Εμανουέλ Μακρόν: Έχει νέο πρωθυπουργό αλλά τα ίδια παλιά προβλήματα

Όταν ο βετεράνος κεντρώος Φρανσουά Μπαϊρού, ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, ήταν υπουργός Παιδείας τη δεκαετία του 1990, το σχέδιό του να αυξήσει τις επιδοτήσεις για τα ιδιωτικά σχολεία οδήγησε σε πανεθνικές διαμαρτυρίες. Γρήγορα υποχώρησε και θα παρέμενε στη θέση αυτή για τέσσερα ακόμη χρόνια.

Τρεις δεκαετίες αργότερα θα αντιμετωπίσει μια διαφορετική δύναμη με τη μορφή ενός κατακερματισμένου και διχασμένου κοινοβουλίου, όπου ένα από τα πρώτα του καθήκοντα – ως τέταρτος πρωθυπουργός του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν κατά τη διάρκεια του έτους – θα είναι να περάσει έναν προϋπολογισμό για το 2025.

Γαλλία: «Μαχαιριά« της Moody’s στον φιλόδοξο Μπαϊρού – Τι εκτιμά η DW

«Μία από τα ίδια» από τον Εμανουέλ Μακρόν;

«Οι δυσκολίες παραμένουν οι ίδιες όπως και επί Μισέλ Μπαρνιέ», δήλωσε στο Reuters ο Arnaud Benedetti, καθηγητής στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης. «Τουλάχιστον, μια πρόταση δυσπιστίας δεν φαίνεται πιθανή βραχυπρόθεσμα».
Ένας σύμβουλος του Μακρόν δήλωσε ότι ο Μπαϊρού ήταν ο «πιο συναινετικός υποψήφιος που είναι σε θέση να φέρει τους ανθρώπους κοντά». Οι σοσιαλιστές είπαν ότι εκπροσωπεί περισσότερο «μία από τα ίδια».

Πολιτικός καριέρας, ο Μπαϊρού, 73 ετών, ήταν ο πρωτοπόρος της κεντρώας ιδεολογίας, μέχρι που ο Μακρόν αναδιαμόρφωσε το πολιτικό τοπίο το 2017, δυναμιτίζοντας τα παραδοσιακά κυρίαρχα κόμματα σε μια εκστρατεία όπου ο Μπαϊρού συσπειρώθηκε.

Ο ίδιος έχει μιλήσει στο παρελθόν σκληρά για τους κινδύνους που εγκυμονεί η αύξηση του χρέους της Γαλλίας.
Το έκανε και πάλι την Παρασκευή, λέγοντας ότι το χρέος της χώρας αποτελεί «ηθικό πρόβλημα» όσο και οικονομικό.

«Ακούω την προειδοποίησή σας για τη σοβαρότητα της κατάστασης και συμφωνώ», είπε στον Μπαρνιέ.
Αλλά έχει δώσει μεγάλη αξία στη διατήρηση της ειρήνης, είτε με τα συνδικάτα, είτε με τους νομοθέτες, είτε με τα μυριάδες ισχυρά συμφέροντα στη Γαλλία.

Ωστόσο, η διατήρηση της ειρήνης σε μια Εθνοσυνέλευση στην οποία κυριαρχούν τρεις αντιμαχόμενες παρατάξεις θα είναι σχεδόν αδύνατη.

Αντιδράσεις

Οι αντιδράσεις των βουλευτών για το νομοσχέδιο του προϋπολογισμού του 2025 οδήγησαν στην πτώση του Μπαρνιέ και οι ηγέτες της αριστερής πτέρυγας λένε ότι μπορεί να προσπαθήσουν να ανατρέψουν τον Μπαϊρού σε περίπτωση που χρησιμοποιήσει επίσης ειδικές συνταγματικές εξουσίες για να περάσει τον προϋπολογισμό χωρίς ψηφοφορία στο κοινοβούλιο.

