Καθώς μεγαλώνω, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνω λιγότερο καλά. Ευτυχώς, υπάρχουν μερικά πράγματα – πολύ λίγα – τα καταφέρνω καλύτερα. Ένα από αυτά είναι το μπριτζ.

Όταν αποσύρθηκα από τη διαχείριση παγκόσμιων μετοχικών κεφαλαίων στην Artemis πέρυσι, είχα την ευκαιρία να παίξω πολλά περισσότερα παιχνίδια. Τώρα επιστρέφω στη διαχείριση κεφαλαίων, θα έχω λιγότερο χρόνο, αλλά δεν έχω σχέδια να σταματήσω εντελώς — μια παρόμοια προσέγγιση με τον Γουόρεν Μπάφετ , διάσημο επενδυτή και δεινό παίκτη του μπριτζ.

Μπορεί να ακούγεται περίεργο, αλλά πιστεύω ότι το να παίζω μπριτζ με κάνει καλύτερο επενδυτή. Πιθανότατα λειτουργεί με παρόμοιους εγκεφαλικούς μυς. Και οι δύο ασχολίες βασίζονται, σε κάποιο βαθμό, στο να αναγνωρίζετε πρότυπα και να ανταποκρίνεστε κατάλληλα.

«Η τέχνη του να είσαι τυχερός» είναι ο υπότιτλος του οδηγού του Victor Mollo και του Nico Gardener για το πώς να παίζεις τα χαρτιά στο μπριτζ. Η φράση είναι ειρωνική. Το θέμα είναι ότι αυτό που φαίνεται να είναι τύχη προκύπτει από την καλή τεχνική, η οποία έρχεται με εξάσκηση και εμπειρία.

Το βιβλίο περνάει από “finesses”, “squeeze plays” and “coups”. Μερικά από αυτά, το “Vienna coup” και το “backwash squeeze”, είναι παιχνίδια με χαρτιά που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα. Το να βλέπεις πώς λειτουργούν αυτά τα κλασικά έργα είναι ένα πράγμα – το να θυμάσαι πότε πρέπει να τα χρησιμοποιείς είναι εντελώς άλλο.

Στο μπριτζ υπάρχουν τέσσερις παίκτες σε δύο συνεργασίες , αλλά κανένας παίκτης δεν ξέρει εξαρχής ποια φύλλα έχει ο σύντροφός του. Το παιχνίδι ξεκινά με τους παίκτες να κάνουν εναλλάξ προσφορές για να καθορίσουν πόσα «κόλπα» χρειάζεται η συνεργασία τους για να κερδίσει και να πάρει πόντους.

Μην ανησυχείτε, αυτό δεν μετατρέπεται σε εγχειρίδιο οδηγιών. Το μόνο που χρειάζεται να γνωρίζετε είναι ότι όσο περισσότερα κόλπα προβλέπετε ότι θα κερδίσετε, τόσο περισσότερα καλά φύλλα θα χρειαστεί να κρατήσετε. Έτσι, ο καθορισμός του σωστού στόχου κάνει τη διαφορά στο πώς πάει το παιχνίδι.

Αυτό έχει απήχηση τόσο για επαγγελματίες όσο και για καθημερινούς επενδυτές. Μην στοχεύετε σε υψηλότερες αποδόσεις από αυτές που φαίνεται πιθανό να προσφέρουν οι αγορές – θα καταλήξετε να αναλάβετε πολύ μεγάλο ρίσκο για να τις επιτύχετε και απλώς θα αυξήσετε την πιθανότητα θεαματικής αποτυχίας σας.

Μην στοχεύετε σε απόδοση στο χαρτοφυλάκιό σας εάν η επιλογή των καλών εταιρειών που πληρώνουν υψηλές αποδόσεις είναι κακή — θα καταλήξετε να συμβιβαστείτε στην ποιότητα. Και μην υιοθετείτε μια προσέγγιση βαθιάς αξίας για επενδύσεις όταν οι αγορές δεν έχουν πολλές μετοχές που διαπραγματεύονται κάτω από τη λογιστική αξία. Εφόσον βάζετε έναν στόχο που προκύπτει από τα φύλλα που σας μοιράζονται, το παιχνίδι είναι πολύ πιο εύκολο.

Απόρροια αυτού για μένα, ως διαχειριστή κεφαλαίων, είναι ότι οι διαφορετικές συνθήκες της αγοράς θα ταιριάζουν σε διαφορετικά στυλ επενδύσεων. Για να προσφέρετε απόδοση με συνέπεια, πρέπει να προσαρμοστείτε — και εδώ η εμπειρία μπορεί να είναι χρήσιμη για την αναγνώριση του καλύτερου τρόπου πρόβλεψης ή ανταπόκρισης στις μεταβαλλόμενες συνθήκες.

Νομίζω ότι αυτή η ευελιξία είναι σημαντική. Αλλά είναι εκπληκτικό πόσοι μάνατζερ αρνούνται αυτές τις μέρες να λυγίσουν. Έχουν έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας των χρημάτων και δεν μπορούν να αλλάξουν. Οι διαχειριστές κεφαλαίων ήταν πιο ευέλικτοι και, θα έλεγα, λογικοί.

