Επιχειρήσεις: Οι αποχωρήσεις CEO έφτασαν σε επίπεδα ρεκόρ το 2024

Το τέλος του Σαββατοκύριακου μετά τον εορτασμό του αμερικανικού Thanksgiving πρόσθεσε δύο φρέσκα παραδείγματα μιας ιστορικής αλλαγής στη Wall Street: περισσότεροι CEOs από ποτέ οδεύουν προς την έξοδο. Τις τελευταίες 24 ώρες, οι ηγέτες της κατασκευάστριας τσιπ Intel και της αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis ανακοίνωσαν αμφότεροι τις αποχωρήσεις τους, ενισχύοντας τον απολογισμό αποχωρήσεων CEO.

Οι αλλαγές ηγεσίας αναδεικνύουν τις ιδιομορφίες και τις προκλήσεις κάθε εταιρείας, από μια πιεζόμενη αυτοκινητοβιομηχανία μέχρι μια πολύ καθυστερημένη ανανέωση βιομηχανίας τσιπ υπολογιστή. Αλλά αντανακλούν επίσης μια ευρύτερη τάση σε όλη την εταιρική Αμερική.

Starbucks: Τα κακά νέα, η προειδοποίηση για τη Nike και η υπενθύμιση στους επενδυτές

Μέχρι τον Οκτώβριο, περισσότεροι από 1.800 CEO ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους, σύμφωνα με στοιχεία της παγκόσμιας εταιρείας επανένταξης προσωπικού Challenger, Gray & Christmas. Αυτός είναι ο υψηλότερος αριθμός από έτος σε έτος που έχει παρατηρηθεί από τότε που η εταιρεία άρχισε να παρακολουθεί τις αλλαγές CEO το 2002. Ο αριθμός των εξόδων είναι αυξημένος κατά 19% από τις περισσότερες από 1.500 αποχωρήσεις κατά την ίδια περίοδο πέρυσι, που ήταν από το προηγούμενο έτος ρεκόρ μέχρι σήμερα.

Τα διοικητικά συμβούλια γίνονται πιο ανεξάρτητα, θεωρώντας τους Διευθύνοντες Συμβούλους τους υπεύθυνους για την υποαπόδοση – τόσο όσον αφορά τα κέρδη όσο και την τιμή της μετοχής, είπε στο Yahoo Finance ο Ντέβιντ Κας, καθηγητής οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Maryland. Ο ίδιος πρόσθεσε ότι η αναμενόμενη διάρκεια θητείας ως CEO, κατά μέσο όρο, μειώνεται ως αποτέλεσμα αυτών των πιέσεων απόδοσης.

Οι προβληματικές επιχειρήσεις απαιτούν ηγεσία με σχέδιο

Τα τεράστια κέρδη στο χρηματιστήριο των τελευταίων δύο ετών,  S&P κέρδισε περίπου 20% το 2023 και πρόκειται να κερδίσει ακόμη παραπάνω μέχρι το τέλος του 2024, θέτουν επίσης προκλήσεις για τις αμερικανικές εταιρείες. Οι αποδόσεις αναφοράς έρχονται πολύ πάνω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο. Και μερικοί μεγάλοι νικητές, συμπεριλαμβανομένων των μετοχών τεχνολογίας των αποκαλούμενων Magnificent Seven, διαχωρίζονται από όλους τους άλλους. Αυτό αναγκάζει τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών με χαμηλή απόδοση να πιέσουν τους CEO τους για ισχυρότερα αποτελέσματα, είπε ο Κας.

Η συμβουλευτική εταιρεία Russell Reynolds, η οποία παρακολουθεί επίσης τις αλλαγές των CEO, είπε ότι ο υψηλός κύκλος εργασιών δείχνει αυξανόμενες ορέξεις για κινδύνους και «επιθυμία για ηγέτες που μπορούν να πλοηγηγήσουν εν μέσω αυξανόμενης πολυπλοκότητας στο μακροεπιχειρηματικό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένου του τεχνολογικού μετασχηματισμού, της βιωσιμότητας, των γεωπολιτικών κρίσεων και των κοινωνικών θεμάτων».

Οι πρόσφατες αλλαγές στα Starbucks απεικονίζουν αρκετές από αυτές τις αλλαγές. Καθώς «υφαρπάχθηκε» από την Chipotle, της οποίας η μετοχή έχει αυξηθεί σχεδόν κατά 300% τα τελευταία πέντε χρόνια, ο CEO Μπράιαν Νίκολ προσλήφθηκε για να ηγηθεί της ανάκαμψης στην δοκιμαζόμενη αλυσίδα καφέ, όπου οι μετοχές δεν τα πήγαν καθόλου καλά την ίδια χρονική περίοδο. Ο προκάτοχός του, Λαξμάν Ναρασιμχάν, εργάστηκε ως Διευθύνων Σύμβουλος για λιγότερο από 2 χρόνια. Επιπλέον, ο Μάικλ Κόνγουεϊ, ο οποίος υπηρέτησε ως διευθύνων σύμβουλος της Starbucks στη Βόρεια Αμερική, παραιτήθηκε μετά από μόλις έξι μήνες.

Όταν οι επιχειρήσεις δεν αποδίδουν την πληρώνουν οι CEO

«Εάν το «σκάφος» μιας εταιρείας βυθίζεται ενώ οι περισσότεροι άλλοι απολαμβάνουν μια ούριους ανέμους, πρέπει να ληφθούν διορθωτικά μέτρα από τον Διευθύνοντα Σύμβουλο ή/και το Διοικητικό Συμβούλιο», δήλωσε ο Μάκιλ Φαρ, επικεφαλής στρατηγικής αγοράς της Hightower Advisors και ιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της Farr, Miller & Βάσιγκτων. «Εάν ο Διευθύνων Σύμβουλος δεν έχει ένα ξεκάθαρο σχέδιο… για μια ανάκαμψη, το διοικητικό συμβούλιο βρίσκει κάποιον που έχει ένα σχέδιο και τη δύναμη να εκτελέσει αυτό το σχέδιο. Δεν έχει σημασία αν ο Διευθύνων Σύμβουλος φταίει πραγματικά. Η ευθύνη αποδίδεται και κεφάλια πέφτουν, και ας μην είναι πάντα δίκαιο».

Οι προσπάθειες για τον περιορισμό του πληθωρισμού μέσω της περιοριστικής νομισματικής πολιτικής έχουν καταστήσει επίσης πιο δύσκολο για τους CEO να αυξήσουν τις τιμές των μετοχών τους. Πριν από την αύξηση των επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα, το πολύ χαμηλό κόστος χρεωστικού κεφαλαίου διευκόλυνε τις εξαγορές μετοχών και τις επενδύσεις σε έργα που πιθανότατα πρόσθεταν στην αξία των μετόχων. Αλλά σε υψηλότερα επιτόκια, αυτά τα κίνητρα έχουν μειωθεί.