ΣΕΒ: Μανιφέστο Θεοδωρόπουλου για επενδύσεις και εργασιακά

Με το μήνυμα «Μαζί πετυχαίνουμε περισσότερα» #SEV4GROWTH βρίσκεται σε εξέλιξη η Ανοιχτή Εκδήλωση της Γενικής Συνέλευσης του ΣΕΒ, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την οποία τιμά με την παρουσία της η πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Θεοδωρόπουλος – ΣΕΒ: Γενναία κίνητρα για επενδύσεις – Τι πρέπει να αλλάξει στον αναπτυξιακό

19.50

Στο βήμα ο πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΒ Σπύρος Θεοδωρόπουλος.

Η επιχειρηματικότητα βιώνει μια πρωτοφανή αβεβαιότητα σε ένα συνεχώς λιγότερο προβλέψιμο περιβάλλον

Γεωπολιτική αναταραχή με δύο πολέμους στην περιοχή μας. Επιθέσεις στην Ερυθρά Θάλασσα. Η κλιματική αλλαγή βεβαίως. Ακόμη και οι μακροχρόνιες επιπτώσεις της πανδημίας, προκαλούν μεγάλες αναταράξεις στη ζωή των επιχειρήσεων.

Η αναταραχή αυτή οδηγεί σε άνοδο του κόστους των πρώτων υλών. Οι αλυσίδες εφοδιασμού διαταράσσονται, στις μεταφορές των προϊόντων επικρατεί ανασφάλεια. Επιπλέον, το κόστος ενέργειας παραμένει υψηλό. Η αντιμετώπιση του πληθωρισμού προκάλεσε απότομη άνοδο στο κόστος του χρήματος. Το άμεσο αποτέλεσμα για την Ευρώπη είναι ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα επενδυτικό κενό 200 δισεκατομμυρίων ευρώ το χρόνο, αν θέλει να επιτυγχάνει το ίδιο επίπεδο επενδύσεων με εκείνο των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να απαντήσει, όχι σε ένα αλλά σε πολλαπλά επίπεδα. Δυστυχώς όμως βρίσκεται αντιμέτωπη με τις δικές τις διαρθρωτικές αδυναμίες. Και, σαν να μην έφθαναν οι γνωστές αδυναμίες της, κινδυνεύει να εγκλωβιστεί στη δίνη ενός αυξανόμενου λαϊκισμού, που δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την απαιτούμενη κοινή και ολοκληρωμένη απάντηση στην αβεβαιότητα.

Το πολυδαίδαλο περιβάλλον κανονιστικών ρυθμίσεων, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, δημιουργούν πρόσθετους επιβαρυντικούς παράγοντες για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της Ευρώπης.

Η έλλειψη ισορροπίας μεταξύ πράσινης μετάβασης και ανταγωνιστικότητας, δεν είναι ένα ακόμη από τα συνηθισμένα προβλήματα. Αντιθέτως, η ανισορροπία αυτή, εφόσον διατηρηθεί για μεγάλο διάστημα, συνιστά υπαρξιακή απειλή για μεγάλο μέρος της ευρωπαϊκής, βεβαίως και της ελληνικής παραγωγής.

Πού φαίνονται τα αποτελέσματα των ευρωπαϊκών επιλογών;

Πριν δεκαπέντε χρόνια, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν, σε όρους ΑΕΠ, περίπου στα ίδια επίπεδα.

Σήμερα το ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 18 τρισεκατομμύρια δολάρια και των ΗΠΑ 27.

Παρόλα αυτά, οι Ευρωπαίοι πολίτες απολαμβάνουν, σε σχέση με ΗΠΑ και Κίνα, καλό προσδόκιμο ζωής, υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης, ενισχυμένη κοινωνική πρόνοια, και χαμηλές εισοδηματικές ανισότητες. Όπως και αυστηρή τήρηση της νομιμότητας και υψηλή περιβαλλοντική υπευθυνότητα.

Αν η Ευρώπη θέλει να διατηρήσει αυτά τα χαρακτηριστικά, αν θέλει να κρατήσει την προσωπικότητά της, καλείται να αντιδράσει άμεσα.