Ωστόσο, καθώς τα μεγάλα funds έχουν γίνει πιο συστηματικά, η ομάδα καθοδηγείται από τις απαιτήσεις θεσμικών επενδυτών που έχουν εμμονή με τις διαδικασίες, αυτό έχει αλλάξει. Σημαίνει ότι σε πολλές περιπτώσεις εσείς, ο επενδυτής, πρέπει τώρα να αποφασίσετε να αλλάξετε μάνατζερ εάν πιστεύετε ότι ο άνεμος θα είναι αντίθετος με την προσέγγισή τους για οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα.

Το μπριτζ έχει επίσης παρόμοιο καστ χαρακτήρων με τον κόσμο των επενδύσεων . Υπάρχουν οι αιώνιοι αισιόδοξοι, που νομίζουν ότι κάθε φιγούρα θα λειτουργήσει και ότι οι βασιλιάδες των αντιπάλων τους θα πέσουν κάτω από τους άσσους τους σαν σταγόνες βροχής. Και υπάρχουν και οι αιώνιοι απαισιόδοξοι, που πιστεύουν ότι όποιο χαρτί παίξουν θα χάσει και ότι η διανομή των φύλλων μεταξύ των χεριών των αντιπάλων θα είναι πάντα ενοχλητική.

Στον κόσμο των επενδύσεων, παρομοίως, υπάρχουν μάνατζερ που θα σας πουν ότι όλα είναι ρόδινα και ότι όλες οι επενδύσεις τους δεν είναι απλώς εταιρείες που ξεπερνούν τον κόσμο, αλλά εντελώς αναξιόπιστες και υποτιμημένες. Υπάρχει επίσης μια ομάδα επενδυτικών οίκων που φαίνεται να απολαμβάνουν την πρόβλεψη της καταστροφής, τις απροσδόκητες αυξήσεις του πληθωρισμού και την κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών αγορών. Μην δίνετε μεγάλη προσοχή σε κανένα από αυτά!

Κοιτάζοντας τα χαρτιά που έχουμε στα χέρια μας αυτή τη στιγμή, μου φαίνεται ότι η αγορά μετοχών δεν προσφέρει ούτε ηλιοφάνεια ούτε βροχή. Οι εταιρείες αυξάνουν σταθερά τις ταμειακές τους ροές και ο πληθωρισμός και τα επιτόκια στις περισσότερες από τις μεγάλες οικονομίες μειώνονται – συνήθως η βάση για μια θετική μακροπρόθεσμη άποψη.

Οι κύριες ανησυχίες στον επενδυτικό κόσμο είναι γεωπολιτικές. Αυτοί οι κίνδυνοι είναι πάντα παρόντες και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη. Αλλά δεν είναι επίσης συνετό να πέσεις σε θλίψη επειδή υπάρχει πόλεμος. Όπως και στο μπριτζ, το κλειδί είναι να έχεις καθαρό μυαλό – και οι θρίαμβοι και οι καταστροφές δεν επιτρέπεται να σας αναστατώσουν.

Ως επενδυτής, νομίζω ότι η μεγαλύτερη ανησυχία μου είναι πόσα πληρώνω για μια μετοχή. Ο Μπάφετ πρόσφερε μερικά δημοφιλή πλέον επιγράμματα από αυτή την άποψη. Το πρώτο είναι: «Η τιμή είναι αυτό που πληρώνεις, αξία είναι αυτό που παίρνεις» και το δεύτερο είναι «είναι πολύ καλύτερο να αγοράσεις μια υπέροχη εταιρεία σε δίκαιη τιμή παρά μια δίκαιη εταιρεία σε μια υπέροχη τιμή».

Κοιτάζοντας τη σημερινή αγορά, αισθάνομαι ότι πολλοί παθητικοί επενδυτές οδηγούνται να αγοράσουν μερικές υπέροχες εταιρείες σε τιμές που δεν αντιπροσωπεύουν εύλογη αξία — ή οτιδήποτε κοντά σε αυτήν. Τα ακριβά μεγαθήρια Magnificent Seven κυριαρχούν πλέον στους δείκτες σε τέτοιο βαθμό που φοβάμαι για μελλοντικές επιστροφές.

Πράγματι, είναι ένας παράγοντας για να παρασυρθώ ξανά στη δουλειά. Δεν νομίζω ότι μπορώ να θυμηθώ μεγαλύτερη ευκαιρία για εν ενεργεία managers να δείξουν την αξία που μπορούν να αποφέρουν μέσω της έξυπνης, ισορροπημένης συλλογής μετοχών.

Πριν από λίγο καιρό ο Μπάφετ γιόρτασε τα 94α γενέθλιά του. Δουλεύει ακόμα και παίζει μπριτζ οκτώ ώρες την εβδομάδα. Αν συνεχίσω να παίζω το παιχνίδι για όσο καιρό και αυτός, ίσως η απόδοση της επένδυσης μου να γίνει εξίσου καλή.

Ο Simon Edelsten είναι πρόεδρος της επενδυτικής επιτροπής της Goshawk Asset Management