Αμερικανικές εκλογές: Πώς προετοιμάζεται ο πλανήτης για μια νίκη Τραμπ ή Χάρις

Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών θα έχει σημαντικό αντίκτυπο παγκοσμίως. Από την Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή μέχρι και το παγκόσμιο εμπόριο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι όλος ο κόσμος περιμένει με αγωνία τον επόμενο ένοικο του Λευκού Οίκου.

Κατά το Bloomberg, το μήνυμα που περιμένει ο κόσμος από τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ είναι ένα: συνέχεια της αμερικανικής πολιτικής υπό την Καμάλα Χάρις ή το χάος υπό τον Ντόναλντ Τραμπ.

Αλλά μια βαθύτερη αίσθηση επικρατεί επίσης σε βασικές πρωτεύουσες: η σύντομη περίοδος ακμής της Αμερικής, ως η μόνη υπερδύναμη του κόσμου είναι πλέον ιστορία, ανεξάρτητα από το ποιος θα κερδίσει.

Σε αυτό το πλαίσιο, το Bloomberg News εξέτασε τη διάθεση στις μεγαλύτερες χώρες. Και διαπίστωσε ότι επικρατεί ένα συναίσθημα προσοχής και πραγματισμού. Ο κόσμος είναι προσηλωμένος στο αποτέλεσμα των εκλογών.

Αμερικανικές εκλογές 2024: Σε θέση μάχης οι αγορές – Τι αναμένεται τις επόμενες ώρες

Οι βασικές παράμετροι για τις αμερικανικές εκλογές

Η οικονομία της Αμερικής παραμένει η μεγαλύτερη στον κόσμο και οι πολιτικοί της – ειδικά ο Τραμπ – έχουν δείξει ότι είναι έτοιμοι να την εργαλειοποιήσουν. Υπάρχει, λοιπόν, διάχυτος φόβος ότι αρκετές χώρες θα βρεθούν στο στόχαστρο εάν ο επόμενος πρόεδρος αποφασίσει να εντείνει έναν εμπορικό πόλεμο με την Κίνα. Γι’ αυτό και πολλές πρωτεύουσες έχουν σχέδια κλιμάκωσης των δασμών «στο συρτάρι», έτοιμα να χρησιμοποιηθούν.

Αλλά υπάρχει επίσης μια αυξανόμενη αίσθηση ότι οι ΗΠΑ είναι πλέον μια γερασμένη υπερδύναμη. Μια υπερδύναμη που πρέπει να επιλέξει τις μάχες της πιο προσεκτικά σε έναν κόσμο όπου ο αριθμός των συγκρούσεων που ανταγωνίζονται για την προσοχή της αυξάνεται.

Αυτό ισχύει για την πιο μετρημένη προσέγγιση του Τραμπ «πρώτα η Αμερική», αλλά και της Χάρις. Μάλιστα, ένας Βρετανός διπλωμάτης υπενθύμισε ότι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν τελείωσε ξαφνικά. Αντίθετα, βίωσε μια μακρά πτώση.

Μια πραγματικά απομονωτική και προστατευτική Αμερική είναι κάτι που ο κόσμος δεν έχει δει εδώ και σχεδόν έναν αιώνα

Η Ουκρανία αισθάνεται ήδη τον ψυχρό πρόσωπο των ΗΠΑ, η Ευρώπη αντιμετωπίζει την υπαρξιακή κρίση για το αν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό της και τη γειτονιά της, και το Ισραήλ αψηφά ανοιχτά τις εκκλήσεις του κύριου συμμάχου και προμηθευτή όπλων του.

Φυσικά, το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών παραμένει υψηλό για τον κόσμο. Οι ξένες πρωτεύουσες – φίλοι και εχθροί – σπάνια ήταν τόσο ανοιχτές στο να δείξουν το αποτέλεσμα που προτιμούσαν, από τις δημόσιες επιδοκιμασίες έως τις κρυφές προσπάθειες παρέμβασης που αποκαλύπτουν τακτικά οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.