Το κατεπείγον του διακυβεύματος αναδεικνύεται ρητά στις εκθέσεις Λέτα και  Ντράγκι.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε φάση παράλυσης, τονίζει ο Μάριο Ντράγκι,  και αν δεν αλλάξει θα οδηγηθεί σε διάλυση.

Η πρότασή του είναι για καλύτερη, περισσότερη και πιο αποτελεσματική Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνει σειρά μέτρων σε καίρια ζητήματα. Να επιταχυνθεί η καινοτομία ώστε να αυξηθεί η παραγωγικότητα. Να προχωρήσει η από-ανθρακοποίηση αλλά χωρίς απώλεια ανταγωνιστικότητας. Να ενισχυθεί η αμυντική βιομηχανία και να μειωθούν οι εξαρτήσεις από τρίτες χώρες. Και ακόμη, να απλοποιηθούν οι ενδοκοινοτικοί κανόνες ώστε να γίνουν εύληπτοι και εφαρμόσιμοι.

Είναι ένα σαφές μήνυμα με το οποίο συμφωνούμε: Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει και πρέπει να αλλάξει τώρα.

Η Ελλάδα έχει πετύχει σημαντική πρόοδο τα τελευταία χρόνια

Επιτυγχάνει τα αναγκαία πρωτογενή πλεονάσματα για την εξυπηρέτηση του χρέους της.

Πετυχαίνει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πάνω από τα περισσότερα κράτη μέλη.

Έχει περιορίσει σημαντικά την ανεργία.

Μειώνει σταδιακά την απόσταση με την Ευρώπη στο θέμα των ασφαλιστικών εισφορών.

Αυξάνονται τα δημόσια έσοδα με ταυτόχρονη μείωση φόρων.

Περιορίζεται η φοροδιαφυγή.

Προχωράει με σχετικά ικανοποιητικούς ρυθμούς η ψηφιοποίηση του δημοσίου.

Έχουν εξασφαλιστεί σημαντικοί πόροι για την οικονομία μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και του ΕΣΠΑ.

Έγιναν τα πρώτα, αν και δειλά ακόμη, βήματα για την απλοποίηση της αδειοδότησης της βιομηχανίας, την ενίσχυση της Έρευνας και Καινοτομίας, τη σταδιακή αναμόρφωση της  επικουρικής ασφάλισης με κεφαλαιοποιητικά χαρακτηριστικά, την ανάπτυξη της κυκλικής οικονομίας αλλά και την προώθηση των εξαγορών και συγχωνεύσεων.

Επίσης, μια άλλη ευχάριστη εξέλιξη είναι η δημιουργία ενός οικοσυστήματος καινοτομίας με νεοφυείς επιχειρήσεις που ενισχύουν το δυναμισμό της οικονομίας.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των ενεργειών ήταν και η επίτευξη της επενδυτικής βαθμίδας, η βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας διεθνώς, η επανατοποθέτησή της στον παγκόσμιο χάρτη ως επενδυτικό προορισμό, και η αύξηση των Άμεσων Ξένων Επενδύσεων, αν και η πλειονότητά τους δεν κατευθύνεται σε παραγωγικές επενδύσεις.

Σε αυτό το περιβάλλον και παρά τις μεγάλες προκλήσεις που προανέφερα, πολλοί κλάδοι της ελληνικής οικονομίας αντέχουν, εξελίσσονται, και κινούνται ανοδικά.

Ενδεικτικά, αναφέρω: βιομηχανία, logistics, κατασκευές, εταιρείες τεχνολογίας, και εταιρείες παροχής υπηρεσιών, εκτός βεβαίως του τουρισμού του οποίου ο ρόλος έχει, ήδη, αναγνωριστεί.

Πολλαπλή η συνεισφορά της βιομηχανίας

Στηρίζει τη χώρα σε όρους απασχόλησης, εξαγωγών, καινοτομίας, και δημιουργεί μεγάλα πολλαπλασιαστικά οφέλη για την οικονομία, την περιφερειακή ανάπτυξη και τα δημόσια έσοδα.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ότι η συνεισφορά της βιομηχανίας στην εθνική οικονομία αναγνωρίζεται όλο και περισσότερο όπως επεσήμανε και ο Πρωθυπουργός.

