρίου.

Αναφερόμενη στα πεπραγμένα του 2023 ανέφερε μεταξύ των άλλων ότι η εταιρεία «πέτυχε να διατηρήσει το πελατολόγιό της. Για την διατήρηση επαρκούς ρευστότητας, η οποία θα επιτρέψει στην εταιρία να διατηρήσει την θέση της στην αγορά και να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες που εμφανίζονται, η διοίκηση της εταιρείας κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους ανανέωσε τις δανειακές συμβάσεις με τις συνεργαζόμενες τράπεζες διατηρώντας παράλληλα τα πιστωτικά όρια για κεφάλαια κίνησης».

Η χρηματοδότηση από τις τράπεζες

Ενδιαφέρον, αλλά φαίνεται πως δεν ήταν αρκετό, δεδομένου ότι ένα χρόνο αργότερα, το 2024 οι τράπεζες αρνήθηκαν την νέα χρηματοδότηση ή την ρύθμιση των τραπεζικών υποχρεώσεων της εταιρείας. Και την έστειλαν στο εξωδικαστικό μηχανισμό.

Που ακόμη εκκρεμεί!

Μάλιστα όπως σημειώνεται «η εταιρία εκτίθεται σε διάφορους χρηματοοικονομικούς κινδύνους, οι κυριότεροι εκ των οποίων είναι ο κίνδυνος μεταβολής τιμών και ο πιστοδοτικός κίνδυνος».

Επίσης στην ίδια οικονομική κατάσταση, του περασμένου Ιουλίου, σημειώνεται ότι «η χρήση 2023 επηρεάστηκε από την πανδημία και τις αρνητικές τις επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία.

Στην αγορά κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, εσωτερικού και εξωτερικού υπήρξαν εμπορικές πιέσεις σε επίπεδα τιμών πρώτων υλών και ενέργειας που επηρέασαν κύκλο εργασιών και την κερδοφορία».

Και αναφέρεται ότι «η εταιρεία εκτίθεται σε μεταβολές της αξίας των ά υλών (νήματα, χημικά) που αγοράζει, των εξόδων για επεξεργασία από τρίτους και των προϊόντων που πουλάει (κυρίως υφάσματα βαμμένα και εκρού και ενδύματα). Η τιμή αγοράς νήματος συσχετίζεται άμεσα με την διεθνή τιμή βάμβακος».

Η άνοδος των επιτοκίων και οι κίνδυνοι

Είναι προφανές ότι το ευρωπαϊκό οικονομικό περιβάλλον με το οποίο συναλλασσόταν δεν ήταν το καλύτερο δυνατό!

Και η άνοδος των επιτοκίων στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων πίεζε ασφυκτικά τα χρηματοοικονομικά της μεγέθη και τις ανάγκες της. Όπως επισημαίνεται «οι μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις της εταιρείας υπόκεινται σε ευμετάβλητα επιτόκια, γεγονός το οποίο εκθέτει την εταιρεία σε κίνδυνο ταμειακών ροών επιτοκίου».

Παράλληλα «η εταιρεία εκτίθεται σε πιστοδοτικούς κινδύνους που προέρχονται από την μη είσπραξη υπολοίπων πελατών, σύμφωνα με τις προσυμφωνημένες ημέρες πίστωσης ανά πελάτη».

Ωστόσο όμως τα πράγματα στη διάρκεια του 2024 δεν προμήνυαν την καταστροφή, δεδομένου ότι «ο κίνδυνος ρευστότητας για τη χρήση 2023 διατηρήθηκε σε χαμηλά επίπεδα, μέσω της διαθεσιμότητας επαρκών ταμειακών διαθεσίμων και πιστωτικών ορίων σε τραπεζικούς οργανισμού».

Οι ευοίωνες προοπτικές πριν το κανόνι

Και το 2024 οι προοπτικές ήταν μάλλον ευοίωνες. Όπως αναφέρεται «Τα προϊόντα της εταιρίας στην συντριπτική τους πλειοψηφία απευθύνονται σε πελάτες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι προοπτικές των οικονομιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι θετικές, η διοίκηση της εταιρίας στοχεύει σε πωλήσεις προϊόντων με μεγάλη προστιθέμενη αξία, έτσι αναμένεται να συνεχιστεί η αύξηση των πωλήσεων και η βελτίωση των αποτελεσμάτων για το τρέχον έτος.