Σεισμικός αντίκτυπος

Ο παγκόσμιος αντίκτυπος μπορεί να είναι σεισμικός, κατά το Bloomberg. Σε περίπτωση που κερδίσει ο Τραμπ και επιδιώξει μια συμφωνία με τον Βλαντιμίρ Πούτιν για την Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χωριστεί μεταξύ εκείνων που θα καλωσόριζαν κάθε ευκαιρία για ειρήνη -όσο πρόωρη και αν ήταν – και άλλων εθνών που θα ήθελαν η Ευρώπη να στηρίξει μόνη της το Κίεβο.

Μια πραγματικά απομονωτική και προστατευτική Αμερική είναι κάτι που ο κόσμος δεν έχει δει εδώ και σχεδόν έναν αιώνα, άλλωστε.

Ένας ιστορικός εχθρός, όπως η Ρωσία που προσπαθεί να ανοικοδομήσει τη σοβιετική τροχιά, ένα λείψανο του «άξονα του κακού», όπως το Ιράν, ή ένας διεκδικητής παγκόσμιας επιρροής όπως η Ινδία, ενισχύουν την άποψη ότι οι καλύτερες μέρες της Αμερικής βρίσκονται στο παρελθόν.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα στρατεύματα της Βόρειας Κορέας βρίσκονται στη Ρωσία για να πολεμήσουν στον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, όπως ισχυρίζεται το Κίεβο. Η Ινδία κατηγορείται από τον Καναδά για δολοφονία ενός Σιχ αυτονομιστή στο έδαφός του. Η Κίνα παρέχει υποστήριξη στη Μόσχα εν μέσω του πολέμου της στην Ουκρανία και πιέζει στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας. Σε κάθε περίπτωση, η αίσθηση είναι ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν ή δεν θα κάνουν πολλά για να τα σταματήσουν όλα αυτά.

Γεωγραφικό ενδιαφέρον

Αν και έχει ταυτιστεί με τις πολιτικές του Μπάιντεν, η Χάρις θεωρείται ως μια διαφορετική γενιά, λιγότερο βουτηγμένη στον ατλαντισμό του Ψυχρού Πολέμου. Κάποιοι στην Ευρώπη την αποκαλούν ως Καλιφορνέζα, πιο εναρμονισμένη με τη Silicon Valley και ενδεχομένως περισσότερο με περισσότερο ενδιαφέρον για την περιοχή του Ινδικού και Ειρηνικού, όπου έχει επίσης οικογενειακές ρίζες.

Όσο για τον Τραμπ, δεν βλέπουν όλοι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ το απρόβλεπτο χαρακτήρα του ως πρόβλημα. Αν και θεωρείται πιο φιλικός προς τη Ρωσία και το Ισραήλ από ό,τι θα ήταν η Χάρις, κάποιοι ελπίζουν ότι θα μπορούσε να εκπλήξει με μια πιο σκληρή γραμμή. Οι επίδοξες δυνάμεις όπως η Ινδία και η Τουρκία, εν τω μεταξύ, αισθάνονται αρκετά άνετα με την προσέγγισή του.

Ο Τραμπ άλλωστε απολάμβανε να παίζει γκολφ με τον Σίνζο Άμπε (σ.σ. Ιαπωνία) και περιφρονούσε την Άνγκελα Μέρκελ, αλλά οι απαιτήσεις του από την Ιαπωνία και τη Γερμανία συνοψίζονται στο ίδιο πράγμα: Πληρώστε περισσότερα για την προστασία των ΗΠΑ και αγοράστε περισσότερα από τις ΗΠΑ. Και οι δύο από τότε αύξησαν τις αμυντικές δαπάνες τους, έχοντας πάρει το μάθημα της μεγαλύτερης αυτοδυναμίας.

