Μετά τον Άσαντ ποιο το μέλλον για το Συριακό Ναρκω-κράτος

Πριν την κατάρρευση του καθεστώτος Ασάντ στη Συρία, ήταν «κακό πράγμα» να μιλάει και να σχολιάζει κανείς την κυριαρχία του Ισλάμ στο παγκόσμιο εμπόριο ναρκωτικών. Επρόκειτο για «κακά» λόγια που παρέπεμπαν σε «ισλαμοφοβία». Τώρα όμως, οι γλώσσες λύνονται και έπεται συνέχεια.

Μέσα σε αυτό το νέο κλίμα, κάποιες εκθέσεις έρχονται στην επιφάνεια και μαθαίνουμε ότι στη Συρία και στην Κοιλάδα Μπεκάα του Λιβάνου, η παραγωγή και εμπορία ναρκωτικών κατέχει κυρίαρχη θέση και αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για δυναστείες, τύπου Ασάντ και μαφιόζικες πολιτοφυλακές τύπου Χεζμπολάχ, Χαμάς, Αλ Κάϊντα και άλλες ισλαμικές ομάδες,οι οποίες δήθεν  «μάχονται» υπέρ των δικαίων των Παλαιστινίων.

«….Τα ναρκωτικά και η Μέση Ανατολή είναι ένα θαυμάσιο ζευγάρι, αν και τα πρώτα δεν του κάνουν πάντα καλό. Σε κάθε περίπτωση, τα ναρκωτικά ακολούθησαν την καμπύλη της παγκοσμιοποίησης και χάρη στην «προκοπή» του Ισλαμικού Κράτους, που είναι και το πρώτο ναρκω-κράτος στον κόσμο, και δισεκατομμύρια ρέουν στην περιοχή και μαστουρωμένοι τρομοκράτες πληθαίνουν…..». Αυτά μας λέει συνταξιούχος πρώην αξιωματικός της Interpol και προσθέτει ότι η Ευρώπη ως πρώτη καταναλώτρια ναρκωτικών στον κόσμο, παίζει φουλ το παιχνίδι του Ισλάμ.

Την τοποθέτηση αυτή, σε ισχυρό βαθμό, την επιβεβαιώνει και ο Γάλλος καθηγητής ιστορίας της Μέσης Ανατολής Ζαν-Πιερ Φιλιού, ο οποίος σε συνέντευξή του, στο γαλλικό περιοδικό «Λε Πουάν», εξηγεί τον ιστορικό ρόλο που τα ναρκωτικά, με πρώτο το όπιο, παίζουν εδώ και πέντε αιώνες στη Μ. Ανατολή.

Στη βάση αυτής της λογικής, το καθεστώς Ασάντ στη Συρία, ιδιαίτερα μετά τις κυρώσεις του 2011, μπήκε για καλά στον κόσμο των ναρκωτικών και ιδιαίτερα των συνθετικών. Εξειδικεύτηκε έτσι στην παραγωγή του captagon, ένα συνθετικό ναρκωτικό, που έχει τη μορφή κίτρινων ή λευκών δισκίων. Η φενετυλίνη, που είναι η επιστημονική ονομασία αυτής της ουσίας, διεγείρει τη συγκέντρωση και τη σωματική απόδοση, αλλά προκαλεί σοβαρές καρδιαγγειακές και ψυχολογικές διαταραχές και έντονες παραισθήσεις. Η τιμή πώλησης ενός χαπιού captagon ποικίλλει ανάλογα με την ποιότητα του και τη χώρα στην οποία πωλείται: μεταξύ 3 και 7 δολαρίων στη Συρία, το Ιράκ και τη Λιβύη και έως 25 δολάρια στη Σαουδική Αραβία.

Μια έκθεση της αμερικανικής δεξαμενής σκέψης New Lines Institute, τόνιζε το 2022 ότι η παραγωγή captagon είχε μετακινηθεί από «μικρότερες και κατακερματισμένες» επιχειρήσεις σε περιοχές της Συρίας που ελέγχονται από τους αντάρτες, σε «βιομηχανικές επιχειρήσεις» και σε εδάφη πιστά στη φυλή Άσαντ. Για πολύ καιρό, ο Μπασάρ αλ Άσαντ κατηγορούσε αντάρτες και ισλαμιστικές ομάδες ως παραγωγούς και καταναλωτές, της ουσίας σε σημείο που οι άνθρωποι μιλούσαν για «τζιχαντιστικά ναρκωτικά». Στην πραγματικότητα όμως, φαίνεται ότι ήταν  το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ αυτό που παρήγαγε ένα μεγάλο μέρος του captagon, χρήση του οποίου κάνουν και οι περισσότεροι  ισλαμιστές τρομοκράτες.

Και όπως προκύπτει από βίντεο που βλέπουν τη δημοσιότητα, η παραγωγή του captagon ήταν εντυπωσιακά βιομηχανική. Υπολογίζεται δε ότι σε μια δεκαετία, το καθεστώς που κατέρρευσε αποκόμισε από την παραγωγή και διάθεση του ναρκωτικού αυτού πάνω από 10 δισ. δολλάρια.

Υπό αυτές τις συνθήκες το μεγάλη ερώτημα είναι τι θα κάνει το νέο καθεστώς με αυτές τις εγκαταστάσεις και τα σημαντικά αποθέματα που υπάρχουν σε χώρους που δεν είναι όλοι γνωστοί.

Στις 8 Δεκεμβρίου, ο Abu Mohammed al-Jolani, διοικητής της Tahrir a-Sham (HTC, Levant Liberation Organization) δήλωσε με έμφαση στην πρώτη ομιλία του ότι η παραγωγή captagon θα πάρει τέλος, «γιατί σπείρει σεχταρισμό και βία».

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο καθηγητής Ζαν-Πιερ Φιλιού, δεν είναι σίγουρο αν  Τούρκοι και Σαουδάραβες θα συμφωνήσουν με παρόμοια πρωτοβουλία.

«…Τα εργαστήρια παραγωγής captagon στη Συρία….», τονίζει ο Γάλλος καθηγητής, «…..είναι σημαντική πηγή πλούτου,από  την οποία επιπροσθέτως  χρηματοδοτούνται πολέμαρχοι, τρομοκράτες και ναρκέμποροι που έχουν εντολές υπονόμευσης δυτικών καθεστώτων. Η συριακή κυβέρνηση τα προστάτευε στρατιωτικά αυτά τα εργαστήρια, μέσω των οποίων έμπαινε στη Συρία και χημική τεχνογνωσία. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι στο κύκλωμα της παραγωγής και διακίνησης οπίου είναι έντονη και η παρουσία Τούρκων βαρόνων των ναρκωτικών, οι οποίοι διατηρούν σκοτεινούς δεσμούς με την εξουσία Ερντογάν. Μια εξουσία όμως η οποία εξακολουθεί να είναι από τους νόμιμους παραγωγούς οπίου το οποίο εξάγεται ευρέως…..».

Δεν είναι διόλου βέβαιο έτσι ότι οι Τούρκοι θα αφήσουν τους καθοδηγούμενους από αυτούς τζιχαντιστές να καταστρέψουν εγκαταστάσεις που αποφέρουν κάποια δις. δολάρια., ενώ είναι ταυτοχρόνως και πολιτικό όπλο Κατά συνέπεια, με δεδομένη την ανάπτυξη των δικτύων ναρκωτικών στην Ευρώπη, η δραστηριότητα αυτή, έχει ακόμα «καλές μέρες» μπροστά της.