Η συνεισφορά της βιομηχανίας στο ΑΕΠ το 2023 ανήλθε στο 13,4% έναντι 11.2% το 2010.

Ξεπέρασε την προ κρίσης συνεισφορά της, και ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά και σε απόλυτους αριθμούς (€30δισ. έναντι €25δισ.).

Η βιομηχανία κατέχει την πρώτη θέση στις συνολικές εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών κατά τη διάρκεια του 2023, με ποσοστό 46% (ή 31% χωρίς τα πετρελαιοειδή). Ακολουθούν ο τουρισμός με 20.8% και η ναυτιλία με 18.4%.

Η πραγματική συμβολή της βιομηχανίας στην οικονομία είναι ακόμα μεγαλύτερη, αφού για κάθε 1 ευρώ άμεσης συμμετοχής της στο ΑΕΠ, αντιστοιχούν 2,5 ευρώ συνολικής συνεισφοράς στο εγχώριο προϊόν.

Είναι ο μεγαλύτερος πολλαπλασιαστής της ελληνικής οικονομίας.

Ο ρόλος της βιομηχανίας παραμένει ιδιαίτερα σημαντικός και για την απασχόληση.

Κατά την τελευταία δεκαετία, οι θέσεις εργασίας στη βιομηχανία αυξήθηκαν κατά 33% σε ένα ευρύτατο φάσμα ειδικοτήτων. Στο σύνολο της χώρας, 1 στους 4 εργαζόμενους, δηλαδή 1.1 εκατομμύριο, απασχολείται σε δραστηριότητες που είτε είναι βιομηχανικές, είτε οφείλονται στη βιομηχανία.

Σημειώστε ακόμη πως οι θέσεις εργασίας που δημιουργεί η βιομηχανία είναι πλήρους απασχόλησης, σταθερές, και καλύτερα αμειβόμενες. Γι΄ αυτό και ο μέσος μικτός μισθός είναι κατά 34% υψηλότερος, από το μέσο μικτό μισθό της ελληνικής οικονομίας.

Το 2023 η βιομηχανία πραγματοποίησε εξαγωγές, ύψους €45.3 δισ., που αποτελούν τη δεύτερη υψηλότερη επίδοση μετά το ρεκόρ του 2022 που ήταν στα €49 δισ., και που οφείλονταν όμως σε συγκυριακούς λόγους από τις υψηλές τιμές καυσίμων λόγω του πολέμου στην Ουκρανία.

Η βιομηχανία αποτελεί το 2^ο μεγαλύτερο εργοδότη στη χώρα μετά το εμπόριο, με 502 χιλιάδες εργαζομένους. Κατά συνέπεια ο ισχυρισμός ότι δεν παράγουμε τίποτα σε αυτήν την χώρα, είναι άδικος, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, και μηδενίζει τις προσπάθειες των εργαζομένων που κάθε μέρα μοχθούν, και των επιχειρήσεων που επενδύουν και καινοτομούν.

Τα διαχρονικά προβλήματα αφορούν τη χωροταξία, την ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης, την άδικη φορολόγηση των μεσαίων στελεχών, τη γραφειοκρατία, την πολυνομία, την ελλιπή διασύνδεση εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας, όπως και τις ελλείψεις σε υποδομές στις βιομηχανικές συγκεντρώσεις της περιφέρειας.
Ανάμεσα στα νέα προβλήματα, ξεχωρίζει η υψηλότερη τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές μας και οι μεγάλες διακυμάνσεις της.

Χρειάζονται μέτρα, άμεσα και αποτελεσματικά, όπως έχουν κάνει και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς όπως όλοι καταλαβαίνουμε, οι δομικές παρεμβάσεις χρειάζονται χρόνο για να φέρουν αποτελέσματα. Επιπλέον, το πρόβλημα του κόστους ενέργειας επιτείνει, η ανεπαρκής συνδεσιμότητα με τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας για αξιοποίηση εργαλείων μείωσης του κόστους, όπως είναι το net billing και άλλα.