Τι θα σημαίνει το εκλογικό αποτέλεσμα των ΗΠΑ για πέντε βασικά παγκόσμια ζητήματα

Ουκρανία και ΝΑΤΟ

Πάνω από δυόμισι χρόνια μετά την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας, η Ουκρανία εξαρτάται από την υποστήριξη των συμμάχων της για τα πάντα, από προηγμένα όπλα μέχρι χρήματα για την πληρωμή μισθών. Το Κίεβο ελπίζει σε ακόμη περισσότερη υποστήριξη για να πείσει τον Πούτιν να διαπραγματευτεί, αλλά ο Ρώσος πρόεδρος, που φαίνεται να έχει το πάνω χέρι, δεν δείχνει καμία διάθεση για συμβιβασμό, στοιχηματίζοντας ότι η συμμαχική υποστήριξη σταδιακά θα εξασθενίσει.

Η Χάρις έχει ορκιστεί να συνεχίσει την υποστήριξη για όσο διάστημα χρειαστεί, αλλά πιθανότατα θα αντιμετωπίσει αυξανόμενο σκεπτικισμό στο Κογκρέσο για πρόσθετη χρηματοδότηση. Όπως ο Μπάιντεν, έτσι και η Χάρις έχει μέχρι στιγμής αρνηθεί να δεσμευτεί να ικανοποιήσει το αίτημα της Ουκρανίας να της επιτραπεί να χρησιμοποιήσει συμμαχικούς πυραύλους για χτυπήματα βαθιά μέσα στη Ρωσία ή για πρόσκληση για ένταξη στη συμμαχία του ΝΑΤΟ, κάτι που ο Πρόεδρος Βολόντιμιρ Ζελένσκι λέει ότι είναι απαραίτητο για τη διασφάλιση της ασφάλειας της χώρας του.

Ο Τραμπ έχει πει ότι θα τερματίσει τον πόλεμο «σε 24 ώρες» μετά τις εκλογές βάζοντας τον Πούτιν και τον Ζελένσκι να διαπραγματευτούν. Δεν έχει διευκρινίσει πώς θα το έκανε αυτό, αλλά αυτός και ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του έχουν επανειλημμένα επισημάνει ότι η Ουκρανία πρέπει να είναι έτοιμη να κάνει παραχωρήσεις. Αναρωτήθηκαν γιατί οι ΗΠΑ ξοδεύουν τόσα πολλά για να στηρίξουν την Ουκρανία και υποστήριξαν ότι οι σύμμαχοι στην Ευρώπη πρέπει να αναλάβουν περισσότερο το βάρος.

Σε αυτήν την περίπτωση ο Τραμπ θα είχε κίνητρο την επιθυμία να βγει από έναν δαπανηρό και επικίνδυνο εξωτερικό πόλεμο, αλλά θα περιοριζόταν από τον φόβο ότι μια ξαφνική διακοπή της υποστήριξης των ΗΠΑ θα μπορούσε να προκαλέσει κατάρρευση των δυνάμεων του Κιέβου.

Το αποτέλεσμα θα ήταν πιθανότατα μια μείωση της αμερικανικής βοήθειας που θα αποδυναμώσει τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο μάχης και θα πιέσει την Ευρώπη να καλύψει το κενό, χωρίς να ανοίξει την πόρτα για άμεση νίκη για τη Ρωσία.

Για τους συμμάχους του ΝΑΤΟ, η απειλή του Τραμπ να αποκλείσει την υποστήριξη των ΗΠΑ από οποιαδήποτε χώρα δεν εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της θα ασκούσε πίεση για αύξηση των αμυντικών δαπανών. Η αντιστοιχία με το 3,3% του ΑΕΠ που δαπανούν οι ΗΠΑ για την άμυνα κάθε χρόνο θα μπορούσε να προσθέσει 2,8 τρισ. δολάρια στο χρέος της Ευρώπης έως το 2034.