«Η ενσωμάτωση των απαιτήσεων των κομμάτων της αντιπολίτευσης μπορεί να έχει δημοσιονομικό κόστος και ο βαθμός δημοσιονομικής εξυγίανσης μπορεί να περιοριστεί το επόμενο έτος ως αποτέλεσμα», πρόσθεσε και ο Raphael Brun-Aguerre της JP Morgan.

Ο Φρανσουά Μπαϊρού

Οι κόκκινες γραμμές της άκρας δεξιάς

Καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας ο Εμανουέλ Μακρόν είχε συνομιλίες με αρχηγούς κομμάτων που εκτείνονται από τους κεντροδεξιούς Ρεπουμπλικάνους έως τους Κομμουνιστές.

Απηύθυνε έκκληση σε όλες τις «ρεπουμπλικανικές δυνάμεις» να ενωθούν, αλλά επέλεξε να αντισταθεί στις εκκλήσεις του Σοσιαλιστικού Κόμματος να διορίσει πρωθυπουργό από τις τάξεις τους, μη θέλοντας να διακινδυνεύσει να ακυρώσει τις μεταρρυθμίσεις που απελευθέρωσαν τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και έθεσαν το συνταξιοδοτικό σύστημα σε πιο υγιή οικονομικά βάση.

Ακόμα κι έτσι, η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του προέδρου το 2023 θα παραμείνει στο στόχαστρο των αντιπάλων του.
«Οι κόκκινες γραμμές μας παραμένουν», δήλωσε στους δημοσιογράφους ο Τζόρνταν Μπαρντέλα, ηγέτης του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, λίγο μετά τον ορισμό του Μπαϊρού. Αυτές οι κόκκινες γραμμές περιλαμβάνουν την αναπροσαρμογή των συντάξεων στον πληθωρισμό καθ’ όλη τη διάρκεια του 2025.

Μια δημοσκόπηση αυτή την εβδομάδα έδειξε ότι το 35%-38% των ψηφοφόρων σκοπεύουν να υποστηρίξουν το αφεντικό του Μπαρντέλα, τη Μαρίν Λεπέν, στις επόμενες προεδρικές εκλογές που θα διεξαχθούν το 2027 – ένα επίπεδο που δεν έχει ξαναγίνει για την ακροδεξιά ηγέτιδα και την τοποθετεί στην πρώτη θέση.

Επιπλέον, ακόμη και αν οι πολιτικοί αντίπαλοι του Μπαϊρού δεν μπουν στη μέση, οι προκλήσεις για τη μελλοντική κυβέρνησή του θα είναι τεράστιες.

Θα πρέπει να μειώσει το δημοσιονομικό έλλειμμα από το προβλεπόμενο 6,1% για το 2024, κρατώντας παράλληλα σε απόσταση τα επιρρεπή σε διαμαρτυρίες συνδικάτα, αυξάνοντας τις στρατιωτικές δαπάνες για την Ουκρανία και βρίσκοντας τρόπους να στηρίξει έναν προβληματικό βιομηχανικό τομέα.

Ο Μπαρνιέ είχε υποσχεθεί να μειώσει το έλλειμμα με αυξήσεις φόρων για τους πλούσιους και τις μεγάλες εταιρείες, καθώς και με περιορισμό της προγραμματισμένης αύξησης των συνταξιοδοτικών πληρωμών. Αλλά τα μέτρα αυτά έμειναν στο περιθώριο όταν ανατράπηκε η κυβέρνησή του.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών Bruno Le Maire, ο οποίος εξετάστηκε από τους νομοθέτες που ερευνούν τον ρόλο του στην αποτυχία της Γαλλίας να περιορίσει το έλλειμμά της, έδωσε ένα καυστικό κατηγορώ στο κοινοβούλιο.

«Αυτή η συνέλευση φορολογεί, ξοδεύει, λογοκρίνει», είπε. «Έχει χάσει εδώ και καιρό κάθε αίσθηση της οικονομικής και δημοσιονομικής πραγματικότητας».