Νέο πρόβλημα, το οποίο δεν αντιμετωπίζαμε παλαιότερα, είναι το γεγονός ότι οι εταιρείες δεν βρίσκουν τους εργαζομένους που χρειάζονται.

Διαπιστώνονται ελλείψεις όλων των ειδικοτήτων, ενώ ειδικότερα, υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες εξεύρεσης εργαζομένων με τεχνικές δεξιότητες, μετά την κατάργηση των μέσων τεχνικών σχολών και των ΤΕΙ.

H Ελλάδα να πραγματοποιήσει άμεσα ένα επενδυτικό άλμα 

Προκειμένου να επιτευχθεί ο μεγάλος αυτός στόχος πρέπει να δραστηριοποιηθούν επενδυτικά όλες οι επιχειρήσεις.

Είναι απαραίτητη, λοιπόν, η δημιουργία ενός επενδυτικού εργαλείου, το οποίο θα λειτουργεί ανεξαρτήτως μεγέθους επιχείρησης, κλάδου και περιοχής, είτε για επέκταση – εκσυγχρονισμό υφιστάμενης δραστηριότητας, είτε για δημιουργία νέας.

Θα δίνει έμφαση στην κατά προτεραιότητα αξιοποίηση των ιδίων πόρων των επιχειρήσεων με φορολογικές επιβραβεύσεις αντί για επιδοτήσεις.

Δεν θα εξαρτά τη φορολογική επιβράβευση από τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, σε ένα περιβάλλον έλλειψης εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων.

Θα επιτρέπει την άμεση έναρξη της επένδυσης χωρίς χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες εγκρίσεων.  Θα αναθέτει τον έλεγχο στους τακτικούς φορολογικούς ελέγχους.

Ένα εργαλείο αυτής της μορφής είναι οι υπεραποσβέσεις σε παραγωγικές επενδύσεις. Ένα τέτοιο εργαλείο μπορεί να βοηθήσει στη διατήρηση του υψηλού ρυθμού επενδύσεων και μετά τη λήξη του Ταμείου Ανάκαμψης.

Τυχόν δημοσιονομικές ανησυχίες απαντώνται από το γεγονός πως, από τη φύση τους, οι υπεραποσβέσεις αποδίδουν φορολογικά και ασφαλιστικά έσοδα για το κράτος, πολύ πριν δημιουργήσουν φορολογικές ελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις.

Βέβαια, καμία πρωτοβουλία ενίσχυσης της παραγωγής δεν μπορεί να πετύχει χωρίς τους ανθρώπους που θα την υποστηρίξουν στην πράξη.

Eργασιακές σχέσεις 

Οι εργασιακές σχέσεις του παρελθόντος δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στις σύγχρονες ανάγκες εργαζομένων και επιχειρήσεων.

Η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας, η τηλεργασία που ήρθε στη ζωή μας μέσω της πανδημίας, η τεχνητή νοημοσύνη, αλλάζουν δραματικά το εργασιακό περιβάλλον.

Στο νέο κόσμο που διαμορφώνεται, οι επιχειρήσεις πιέζονται και θα πιέζονται συνεχώς να βελτιώνουν την ανταγωνιστικότητά τους. Οι εργαζόμενοι διεκδικούν καλύτερη διαχείριση του εργάσιμου χρόνου τους με στόχο την ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, διατηρώντας την σταθερή τους επιδίωξη για αύξηση των εισοδημάτων τους.

Είναι ενδιαφέρον το στοιχείο που αποδεικνύει την αλλαγή στάσης απέναντι στην εργασία, ότι στην πατρίδα μας, ποσοστό περίπου 16% νέων ηλικίας 15-29 ετών, ούτε απασχολείται ούτε εκπαιδεύεται ούτε καταρτίζεται. Το ποσοστό αυτό, σύμφωνα με στοιχεία του διεθνούς γραφείου εργασίας, σε παγκόσμιο επίπεδο ανέρχεται στο 20.4%.

