Το παιχνίδι των δασμών του Τραμπ δεν χρειάζεται να βγάζει νόημα

Reuters Breakingviews

Οι οικονομολόγοι περίμεναν ότι οι νέοι δασμοί του Ντόναλντ Τραμπ θα περιοριστούν από την κοινή λογική. Όμως, έκαναν λάθος. Το βράδυ της Δευτέρας, ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ υποσχέθηκε γενικούς δασμούς 25% στο Μεξικό και τον Καναδά, κατηγορώντας τους γείτονες της Αμερικής για την αποτυχία να σταματήσουν τις ροές παράνομων ναρκωτικών και μεταναστών χωρίς έγγραφα στα σύνορά τους. Υποσχέθηκε επίσης νέο δασμό 10% στην Κίνα, έναν κατασκευαστή των χημικών συστατικών της φαιντανύλης, μέχρι να σταματήσουν οι ροές του οπιοειδούς.

Ως γυμνή άσκηση εξουσίας, η κίνηση είναι επιπόλαια. Ο Τραμπ εκπληρώνει μια προεκλογική υπόσχεση για την αντιμετώπιση των ροών ναρκωτικών και ανθρώπων, καθιστώντας μεταθέτοντας τα προβλήματα αυτά στον παγκόσμιο επιχειρηματικό κλάδο. Πολλοί από αυτούς βασίζονταν στην προστασία από τη Συμφωνία Ηνωμένων Πολιτειών-Μεξικού-Καναδά που υπέγραψε ο Τραμπ το 2020, μια εμπορική συμφωνία που η νέα του διακήρυξη φαίνεται να παραβιάζει.

Περίπου το ένα τέταρτο των πωλήσεων της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis στη Βόρεια Αμερική πραγματοποιούνται στο Μεξικό, ενώ οι ασιατικές εταιρείες Honda και Toyota θα πληγούν επίσης. Η Samsung της Νότιας Κορέας έχει επίσης ενισχύσει τις επενδύσεις στη χώρα τα τελευταία χρόνια.

Οι προτεινόμενοι δασμοί είναι υπερδιπλάσιοι από το χτύπημα του 10% που πολλοί οικονομολόγοι περίμεναν ότι θα επιβάλει ο Τραμπ στις περισσότερες χώρες μόλις αναλάβει τα καθήκοντά του στις 20 Ιανουαρίου. Η κίνησή του καθιστά σαφές ότι η προσέγγιση της Αμερικής στις διμερείς σχέσεις πλησιάζει πιο κοντά στην ανοιχτά συναλλακτική προσέγγιση της Κίνας, η οποία σπάνια διστάζει να αξιοποιήσει τις εμπορικές της σχέσεις για να αποσπάσει παραχωρήσεις από χώρες που θεωρεί ότι δεν συμπεριφέρονται σωστά.

Η αρχική αύξηση 10% στην Κίνα, λοιπόν, δίνει στη Λαϊκή Δημοκρατία μια γεύση από το δικό της φάρμακο. Μπορεί επίσης να ασκήσει πρόσθετη πίεση σε εταιρείες όπως η Temu, η οποία βασίστηκε σε αποστολές de minimis μέσω του Μεξικού για πρόσβαση στην αμερικανική αγορά.

Οι αισιόδοξοι θα επισημάνουν την αύξηση στα κινεζικά προϊόντα ως ένδειξη ότι το χειρότερο σενάριο των γενικών εισφορών 60% μπορεί να μην πραγματοποιηθεί. Η Goldman Sachs στις 15 Νοεμβρίου προέβλεψε αύξηση 20 ποσοστιαίων μονάδων ως βασική της περίπτωση, επομένως η νέα αύξηση, εάν υλοποιηθεί, φαινομενικά θα οδηγούσε την Κίνα στα μισά του δρόμου.

Αλλά η γλώσσα του Τραμπ υποδηλώνει ότι αυτή η κίνηση δεν σχετίζεται με τη μακροχρόνια καταγγελία του για το εμπορικό πλεόνασμα της χώρας με την Αμερική, ούτε με την αποτυχία της να αγοράσει επιπλέον 200 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά αγαθά, όπως είχε υποσχεθεί σε μια εμπορική εκεχειρία που υπέγραψαν και οι δύο πλευρές το 2021.

Υπάρχει ένα στοιχείο υποκρισίας σε αυτή τη λογική, αλλά αυτό δεν ήταν ασυνήθιστο κατά την τελευταία κυβέρνηση Τραμπ. Είναι μόνο κοινή λογική να περιμένουμε περισσότερα από τα ίδια αυτή τη φορά.