ΗΠΑ: Ξεχάστε τους «εκδικητές» ομολόγων – ‘Ερχονται οι «αστυνομικοί» των νομισμάτων

Τους εκδικητές των ομολόγων ανέμεναν οι αγορές να παρέμβουν μετά την εκλογή του Τραμπ καθώς το οικονομικό του πρόγραμμα εκτιμάται ότι θα διογκώσει περαιτέρω το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ.

Ωστόσο, δράση μπορεί να αναλάβουν οι αγορές συναλλάγματος στο ρόλο του «κακού αστυνομικού», σύμφωνα με τον αρθρογράφο του Reuters, Μάικ Ντόλαν.

Οι εκδικητές των ομολόγων, έκφραση που εμπνεύστηκε ο Edward Yardeni το 1983, είναι οι επενδυτές ομολόγων, που ζητούν υψηλότερα επιτόκια δανεισμού (απόδοση του ομολόγου) ως απάντηση στους μη ορθολογικούς κρατικούς προϋπολογισμούς, καθιστώντας τα κυβερνητικά σχέδια απρόσιτα στη διαδικασία.

Πρόσφατο παράδειγμα η παραίτηση της Λις Τρας μετά την κατάθεση ενός έωλου προϋπολογισμού, που προκάλεσε την διολίσθηση της στερλίνας και έντονες διακυμάνσεις στην αγορά ομολόγων.

Δασμοί: Η πρώτη αντίδρασης της αγοράς στην «υπόσχεση» Τραμπ

Ωστόσο στις ΗΠΑ μπορεί να ήλθε η ώρα για τις αγορές χρήματος να αντιδράσουν στις προτεινόμενες αυξήσεις δασμών από την επερχόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ, παρακάμπτοντας τις εμπορικές απειλές της εκτοξεύοντας το δολάριο υψηλότερα.

Ο Τραμπ ανακοίνωσε ότι την πρώτη ημέρα της θητείας του θα επιβάλει δασμούς 25% σε όλα τα προϊόντα από το Μεξικό και τον Καναδά και έναν επιπλέον δασμό 10% σε προϊόντα από την Κίνα.

Η εκτίναξη του δολαρίου

Προς μεγάλη απογοήτευση του εκλεγμένου Προέδρου και των συμβούλων του, το δολάριο εκτινάσσεται σε υψηλά δύο ετών έναντι των νομισμάτων των κύριων εμπορικών αντιπάλων της Αμερικής, αντισταθμίζοντας την ίδια την ανταγωνιστικότητα που στοχεύουν να προστατεύσουν τα δασμολογικά σχέδια του Τραμπ.

Ένα ενισχυμένο δολάριο βοηθά να αποκατασταθεί η τιμολογιακή δύναμη των υπερπόντιων εξαγωγέων που πωλούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθιστώντας πιο ελκυστικές τις πωλήσεις που τιμολογούνται στα δικά τους νομίσματα, επιτρέποντάς τους να διατηρήσουν τις τιμές του δολαρίου σε χαμηλά επίπεδα και να διατηρήσουν το μερίδιο αγοράς παρά τις προσαυξήσεις.

Η πτώση του ευρώ κοντά στο 7% σε λιγότερο από δύο μήνες αντιστάθμισε εν μέρει τον «πόνο» μιας χρέωσης 10% που δεν έχει καν εφαρμοστεί ακόμη. Η αποδυνάμωση του κινεζικού γουάν κατά 4% την ίδια περίοδο είναι πιο μέτρια δεδομένων των δρακόντειων δασμών που προτείνονται κατά του Πεκίνου, αλλά η κατεύθυνση του ταξιδιού είναι επίσης σαφής, σημειώνει ο Ντόλαν.

Κυκλική Λογική

Τα επιχειρήματα της αγοράς για την ενίσχυση του δολαρίου εξαρτώνται από την ιδέα ότι οι δασμοί Τραμπ που συνδυάζονται με ενθαρρυντικές φορολογικές μειώσεις στις ΗΠΑ και απέλαση μεταναστών εργαζομένων θα μειώσουν την εμπιστοσύνη στις ξένες οικονομίες που πλήττονται, ενώ η ζήτηση στις ΗΠΑ θα ενισχυθεί ενισχύεται τροφοδοτώντας τις πληθωριστικές πιέσεις.

Και σε αυτό το σενάριο, η Federal Reserve ενδέχεται να μην μειώσει τα επιτόκια όσο αναμενόταν, ενώ άλλες κεντρικές τράπεζες θα αναγκαστούν να επιταχύνουν την χαλάρωση της νομισματικής πολιτικής.

Αυτό έχει δύο κύριες επιπτώσεις. Υπογραμμίζει την μακροχρόνια τάση προς την κατεύθυνση της «εξαιρετικότητας» των ΗΠΑ ως προορισμού επιλογής για τους παγκόσμιους επενδυτές. Εξαιρετικότητα είναι η θεωρία ότι ο καπιταλισμός των ΗΠΑ αποτελεί εξαίρεση από τους γενικούς οικονομικούς νόμους που διέπουν την εθνική ιστορική ανάπτυξη. Η δεύτερη επίπτωση είναι ότι ενδέχεται να διογκώσει την ήδη μεγάλη διαφορά επιτοκίων υπέρ της διακράτησης δολαρίων.

