Η δημοσιονομική εμμονή της Γερμανίας οδηγεί σε κακές συμφωνίες

Reuters Breakingviews

Η εμμονή της Γερμανίας με τη δημοσιονομική ορθότητα βλάπτει τα δημόσια οικονομικά της. Οι πρόσφατες πωλήσεις δημόσιων εταιρειών όπως η Commerzbank και μια μονάδα της Deutsche Bahn αποτελούν παράδειγμα της επιζήμιας «ειρωνείας» των σημερινών πολιτικών του Βερολίνου. Λαμβάνοντας βιαστικές αποφάσεις για την κάλυψη βραχυπρόθεσμων δημοσιονομικών τρυπών, η κυβέρνηση παραιτείται από μελλοντικά υψηλότερα έσοδα.

Ο γρήγορος δρόμος προς τις ιδιωτικοποιήσεις ήταν εδώ και καιρό επιλογή του υπουργού Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ, του αρχηγού του μικρότερου κόμματος στη γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού. Ανέφερε τον Ιανουάριο ότι το Βερολίνο ήταν ανοιχτό να πουλήσει το υπόλοιπο 16% του μεριδίου του στην Commerzbank, μια κληρονομιά της κυβερνητικής διάσωσης του δανειστή το 2009. Θα μπορούσε να είχε καθυστερήσει την πώληση για να μεγιστοποιήσει τα έσοδα. Όμως ο Λίντνερ βγήκε στην αγορά στις 10 Σεπτεμβρίου, αφού οι μετοχές της Commerzbank είχαν υποχωρήσει σχεδόν 20% από το υψηλό του Μαΐου. Η κυβέρνηση θα μπορούσε επίσης να είχε βρει δυνητικούς αγοραστές για να αποσπάσουν ένα σημαντικό ασφάλιστρο. Αντίθετα, πούλησε την πρώτη δόση του μεριδίου της στην αγορά και η ιταλική UniCredit το «βούτηξε» με ένα ασήμαντο ασφάλιστρο 4,7%.

Άλλες πρόσφατες αποφάσεις έδειξαν ότι το υπουργείο Οικονομικών είναι πολύ πρόθυμο να ενισχύσει τον προϋπολογισμό με κάθε κόστος.

Η Schenker, ο εφοδιαστικός βραχίονας του σιδηροδρομικού ομίλου Deutsche Bahn, πουλήθηκε νωρίτερα αυτό το μήνα στη DSV της Δανίας για 14 δισ. ευρώ παρόλο που η CVC Capital Partners, πρόσφερε περίπου 2 δισεκατομμύρια ευρώ περισσότερα. Η απόφαση φαίνεται να οφείλεται στο γεγονός ότι η DSV πλήρωνε με μετρητά εκ των προτέρων, ενώ η προσφορά της CVC θα απαιτούσε από την κυβέρνηση να επανεπενδύσει μερίδιο 25% στη Schenker – ή μια άμεση προσφορά μετρητών μόλις 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Η ίδια «μυωπία» φαίνεται να λειτουργεί με τη βιασύνη του Λίντνερ να διεκδικήσει εκ νέου δημόσιες επιδοτήσεις αξίας περίπου 1 δισεκατομμυρίου ευρώ που είχαν υποσχεθεί στην Intel για το άνοιγμα ενός εργοστασίου τσιπ στο Μαγδεμβούργο, το οποίο ο αμερικανικός όμιλος έχει πλέον αναβάλει. Ο υπουργός Οικονομικών θέλει να επιστρέψουν τα κεφάλαια, στον προϋπολογισμό της κυβέρνησης, ως ένα είδος απροσδόκητου μποναμά. Ωστόσο, τα χρήματα ήταν αρχικά μέρος ενός ταμείου πράσινης μετάβασης και θα ήταν καλύτερα να χρησιμοποιηθούν για να δώσουν μια μεσοπρόθεσμη ώθηση τόσο στην ασθενή οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας όσο και στα κρατικά έσοδα.

Το Βερολίνο λέει τώρα ότι θέλει να διατηρήσει το υπόλοιπο μερίδιο 12% της Commerzbank «μέχρι νεωτέρας». Αυτή η απόφαση μπορεί τουλάχιστον να γλιτώσει τους φορολογούμενους από περισσότερες κακές οικονομικές επιλογές, εάν η Γερμανία αποβάλει το παράλογο άγχος της για το έλλειμμα – και επιλέξει καλύτερες συμβουλές συγχωνεύσεων και εξαγορών.