Η αύξηση της παραγωγικότητας είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε, ταυτοχρόνως, και τους τρεις στόχους: ισορροπία ζωής, αύξηση εισοδημάτων και βελτίωση ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων.

Κλειδί για την αύξηση της παραγωγικότητας αποτελεί η διασφάλιση ενός ευέλικτου πλαισίου λειτουργίας των επιχειρήσεων ταυτόχρονα με σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων.

Στην Ισπανία, η συνεννόηση κοινωνικών εταίρων και κυβέρνησης οδήγησε σε ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο που στοχεύει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα.

Στην ίδια κατεύθυνση, δηλαδή της δημιουργίας σύγχρονων εργασιακών σχέσεων, έρχεται να εμπλακεί και η Ευρώπη, φέρνοντας, για πρώτη φορά προς συζήτηση, θέματα ρύθμισης των εργασιακών σχέσεων.

Από αυτό εδώ το βήμα καλούμε τους κοινωνικούς εταίρους και την πολιτεία σε ένα ανοικτό εποικοδομητικό και γόνιμο διάλογο, χωρίς προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, με στόχο ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο επ’ ωφέλειά όλων.

19.33

Στο βήμα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Μαζί πετυχαίνουμε περισσότερα και αυτό ήταν το πνεύμα της συνεργασίας μας με τον ΣΕΒ και τους προηγούμενους προέδρους του και το ίδιο πιστεύω ότι θα ισχύει με τη νέα ηγεσία υπό τον Σπ. Θεοδωρόπουλο.

Η Ελλάδα του 2024 δεν έχει σχέση με αυτή του 2019. Έχουμε μία από τις μεγαλύτερες μειώσεις δημόσιου χρέους, πήραμε την επενδυτική βαθμίδα. Κλείσαμε το μισό επενδυτικό κενό από την ΕΕ, μειώσαμε την ανεργία, αυξήσαμε τους μισθούς,

Τώρα ειναι η στιγμή για ένα νέο συμβολαιο δράσης με διακριτούς ρόλους, σαφείς κανόνες και κοινές προοπτικές. Για να έχουμε μια νέα ευκαιρία.

Μειώθηκαν οι ασφαλιστικές εισφορές όλες οι κινήσεις μας συντείνουν στη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος. Στην κατάταξη του Εκονομιστ έχουμε ανέβει 28 θέσεις.

Η Ελλάδα έχει εξασφαλίσει 18 δισ. από τα 36 δισ. του Ταμείου Ανάκαμψης. Αλλάζει η εικόνα της χώρας. Η ελληνική οικονομία θα τροφοδοτηθεί σε 40 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια.

Αλλάζει η δικαιοσύνη. Το εργασιακό πλαίσιο έχει εκσυγχρονιστεί. Το Κτηματολόγιο με το νέο χωτοταξικό πλαίσιο θα καθορίζει χρήσεις γης.

Μεγάλο πελονέκτημα η πολιτική σταθερότητα που έχει η Ελλάδα και που πολλά κράτη αναζητούν και που εμείς τη θεωρούμε αυτονόητη. Έχουμε τη σιγουριά της ομαλότητας και οι επιχειρήσεις επενδύουν με μεγαλύτερη ασφάλεια.

Εχει αλλάξει η εικόνα της ανεργίας, αναζητούμε προσωπικό πλέον για τις επιχειρήσεις, όταν παλιότερα η ανεργία ήταν μεγαλύτερη.

Πιστεύω όσο λίγοι στην ελεύθερη οικονομία με ένα κράτος που δεν ορίζει αλλά παρεμβαίνει ότι χρειάζεται.

Καμία ανάπτυξη στους αριθμούς όταν αυτοί δεν αφορούν τους πολλούς, τους εργαζόμενους.