Οι εκτιμήσεις της Deutche Bank

Η Deutsche Bank, για παράδειγμα, εκτιμά ότι τα επιτόκια της Fed δεν θα πέσουν πλέον κάτω από το 4% σε αυτόν τον κύκλο, ενώ τα επιτόκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα πέσουν έως και στο 1,5%. Αυτό θα άφηνε ένα ενδεχόμενο χάσμα 250 μονάδων βάσης μεταξύ των δύο επιτοκίων πολιτικής σε σύγκριση με την τρέχουσα τιμολόγηση της αγοράς για κορυφή στις 180 μ.β.

Η Deutsche Bank προβλέπει ότι η ισοτιμία ευρώ/δολαρίου μπορεί να βυθιστεί κάτω από την απόλυτη ισοτιμία περισσότερο από 5% κάτω από τα σημερινά επίπεδα

Και αν το ενδεχόμενο μείγμα πολιτικής φόρων και δασμών είναι πιο επιθετικό, η γερμανική τράπεζα προβλέπει την ισοτιμία ευρώ/δολαρίου να βυθίζεται κάτω από την απόλυτη ισοτιμία περισσότερο από 5% κάτω από τα σημερινά επίπεδα. Η Κίνα, εκτιμά η γερμανική τράπεζα, θα επιτρέψει επίσης στο γουάν να αποδυναμωθεί σταδιακά σε αυτό το σενάριο.

Το όλο αίνιγμα εξηγεί εν μέρει γιατί ορισμένοι σύμβουλοι του Τραμπ εμφανίζονται πρόθυμοι να ασκήσουν πολιτική πίεση στη Fed για να υιοθετήσει μια πιο χαλαρή νομισματική στάση, παρόλο που ο υποψήφιος υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ έχει κάνει πίσω από τα προεκλογικά σχόλια περί υπονόμευσης της κεντρικής τράπεζας με ένα «σκιώδες» αφεντικό της Fed.

Αλλά με την αντίσταση της Fed να είναι πιθανότατα σκληρή, το δολάριο εμμένει στο σενάριό του. Υπενθυμίζεται ότι ο πρόεδρος της Fed, Τζερόμ Πάουελ, έχει πολλές φορές ερωτηθεί και έχει απαντήσει ότι είναι υπέρ της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας, η οποία δεν μπαίνει σε παιχνίδια πολιτικής και παραμένει σταθερή στο στόχο της για την σταθερότητα των τιμών και τη μέγιστη απασχόληση. Επιπλέον έχει καταστήσει σαφές ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί αν του ζητηθεί από τον Τραμπ.

Επενδυτική πλημμύρα 20 τρισ. δολαρίων

Ενώ τα εγχειρίδια υποδεικνύουν ότι το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ θα πρέπει να συμπαρασύρει ένα δολάριο που είναι ήδη κατά 10%-20% υπερτιμημένο, τα ελλείμματα αυτά έχουν ξεπεραστεί τα τελευταία χρόνια από τον χείμαρρο των υπερπόντιων επενδύσεων που κατευθύνονται προς τα αμερικανικά περιουσιακά στοιχεία λόγω των εξαιρετικών οικονομικών επιδόσεων της χώρας και των μεγαλοεπιχειρήσεων.

Η καθαρή διεθνής επενδυτική θέση της Αμερικής επεκτάθηκε τα τελευταία 20 χρόνια σε περίπου 22,5 τρισ. δολάρια

Και μετά την εκλογή του Τραμπ, οι παγκόσμιοι επενδυτές εμφανίζονται ακόμη πιο πεπεισμένοι ότι τα χρηματοπιστωτικά περιουσιακά στοιχεία των ΗΠΑ είναι το μοναδικό παιχνίδι στην πόλη αυτή τη στιγμή, τροφοδοτώντας απλώς περαιτέρω κέρδη για το δολάριο.

Η καθαρή διεθνής επενδυτική θέση της Αμερικής, ουσιαστικά η καθαρή ξένη ιδιοκτησία των αμερικανικών περιουσιακών στοιχείων, επεκτάθηκε κατά περισσότερα από 20 τρισ. δολάρια τα τελευταία 20 χρόνια σε περίπου 22,5 τρισ. δολάρια μέχρι τα μέσα του τρέχοντος έτους.

Απλά για το πλαίσιο, αυτό το επενδυτικό έλλειμμα είναι τώρα σχεδόν τα τρία τέταρτα του συνολικού ετήσιου ΑΕΠ της Αμερικής και σιγοντάρει το ετήσιο εμπορικό έλλειμμα τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Μπορεί να υπάρξει ένας αναμέτρηση στο μέλλον  δεδομένων αυτών των δραματικών αριθμών και των υπερβολικών αποτιμήσεων. Αλλά οι αγορές συναλλάγματος συνηθίζουν να φτάνουν στα άκρα μέχρι να συναντήσουν μια αλλαγή πλεύσης. Αντί να διορθώσουν το πρόβλημα, οι υψηλότεροι δασμοί μπορεί απλώς να το μεγεθύνουν. Εκτός του ότι είναι ένα τέχνασμα για να εξασφαλιστούν άλλες παραχωρήσεις, μπορεί να μην αξίζουν καν τον κόπο, καταλήγει ο Ντόλαν.