Για την Χάρις, η μείωση της υποστήριξης στο Κογκρέσο για περισσότερη βοήθεια και η αποδυνάμωση της θέσης της Ουκρανίας στο πεδίο μάχης πιθανότατα θα προκαλούσαν εκκλήσεις για μια προσπάθεια τερματισμού του πολέμου μέσω της διπλωματίας, αν και όχι με τους όρους που θα επιδίωκε ο Τραμπ.

Μέση Ανατολή

Από τότε που η Χαμάς σκότωσε 1.200 Ισραηλινούς στις 7 Οκτωβρίου 2023, οι μάχες στην περιοχή εξαπλώνονται σταθερά παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ να περιορίσουν τη βία. Ωστόσο εξοπλίζει το Ισραήλ. Έχοντας συντρίψει σε μεγάλο βαθμό τη Χαμάς με επιδρομές στη Γάζα, σκοτώνοντας περισσότερους από 43.000 αμάχους και μαχητές, οι ισραηλινές δυνάμεις βρίσκονται τώρα στον Λίβανο, εξαρθρώνοντας τη Χεζμπολάχ.

Το Ισραήλ έχει επίσης ανταλλάξει χτυπήματα με το Ιράν, το οποίο υποστηρίζει τις δύο ομάδες —που θεωρούνται τρομοκράτες από τις ΗΠΑ και άλλα έθνη— καθώς και με τους Χούτι στην Υεμένη, οι οποίοι έχουν κλείσει την Ερυθρά Θάλασσα στα δυτικά πλοία με τις επιθέσεις τους.

Η άφθονη προσφορά και οι αντιλήψεις για χαμηλότερο γεωπολιτικό κίνδυνο σημαίνουν πτώση των τιμών του πετρελαίου από την έναρξη του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς

Πάνω από όλη τη βία διαφαίνεται το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, το οποίο απέχει μόλις εβδομάδες από την ανάπτυξη επαρκούς υψηλού εμπλουτισμού ουρανίου για ένα όπλο, κάτι που οι ΗΠΑ και το Ισραήλ ορκίζονται να αποτρέψουν.

Η Χάρις δεσμεύεται να διασφαλίσει ότι το Ισραήλ έχει τα μέσα που χρειάζεται για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά έχει ζητήσει περισσότερες προσπάθειες για τη μείωση των πληγμάτων στους αμάχους στη Γάζα. Υποστήριξε τις επανειλημμένες – και μέχρι στιγμής αποτυχημένες – εκκλήσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν για κατάπαυση του πυρός.

Υποστηρίζει μια λύση δύο κρατών, κάτι που ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου το έχει αποκλείσει, αν και δεν έχει διευκρινίσει πώς θα μπορούσε να επιτευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Απέφυγε το ερώτημα εάν ο Νετανιάχου μπορεί να θεωρηθεί στενός σύμμαχος των ΗΠΑ, αλλά χαρακτήρισε το Ιράν τον μεγαλύτερο αντίπαλο της Αμερικής κατά τη διάρκεια της εκστρατείας της.

Ο Τραμπ λέει ότι η επίθεση της 7ης Οκτωβρίου δεν θα είχε συμβεί ποτέ αν ήταν πρόεδρος, χωρίς να πει πώς θα την είχε αποτρέψει. Είπε ότι το Ισραήλ πρέπει να «κάνει καλύτερη δουλειά στις δημόσιες σχέσεις» και κάλεσε τη χώρα «να το τελειώσει».

Στο debate του Σεπτεμβρίου, απέφυγε το ερώτημα αν θα υποστήριζε ένα παλαιστινιακό κράτος. Έχει ζητήσει περισσότερα μέτρα για την απομόνωση του Ιράν. Στην πρώτη του θητεία, βοήθησε επίσης στη διαμεσολάβηση των Συμφωνιών του Αβραάμ για την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και ορισμένων αραβικών κρατών.

Για την Χάρις, η σταθερή υποστήριξη του Μπάιντεν προς το Ισραήλ ως περιφερειακό σύμμαχο μπορεί να φαίνεται πιο πιθανή. Εάν εκλεγεί, πιθανότατα θα ασκούσε μεγαλύτερη πίεση για να περιορίσει το ανθρωπιστικό κόστος της σύγκρουσης.

Για τον Τραμπ, ένα λογικό βασικό σενάριο είναι η συνέχεια της υποστήριξης των ΗΠΑ προς το Ισραήλ αλλά με λιγότερη διπλωματική δέσμευση. Ωστόσο, η προσέγγιση του Τραμπ στο εξωτερικό και η σταθερή βάση του MAGA στο εσωτερικό σημαίνουν ότι υπάρχουν περισσότερα περιθώρια έκπληξης.

Για την παγκόσμια οικονομία, ο βασικός κίνδυνος είναι οι υψηλότερες τιμές του πετρελαίου. Το ασφάλιστρο γεωπολιτικού κινδύνου για το πετρέλαιο παρέμεινε κοντά στο μηδέν μετά τα σχετικά συγκρατημένα πλήγματα του Ισραήλ στο Ιράν στις 26 Οκτωβρίου, ενώ κανένας από τους υποψηφίους δεν στοχεύει να πυροδοτήσει περαιτέρω τις εντάσεις.

Η άφθονη προσφορά και οι αντιλήψεις για χαμηλότερο γεωπολιτικό κίνδυνο σημαίνουν πτώση των τιμών του πετρελαίου από την έναρξη του πολέμου Ισραήλ-Χαμάς

Δασμοί

Η προοπτική αύξησης του προστατευτισμού έχει ανησυχήσει τους κεντρικούς τραπεζίτες και τους αναλυτές ότι οι κινήσεις των ΗΠΑ να κλείσουν την αγορά τους θα μπορούσαν να πυροδοτήσουν ευρύτερους εμπορικούς πολέμους που θα επιβραδύνουν την παγκόσμια ανάπτυξη και θα αυξήσουν τον πληθωρισμό.

Η πρώτη θητεία του Τραμπ έφερε δασμούς 25% σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια προϊόντων στο εμπόριο ΗΠΑ-Κίνας

Η Χάρις υποστήριξε την απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να επεκτείνει τους δασμούς της εποχής Τραμπ στην Κίνα και έχει στηρίξει δεκάδες δισεκατομμύρια σε επιδοτήσεις για επενδύσεις καθαρής ενέργειας, υποδομών και υψηλής τεχνολογίας στις ΗΠΑ. Έχει στηρίξεις, επίσης, ορισμένες εμπορικές συμφωνίες, αλλά ως γερουσιαστής αντιτάχθηκε σε άλλες και προσπάθησε να ενισχύσει την προστασία των εργαζομένων και του περιβάλλοντος.

Ο Τραμπ ζητά σαρωτικούς δασμούς έως και 20% στις εισαγωγές, καθώς και εισφορές έως και 60% στο εμπόριο με την Κίνα ως μέσο τόνωσης των επενδύσεων στις ΗΠΑ, αν και είπε ότι ορισμένα από τα στοιχεία μπορεί να είναι διαπραγματευτικές τακτικές. Ο Τραμπ υποστηρίζει ότι το τρέχον διεθνές εμπορικό σύστημα είναι στημένο ενάντια στα συμφέροντα των ΗΠΑ και υπόσχεται μια επανεξισορρόπηση εάν κερδίσει ξανά την προεδρία.

Υπενθυμίζεται εδώ ότι η πρώτη θητεία του Τραμπ έφερε δασμούς 25% σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια προϊόντων στο εμπόριο ΗΠΑ-Κίνας. Αυτό δημιούργησε πολλούς «τίτλους ειδήσεων», αλλά όχι μεγάλο αντίκτυπο στα μακροοικονομικά δεδομένα.

Για τη δεύτερη θητεία του, η υπόσχεσή του για δασμούς 60% στην Κίνα και 20% σε όλους τους άλλους θα άλλαζε το παιχνίδι. Εάν ο Τραμπ τηρήσει τις δεσμεύσεις του και ο υπόλοιπος κόσμος ανταποδώσει, η ανάλυση δείχνει ότι το μερίδιο των ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο αγαθών θα ανέλθει στο 9% έως το 2028 από το σημερινό 21%.

Για την Κίνα, σχεδόν το 90% των εξαγωγών προς τις ΗΠΑ θα εξαλειφθεί. Για το Μεξικό και τον Καναδά, που θεωρούν τις ΗΠΑ ως τον κυρίαρχο εμπορικό τους εταίρο, η πτώση είναι μεγαλύτερη από 50%.

Υπό την Χάρις, η συνέχεια της πολιτικής του Μπάιντεν να εμποδίζει την πρόσβαση της Κίνας σε κρίσιμες τεχνολογίες είναι ένα καλό σενάριο. Ωστόσο, ο πραγματισμός της Χάρις και η αλλαγή φρουράς σε κορυφαίες πολιτικές θέσεις, σημαίνει ότι το μέγεθος των περιορισμών θα μπορούσε να εκπλήξει.

Κίνα και Ταϊβάν

Οι προσπάθειες των ΗΠΑ να διαχειριστούν τον ανταγωνισμό με την Κίνα έχουν αυξηθεί ολοένα και περισσότερο καθώς η οικονομική και στρατιωτική επιρροή του Πεκίνου έχει επεκταθεί παράλληλα με τις προσπάθειες της Ουάσιγκτον να τους αντιμετωπίσει.

Η Κίνα έχει επιταχύνει τις στρατιωτικές ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν, την οποία θεωρεί επαρχία της. Το νησί και οι κάτοικοί του βασίζονται στις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους για να τους στηρίξουν σε περίπτωση που η πίεση κλιμακωθεί σε ανοιχτή σύγκρουση.

Ωστόσο, το διακύβευμα είναι ότι στο νησί βρίσκεται η καρδιά της παγκόσμιας βιομηχανίας κατασκευής τσιπ — ζωτικής σημασίας για τις οικονομίες παγκοσμίως.

Ο Χάρις ασπάζεται την προσέγγιση της κυβέρνησης Μπάιντεν προς την Κίνα, με ελέγχους εξαγωγών σε βασικά τσιπ και άλλες ευαίσθητες τεχνολογίες και υποστηρίζει τη δέσμευση των ΗΠΑ να διασφαλίσουν την ασφάλεια της Ταϊβάν (αλλά όχι την ανεξαρτησία, στην οποία η Κίνα αντιτίθεται). Υποστήριξε την επέκταση των συμμαχιών σε όλη την περιοχή για την αντιμετώπιση του Πεκίνου.

Ο Τραμπ δεσμεύεται να επιβάλει σαρωτικούς δασμούς στις κινεζικές εξαγωγές σε μια προσπάθεια να μειώσει την εξάρτηση από το Πεκίνο σε «κρίσιμες περιοχές». Ο Τραμπ ισχυρίστηκε ότι η Ταϊβάν «έκλεψε» την επιχείρηση ημιαγωγών των ΗΠΑ, υποστηρίζοντας ότι πρέπει να πληρώσει περισσότερα για τη δική της ασφάλεια, χωρίς να διευκρινίσει τι εννοεί. Αρνήθηκε επίσης να δεσμευτεί να υπερασπιστεί την Ταϊβάν σε περίπτωση κινεζικής επίθεσης, ενώ κάλεσε τους συμμάχους των ΗΠΑ, Ιαπωνία και Νότια Κορέα, να ξοδέψουν περισσότερα για τη δική τους άμυνα.

Το καταστροφικό κόστος της οικονομίας και της εξωτερικής πολιτικής της εγκατάλειψης της Ταϊβάν περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών είτε υπό τον Τραμπ είτε με τον Χάρις, σύμφωνα όμως με την ανάλυση του Bloomberg.

Το πιο πιθανό αποτέλεσμα εάν κερδίσει ο Τραμπ είναι μια πιο συναλλακτική προσέγγιση όπου η υποστήριξη ασφαλείας των ΗΠΑ παραμένει, αλλά η Ταϊβάν αντιμετωπίζει πίεση να επιταχύνει την κατασκευή εργοστασίων τσιπ στις ΗΠΑ και να ενισχύσει τις αγορές αμερικανικών όπλων.

Η Χάρις αναμένεται να επιβεβαιώσει εκ νέου την πολιτική στρατηγικής ασάφειας της Αμερικής — δηλαδή υπαινιγμούς αλλά όχι δέσμευση για την υπεράσπιση του νησιού.

Για την παγκόσμια οικονομία, το διακύβευμα στα στενά της Ταϊβάν δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο. Αν αφαιρέσει κανείς τον κρίκο της Ταϊβάν στην αλυσίδα εφοδιασμού ημιαγωγών, το κόστος για το παγκόσμιο ΑΕΠ μπορεί να φτάσει τα 10 τρισ. δολάρια.

Μετανάστευση και Λατινική Αμερική

Το μεγαλύτερο κύμα νέων μεταναστών στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια έχει εκτοξεύσει το ζήτημα σχεδόν στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας, με τα δύο μέρη να πιέζουν τώρα για περιορισμούς, ακόμη και όταν τα κυβερνητικά στοιχεία δείχνουν ότι η εισροή ήταν κρίσιμη για την ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης.

Η Χάρις έχει υποστηρίξει αυστηρότερους περιορισμούς στην παράνομη μετανάστευση και περιορισμούς στο άσυλο για να ανακόψει τη ροή των ανθρώπων που θέλουν να περάσουν τα νότια σύνορα των ΗΠΑ. Υποσχέθηκε να πιέσει για ένα δικομματικό νομοσχέδιο που θα συνδυάζει νέα όρια ασύλου με περισσότερη χρηματοδότηση για την επεξεργασία και τους δικαστές. Υποστήριξε επίσης μέτρα για την αύξηση της νόμιμης μετανάστευσης και την παροχή μιας πολιτικής για την ιθαγένεια για ορισμένους μετανάστες.

Ο Τραμπ έχει ζητήσει την απέλαση περισσότερων από 11 εκατομμυρίων παράνομων μεταναστών, τη δημιουργία στρατοπέδων κράτησης και την ανάπτυξη στρατευμάτων στα σύνορα με το Μεξικό, καθώς και αυστηρούς περιορισμούς σε μια σειρά μορφών νόμιμης μετανάστευσης, συμπεριλαμβανομένου του ασύλου, ακόμη και της ιθαγένειας με δικαιώματα εκ γενετής για τα παιδιά γονέων χωρίς έγγραφα.

Η υπόσχεση Τραμπ να κλείσει τα σύνορα και να απελάσει τους παράνομους μετανάστες θα είχε σημαντικό κόστος. Ο μηδενισμός των εισροών νέων μεταναστών και η απέλαση εκείνων που έφτασαν από το 2020 θα δημιουργούσε μια τρύπα 3% στο ΑΕΠ των ΗΠΑ έως το 2028, σύμφωνα με το Bloomberg.

Χώρες προέλευσης όπως το Ελ Σαλβαδόρ, η Γουατεμάλα και η Ονδούρα επωφελούνται από εισροές εμβασμάτων που ισούνται με το ένα πέμπτο του ΑΕΠ ετησίως. Οι μαζικές απελάσεις από τις ΗΠΑ θα μπορούσαν να μειώσουν το σύνολο.

Η Χάρις ακολουθεί αυστηρότερη στάση όσον αφορά την ασφάλεια των συνόρων από ό,τι στο παρελθόν. Ωστόσο, σε σχέση με τον Τραμπ οι πολιτικές της είναι λιγότερο αυστηρές και θα είχαν μικρότερο αντίκτυπο στην ανάπτυξη των ΗΠΑ και στις ροές εμβασμάτων.