Παράλληλα η σχετική σταθερότητα της ισοτιμίας του ευρώ σε σχέση με το δολάριο, δεν θα επιδεινώσουν το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των ευρωπαϊκών προϊόντων σε σχέση με αυτά των ανταγωνιστών από την εγγύς και άπω ανατολή».

Όμως η «έναρξη της νέας χρονιάς 2024, κατά το πρώτο τρίμηνο, δεν έδειξε σημάδια βελτίωσης, αντιθέτως μάλιστα οι προοπτικές με βάση τις δειγματικές παραγγελίες των πελατών άφησαν απαισιόδοξα μηνύματα για την αύξηση του κύκλου εργασιών για τους επόμενους μήνες.

Ο πόλεμος της Ουκρανίας

Αν και η εταιρία δεν έχει άμεσες οικονομικές συναλλαγές με τις εμπλεκόμενες στον πόλεμο της Ουκρανίας χώρες, οι επιπτώσεις από την ξέφρενη άνοδο των τιμών της ενέργειας θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στον πληθωρισμό και στην κατανάλωση των χωρών της Ευρωζώνης καθώς και στο κόστος πωληθέντων της εταιρίας».

Κι ενώ η κατάσταση επιδεινώνεται εμφανίζεται και η «άρνηση των συνεργαζόμενων τραπεζών για νέες χρηματοδοτήσεις ή / και ρύθμιση των δανειακών υποχρεώσεων, είχαν σαν αποτέλεσμα τον δραματικό περιορισμό της ρευστότητας. Ο περιορισμός της ρευστότητας με την σειρά του δημιούργησε υπερημέριες στις υποχρεώσεις της εταιρίας».

Πιο συγκεκριμένα η «εταιρία στο τέλος Ιουνίου του τρέχοντος έτους είχε τις παρακάτω ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις: Προς τον ΕΦΚΑ, συνολική υποχρέωση 821.662 ευρώ από αυτά ληξιπρόθεσμη 795.641 ευρώ. Προς τις τράπεζες, συνολική υποχρέωση 5.145.000 ευρώ από αυτά ληξιπρόθεσμη 1.922.000 ευρώ.

Οι υποχρεώσεις και ο δειγματισμός προϊόντων

Προς το Ελληνικό Δημόσιο, συνολική υποχρέωση 458.913 ευρώ από αυτά ληξιπρόθεσμη 234.253 ευρώ». Κι έτσι στις 29 Μαίου του 2024 για να αντιμετωπίσει την κατάσταση η διοίκηση της εταιρείας υπέβαλε αίτηση ένταξης στον εξωδικαστικό μηχανισμό ρύθμισης οφειλών.

Μέχρι όμως να υπάρξει αποτέλεσμα «επειδή υπάρχει σημαντική μείωση του κύκλου εργασιών της εταιρίας λόγω της οικονομικής κατάστασης που βιώνει η Δυτική Ευρώπη (χώρες τελικού προορισμού των προϊόντων της) και επειδή τους καλοκαιρινούς μήνες είθισται να παρατηρείται σημαντική μείωση παραγγελιών, καθώς ακολουθεί περίοδος δειγματισμού προϊόντων της, η εταιρεία με σκοπό την μείωση του σταθερού κόστους έθεσε σε διαθεσιμότητα το μεγαλύτερο μέρος του αριθμού των εργαζομένων της». Όπως συμβαίνει συνήθως!

Αρχικά η διαθεσιμότητα αφορούσε μόνο την Ιούνιο, αλλά την 1η Ιουλίου αποφασίστηκε η παράταση της ως τις 4 Σεπτεμβρίου. Και αναζήτησε «στήριξη από τους πιστωτές της», που φαίνεται πως τελικώς δεν την βρήκε! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία….