Δεν θα μείνω πολύ στο mega deal της ΔΕΗ στις ΑΠΕ. Θα διαβάσετε αναλυτικά το εξαιρετικό ρεπορτάζ στις σελίδες του ΟΤ.

Αλλά θα μείνω στο ότι η συμφωνία έχει δύο “διαμαντάκια” που πιστώνονται στους χειρισμούς Στάσση.

Το πρώτο είναι ότι δεν αναλώνεται σημαντικό μέρος των ταμειακών διαθεσίμων της επιχείρησης. Μόλις 106 εκατ. ευρώ.

Προφανώς υπάρχουν ακόμη μεγαλύτερα σχέδια για το μέλλον και θα τα δούμε σύντομα.

Το δεύτερο είναι ότι αποκτά ποσοστό στην εισηγμένη ο Όμιλος Κοπελούζου, αφού μέρος της συμφωνίας είναι και η διάθεση 70 εκατ. ευρώ ιδίων μετοχών. Πρόκειται δηλαδή για περίπου 1,5% της ΔΕΗ.

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό ε; Ο όμιλος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του όσον αφορά τις συμμετοχές του.

—————-

Άλλα έχουν αφεθεί στην τύχη τους…

Και μιας και μιλάμε για τις ΑΠΕ, δηλαδή τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, νιώθω πραγματικά σαν να βρίσκομαι σε μια άλλη χώρα.

Δεν θα πω ποια… αλλά τέτοιες περιβαλλοντικές ευαισθησίες πραγματικά δεν τις περίμενα. Γνωρίζοντας φυσικά και το προφίλ πολλών Ελλήνων, όχι όλων, υπέρ του περιβάλλοντος.

Και μιλώ φυσικά για το κύμα αντιδράσεων για τα αιολικά. Το οποίο εσχάτως επεκτείνεται και στα φωτοβολταϊκά.

Δεν ξέρω πως το σκέπτονται μερικοί, αλλά προφανώς προτιμούν η χώρα να καίει κάρβουνο, λιγνίτη δηλαδή…

Γιατί η τρίτη επιλογή είναι να κατεβάσουμε όλοι τους γενικούς ώστε να μην έχουμε και καμία ανάγκη για ενέργεια.

Τους σιγοντάρουν και οι τοπικοί άρχοντες…

Το ακόμη ανησυχητικό είναι ότι οι τοπικοί άρχοντες, Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες και λοιποί, υποστηρίζουν αυτά τα… κινήματα (;).

Δεν ενδιαφέρονται ότι αυτές είναι επενδύσεις, και μάλιστα άμεσες.

Ούτε τους νοιάζει να εξηγήσουν ότι κάθε επιλογή έχει τα υπέρ και τα κατά. Τα ζυγίζεις και επιλέγεις τη βέλτιστη.

———————-

Άλλοι μπλοκάρονται… άλλοι αλωνίζουν

Και ενώ όσοι επενδύουν στον ενεργειακό τομέα έχουν να αντιμετωπίσουν παντός είδους αντιδράσεις, άλλοι αλωνίζουν ανενόχλητοι.

Και εννοώ κάποια funds που επενδύουν σε έναν άλλον νευραλγικό τομέα της χώρας.

Βρήκαν άλλωστε πεδίο ανοιχτό… στην ιδιωτική εκπαίδευση.

Μαζεύονται τα ΙΕΚ και τα Κολέγια σε μια «ομπρέλα», η οποία ενδεχομένως το επόμενο διάστημα μπορεί να περιλαμβάνει και ένα μειοψηφικό μερίδιο στην… EuroLeague.Ξέρετε πως λέγεται αυτό ε…;

——————

Κινητικότητα και σε άλλα funds

Βέβαια κινητικότητα δεν έχουμε μόνο στο μέτωπο των εκπαιδευτηρίων.

Ένα άλλο fund με μεγάλη παρουσία στην Ελλάδα σαν να ετοιμάζεται για έξοδο.