Θα αναφερθώ σε πέντε άξονες που πρέπει να κινηθεί η βιομηχανία:

1. Τα κέρδη δεν είναι για να αποταμιεύονται αλλά να επιτρέφουν στις επενδύσεις, την καινοτομία, σε Ελλάδα και εξωτερικό
2. Η πρόοδος των επιχειρήσεων να μεταφράζεται σε καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας και συμμετοχή στα κέρδη, υπάρχουν και τα κίνητα
3. Η κατάρτιση και επανακατάρτιση των ωεργαζομένων είναι κομβικής σημασίας. Περισσότερες γυναίκες στην αγορά εργασίας και οι νέοι/ες να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
4. Η πίστη στον υγιή ανταγνωισμό που την πλήττει η αισχροκέρδεια. Όταν μειώνεται το κόστος παραγωγής να μειώνεται και η τιμή των προϊόντων
5. Ο προσανατολισμός της εταιρικής ευθύνης σε επίκαιρες κοινωνικές ανάγκες.  Δε βλέπουμε όμως σήμερα ούτε τους μεγάλους ευεργέτες ούτες τις μεγάλες ευεργεσίες του παρελθόντος από τις επιχειρήσεις.

19.11

Τον λόγο παίρνει ο Γκι Φερχόφσταντ, ο πρόεδρος του European Movement International, πρώην Βουλευτής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πρώην Πρωθυπουργός του Βελγίου, μαζί με τη δημοσιογράφο Δώρα Αναγνωστοπούλου.

Σήμερα ζούμε σε μια νέα εποχή «αυτοκρατοριών» στην οποία, όχι τα έθνη κράτη, αλλά οι μεγάλες χώρες και οι υπερεθνικοί οργανισμοί, αποφασίζουν για τη μοίρα του κόσμου. Είναι ένας πολύ σκληρός κόσμος που βασίζεται στον πολιτικό, στρατιωτικό, οικονομικό και τεχνολογικό ανταγωνισμό.

Υπάρχουν πολλές “αυτοκρατορίες”, η Ινδία,η Κίνα, η Ρωσία που θέλει να γίνει κι αυτή αυτοκρατορία…

Είναι άραγε έτοιμη η Ευρώπη για αυτή τη νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων; Η απάντηση είναι πως δεν είμαστε. Χρειάζεται επειγόντως να οικοδομήσουμε μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση και να ολοκληρώσουμε την ενιαία μας αγορά (έκθεση Letta), ιδιαίτερα όσον αφορά στις κεφαλαιουχικές υπηρεσίες, τις τηλεπικοινωνίες και τις ψηφιακές αγορές.

Δεν είμαστε προετοιμασμένοι για αυτόν τον νέο κόσμο.

Δαπανούμε τριπλάσια για αμυντικούς εξοπλισμούς στην ΕΕ αλλά ακόμα δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε στον πόλεμο που κάνει η Ρωσία στην Ουκρανία. Εχουμε τον μεγαλύτερο αριθμό στρατιωτών.

Τεχνολογικά οι ΗΠΑ και η Ασία είναι πολύ μπροστά από την Ευρωπαϊκή Ενωση σε εταιρείες Big Tech.

Επιτυχημένο παράδειγμα ευρωπαικής τεχνολογικής εταιρείας η Spotify που πολλοί πιστεύουν ότι είναι αμερικανική αλλά είναι ευρωπαϊκή και συγκεκριμένα Σουηδική.

Χρειάζεται επειγόντως να οικοδομήσουμε μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση και να ολοκληρώσουμε την ενιαία μας αγορά (έκθεση Letta), ιδιαίτερα όσον αφορά στις κεφαλαιουχικές υπηρεσίες, τις τηλεπικοινωνίες και τις ψηφιακές αγορές.

Αυτό θα απαιτήσει θεσμικές μεταρρυθμίσεις, όπως τον τερματισμό του κανόνα της ομοφωνίας και τη θέσπιση ενός μεγαλύτερου ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, όπως προτείνεται στην έκθεση Ντράγκι.

Nα εκσυγχρονίσουμε τους όρους του ανταγωνισμού ώστε να μπορέσει η ΕΕ να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες.