Πούτιν – Politico: Τι πραγματικά θέλει το Κρεμλίνο από τις εκλογές στις ΗΠΑ

Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε τον Λευκό Οίκο το 2016, πολλές σαμπάνιες άνοιξαν στη Μόσχα, αλλά μετά από οκτώ χρόνια, δύο εκλογές και μια ολοκληρωτική επίθεση στην Ουκρανία, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, όπως αναφέρει το Pοlitico, αναλύοντας τις προσδοκίες του Βλαντιμίρι Πούτιν και της Ρωσίας από τις αμερικανικές εκλογές.  

Αμερικανικές εκλογές: Πώς προετοιμάζεται ο πλανήτης για μια νίκη Τραμπ ή Χάρις

Μπορεί το αναμενόμενο για το Κρεμλίνο να είναι ότι εύχεται και πάλι να νικήσει ο Τραμπ, η πραγματικότητα ωστόσο είναι ότι κανένας από τους δύο υποψήφιους μελλοντικούς προέδρους των ΗΠΑ δεν είναι πιθανό να προσφέρει όλα όσα θέλει η Μόσχα.

Οι σχέσεις Πούτιν και Τραμπ

Ας ξεκινήσουμε με τον Νόναλντ Τραμπ: Από την πρώτη του προεκλογική εκστρατεία, ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος απολαμβάνει ένα ορισμένο επίπεδο θαυμασμού από τη Μόσχα. Πιο συγκεκριμένα, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν θαυμάζει τον… θαυμασμό του Τραμπ για τον Πούτιν.

«Ο Πούτιν είναι ένας κοντός, ματαιόδοξος άνθρωπος», λέει η Νίνα Χρουστσόβα, καθηγήτρια στο The New School στη Νέα Υόρκη και δισέγγονη του πρώην Σοβιετικού πρωθυπουργού Νικήτα Χρουστσόφ.

«Στο Κρεμλίνο αρέσει το γεγονός ότι ο ψηλός, πλούσιος Τραμπ νιώθει απόλυτο δέος για τον Πούτιν», πρόσθεσε. «Αυτό δίνει στον Πούτιν το πάνω χέρι».

Και ενώ η ισχυρή προσωπικότητα του Τραμπ και η ψεύτικη αισθητική του ψεύτικο μαυρίσματος μπορεί να ενοχλεί τους πουριτανούς στη Δυτική Ευρώπη, η ρωσική ελίτ δεν είναι ξένη στις επιδείξεις πλούτου ούτε στις αυτοκρατικές τάσεις των πολιτικών της, όπως τονίζει το Politico.

Η συνωμοτική σκέψη του Τραμπ αντηχεί επίσης με μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πολλών Ρώσων, που τροφοδοτείται από τους πολιτικούς και την προπαγάνδα τους, ότι οι απλοί Αμερικανοί κρατούνται όμηροι από ένα βαθύ κράτος.

Ο μεγαλύτερος πόλος έλξης για το Κρεμλίνο όσον αφορά τον Τραμπ, φυσικά, είναι η στάση του απέναντι στην Ουκρανία. Ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος έχει δεσμευτεί να τερματίσει τον πόλεμο σε μια μέρα, πιθανώς αναγκάζοντας το Κίεβο να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις. Ο αντιπρόεδρός του,  Τζέι Ντι Βανς, ασκεί σκληρή κριτική για την παροχή περισσότερης βοήθειας στην Ουκρανία.

«Ο Πούτιν χρειάζεται απεγνωσμένα μια νίκη», είπε ο Αμπάς Γκαλιάμοβ, πρώην συντάκτης ομιλιών του Κρεμλίνου. «Μια παρατεταμένη σύγκρουση που δεν μπορεί να κερδίσει δεν βοηθά στη νομιμότητά του».

Υπάρχει, ωστόσο, ένα μειονέκτημα στον Τραμπ. Όπως η Μόσχα έμαθε με τον δύσκολο τρόπο κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ δεν τηρεί πάντα τις υποσχέσεις του. Συγκεκριμένα, δεν κατάφερε να βελτιώσει τις σχέσεις με τη Ρωσία και να άρει τις δυτικές κυρώσεις για την κατάληψη της Κριμαίας και της ανατολικής Ουκρανίας.

Οκτώ χρόνια αργότερα, καθώς το τριήμερο σχέδιο εισβολής του Πούτιν εκτείνεται προς το τέλος του τρίτου έτους του πολέμου στην Ουκρανία, η Μόσχα αμφιβάλλει ότι η εχθρότητα της Ουάσιγκτον θα διαλυθεί ακόμη και από τον πιο φιλικό, προς το Κρεμλίνο, πρόεδρο.

«Οι εκλογές δεν θα αλλάξουν τίποτα για τη Ρωσία, επειδή οι υποψήφιοι αντικατοπτρίζουν πλήρως τη δικομματική συναίνεση ότι η χώρα μας πρέπει να ηττηθεί», έγραψε ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αντιπρόεδρος του συμβουλίου ασφαλείας της Ρωσίας, σε ανάρτησή του στο Telegram.

Χαρακτήρισε τα λόγια του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου και την καλή του σχέση με τη Ρωσία «κοινοτοπίες».

«Δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο. Ούτε σε μια μέρα, ούτε σε τρεις μέρες, ούτε σε τρεις μήνες. Και αν προσπαθήσει πραγματικά, θα μπορούσε να είναι ο νέος JFK», πρόσθεσε ο Μεντβέντεφ.

«Όποιος και να κερδίσει τις εκλογές, δεν βλέπουμε καμία προοπτική η Αμερική να αλλάξει τη ρωσοφοβική της πορεία», δήλωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ.

Αναμφισβήτητα, ο Ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ έβαλε τον Τραμπ στη θέση του αυτόν τον μήνα, αφού ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ισχυρίστηκε ότι ήταν κοντά στην επίτευξη συμφωνίας πυρηνικού αφοπλισμού με τη Μόσχα και το Πεκίνο κατά την πρώτη του θητεία.

«Όχι, αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», είπε ο Ριάμπκοφ.

Χάρις και «στήριξη» από τον Πούτιν

Έπειτα, υπάρχει Κάμαλα Χάρις, η υποψήφια που έλαβε τη σαρκαστική υποστήριξη του Πούτιν τον Σεπτέμβριο.

Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ήταν «ο αγαπημένος μας, αν μπορείς να το πεις έτσι», είπε ο Πούτιν κατά τη διάρκεια πάνελ στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ, μια εκδήλωση που σχεδιάστηκε για να ενθαρρύνει τις επενδύσεις στις ανατολικές περιοχές της Ρωσίας.

Μόλις ο Μπάιντεν αποχώρησε από την προεδρική κούρσα, ο Πούτιν είπε ότι η Ρωσία θα έκανε ό,τι είχε ζητήσει από τους οπαδούς του ο Δημοκρατικός πρόεδρος και θα «υποστηρίξει» τον Χάρις.

«Έχει ένα τόσο εκφραστικό και μεταδοτικό γέλιο, δείχνει ότι τα πάει καλά», είπε, προκαλώντας γέλια από το κοινό του.

Ο Γαλιάμοφ, ο πρώην συντάκτης ομιλιών του Κρεμλίνου, απέρριψε τα σχόλια του Πούτιν. «Είναι μια παραδοσιακή επιχείρηση κάλυψης της KGB που προορίζεται να ωφελήσει τον Τραμπ», είπε.

Αλλά η Χρουστσόβα είπε ότι μπορούσαν αυτά τα λόγια να περιέχουν ψήγματα αλήθειας.

Η υπόσχεση του Τραμπ για γρήγορο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, ακόμη και εκείνου που εξασφάλιζε έδαφος για τη Μόσχα, μπορεί να μην είναι το προτιμώμενο αποτέλεσμα του Πούτιν. «Έχει κάνει τον πόλεμο το κεντρικό στοιχείο της κληρονομιάς του, και έτσι θα τον διεξάγει για όσο χρειάζεται, θέλει και μπορεί», είπε η Χρουστσόβα.

Η Χάρις θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό επεκτείνοντας ένα status quo που η Μόσχα πιστεύει ότι μετράει υπέρ της καθώς η αποφασιστικότητα της Δύσης εξασθενεί έναντι της ανελέητης επίθεσης της Ρωσίας.

Ως υπέρμαχος του κατεστημένου εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, η Χάρις προσφέρει επίσης στον Πούτιν μια ιδανική δικαιολογία για τον ατελείωτο πόλεμο του ενάντια σε αυτό που αποκαλεί «αμερικανική ηγεμονία».

Όποιες και αν είναι οι προτιμήσεις του μεταξύ των δύο υποψηφίων, το Κρεμλίνο φαίνεται σίγουρα να πιστεύει ότι μπορεί να επηρεάσει τις εκλογές. Οι ειδικοί των υπηρεσιών πληροφοριών και τεχνολογίας των ΗΠΑ κατηγόρησαν τη Ρωσία ότι συνεχίζει να διαδίδει ψεύτικα βίντεο και άλλη παραπληροφόρηση που έχει σχεδιαστεί για να επηρεάσει την εκστρατεία.

Ενώ μεγάλο μέρος του περιεχομένου στοχεύει το στρατόπεδο των Δημοκρατικών – μια παράξενη ιστορία ισχυριζόταν ότι η Χάρις είχε πυροβολήσει έναν υπό εξαφάνιση ρινόκερο στη Ζάμπια – φαίνεται επίσης ότι έχει σχεδιαστεί για να υπονομεύσει την πίστη στην εκλογική διαδικασία γενικά. Τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης έχουν περιγράψει την προεκλογική περίοδο ως κάτι μεταξύ τσίρκου και εμπόλεμης ζώνης.

Εάν το Κρεμλίνο ψήφιζε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα πόνταρε την ψήφο του υπέρ του χάους, της πόλωσης και της απογοήτευσης από την αμερικανική δημοκρατία.

Από σήμερα φαίνεται να έχει καλές πιθανότητες να κερδίσει, καταλήγει το Politico.