Μετά την, όπως όλα δείχνουν οριστική πώληση της συμμετοχής του στον κλάδο των ιδιωτικών νοσοκομείων, παρακολουθώ ότι κάτι ετοιμάζουν και στον κλάδο των τροφίμων και στην ασφαλιστική εταιρεία όπου δραστηριοποιούνται.

Σαν να έχουν πάρει αποφάσεις να πάνε ταμείο…. Σαν να νιώθουν ότι οι υπεραξίες στη χώρα τελειώνουν…

Λέτε γι’ αυτό και το κάλεσμα Μητσοτάκη στους ομογενείς; Βλέπει τι έρχεται μάλλον…

Ο «λογαριασμός» όταν δεν έχεις συγκινήσεις τους long play επενδυτές, θα έλεγα εγώ!

—————————-

Κάποιος να βοηθήσει την Επιτροπή Ανταγωνισμού

Κι ενώ όλα αυτά τα ωραία συμβαίνουν αλλού, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, υπό τη διοίκηση της Αϊρίν Σαρπ, μάλλον πήρε αποφάσεις… ρηξικέλευθες.

θα πάρει εμπειρογνώμονες για τιμοληψίες στα σούπερ μάρκετ. Ανά εβδομάδα θα γίνεται αυτό, μέσω e-shop των σούπερ μάρκετ δηλαδή, και θα συγκρίνονται με τις τιμές αντίστοιχα στα ευρωπαϊκά.

Θέλω να ενημερώσω την Επιτροπή ότι αυτό το κάνουν οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι εδώ και χρόνια…

Ας τους ρωτήσει… έχουν άμεση εικόνα. Δεν χρειάζονται «εμπειρογνώμονες».

Ένας έλεγχος που άργησε…

Επίσης, άλλη ομάδα της Επιτροπής θα κάνει έλεγχο στις τιμές ζωοτροφών για αιγοπρόβατα. Τα πάντα, από ανάλυση τιμών, περιθωρίων κέρδους, μερίδια, προμηθευτές και ότι άλλο μπορεί.

Αλλά να ενημερώσω και πάλι ότι έχουν περάσει τρία χρόνια από την έκρηξη των τιμών στων ζωοτροφών που οδήγησε σε δραματική μείωση του ζωικού κεφαλαίου στη χώρα.

Μιλάμε για πραγματική καταστροφή, η οποία «σφραγίστηκε» με τις κακοκαιρίες και την πανώλη.

Και όπως ήταν φυσικό πλέον η προσφορά, όχι μόνο του κρέατος, αλλά και των γαλακτοκομικών προϊόντων, όπως η φέτα, έχει υποστεί καθίζηση.

Σε λίγο θα κηρύξουμε μία ακόμη «ήττα» σαν χώρα… από αυτάρκεις… θα εισάγουμε τη φέτα!

——————————-

Στο… ακουστικό για τον πρώην «Λαμπρόπουλο»

Μια περίεργη στασιμότητα επικρατεί στην υπόθεση αναμόρφωσης του ακινήτου στην Ομόνοια που στέγαζε τον πρώην «Λαμπρόπουλο».

Το πολυαναμενόμενο ραντεβού μεταξύ των επικεφαλής της Dimand και της Notos με επίκεντρο το μέλλον του project παραμένει σε εκκρεμότητα από τις αρχές Σεπτεμβρίου,.

Θυμίζω πως η Notos Com που εκμισθώνει τον χώρο υπό τον Μιχάλη Παπαέλληνα δήλωσε στον Δημήτρη Ανδριόπουλο της Dimand κατηγορηματικά αντίθετη στις αλλαγές που εξετάζονται.

Και αυτό γιατί αποτελεί βασικό asset στην προσπάθεια που επιχειρεί η Νotos για πλήρη εξυγίανση και επιστροφή στην κανονικότητα. Ειδικά τώρα που το… καράβι δείχνει να έχει γυρίσει οριστικά.

—————————————————

Ο κ. Κώστας Λούλης

Ησυχία δεν έχει ο άνθρωπος, παρά το γεγονός ότι δεν βρίσκεται και στην πρώτη νιότη του.

Για τον κ. Κώστα Λούλη ο λόγος, τον μυλωνά εκ Βόλου – απόγονο πέντε – έξι γενεών μυλωνάδων!

Ο Βολιώτης αλευροβιομήχανος – μόνο κατ΄ όνομα πλέον, από «παρελθόντα ένσημα» μετά από την μεταβίβαση, προ ετών των μετοχών της ομώνυμης εταιρείας, στον γιό του κ. Νίκο Λούλη – έχει εδώ και χρόνια που «ψάχνεται» για να ξαναμπεί στη δουλειά….

Προ ετών έψαξε το ενδεχόμενο να πάει στην Ινδία να δημιουργήσει μύλο. Ηταν τότε που εξέταζε μία συνεργασία με τον νυν πρόεδρο του ΣΕΒ κ. Σπύρο Θεοδωρόπουλο. Δεν «έκατσε».

Αλλά και δεν απελπίστηκε. Αεικίνητος και με πολλά σχέδια στο μυαλό του, στράφηκε στην Αφρική.

Κι επέλεξε την Ζάμπια, μία χώρα που βρίσκεται λίγο πάνω από τη Νότιο Αφρική, είναι μεταξύ της Μποτσουάνας και του Κογκό και αποτελεί την παραδοξότητα της αφρικανικής ηπείρου.

Το παράδοξο

Γιατί; Διότι στις δεκαετίες που μεσολάβησαν από την ανεξαρτησία της, λειτουργεί άψογα – έτσι μου είπαν – το σύστημα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και δεν έχουν υπάρξει πραξικοπήματα.

Ο πληθυσμός της είναι 20 εκατομμύρια άνθρωποι και συνεχώς αυξάνεται.

Αλευροβιομηχανία

Σ΄ αυτή τη χώρα λοιπόν αποφάσισε ο κ. Λούλης να επαναβεβαιώσει την ιστορική επαγγελματική του ταυτότητα του «αλευροβιομήχανου» – που παραμένει ανενεργή εδώ και κάμποσα χρόνια.

Η χώρα παράγει 500.000 τόνους μαλακού σίτου ετησίως και 1,5 εκατ. τόνους καλαμποκιού. Κι αυτό έχει την σημασία του, γιατί σε δεύτερο χρόνο θα αξιοποιήσει και το καλαμπόκι – καλαμποκάλευρο.

Ο μύλος δημιουργείται στην πρωτεύουσα της Ζάμπια, Λουσάκα και θα είναι δυναμικότητας 150 τόνων αλεύρων ημερησίως. Δεν θα αργήσει μου λένε να ολοκληρωθεί η βιομηχανία – ίσως και εντός του 2025 να είναι έτοιμη να λειτουργήσει.

Παραιτήθηκε

Εν τω μεταξύ ο κ. Λούλης εδώ και χρόνια ήταν δημοτικός σύμβουλος του Δήμου Βόλου – εκλεγόμενος πρώτος σε ψήφους σύμβουλος.

Και αντιδήμαρχος. Αντιδήμαρχος Βόλου και αλευροβιομήχανος στη Ζάμπια, είναι δύο ιδιότητες που ακόμη και ο βολιώτης επιχειρηματίας αδυνατεί να τις φέρει σε πέρας.

Ως εκ τούτου παραιτήθηκε από δημοτικός σύμβουλος και πηγαινοέρχεται πλέον στην Αφρική.

Επαρχία Λουμουμπάσι

Ο ίδιος θεωρεί ότι λόγω της εντυπωσιακής αύξησης του πληθυσμού και των αναγκών που κατά συνέπεια αυξάνονται.

Η Ζάμπια συνορεύει με την επαρχία του Κογκό, Λουμουμπάσι με 25 εκατομμύρια πληθυσμό – η ομώνυμη πόλη έχει 6,5 εκατομμύρια πληθυσμό.

Ως εξ τούτου επιχειρηματικά οι προοπτικές οι εξαιρετικά ευοίωνες.

Άλλωστε πόση είναι η απόσταση από τον Βόλο στη … Ζάμπια;